مشخصات ظاهری
البای دارای اندامی عضلانی و قوی بوده واستخوان بندی درشت سر بزرگ ولی متعادل با بدن دارای پوزه ی کوتاه با لب ها ی اویزان و افتاده و ارواره های قدرتمند .پوست و موهای ضخیم و کوتاه 2لایه .که در کل یک چهره ی جدی وخشن را به این سگ می دهد.
خلق وخو
سگ بسیار جدی . با شهامت و شجاعی است این خصوصییت متاسفانه این سگ را به یک سگ جنگی در دنیا تبدیل کرده. این سگ مطیع به خود بوده و هنگام تربیت و اموزش باید حتما با صدای بلند و تنبیه همراه باشد هر شخصی را به عنوان صاحب و لیدر قبول نمی کند. مناسب برای حیاط و محیط های کوچک نیست. برای بی گانه ها بسیار مشکوک و خطرناک است و حتما باید بسته باشد.از بدو تولد خصوصیات نگهبان خود را از 2-3 ماهگی کاملا نشان می دهد.از خصوصیات بد البای کندن زمین و پارس زیاد است و عدم سازگاری با دیگر نژادهای سگ است . سگی قلمرو طلب بوده و به محیط زیاد نیاز مند است.
مشکلات سلامتی
بیماری خاص و شایع این نژاد گذارش نشده است .
شرایط نگهداری
مناطق باز و برای خانه اصلا توصیه نمی شود.
فعالیت بدنی
خودش به تنهایی فعالیت بدنی بسیار بالایی دارد و نیاز به فعالیت مضاعف از طرف صاحب خود ندارد .
آراستن
معمولا در این نژاد گو و دم را جراحی می کنند که زیبایی خاصی به حیوان می دهد.
تاریخچه
سگ الابای یا (alabai-centeral asian shepherd-med asian mastiff) که در ایران به مازندرانی شهرت دارد یکی از نژادهای قدیمی دنیا محسوب می شود این سگ از کناره های دریای خزر تا ترکستان چین و از اورال تا سیبری و ایران پراکنده شده و دارای زیر گونه های متعددی است. اولین بار توسط روسها در ترکستان مرکزی مشاهده شده است.به گفته ی کارشناسان این سگ قدمت 4000 ساله دارد و از امیزش سگهای تبتی وسگهای باستانی جنگجوی ترکستان پدید امده است.از سیبری تا شن زار های گرم قره قروم ترکمنستان اداپته شده و به راحتی زندگی می کند.جزو سگهای ماستیف و کاری است. الا در زبان ترکی به معنی روشن و سفید است چون رنگ غالب در این نژاد سفید است و 90% رنگ سفید دیده می شود. روی این نژاد توسط ترکمنها نهاده شده و در دنیا معروف گردیده.
