اختصاصی طرفداری - در هفدهمین قسمت از سفر به کشورهای حاضر درجام جهانی 2018 در طرفداری، به کشور برزیل و نماینده قاره آمریکای جنوبی می رسیم.
این کشور با پنج قهرمانی در جام های جهانی (1958، 1962، 1970، 1994 و 2002) پرافتخارترین تیم در این تورنمنت معتبر شناخته می شود. برزیل همچنین موفق‌ترین تیم در جام کنفدراسیون‌ها با چهار قهرمانی است. این تیم صاحب نام در دنیای فوتبال، موفق به فتح 8 جام کوپا آمریکا و یک قهرمانی در المپیک (2016) نیز شده است. برزیل تنها کشوری است که در تمامی جام‌های جهانی (21 دوره) بدون هیچ غیبتی حضور داشته است.
معرفی کشور برزیل
برزیل با 210 میلیون نفر جمعیت، پنجمین کشور پرجمعیت دنیا و پرجمعیت ترین کشور آمریکای جنوبی به حساب می آید. این کشور از نظر وسعت هم، پنجمین کشور پهناور دنیا محسوب می شود. با 8.5 میلیون کیلومتر مربع وسعت، این کشور پس از روسیه، کانادا، چین و ایالات متحده آمریکا در رده پنجم وسیع ترین کشورهای دنیا قرار می گیرد. کشاورزی برزیل بسیار پررونق است و این کشور در 150 سال گذشته، بزرگترین تولید کننده قهوه در جهان بوده است. به همین دلیل هم لقب برزیل، کشور قهوه است. زبان رسمی آن ها پرتغالی بوده و پایتخت این کشور هم شهر برازیلیا است. این شهر از بالا به شکل یک هواپیما دیده می‌شود و طراح آن هم شخصی به نام «لوسیا کاستا» بوده است. شاید بسیاری از ما این کشور را با فوتبال آن بشناسیم و در مورد قهوه مشهور و جنگل‌های آمازون آن بارها شنیده باشیم، اما برزیل سرزمین شگفتی هاست که گوشه و کنار این کشور پُر از رمز و رازهای خاص خودش است.
برزیل با تمامی کشورهای آمریکای جنوبی به جز اکوادور و شیلی مرز مشترک داشته و به تنهایی 47.3 درصد خاک آمریکای جنوبی را دربرگرفته است. برزیل در گذشته، بزرگترین مستعمره کشور پرتغال به مدت سه قرن بوده و به همین دلیل هم تنها کشوری در قاره آمریکا محسوب می شود که زبان آن پرتغالی است. نظام حاکم بر این کشور، جمهوری فدرال است و برزیل از 26 ایالت و 4470 شهر تشکیل شده است. ضمن اینکه در این کشور رای‌گیری اجباری است و همه باید در آن شرکت کنند. در سال 2017 برزیل با تولید ناخالص داخلی خود به ارزش 2.14 تریلیون دلار، هشتمین اقتصاد بزرگ جهان لقب گرفت. برزیل حدود 60 درصد از بزرگترین جنگل های جهان که همان آمازون است را در دل خود جای داده و اکوسیستم بی نظیری از گیاهان و جانوران را دارد. بد نیست بدانید که طوطی، حیوان ملی برزیلی هاست.
بزرگترین جمعیت کاتولیک های جهان با 123 میلیون نفر هم، در کشور برزیل قرار دارد و جالبه بدانید که بزرگترین جمعیت ژاپنی ها، بعد از خود کشور ژاپن نیز در برزیل زندگی می‌کنند. بازی های المپیک که در سال 2016 و به میزبانی شهر ریودوژانیرو صورت گرفت، اولین المپیکی بود که یک کشور از آمریکای جنوبی توانست، حق میزبانی آن را به‌دست آورد. برزیل یکی از جالب ترین انقلاب های تاریخ را به چشم خود دیده است. انقلابی که برزیل را به یک کشور جمهوری تبدیل کرد، آن قدر عادی و بدون حادثه بود که چند شاهد که در آن جا حضور داشتند، اصلا نفهمیدند چه اتفاقی افتاده است و شاه خلع شده نیز، اصلا آن را جدی نگرفته بود. این کشور یکی از آمارهای بالای قتل در جهان را داشته به طوری که، نیمی از 20 شهر جهان که بیشترین آمار قتل در آن رخ می‌دهد، در برزیل قرار دارد.
اگر قصد سفر به برزیل را دارید:
کشور برزیل، بدون هیچ تردیدی یکی از بهترین مقاصد گردشگری جهان است که از امتیازات متنوع و شگفت‌انگیزی برخوردار بوده و در دنیای گردشگری، حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد. در رتبه بندی گردشگری جهان که توسط سازمان جهانی گردشگری در سال 2015 منتشر شد، برزیل پس از کشورهای ایالات متحده آمریکا، مکزیک،کانادا و آرژانتین در رتبه پنجم، کشورهای توریست پذیر قاره آمریکا قرار گرفت. این کشور به لطف جام جهانی 2014 توانست، به درآمد 3 میلیارد دلاری از راه توریسمِ ورزشی دست پیدا کند. برزیل سرزمینی عمدتا گرمسیری است که با گستره‌ای وسیع، از جنگل های باشکوه و رودخانه های پرپیچ و خم و لیمویی رنگ آمازون، حال و هوایی جادویی به خود گرفته است. حال به این موارد، خطوط ساحلی فراگیر و تماشایی را نیز اضافه کنید، که دست کم 7500 کیلومتر امتداد دارند. سرزمین قهوه، کشور رژه ها و کارناوال های باشکوه هم هست.
بخش جدایی ناپذیر از زندگی، سنت و فرهنگ برزیلی ها، موسیقی آن هاست. جشن های خیابانی برزیلی ها، همواره با نواختن طبل به سبک برزیلی و با رقص و پایکوبی همراه است. همه دنیا به خوبی می دانند که برزیلی ها، در گرفتن جشن و مهمانی ید طولایی دارند. کارناوال برزیلی، یکی از جشن هایی است که در کل دنیا، مردم منتظر اتفاقات خوب و جالب در آن هستند و همین موارد باعث شده تا به این اندازه، برزیل مقصد جذابی برای گردشگران خارجی باشد. از مکان های دیدنی، تاریخی و طبیعی برزیل از نگاه طرفداری، می توان به جنگل آمازون با اکوسیستم خاص و بی نظیرش، مجسمه مسیح در شهر ریودوژانیرو، کلیسای جامع شهر سائوپائولو، مناظر کوهستانی به همراه آبشارهای خیرکننده منطقه پتروپلیس، بزرگراه مهاجران در سائوپائولو برزیل، جزیره ایلادو ماراژا، منطقه پرزیدنته فیگیردو با بیش از 100 آبشار کوچک و بزرگ، جزیره مارها و تالاب جادویی پانتانال اشاره کرد.
کلیسای جامع شهر سائوپائولو
با طرفداری همراه باشید تا 10 نکته جالب، شنیدنی و عجیب که شاید کمتر در مورد این کشور شنیده باشید را برایتان بازگو کنیم.
1. جنگل آمازون
جنگل آمازون یکی از پر رمز و رازترین مکان های دنیاست که بیش از 390 میلیارد درخت را در دل خود جای داده و به تنهایی صاحب نیمی از درخت های موجود در جهان است. آمازون، پهناورترین جنگل در آمریکای جنوبی است که به طور تقریبی 1294 نوع پرنده، 378 نوع خزنده، 427 نوع دوزیست و 3 هزار نوع، ماهی در آن زندگی می‌کنند. به طور کلی از هر 10 گونه شناخته‌شده در جهان، یکی در جنگل‌های آمازون زندگی می‌کند. 60 درصد این جنگل شگفت انگیز در خاک کشور برزیل واقع شده است و بقیه آن هم در خاک 8 کشور دیگر گسترده شده و یکی از عوامل جذب گردشگر به این مناطق است. رود آمازون نیز در امتداد این جنگل جریان دارد و مانند خون در رگ‌های آن جاری است. رود آمازون از کوه‌های آمریکای جنوبی سرچشمه می‌گیرد و با گذر از یک مسیر بسیار پر پیچ و خم و عبور از کشورهای متعدد، به سمت شرق و اقیانوس اطلس می‌رود. از آن جا که دهانه این رود خیلی عریض است، در برخی از نقاط، قابل کشتیرانی است. جنگل های استوایی آمازون، یکی از شاهکارهای خلقت بوده و به علت وجود آب و هوای گرم و رطوبت بسیار زیاد، وجب به وجب آن پوشیده از گیاهان و درختان انبوه است.
وجود این جنگل‌ها برای کره زمین به قدری مهم است که بسیاری آن را «ریه‌های کره زمین» می‌نامند. مساحت جنگل های آمازون 5 میلیون و پانصد هزار کیلومتر مربع است که تقریبا دو برابر مساحت کشور آرژانتین است. با این حال متاسفانه در 40 سال اخیر بیش از 20 درصد از جنگل های آمازون، به دلایل مختلف از بین رفته است. شاید برایتان جالب باشد بدانید که، یکی از دلایل مهم حاصلخیز بودن آمازون، وجود صحرای بزرگ آفریقاست. باد، شن و ماسه را از صحرای بزرگ آفریقا به جنگل‌های آمازون می‌آورد و مواد معدنی مورد نیاز آن را تامین می‌کند. یعنی صحرا، این جنگل حاره‌ای را بارور و حاصلخیز می‌کند. قدمت سکونت بشر برای اولین بار در آمازون، به بیش از 11200 سال قبل برمی گردد. نام آمازون از اساطیر یونانی به نام «آمازون‌ها» گرفته شده است. آن‌ها گروهی از زنان جنگجو بودند که در بسیاری از قبیله‌های این منطقه، هم پای مردان می‌جنگیدند.
جنگل های حاره ای آمازون در کشور برزیل
2. ریودوژانیرو
شبکه آمریکایی CNN در سال 1997، مجموعه‌ای از عجایب هفت گانه طبیعی دنیا را در برنامه ای مستند در شبکه خود پوشش داد. در این مستند، فهرست جاهایی از هر هفت قاره از مرتفع‌ترین نقطه زمین تا اعماق اقیانوس‌ها را در برمی گرفت. یکی از آن مناطق که در این فهرست قرار داشت، شهر زیبای ریودوژانیرو بود. ریودوژانیرو که در زبان پرتغالی به معنای رودخانه ژانویه و به اختصار ریو نامیده می شود، مرکز ایالت ریودوژانیرو، دومین شهر بزرگ برزیل بعد از سائوپائولو و سومین منطقه شهری بزرگ آمریکای جنوبی است. این شهر اولین بار توسط Gonzalo Coelho، کاشف پرتغالی در اول ژانویه سال 1502 میلادی کشف شد و به همین خاطر نام ریودوژانیرو به معنای رودخانه ژانویه شده است. ریو به دلیل چشم اندازهای نفس گیر، نوار ساحلی عریض و طویل، فرهنگ و کارناوال سالانه اش مشهور است.
بندرگاه ریودوژانیرو به لحاظ جغرافیایی شرایط مناسبی را برای ورود کشتی ها فراهم کرده است و توسط عوارض جغرافیایی بی نظیری، شامل کوه های کله قندی (Sugar Loaf) با ارتفاع 395 متر، قله 704 متری کورکوادو و تپه های تیجوکا در ارتفاع 1021 متری، احاطه شده است. تمامی این چشم اندازهای جغرافیایی، بندر ریودوژانیرو را به یکی از عجایب هفت گانه طبیعی دنیا تبدیل کرده است. در این شهر استادیوم معروف ماراکانا که افتخار برزیلی هاست، هم قرار دارد. علاوه بر آن سواحل زیبای کوپاکابانا و ایپانما و مجسمه حضرت مسیح نیز از جمله جاذبه های دیدنی این شهر محسوب می شود. با وجود همه این زیبایی ها، متأسفانه بسیاری ریو را به خشونت، جنایت، مافیای مواد مخدر و زاغه هایی معروف به «فاول» می شناسند.
ریودوژانیرو یکی از عجایب هفت گانه طبیعی دنیا
3. جزیره مارها
در کشور برزیل، جزیره ای ترسناک وجود دارد که در آن، مارها حکومت می کنند. اگر آن قدر شجاع هستید که پا به یکی از ترسناک ترین مکان های دنیا بگذارید، پس سعی کنید آرام قدم بردارید تا آن ها را عصبانی نکنید، وگرنه مجازات سختی در انتظارتان خواهد بود. مجازاتی به سختی نیش زهر آلود، سمی ترین مارهایی در جهان که می توانید یک جا آن ها را در این جزیره پیدا کنید. در 33 کیلومتری خلیج سائوپائولوی کشور برزیل، جزیره ای مخوف به نام داگیمیدا گرند «Ilha da Queimada Grande» وجود دارد که به جزیره مارها شهرت دارد. وسعت این مکان به حدود 430 هزار متر مربع می رسد که در ارتفاع 206 متری، بالاتر از سطح دریا قرار گرفته است. جزیره مارها دارای آب و هوایی معتدل و پوششی سبز، مشابه جنگل های انبوه است که همین امر سبب شده، مارها بتوانند با پنهان شدن در میان درختان و گیاهان، طعمه های خود را غافل گیر کنند. با حضور در جزیره مارها مرگ برای شما آغوش می گشاید.
افعی طلایی در این جزیره کوچک، ممکن است به ناگاه شما را غافلگیر کند و اگر زهر سم آلود آن وارد بدن شما شود، تنها چند دقیقه بیشتر زنده نخواهید ماند. بنا به گفته مردم محلی، در هر متر این جزیره 1 تا 5 مار زندگی می کنند. منبع تغذیه اصلی مارها در این جزیره پرندگان مهاجر هستند، زیرا تقریبا هیچ منبع غذایی دیگری برای آن ها وجود ندارد. ورود به جزیره مارها ممنوع است، به همین دلیل یک فانوس دریایی در سال 1909 ساخته شد تا قایق ها را از راه دور شناسایی و از ورود آن ها جلوگیری کند. فقط محققان و تیم های تحقیقاتی برای جمع آوری داده های خود می توانند در این جزیره حضور داشته باشند. اگر بخواهید به صورت قانونی از این جزیره بازدید کنید، با نیروی دریایی برزیل سر و کار خواهید داشت. اما برخی توریست ها هم به واسطه مردم محلی و توسط قایق از این جزیره بازدید می کنند، که البته کاری خطرناک و غیر قانونی است.
افعی طلایی، مرگبارترین ساکن جزیره مارها
4. مجسمه حضرت مسیح در ریو
تندیس‌های حضرت مسیح (ع) در بسیاری از نقاط جهان وجود داشته و نزد مسیحیان از ارجحیت بالایی برخوردار است. مجسمه محبوب و زیبای مسیح منجی، یکی از معروف‌ترین تندیس‌های دنیا است که در قله کوه کورکووادو در شهر ریودوژانیرو قرار دارد. این مجسمه زیبا که یکی از عجایب هفتگانه جدید است، ارتفاعی برابر با 39.6 متر دارد و در فاصله 710 متری از زمین قرارگرفته است. مجسمه مسیح ریودوژانیرو، حالتی ایستاده دارد و دستان خود را کاملا باز کرده است و این حالت نشان‌دهنده پذیرش انسان‌ها در آغوشش است. ساخت این مجسمه باشکوه در سال 1920 میلادی شروع شد و پس از 11 سال به پایان رسید و در تاریخ 7 جولای 2007 به‌عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته شد. طول دست‌های مجسمه 28 متر و وزن آن حدود 635 تن است. مجسمه مسیح ریو، به‌عنوان چهارمین تندیس بزرگ جهان شناخته می شود.
مجسمه حضرت مسیح در شهر ریودوژانیرو
5. پیرانا کشنده تر از کوسه
در رودخانه ها و دریاچه های کشور برزیل، ماهی مرگباری زندگی می کند که می تواند حیوانات بزرگ و حتی انسان را در مدت زمان کمی بخورد. سرعت خورده شدن گوشت در بین پیراناها، آن‌قدر بالاست که اگر یک گاو زخمی در آب بیفتد، در مدت تنها 15 دقیقه استخوان‌هایش روی آب شناور خواهد شد. ماهی پیرانا 20 گونه مختلف دارد که از بین آن ها 4 یا 5 گونه، توانایی خوردن حیوانات بزرگ را دارند، اما با این حال، بیشتر وقت ها غذایشان ماهی های کوچکتر است. آن ها برای شکار این ماهی ها، به سادگی فَلس یا باله ی ماهی های کوچک را گاز می گیرند و طعمه را به چنگ می اندازند. دندان های پیرانا برای تکه کردن و بلعیدن طعمه به صورت مثلثی و بسیار تیز است. رنگ این ماهی، نقره ای و طوسی و با رفتن به زیر نور خورشید درخشش طلایی رنگی پیدا می کند. پیرانا به صورت اجتماعی زندگی می کند، اما اگر تعدای از این ماهی ها در فضایی محدود گیر بیفتند، به هم حمله کرده و فقط ماهی های قوی تر زنده می مانند.
شخصیت اسکرات و ماهی های پیرانای گرد او، در انیمیشن عصر یخبندان
6. سد ایتایپو
بر روی رودخانه پارانا در مرز دو کشور پاراگوئه و برزیل، طولانی‌ترین سد جهان ساخته شده است. ایتایپو طولانی‌ترین سد جهان و به لحاظ تولید برق دومین سد بزرگ دنیا به شمار می‌رود. این سد در سال 1994 از سوی انجمن مهندسی عمران آمریکا، به عنوان یکی از عجیب هفتگانه دنیای مدرن انتخاب شد. نام این سد به معنای صدای سنگ است و 18 واحد مولد برق این سد، قادر به تولید 14 گیگاوات برق است. نیروگاه برق-آبی ایتایپو در واقع 20 درصد از کل انرژی مورد نیاز صنایع برزیل و 93 درصد انرژی کشور پاراگوئه را تامین می‌کند. این ابر نیروگاه، همچنین محل بزرگی برای جذب گردشگران محسوب می شود. تاکنون بیش از 10 میلیون نفر از 162 کشور جهان از این سد بازدید کرده‌اند. کار ساخت این سد از سال 1975 شروع و تا سال 1991 به طول انجامید که به عنوان یک پروژه دو ملیتی می توان از آن نام برد. میزان مصالح کاربردی در این سد هم در نوع خود شگفت انگیز است. با استفاده از آهن های به کار رفته در این سد می توان 380 برج ایفل ساخت و با استفاده از بتون های مصرفی در آن هم می توان 15 بار کانال معروف مانش را از نو ساخت.
سد ایتایپو، طولانی ترین سد جهان
7. تالاب پانتانال
پانتانال، بزرگترین تالاب استوایی دنیاست و دارای اکوسیستم متمایزی در نوع خود است. این منطقه که در سال 2000 به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته شده است، بهترین مکان برای مشاهده ی حیات وحش است که حتی نسبت به آمازون ارجحیت دارد. پانتانال با 200 هزار کیلومتر مربع وسعت، اکثر قسمت های آن در غرب برزیل واقع بوده ولی تا بولیوی و پاراگوئه هم امتداد دارد. تعداد کمی از مردم در اطراف این تالاب زندگی می کنند و هیچ شهر دیگری در اطراف این منطقه وجود ندارد. برای گردشگرانی که به این تالاب می‌آیند، قایق واسب جزو وسایل نقلیه محسوب می‌شود. در این منطقه 700 نوع پرنده، 100 نوع پستاندار، 260 نوع ماهی و 80 نوع خزنده وجود دارد. پانتانال به دلیل دارا بودن اکوسیستم خاص خود، بهترین منطقه برای دوستداران حیات وحش و یکی از جاذبه های مهم طبیعی کشور برزیل به شمار می رود. تالاب پانتانال مکان خاصی برای پستانداران در حال انقراض از جمله سمور غول پیکر و جگوار که نوعی پلنگ خالدار آمریکای جنوبی است، محسوب می شود.
تالاب پانتانال بزرگ ترین تالاب استوایی دنیا
8. غذاها و نوشیدنی های برزیلی
مردم سرزمین قهوه، به وعده غذایی ناهار بسیار اهمیت داده و به این ویژگی نیز معروف هستند. برزیلی ها عمدتا صبحانه بسیار سبکی میل می کنند و وعده اصلی غذایی آن ها نهار به شمار می رود. از نوشیدنی های خاص این کشور به اختصار می توان به Caipirinha که نوشیدنی ملی کشور برزیل است، batidas که با له کردن انواع میوه‌ها و به دست آوردن عصاره‌ی آن‌ها، این نوشیدنی بسیار لذیذ را تهیه می‌کنند و guarana که یکی از نوشیدنی‌های کافئین دار در این کشور محسوب می‌شود، اشاره کرد. از نظر تنوع غذایی نیز، هر نقطه و شهر این کشور دارای غذاهای مختص به خودش است، به طور مثال در سائوپائولو، غذای فجوآدا feijoada غذای رسمی و سنتی این ایالت به شمار رفته و طی رسمی قدیمی در روزهای چهارشنبه و در هنگام وعده ناهار توسط خانواده‌های برزیلی تهیه و میل می‌شود. این خوراک محلی و سنتی را با حبوبات سیاه، گوشت و برنج طبخ می‌کنند. در منطقه ریو هم برزیلی ها علاقه مند به virado a paulista هستند که اهالی ریو این غذا را با برنج، کلم پیچ سرخ شده، روغن و گوشت خوک تهیه می‌کنند. از دیگر غذاهای معروف کشور برزیل از دید طرفداری می توان به Pato no tucupi که ماده اصلی در پخت و تهیه آن را اردک تشکیل می‌دهد، arroz com pequi که برنج پخته شده با بادام هندیست و galinhada که مخلوطی خوش طعم از مرغ و برنج به همراه ادویه‌های خاص برزیلی است، اشاره کرد.
فجوآدا غذتی سنتی و محبوب ایالت سائوپائولو برزیل
9. قبرستان عمودی
امروزه در مناطقی از جهان که تراکم جمعیتی در آن ها بسیار شدید است، مقدار زمین برای سکونت انسان ها روز به روز محدود و محدودتر می شود، تا جایی که با این تراکم جمعیت و در این مناطق، جای انسان های جدید هم نیست، چه برسد به مُرده ها. با این وضع و اوصاف کاملا طبیعی است که حتی دیگر مُرده ها هم جایی برای دفن شدن نداشته باشند، آن قدر که حتی گورستان و قبرستان ها هم جوابگو نیستند و در این زمانه، شاهد نسل جدیدی از گورستان ها به نام گورستان های عمودی هستیم. در شهر بندری سانتوس برزیل، قبرستان Memorial Necropole Ecumenica بلندترین قبرستان جهان است که در 14 طبقه، بیش از ده‌ها هزار قبر را در خود جای‌داده است. این قبرستان که در سال 1983 ساخته‌شده در ابتدا ساختمان بسیار کوچکی بود، اما تقاضا برای چنین گورستان‌های سر به فلک کشیده‌ای که اتفاقا چشم‌انداز خوبی هم دارند، آن‌قدر زیاد بود که گسترش آن تا به امروز، که نام بلندترین قبرستان عمودی جهان را از آن خودکرده است، ادامه یافت. این قبرستان 108 متر ارتفاع دارد و دارای 25000 واحد یا همان آرامگاه است. جالب است بدانید که اجاره سه‌ساله تدفین در این ساختمان غول‌آسا، 10 هزار تا 35 هزار رئال برزیل (بین 5900 و 21000 دلار) است، که بسته به اینکه در کدام قسمت این گورستان باشد، متفاوت است.
گورستان عمودی در شهر سانتوس برزیل
10. پارک ملی لِینسویز ماراینسیز
از دید سایت طرفداری، آخرین حقیقت جالب و در عین حال عجیب کشور برزیل، پارک ملی لِینسویز ماراینسیز است. اگر برای اولین بار پا به این مکان بگذارید، مطمئنا از منظره ای که روبروی خود خواهید دید، شگفت زده خواهید شد. این پارک، یکی از خارق العاده ترین پدیده های طبیعی است و مشابهش را در هیچ جای دیگر دنیا نخواهید دید. لِینسویز ماراینسیز که در طی بیش از هزار سال تشکیل شده است، ترکیب دلپذیر و متضادی از دریا و صحرا را در دل خود جای داده است. وقتی به این این پارک ملی اعجاب آور می نگرید، 1550 کیلومتر مربع، زمینی از شن های سفید و نرم می بینید که در فواصل منظم، به دریاچه های آبی فیروزه ای و خنکی مزین شده است. این پارک از آن رو لینسویز ماراینسیز نام گرفته، که این کلمات در پرتغالی به معنای ملحفه های مارانو معنا می شود.
این سطح شنی و سپید رنگ، همچون روکش هایی بر روی بستر پارک دیده می شوند. مارانو (Maranhao) یکی از ایالت های برزیل است که این پارک ملی خارق العاده درآن واقع شده است. این پارک ملی، شاید در اولین نظر و از دوردست ها شبیه به بیابان به نظر رسد ولی لینسویز ماراینسیز اصلا بیابان نیست، چرا که بارش سالانه این منطقه، نزدیک به 1200 میلی متر است. بنابراین بارش این ناحیه، بسیار بیش تر از آن است که بیابان در نظر گرفته شود. به طور کلی میزان بارندگی در بیابان ها، کم تر از 25.4 میلی متر در سال است. یکی از تفریحات جالب کسانی که پا به این پارک ملی زیبا می گذارند، استفاده از چتر پاراسل است، که اوقات بسیار خوشی را برای هر گردشگری رقم می زند.
پارک ملی لِینسویز ماراینسیز ترکیب دلپذیر و متضادی از دریا و صحرا
معرفی اجمالی برزیل
