به گزارش طرفداری و به نقل از تلگراف، گفته می شود وقتی دو فصل پیش بحث جدایی ماتیاس ده لیخت از آژاکس و تعیین آینده این بازیکن مطرح شد، مدافع هلندی یک کاغذ برداشت و شروع به نوشتن یک لیست کرد. او در این کاغذ مزایا و معایب پیوستن به هر یک از تیم های خواهانش را نوشت. نکته جالب این است که با وجود گزارشات فراوان مبنی بر علاقه باشگاه منچستریونایتد به این بازیکن اما باشگاه انگلیسی هیچوقت به طور جدی دنبال ده لیخت نبوده است. این بازیکن می گوید:
صادقانه بگویم، هیچوقت چیزی از علاقه آنها به جذب من به گوشم نرسید.
با این وجود باشگاه های بزرگ دیگری نیز دنبال ده لیخت بودند و این بازیکن در 19 سالگی باید تصمیم مهمی می گرفت. او در این باره می گوید:
مانند دوران مدرسه یک لیست نوشتم و مزایا و معایب هریک را بررسی کردم و در نهایت تصمیم گرفتم به یوونتوس بروم. پیوستن به این باشگاه بهترین تصمیم بود.
با توجه به اراده ده لیخت برای تبدیل شدن به یکی از بهترین مدافعین دنیا، این تصمیم بسیار عاقلانه بود. با وجود سن کم، ده لیخت می دانست که ایتالیایی ها ارزش زیادی برای هنر دفاع کردن قائل هستند و یوونتوس نیز چه تاریخچه ای دارد. او با خنده می گوید:
اگر بتوانید در ایتالیا عملکرد خوبی داشته باشید، می توانید در هر جای دیگری هم خوب باشید. همان جایی هستم که می خواستم باشم و اینجا می توانم تا آنجا که ممکن است یاد بگیرم. مدافعین باتجربه ای، کیلینی و بونوچی، اینجا هستند و دروازه بانی مثل بوفون و همچنین رونالدو را در تیم داریم. همه این بازیکنان شخصیت های متفاوتی دارند و نمی خواهم از آنها تقلید کنم اما به روش کار رونالدو نگاه می کنم و از او نصیحت می گیرم.
مدافع هلندی در بوفون نیز می گوید:
او سن پدرم را دارد! نکته جالب وقتی او و رفتارش را دیدم اصلا حس نمی کردم دو برابر سن مرا دارد و این نقطه قوت او و دلیلی است که بوفون هنوز دارد بازی می کند. اگر چه 43 ساله است اما ذهن یه بازیکن 29 ساله را دارد.
در حال صحبت در مورد بازیکنی هستیم که از زمان اولین بازی اش برای آژاکس در 5 سال پیش، دوران حرفه ای اش به سرعت جلو می رود. ده لیخت در 17 سالگی توانست برای آژاکس گلزنی کند و تبدیل به دومین گلزن جوان تاریخ این باشگاه شود. او همچنین تبدیل به جوان ترین بازیکنی شد که در فینال لیگ اروپا به میدان رفته است، جوان ترین کاپیتان تاریخ آژاکس بوده، جوان ترین کاپیتان لیگ قهرمانان بوده و اولین مدافعی است که برنده جایزه پسرطلایی شده است.
اگر چه این بازیکن روزهای خوب زیادی را تجربه کرده است اما تجربه های تلخی هم دارد که قابل توجه ترین آنها شکست در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل تاتنهام بود اما چقدر طول کشید تا ده لیخت با این شکست کنار بیاید. مدافع هلندی می گوید:
صادقانه بگویم؟ یک روز. شاید عجیب به نظر برسد اما فردای آن روز که از خواب بیدار شدم، تمام روز حس بدی داشتم و از خودم می پرسیدم چطور این طور شد اما خیلی زود مسابقه ای در لیگ داشتیم و باید برنده می شدیم چون 5 سال بود لیگ را فتح نکرده بودیم. به همین خاطر تمرکزم را روی بازی لیگ گذاشتم و شکست در لیگ قهرمانان را فراموش کردم. با این وجود هنوز هم وقتی به این موضوع فکر می کنم خیلی ناراحت می شوم چون به فینال خیلی نزدیک بودیم اما فوتبال همین است.
چه چیزی از آن شکست در خاطر ده لیخت مانده است؟ مدافع هلندی با مکثی می گوید:
سکوت استادیوم بعد از به ثمر رسیدن گل پیروزی تاتنهام. هیچوقت چنین چیزی را حس نکرده بودم.
اگر چه ده لیخت در آن زمان تنها 19 سال داشت اما کاپیتان تیم بود و می دانست که سایر بازیکنان به او نگاه می کنند. او در این باره می گوید:
وقتی بازیکنان می بینند که کاپیتان تیم سرش را پایین انداخته است، خودش گویای همه چیز است. مربی همیشه به من می گفت که باید الگویی برای تیم باشم. مهمترین نکته این بود که قدرتمان را نشان دهیم و کاری کنیم تا قهرمان لیگ هلند شویم زیرا هدف ما در آن فصل همین بود و نه رسیدن به فینال لیگ قهرمانان.
ده لیخت در سن 9 سالگی به آکادمی آژاکس رفت و بیشتر زمان حضورش در آکادمی را در پست هافبک بازی می کرد و در سن 15 سالگی بود که به خط دفاع منتقل شد. او می گوید:
در پست هافبک نمی توانستم زیاد گل بزنم و بعدها فهمیدم که در دفاع میانی آینده بهتری دارم. در آژاکس همیشه از شما می خواهند شجاعانه بازی کنید و از عقب بازی سازی کرده و از جلو دفاع کنید. برای این کار باید شجاع باشد. نکته مهم دیگر داشتن نظم است. اولین چیزی که در آکادمی آژاکس به ما یاد دادند نظم داشتن بود. این موضوع به من کمک کرد زودتر به بلوغ برسم.
یوونتوس در اولین فصل حضور ده لیخت برای نهمین بار پیاپی فاتح لیگ شد و اگر چه در فصل جاری هفت امتیاز از اینتر صدرنشین کمتر دارند و در مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان نیز با نتیجه دو بر یک از پورتو شکست خورده اند اما ده لیخت می گوید که انگیزه زیادی برای قهرمانی دارند. او می گوید:
در هر بازی فشار رویم را حس می کنم چون باید هر بار به تمام جهان نشان دهم که لیاقت بازی برای یوونتوس را دارم. اگر چه لیگ قهرمانان تورنمنت مهمی است اما تمرکزم روی آن با سایر مسابقات تفاوتی ندارد. هر مربی رویکرد خودش را دارد اما در نهایت هویت یوونتوس بردن است.
مدافع هلندی می گوید که از زمان پیوستن به یوونتوس بازیکن بهتری شده است. او می گوید:
در هنر دفاع باید همیشه انتظار بدترین اتفاقات را داشته باشید. همیشه پیش خودم فکر می کنم اگر هم تیمی ام توپ را از دست داد چه؟ اگر بازیکن حریف توانست توپ را سانتر کند چه؟ با این طرز تفکر هیچوقت غافلگیر نمی شود اما اگر این تفکر را نداشته باشید شاید یک ثانیه یا حتی یک میلی ثانیه دیر برسید و همین مدت برای گلزنی حریف کافی است.
سوال آخر: آیا ده لیخت از پیشرفت سریعش متعجب است؟
بله، قطعا، اگر به ده لیخت 15 ساله می گفتید که الان اینجا هستم و به این دستاوردها می رسم، می گفتم امکان ندارد اما خوبی فوتبال همین است. هر روز شانس جدیدی به شما رو می کند.
