همیشه شاگردوقتی یکی یکجا نتیجه میگیره، دردش چیه که میره جای دیگه؟
از ترس مشکلات میره؟ خب از کجا تضمینی هست که جای دیگه بهتره؟
همین داستان از مهاجرت به شهر دیگه و کشور دیگه هست، تا از یک شعبه و یک شغل به شعبه و شغل دیگه.
علت عمده اش هم روحیه همیشه ناراضی و مثلاً ترقی خواه ماست، اما نتیجه همیشه منجر به ترقی نمیشه
یه مثال واضحش: بدون شک یحیی گل محمدی یکی از بهترین مربیای ایرانیه از نظر سبک بازی روون و تهاجمی، ولی عین دوباری که اومد پرسپولیس، در عین اینکه تو کوتاه مدت خوب نتیجه میگرفت، تو بلند مدت تقریبا کسی از رفتنش ممانعت نمی‌کرد.
