تیم های استقلال و پرسپولیس در فینال جام حذفی به مصاف هم می روند.
به گزارش طرفداری، استقلال و پرسپولیس در شرایطی به مصاف هم می روند که آخرین بازی آن ها بر سر تعیین تکلیف قهرمانی به سود سرخ ها به پایان رسید و حالا آبی ها به دنبال انتقام در این بازی و سرخ ها به دنبال کسب دوگانه داخلی در این بازی هستند0 پیش از ین بازی بد نیست مقایسه ای از طرز تفکر و ذهنیت دو سرمربی داشته باشیم.
- یحیی راه نباختن را به خوبی بلد است
گل محمدی در طول چندین فصل حضورش در پرسپولیس به خوبی نشان داده که راه نباختن در بازی های بزرگی همچون دربی را به خوبی بلد است و اگر به بازی های این فصل هم دقت کنید به جز بازی با سپاهان که این تیم با ده بازیکن مقابل طلایی پوشان بازی کرد، توانست امتیازات بسیار خوبی را در گلوگاه های مهم فصل کسب کند و در مجموع یحیی راه نباختن در این بازی ها را به خوبی بلد است.
گل محمدی از زمانی که روی نیمکت پرسپولیس نشسته هیچگاه در اوقات قانونی از استقلال شکست نخورده و همواره در بازی های دربی جانب احتیاط را به خوبی رعایت کرده و در چند فصل اخیر توانسته دو پیروزی 1-0 در دربی ها به نام خودش ثبت کند و این در حالی است که آخرین پیروزی استقلال در اوقات قانونی دربی به سال 96 بر می گردد. در مجموع در طول تاریخ دربی معمولا تیم هایی که از دریچه بازی محافظه کارانه وارد شده اند بسیار کامیاب تر بوده اند و کم پیش آمده که خلاف این قضیه اثبات شود. برای مثال در همین دربی آخر مشاهده کردیم که گل محمدی به قول معروف چگونه یک 1-0 شیک و اقتصادی را برای تیمش به ارمغان آورد 1-0 ای که تیپیکال ترین شکل برد در دربی است. چشم داشتن به اشتباه حریف، گل و دفاع حداکثری...
استقلال در همین بازی آخر که مقابل پرسپولیس مغلوب شد پس از دریافت گل حتی نتوانست یک موقعیت درست و حسابی را هم روی دروازه سرخ ها ایجاد کند و این نشان از قدرت بسیار بالای تیم یحیی در کنترل بازی داشت. تمامی این اتفاقات سبب شده تا برچسب نباز بودن به یحیی گل محمدی در دربی ها بزنیم... در تصویر زیر شاهد آمار استخراجی از دربی آخر هستیم...
استقلال در تمام فاکتور های موجود در تصویر از رقیب خود سرتر بوده است اما نتیجه روی اسکوربرد سرخ ها را به عنوان پیروز میدان اعلام کرده و مجموعا پرسپولیس با این که توانسته استقلال را شکست دهد اما حتی امید گل کمتری را هم نسبت به رقیب دیرینه خود داشته است اما هیچکدام از این اعداد و ارقام باعث نمی شود تا ما در این بازی رای بر برتری فنی تیم یحیی گل محمدی ندهیم. مهمتر از همه ما مشاهده کردیم که پرسپولیس از مهمترین شناسه بازی خود یعنی مالکیت بالای توپ صرف نظر کرد تا به نتیجه برسد اما استقلال در مواقع نیاز نتوانست از کلیشه های بازی خود نظیر پرسینگ فاصله بگیرد. پرسپولیس در دربی دیگر تیمی نبود که بازی را از روی زمین و از عقب آغاز می کرد و در کمتر صحنه ای ما مدافعان پرسپولیس را در حال بازیسازی می دیدیم و در این بین علیرضا بیرانوند به خوبی توپ ها را بلند به زمین استقلال انتقال می داد و در این امر هم بسیار موفق بود به طوری که استقلال در طول بازی نتوانست یک موقعیت را هم از روی پرسینگ خود خلق کند و همین چند جمله تماما به ما اثبات می کند که تاکتیک یحیی تاکتیک برنده بوده و به بازی استقلال دیکته شده است.
این صحنه معروف استایل استقلال برای پرس پرسپولیسی ها را به خوبی نشان می دهد اما قرار نبود که توپی در محوطه جریمه پرسپولیسی ها بچرخد که استقلال های مشغول پرس آن باشد و بالای 80 درصد از توپ های پرسپولیسی ها با پاس های بلند بیرانوند به زمین استقلال می رسید و اینگونه یحیی گل محمدی توانست نفس پرس استقلال را بگیرد و در چنین شرایطی استقلال ریسک بالا بازی کردن را به جان خریده بود اما به دستاوردی نرسید و از آن سمت باید با پشت خوردن مدافعینش کنار می آمد و در طول بازی هم بارها و بارها دیدیم که مدافعین استقلال در آستانه جا ماندن از مهاجمین پرسپولیس بودند و روی یکی از همین صحنه ها هم با جلو کشیدن سیلوا،آبی ها دروازه خود را باز شده دیدند.
- ریکاردو ساپینتو؛ همواره به دنبال گل های بیشتر، دربی با بازی های دیگر تفاوتی ندارد!
استمرار و پافشاری ریکاردو ساپینتو روی پرس از جلو و اجرای همان استایل همیشگی بازی در هر دو دربی رفت و برگشت استقلال را ناکام گذشت و در مجموع استقلال در طول این فصل در مقاطعی از نداشتن پلن بی رنج می برد اما این قضیه در دربی برگشت بسیار شفاف تر شد چرا که جزو معدود نقاطی از فصل بود که یک مربی توانسته بود تیم ساپینتو را فلج کند و در چنین شرایطی ساپینتو نتوانست دست به اقدام مثبتی بزند و قهرمانی را در آزادی جا گذاشت و این ناتوانی به همان نداشتن برنامه جایگزین بر می گردد. برای شفاف تر شدن موضوع نحوه رفتار هر سرمربی پس از پیش افتادن در دربی را با هم مقایسه کنید. تیم ساپینتو در دربی رفت تا دقایق پایانی با نتیجه 2-1 از رقیب خود پیش بود اما ساپینتو در راستای حفظ این نتیجه دست به چه اقدامی زد؟ حتی با این که از رقیب پیش بود روزبه چشمی را بیرون کشید و به جای او یک مهاجم وارد زمین کرد تا استقلال دقایقی بعد روی یک توپ هوایی گل بخورد این بدان معنی است که پیروزی حداقلی و یک گله در دربی نتوانسته ساپینتو را از عطش گلزنی دور کند و همین پافشاری سه امتیاز را از استقلال گرفت و حالا همین رفتار را با سیاست های یحیی پس از پیش افتادن تیمش در دربی برگشت مقایسه کنید. همین دلایل است که باعث می شود به این نکته اشاره کنیم که یحیی راه بردن دربی را بهتر بلد است بگوییم یا بهتر است بگوییم در دربی ها نمی بازد، قضیه ای که برای ساپینتو صدق نمی کند و باید دید خود ساپینتو در قبال این تجربه های تلخ فردا چه تغییراتی را در دستور کار خود قرار می دهد.
حالا باید دید گل محمدی از همان مسیر امن و همیشگی خود به پیروزی می رسد یا ساپینتو با پا فشاری های خود روی برنامه های مد نظرش...
