طرفداری | الکسیس سانچز از آن دسته بازیکنانی است که از دل فقر و سختی‌های کودکی به یکی از نام‌های بزرگ دنیای فوتبال تبدیل شدند. الکسیس 19 دسامبر 1988 در شهر توکوپیا، منطقه‌ای پر از معدن در شمال شیلی به دنیا آمد. این شهر بندری که بیشتر به خاطر نیروگاه عظیم و کارخانه فرآوری نیتراتش شناخته می‌شود، شاهد بزرگ شدن پسری بود که به‌ندرت پدرش را می‌دید، همان پدری خانواده‌اش را ترک کرده بود. بار زندگی روی دوش مادرش افتاد، همان مادری که برای تأمین مخارج زندگی به نظافت در مدرسه پسرش مشغول بود.
مانند بسیاری از هم‌سالانش، رویا و اشتیاق الکسیس فوتبال بازی کردن بود. اما حقیقتِ زندگی سخت این دنیا خیلی زود درب خانه او را کوبید. الکسیس از همان کودکی و برای کمک به درآمد خانواده مجبور بود در کنار تحصیل، کارهای مختلفی انجام دهد؛ مثل کار در کارواش. استعدادش اما از همان کودکی مشهود بود و او به‌سرعت لقب «ال‌نینیو ماراوییا» (پسر شگفت‌انگیز) را به دست آورد. خیلی زود فهمید که فوتبال می‌تواند راهی برای فرار از فقر باشد و فرصتی برای کمک به مادر و خانواده‌اش ایجاد کند.
وقتی بچه بودم، مادرم کار می‌کرد و من از این موضوع ناراحت بودم. وقتی او را در مدرسه می‌دیدم که نظافت می‌کند، قایم می‌شدم چون دوست نداشتم او را در آن شرایط ببینم. اگر فوتبالیست نمی‌شدم، احتمالاً در معدن کار می‌کردم یا شغل سخت دیگری پیدا می‌کردم. اما مطمئنم هر کاری که می‌کردم، موفق می‌شدم. من می‌خواستم در فوتبال موفق شوم تا به خانواده و مردم توکوپیا کمک کنم.
شروع دوران حرفه‌ای
او در 16 سالگی اولین بازی حرفه‌ای خود را برای تیم محلی کوبرلوآ انجام داد. تیم ایتالیایی اودینزه خیلی زود به استعداد او پی برد و پلی شد برای انتقال او به یک دنیای دیگر. با این حال، ابتدا او را به باشگاه شیلیایی کولوکولو قرض دادند. شاید تا به امروز نمی‌دانستید اما سانچز یک دوره قرضی در ریورپلاته هم بازی کرد و آنجا شاگرد دیگو سیمئونه بود.
الکسیس سانچز و دیگو سیمئونه در ریورپلاته
باشگاه اودینزه در نهایت او را در 19 سالگی رسماً وارد فوتبال اروپا کرد. درخشش در فصل 11-2010 کافی بود تا چشمان تیمی را به خودش جلب کند که آن زمان قله فوتبال بود. بارسلونا با پرداخت 26 میلیون یورو الکسیس سانچز را به خدمت گرفت. با این حال، سانچز هرگز نتوانست به طور کامل رضایت هواداران سخت‌گیر نیوکمپ را جلب کند. هرچند لحظات درخشانی مانند گل تماشایی‌اش با یک ضربه چیپ در ال‌کلاسیکو مقابل رئال مادرید داشت، اما عدم ثبات در عملکردش به چشم آمد.
در حالی که در بارسلونا مجبور بود برای حضور در خط حمله با بازیکنانی چون لیونل مسی، نیمار و پدرو رقابت کند، در تیم ملی شیلی رهبر بی‌چون‌وچرای خط حمله بود. همراه با آرتورو ویدال، گری مدل و کلودیو براوو نسل طلایی فوتبال شیلی را ساخت و دو بار متوالی قهرمانی در کوپا آمریکا را تجربه کرد. سال‌ها بعد و زمانی که از اوجش فاصله گرفت، بهترین گلزن تاریخ تیم ملی شیلی شده بود.
هیچ ایرادی به دوران حرفه‌ای ملی سانچز وارد نیست
تجربه اوج فوتبال در انگلیس و آن تصمیم سیاه
تصمیم گرفت به آرسنال برود و در نهایت همه چیزی که با شنیدن نام الکسیس سانچز به ذهن ما می‌آید، از دوران حضورش در همین تیم لندنی است. او پس از تجربه دومین جام جهانی خودش (2014) به آرسنال پیوست، به سرعت تبدیل به محبوب هواداران شد و نقش محوری در موفقیت‌های تیم ایفا کرد. سانچز در دو قهرمانی متوالی جام حذفی در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ نقش کلیدی داشت و در سال ۲۰۱۵ جایزه بازیکن محبوب هواداران را دریافت کرد. آن‌قدر خوب شده بود که به هواداران آرسنال دلیل می‌داد تا برای عنوان بهترین بازیکن شهر لندن، با هواداران چلسی و ادن هازارد بحث کنند.
زمانی شبکه‌های اجتماعی لیگ برتر پر بود از چنین مقایسه‌هایی...
آرسنال آن زمان به مرور در حال دور شدن از قهرمانی بود و سانچز برای این که شانس تجربه کردن قهرمانی در لیگ برتر را داشته باشد، تصمیمی گرفت که عملاً سرنوشت فوتبالش را تعیین کرد. سال 2018 است و دو باشگاه منچستری در حال رقابت برای جذب ستاره آرسنال. در حالی که سیتی تازه سلطه خودش در فوتبال انگلیس را شروع کرده بود، الکسیس سانچز پیشنهاد دستمزد بهتر منچستریونایتد را به پیوستن به تیم پپ گواردیولا ترجیح داد و تمام. احتمالاً بهترین بازیکنان تاریخ هم در آن تیم یونایتد افت می‌کردند و سانچز به جای این که به رویایش یعنی تجربه سرنوشت رابین فن پرسی برسد؛ احساسی را تجربه کرد مثل آنخل دی ماریا، روملو لوکاکو و خیلی از بازیکنانی که در مورد تئاتر رویاها، رویاپردازی غلط انجام داده بودند.
اعاده حیثیت در اینتر
خلاف مردم زادگاهش، اودینه، بارسلونا و لندن، منچستری‌ها هنگام صحبت در مورد الکسیس سانچز خاطرات خوبی مقابل چشم‌شان نمی‌آید و او هیچ امضایی از خودش در این تیم به جا نگذاشت جز امضای پای چک حقوق که زندگی او را بیمه کرد!
الکسی سانچز در اینتر نقش کمکی را پذیرفت و خلاف تصمیم بزرگ قبلی‌اش در سال 2018، این یکی تصمیم درستی از آب درآمد. ابتدا به نراتزوری کمک کرد تا اولین قهرمانی‌اش پس از یک دهه را به دست آورد و پس یک فصل بازی در جنوب فرانسه و مارسی، یک فصل دیگر به اینتر برگشت و یک قهرمانی دیگر به دست آورد؛ حداقلش این بود که پس از قهرمانی لالیگا، یک بار دیگر قهرمانی در 5 لیگ معتبر را تجربه کرد. هواداران اینتر از او خاطرات خوبی دارند، مخصوصاً به‌خاطر گل قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا 2021 آن هم مقابل یوونتوس!
سانچز حالا دوباره به اودینزه برگشته است و عملاً دیگر کارش با سطح اول فوتبال اروپا به پایان رسیده است. به زودی احتمالا شاهد بازگشت او به لیگ شیلی هم خواهیم بود، شاید به همان زادگاهی برگردد که مجسمه‌اش در آن ساخته شده است.
بهترین خاطره سانچز در اینتر
