طرفداری- اگر مسابقه روز گذشته برابر لوانته که شماره 5 آبی اناری ها از ابتدا در میدان حاضر نبود را بخواهیم نادیده بگیریم، در دیدار هفته گذشته بارسلونا برابر والنسیا، کاتالان ها بازی بی نقصی ارائه دادند که نقش سرخیو بوسکتس به عنوان هافبک مرکزی بلوگرانا در آن مسابقه بسیار حائز اهمیت محسوب می شد. او که با نمایش دو فصل اخیرش تبدیل به یک شاه مهره در خط میانی تیمش شده، هر چقدر کارشناسان و مفسران فوتبال او را جز مهمترین ارکان موفقیت بارسلونا می دانند اما چیزی که واضح است نادیده گرفته شدن او در لیست جوایز بوده است.
بوسکتس نه تنها در بین 23 بازیکن برتر دنیا از نگاه فیفا نبود بلکه در تیم منتخب سال هم جایی نداشت، اما با این حال او کار خود را می کند و با شکوفا تر شدنش در محور میانی بارسلونا رفته رفته بسیاری او را ضربان قلب تیم لوئیز انریکه در فصل 2015/2016 قلمداد می کنند.
در روز چهارشنبه و رقم خورد بدترین کابوس والنسیا و گری نویل در آن پیروزی 7 گله، پوشش بسیار زیادی از نقاط زمین را بوسکتس بر عهده داشت که با از کار انداختن کمربند میانی تیم گری نویل توپ را به مثلث هجومی بارسلونا می رساند. از 106 پاس ارسال شده بوسکتس در مسابقه آن شب برابر والنسیا، 97 پاس کاملا سالم بود و همچنین 27 بار توپ گیری که شامل خراب کردن 25 درصد از حملات والنسیا بوده حکایت از آن دارد که نقش اش در آن مسابقه اگر بیشتر از لوئیس سوارزی که 4 گل به ثمر رساند نباشد، قطعا کمتر نیست.
برای هواداران بارسلونا که در این فصل ژاوی هرناندز را در ترکیب خود نمی بینند اهمیت پاس های ارسالی پشت مدافعین بوسکتس بسیار زیاد است. گل دوم سوارز به والنسیا روی پاس پشت مدافعین بوسکتس به الیکس ویدالِ نفوذ کرده بود که با یک کات بک، سوارز توپ را در نزدیکی دروازه تبدیل به گل کرد. یکی از بهترین توپ گیری های بوسکتس در بازی با والنسیا، پاس پشت دفاعی بود که او به محض دریافت توپ، برای لئو مسی انداخت تا مسی در موقعیت تک به تک با دروازه بان با خطایی که روی اش انجام شد والنسیا را 10 نفره کرده و بارسلونا را صاحب ضربه پنالتی کند.
نقش بوسکتس در دیدار های مهم این فصل بارسلونا چشمگیر تلقی می شود. به طور مثال او در دیدار برابر اتلتیکو مادرید چندین بار حملات گریزمان و کاراسکو، دو مهره هجومی اتلتیکو را خنثی کرد و با هوش مثال زدنی اش هنگامی که حریف به دنبال به ثمر رساندن گل تساوی بود با پخش کردن توپ به نقاط کور میدان راه را برای دوندگی بیشتر بازیکنان مادریدی بیشتر می کرد. همچنین به طرز قابل محسوسی در بازی شنبه گذشته برابر اتلتیکو مادرید، لمس توپ های او برای تیم لوئیز انریکه گره گشا بود و به باز تر شدن فضای جلوی پیکه و ماسکرانو و علی الخصوص به پای ریزی حملات کاتالان ها از جناحین که مسی و نیمار را در اختیار دارند کمک می کرد.
بارز ترین خصوصیت بوسکتس خستگی ناپذیر بودن اوست که لوئیز انریکه را مجاب می کند نگرانی از بابت جانشین برای وی نداشته باشد. یک هافبک درگیر شونده و باکس تو باکس که علاوه بر قدرت توپ گیری بالا، کیفیت بازیسازی تحسین بر انگیزی دارد و تنها شاید در بازی های نه چندان سخت مانند دیدار روز گذشته برابر لوانته، انریکه راضی شود به بهترین هافبکش استراحت داده و دیگر بازیکنان تیم از جمله خاویر ماسکرانو یا سرجی روبرتو را از ابتدا بازی دهد.
در حال حاضر اگر روئسای باشگاه بارسلونا قهرمانی و موفقیت را می خواهند چاره ای ندارند سرخیو بوسکتس را در شرایط مطلوب نگه دارند و مانند رای دهندگان جوایز فیفا با او برخورد نکنند زیرا دو باشگاه پاریسن ژرمن و منچستر سیتی باشگاه هایی هستند که با آگاه بودن از کیفیت بسیار بالای بوسکتس، با پیشنهاد های نجومی آماده انتقال وی به پارک د پرنس و اتحاد هستند.
