ویژه فینال تمام آلمانی: برای برانگیختن احترام جهان، خشونت نیاز نیست!

جمعه 03 خرداد 1392 - 02:02

مهیار میرزاپور 11 سال قبل مشاهده پروفایل

1,740 مشاهده / 16 دیدگاه

سحر بازیار

اختصاصی طرفداری - حب و بغض های فوتبالی مردم اروپا بعد از یورو، خودش را در لیگ قهرمانان بروز می دهد، جایی که هم می خواهی تیم های کشور مورد علاقه ات صعود کنند و قدرتشان را بعد از جام ملت ها در این میدان به رخ بکشند و هم میلی برای صعود رقیب داخلی نداری.

مثل اسپانیا که این اتحاد با درصد کمی اتفاق می افتد و یا جایی مثل آلمان که هواداران تیم هایش به جز رویارویی متقابل، آرزوی موفقیت برای دیگر تیم های کشورشان می کنند. حداقل این رفتار را می توان در نمونه کوچک شده هواداران باشگاه های اروپایی در ایران دید.

بارسایی ها بعد از باخت به بایرن آرزو می کردند که رئالی ها هم ببازند تا کمتر برایشان کری بخوانند و یا بالعکس. در طرف دیگر، شب بازی رئال و دورتموند "هواداران بایرنی" بودند که با وجود اختلافات میان آنها و دورتموند، همگی با پرچم آلمان و لباس ژرمن ها، برای موفقیت زنبورهای وست فالن، این تیم را همراهی و تشویق می کردند.

می توان هوادارن فوتبال را به دو دسته تقسیم کرد: یا طرفدار آلمان هایی و یا دشمن شان! حتی حالا هم که باشگاه های بوندس لیگا موفقیت را به اوج رسانده اند و از زیر سایه لیگ های انگلستان و اسپانیا خارج شده اند، فرقی در رفتار تماشاگران فوتبال احساس نمی کنیم. اما بودند فوتبال دوستانی که چشم هایشان را واقع بینانه و بدون علایق شخصی گشوند و دیدند که نمایندگان این لیگ های به ظاهر پرهیاهو و برتر چطور یکی بعد از دیگری این رقابت را ترک کردند و ژرمن ها ماندند و ژرمن ها.

این برای چهارمین بار بود که جام مسیر خود را به کشور برنده قبل از مشخص شدن قهرمان می دانست. بعد از ایتالیایی ها، بریتانیایی ها و اسپانیایی ها این بار مقصد جام، آلمان بود. آلمانی که بعد از ناکامی های دهه اخیر این بار رنگ احترام اروپا و یا دنیا را بار دیگر به خود می دید.

اینکه هواداران بارسا می گویند به علت دست کم گرفتن این تیم هاست که الان شاهد فینال تمام آلمانی در ومبلی هستیم شاید کمی مغرضانه باشد؛ زیرا مونیخی ها از اعتبار خاصی در این جام برخوردارند هر چند که بعد از قهرمانی 2001 بارها تا پای جام رفتند و دست خالی برگشتند. درست مثل سال قبل که جام را در ورزشگاه خودی و در مقابل چشم هوادارانی که می توانستد در خاک خودشان جشن بگیرند، این جام را تقدیم آبی های لندنی کردند.

و شاید هم درست باشد که بگوییم کمتر کسی فکر می کرد دورتموندی ها تا این مرحله بالا بیایند و خود را در یک قدمی جام ببینند. این را حتی در رفتار هواداران تیم های مقابل می توان دید. جایی که رئالی ها بعد از قرعه کشی مرحله نیمه نهایی به هم تبریک می گفتند که به فینال خواهند رسید اما مورینیویی که از یک سوراخ دو بار گزیده نمیشد، نتیجه را به یورگن کلوپ جوان واگذار کرد؛ تا کمی حرفه ای تر به این مسابقات بتوان نگاه کرد و در میان هواداری ها و کری خواندن ها گم نشد.

حتی خود پلاتینی هم گمان نمی کرد جام را به جای اسپانیا به آلمان خواهد فرستاد!

اسپانیایی ها که سه دوره مسابقات ملی را از ژرمن ها پیش افتادند این بار به دست همین انتقام جویان دستشان از جام کوتاه ماند و شاید این روند نه در رقابت های باشگاهی بلکه در رقابت های ملی نیز تکرار شود.

هواداران آلمان سکوت کردند و آرام نگریستند و با اشک ها و لبخندها این بار بعد از سکوتی چند ساله فریاد می زنند که به احترام آلمان، قهرمان فوتبال اروپا از جای خود بلند شوید و تحسین کنید؛ حتی اگر برایتان جذاب نیستند و یا از آنها نفرت دارید!

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

ستون نويسندگان

دیدگاه‌ها (16 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

پرنده کوچک

من اگه از یه تیمی نفرت داشته باشم و برام تیمه جذاب نباشه، غیر ممکنه که تحسینش کنم.

valencia cf

امیدوارم دورتموند قهرمان بشه لعنت به بایرن کثیف

Keyhan Bavarian

و چ حس خوبی داره این تقسیم بندی
یا طرفدارشی یا متنفری ازش...
دعوای بایرن و دورتموند خوشبختانه ابعاد سیاسی نداره و فقط بحث فوتبالی و سیاست های فوتبالیه
البته دربی روهر ابعاد دیرینه تاریخی داره
شالکه و دورتموند
دلیلشم این بود ک شالکه تیم "پیشوا" بوده و الباقی قضایا...
ضمنا دلیل لقب آبی های سلطنتی همین قضیس

klinsi 18

اصلا برا همینه که من شدم عاشق فوتبال آلمان و بایرنم هر طرف که نگاه میکنی از تیمت بد میگن همه میخوان با کله بخوری زمین ولی همیشه آلمانها تو بالاترین سطح دنیا حاضرند بقیه میخواد خوششون بیاد میخواد خوششون نیاد اصلا مگه مهمه؟؟؟؟؟؟
مهم اینه که همه از این فوتبال ماشینی متنفرن ولی مجبورن اونو تحمل کنن اینش واقعا لذت بخشه...نیست؟ اصلا من عاشق همین فوتبال ماشینیم
ما همینیم که هستیم(MIA SAN MIA)

امید

ما باید به کارمون ادامه بدیم و به حرفای دیگران اهمیت ندیم اصلا من میبینم هنوز یه عده هستن میگن فوتبال ماشینی آلمان!!!!!!خب بنظرتون کسیکه خودشو بخواب زده میشه بیدار کرد؟؟همیشه دیدن حقیقتی که برخلاف میل ماست سخته بخصوص تو کشور ما که از دیرباز آنگلوفیلهای زیادی توش بودن که همواره غلام و بنده و مسخ کعبه آمالشون بودن پس نمیشه نظرشون رو عوض کرد چون وقتی تن به بردگی فکری بدی کاریش نمیشه کرد تا ابدخودت رو دون و محبوبت رو فوق میدونی

MMM k-dot

حتی خود پلاتینی هم گمان نمی کرد جام را به جای اسپانیا به آلمان خواهد فرستاد!

اینو خوب اومدی

elias rz

قضیه ی جدال رئال و بارسا تا ابعاد سیاسی و حتی جغرافیایی ریشه داره بعلت استقلال خواهی منطقه کاتالان و... ولی جدال دیرینه ی دورتموند و بایرن فرق میکنه و میشه یه جورایی الکلاسیکوی سالم خطابش کرد چون چندان به خارج از چهارچوب فوتبال سرایت پیدا نمیکنه

حامد بارسا

این مسئله خیلی به ملیت ربط نداره به نظر من، به میزان حساسیت رقابت داخلی آنها تو لیگ و کل کل آنها برمیگرده!
همین تو لیگ خودمون چند روز پیش درصدی از هواداران پرسپولیس برای تشویق استقلال رفتند، عوضش استقلالی ها به جای تشویق خودشون به شعار علیه پرسپولیس پرداختند بیشتر بازی! با اونکه پرسپولیسی ها دوست داشتند عربها را شکست بدهند ...
ولی اگر پای تیمهای عرب وسط نباشه، مطمئنم درصد بیشتر پرسپولیسی ها به خاطر این کل کل هم شده دیگه طرفدار استقلال نخواهند بود ...

بین اینتر و یووه و میلان هم این کل کل وجود داشته همیشه بین هوادارها، وقتی تیم خودشون حضور ندارند، نتیجه گرفتن یا نه گرفتن تیمهای دیگه واسشون مهم نیست، حتی از موفق نشدنشون هم خوشحال میشوند! ایتالیایی تو بحثهای داخلیشون و طرفداریشون حساسترین تماشاگرها را دارند، کل کل شون حتی تا پای دعوا هم میره ...

تو اسپانیا هم همینجوره با درصدی به مراتب بیشتر این رقابت و حساسیت بین 2 تیم وجود داره! تماشاگرهاشون دوست دارند بازی های ال کلاسیکو را ببرند، حتی اگر به جامی نرسند! تو رقابتهای بین المللی هم همینطور ...
تو انگلیس با درصدی کمتر، همین حساسیت وجود داره!

شاید اشتباه کنم، ولی به نظر من حساسیت رقابت تو لیگهای آلمانی کمتر بوده، چون همیشه یک تیم متفاوت رقیب بایرن بوده! یک سال شالکه، یک سال لورکوزن، یک سال هامبوگ، یک سال دورتموند، ولسفبورگ، اشتوتگارت ...
مطمئن باشید اگر یک دهه دورتموند بتونه در رقابت با بایرن باقی بمونه این کل کل و حساسیت به اونها هم سرایت می کنه!
پس به نظر من درست نیست به ملیت ربط بدیم ...

در مورد بد اومدن از از تیمها و بازیکنان دیگه، به خاطر رقابت من هم نمی پسندم، چون لذت فوتبال را می گیره!
به عنوان یک بارسایی از کاسیاس و راموس و رونالدو خوشم میاد خودم الان، ولی 80 درصد بارسایی ها مطمئنم خوششون نمیاد ...

محمدرضا جلالی

متنفرم از المانا......

Kamraan

خیلی‌ عالی‌ نوشته بود، دستش درد نکنه، یه نکته دیگه اینکه کسایی که فوتبال رو می‌فهمن فوتبال آلمان رو دوست دارن

shahyar D

عالی بود مرسی. متن قشنگی بود

Bavariaboy 2013

مقاله بسيار جالبي بود؛
واقعاً همينطوره هواداراي فوتبال آلمان هميشه خواهان موفقيت تيمهاي آلماني هستن حتي اگر تيم باشگاهي مورد علاقه خودشون نباشه،
البته نكته مهمي كه بايد بهش توجه كرد اينه كه اين موفقيتا يه شبه بوجود نيومده و حاصل سالها برنامه ريزي ، بررسي نقاط ضعف و درس گرفتن از ناكامي هاست،
و وقتي اين موفقيت تكميل ميشه كه در رده مليم تكرار بشه.
( كاش روزي برسه به جاي افتخار گردن به تيمهاي خارجي به تيم ملي و تيمهاي باشگاهي خودمون افتخار كنيم.....انشالله)

Hosein

از این حالت خوشم نمیاد ولی حقیقته: یا طرفدار آلمان هایی و یا دشمن شان!
چرا آخه؟! فوتبال به این نازی، سریع، روان، شناور، با هوش، با فکر، زیبا
کسایی که درک تاکتیکی و عمیقی از فوتبال ندارن با فوتبال آلمان دشمنی میکنن...
آخه مگه میشه دنبال این خصوصیات باشی و از دورتموند بدت بیاد؟!