طرفداری | ویم روشکا (Wim Ruska) زاده 29 آگوست 1940 در شهر آمستردام هلند است. پدر ویم پیش از تولد او، خانواده‌اش را ترک کرد. او به همین دلیل توسط مادرش و پس از مدتی ناپدری‌اش بزرگ شد. آن‌ها دچار مشکلات مالی زیادی بودند و در خانه‌ای بدون آب گرم با شرایط سختی زندگی می‌کردند. نام «روشکا» از یکی از قبایل فنلاندی می‌آید و به نظر، ویم نیز اصلیتی فنلاندی داشته باشد. این نام در زبان فنلاندی به معنی «طلوع خورشید» است.
خانواده روشکا، به جز ویم، دو فرزند پسر و دختر دیگر داشتند و مادر ویم، برای امرار معاش مجبور به کارهای سنگینی بود. او به مادرش در جابجایی زغال سنگ برای روشن کردن اجاق‌های قدیمی آن زمان کمک می‌کرد و همین کار، باعث تقویت قدرت بدنی ویم شده بود. روشکا به شدت به شنا و ورزش‌های آبی علاقمند بود و به همین علت، به نیروی دریایی هلند ملحق شد. او در زمان حضور در نیروی دریایی، مدتی مجبور به حضور در پاپوا گینه نو شد. یکی از افسران نیروی دریایی هلند، پس از آشنایی با روشکا، او را به ورزش جودو علاقمند کرد و در نتیجه، ویم آموزش‌های لازم برای شروع جودو را دریافت کرد. او در همان روزهای نخست حضورش در تاتامی، همانند یک جودوکار حرفه‌ای بازی می‌کرد و قدرت خود را به حریفانش دیکته کرد.
اولین حضور او در مسابقات جودو، در قهرمانی اروپا در سال 1966 رقم خورد. او در وزن 93+ کیلوگرم این رقابت‌ها، یکی یکی حریفانش را شکست داد و به فینال صعود کرد. روشکا در فینال، پس از غلبه بر پارنائوز چیکویلادزه از شوروی، به مدال طلای اروپا رسید. مسابقات جهانی سال 1967، نخستین حضور این جودوکار در رقابت‌های جهانی بود. او همانند مسابقات اروپایی، با نمایش‌های خوب خود به فینال رسید و پس از پیروزی برابر نوبویوکی مایجیمای ژاپنی، به اولین طلای جهانی خود رسید. او پیش از حضور در المپیک 1972 مونیخ، افتخاراتی مثل دو طلا و یک نقره در مسابقات جهانی و هفت طلا، سه نقره و دو برنز در مسابقات اروپایی رسیده بود.
حضور در المپیک 1972 مونیخ، یکی از آرزوهای روشکا بود که تحت‌الشعاع کشتار مونیخ قرار گرفته بود. او در حالی که بسیاری از ورزش‌کاران از حضور در این دوره از المپیک انصراف داده بودند، در مسابقات باقی ماند. او می‌گفت که چیزی از سیاست نمی‌داند و برای اثبات خود به دنیای جودو، راهی مونیخ شده است. روشکا در اوزان 93+ و اوپن، در المپیک حاضر شد و در هر دو کلاس وزنی شرکت کرد. در مسابقات وزن 93+ این دوره از المپیک، روشکا در دور نخست، به قرعه استراحت برخورد و در دور دوم، تژین بن کاسوی مراکشی را شکست داد. او سپس با پیروزی برابر داگلاس نلسون آمریکایی و کلاوس گلان آلمانی، به نیمه نهایی المپیک صعود کرد. پیروزی برابر موتوکی نیشیمورای ژاپنی، روشکا را به فینال المپیک رساند. او در فینال بار دیگر با کلاوس گاون روبرو شد و با شکست این رقیب آلمانی، به طلای المپیک رسید.
سپس نوبت به حضور در کلاس وزنی اوپن رسید. روشکا در دور نخست، اولریش فالک سوئیسی را شکست داد. او سپس بر رقبایی همچون فرناندو گارسیا از فلیپین، ویتالی کوزنتسوف از شوروی و کلاوس گلان آلمانی غلبه کرد و به نیمه نهایی رسید. در نیمه نهایی ژان کلود بروندانی از فرانسه مغلوب او شد و سپس در فینال، این جودوکار هلندی با پیروزی برابر ویتالی کوزنتسوف از شوروی، دومین طلای خود در این دوره از المپیک را دریافت کرد. او اولین و آخرین جودوکاری بود که پیش از حذف کلاس وزنی آزاد از اوزان المپیکی جودو، به دو مدال طلا در این ورزش می‌رسد. روشکا یک سال پیش از حضور در المپیک، پس از سال‌ها با پدرش آشنا شد. پدر ویم که یک مکانیک خودرو بود، یک فولکس‌واگن به او هدیه داد و او را با برادر ناتنی‌اش که قهرمان چندین دوره از مسابقات اتومبیل‌رانی هلند بود، آشنا کرد.
روشکا پس از المپیک، خود را بازنشست اعلام کرد و بلافاصله، سرمربی تیم ملی جودوی هلند شد. او پس از یک سال کار در تیم ملی کشورش، استعفا داشت زیرا اعتقاد داشت شاگردانش، انگیزه کافی برای موفقیت را ندارند. او سپس یک آموزشگاه جودو دایر کرد و شاگردان خوبی را برای جودوی هلند پرورش داد. پس از مدتی، پیشنهاد خاصی برای روشکا به دستش رسید. او به مسابقات کشتی حرفه‌ای ژاپنی با نام اختصاری NJPW دعوت شد. این مسابقات رقیبی برای کشتی WWE بود و حضور این جودوکار هلندی، اعتبار آن را بیشتر می‌کرد. او مدتی در این مسابقات حضور پیدا کرد و یک مسابقه پرحاشیه با یکی از کشتی‌گیرهای برزیلی این مسابقات به نام ایوان گومز را تجربه کرد که به درگیری واقعی منتهی شد. روشکا در سال 2001، دچار یک سکته مغزی شد و قدرت تکلم و راه‌رفتن خود را از دست داد. او در سال 2014 به خانه سالمندان فرستاده شد و در 14 فوریه 2015، در سن 74 سالگی درگذشت. نام روشکا در سال 2013 به تالار مشاهیر فدراسیون جهانی جودو اضافه شد. لقب او در سال‌های درخشش‌اش در جودو، «تارزان تاتامی» بود.
