طرفداری | دنیل کاروالیو (Daniel Carvalho)، ملقب به دنی، زاده دوم نوامبر 1976 در شهر لیسبون پرتغال است. او در پستهای وینگر چپ و راست و هافبک نفوذی بازی میکرد. او در تیمهای پایه اسپورتینگ لیسبون، فوتبالش را شروع کرد و پس از طی مراحل مختلف در این سیستم، در زمستان 1995 به تیم بزرگسالان این باشگاه منتقل شد. او در 18 سالگی برای نخستین بار در تیم اصلی اسپورتینگ بازی کرد و توانست نامش را در فوتبال کشورش مطرح کند. دنی بیشتر در جام حذفی و جام برندگان اروپا به میدان رفت و در لیگ برتر پرتغال، کمتر به کار گرفته شد.

تلخترین سکانس دنی در اسپورتینگ، اخراج او در دقیقه 91 یکهشتم نهایی جام برندگان اروپا برابر راپیدوین بود؛ اتفاقی که باعث شد پس از پایان وقت عادی بازی با پیروزی 0-2 راپید، کار به وقت اضافه برسد زیرا تیم پرتغالی بازی رفت را با نتیجه مشابه پیروز شده بود. دو گل راپیدوین در وقتهای اضافی، این باشگاه را به مرحله بعدی رساند تا دنی با اخراج خود، یکی از بازیکنان مورد انتقاد تیمش باشد. او پس از دو مقطع شش ماهه در اسپورتینگ و ثبت 10 بازی در ترکیب این باشگاه که با تجربه یک قهرمانی در جام حذفی پرتغال همراه بود، تصمیم به جدایی از باشگاه اسپورتینگ گرفت.
وست هم، باشگاه حاضر در لیگ برتر انگلستان، در نقل و انتقالات زمستانی 1996، به شدت در پی خریداری این بازیکن بود. چهره زیبای دنی به سوژهای برای رسانههای انگلیسی در دوران چهرهشدن بازیکنانی مثل دیوید بکام در فوتبال شد. رسانهها به بازیکن مورد علاقه هری ردنپ برای وست هم، لقب «بازیکن پر زرق و برق پرتغال» را داده بودند زیرا اعتقاد داشتند باشگاه وستهم، بیش از توجه به بعد فنی، از بعد تبلیغاتی دست به جذب این بازیکن زده است. دنی با قراردادی قرضی، پس از پرداخت 130 هزار پوند، راهی وستهم شد. او که با بازیکنان بزرگی همچون فیگو و سرمربی مطرحی چون کارلوس کی روش همکاری کرده بود، چالش جدیدی را در انگلستان پیش رو داشت. چهره زیبای دنی باعث شده بود تا ردنپ، سرمربی وقت وست هم به شوخی، او را بازیکن محبوب همسرش معرفی کند.

نخستین بازی دنی برای تیم جدیدش در هفته 25 لیگ برتر انگلستان برابر ناتینگهام فارست رقم خورد. انتظارات هواداران وست هم از خرید خوشسیمایشان، چیزی بیشتر از نمایش او برابر ناتینگهام بود. انتظاری که در دومین بازی این بازیکن، با تک گل پیروزیبخشاش برابر تاتنهام برآورده شد. او سپس در هفته 32، یک گل برابر منچستر سیتی و در هفته 33، یک پاس گل برابر استون ویلا را به ثبت رساند. به مرور انتظارات فراوان هواداران از دنی و فشار بالای بازی در انگلستان، رابطه میان او و سرمربی تیم را دچار اختلافاتی کرد. در نتیجه برخی غیبتهای دنی و سپس حضورش در یک مهمانی شبانه، او از وست هم جدا شد.
در سال 1996، باشگاه آژاکس با توصیه یوهان کرایوف، دنی را به تیم خود اضافه کرد. دنی در نخستین فصل حضورش در آژاکس، نمایشهای موفقی را به ثبت رساند؛ از جمله این نمایشها، بریس برابر رنجرز در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا و گلزنی به اتلتیکو مادرید در بازی برگشت یکچهارم نهایی این تورنمنت بود. او در این فصل به آمار 23 بازی، هفت گل و دو پاس گل رسید. او سه فصل دیگر در آژاکس حضور داشت و به آمارهای 27 بازی، پنج گل و سه پاس گل در فصل 98-1997، 26 بازی، یک گل و دو پاس گل در فصل 99-1998 و 22 بازی، چهار گل و دو پاس گل در فصل 00-1999 رسید. افتخارات دنی در آژاکس، یک قهرمانی در لیگ برتر و دو قهرمانی در جام حذفی هلند بود.

دنی در سال 2000، پس از پایان قراردادش با باشگاه هلندی، به کشورش بازگشت و پیراهن رقیب را پوشید. حضور دنی در بنفیکا، بسیار مورد انتقاد هواداران اسپورتینگ قرار گرفت اما عمر دنی در این باشگاه، بیش از شش ماه نبود. او پس از ثبت پنج بازی، بنفیکا را ترک کرد. او راهی اتلتیکو مادرید در لیگ سطح دوم اسپانیا شد تا این باشگاه را به لالیگا بازگرداند. 19 بازی و چهار گل در نخستین فصل حضور دنی در اتلتیکو مادرید به ثبت رسید. با وجود عملکرد فردی موفق دنی، این باشگاه همچنان در لالیگا2 ماندگار شد. دنی در دومین فصل حضورش در اتلتیکو به فرم بسیار خوبی رسید و با ثبت آمار 41 بازی، هفت گل و 10 پاس گل، ستاره اتلتیکو در بازگشت این باشگاه به لالیگا بود. او پس از بازگشت اتلتیکو به لالیگا، در 12 بازی با پیراهن این باشگاه به میدان رفت اما تعهد مالی سنگین اتلتیکو به این بازیکن، باعث مشکلات مالی فراوان این باشگاه شد. از این رو، این بازیکن اتلتیکو مادرید را ترک کرد اما پس از ناکامی در انتقال به سلتیک، دنی در سال 2003 تصمیم به خداحافظی از فوتبال در 27 سالگی گرفت.

این بازیکن حضور فعالی در تیمهای پایه پرتغال داشته و از رده سنی زیر 15 سال تا زیر 23 سال این کشور را تجربه کرده است. او به همراه نلو وینگادا و تیم ملی زیر 20 سال پرتغال در جام جهانی 1995 حضور یافت. دنی در سه بازی نخست کشورش برابر آرژانتین، هندوراس و هلند در مرحله گروهی گلزنی کرد و یکی از مهمترین بازیکنان کشورش در راه صعود به نیمه نهایی این تورنمنت بود. درنهایت پرتغال به رتبه سوم این تورنمنت با گلزنی دنی در ردهبندی برابر اسپانیا رسید. نخستین بازی ملی این بازیکن در سال 1995 برابر تیم ملی انگلستان رقم خورد. او سپس راهی المپیک 1996 شد و در پنج بازی پرتغال به میدان رفت تا به رتبه چهارم المپیک برسد. او در رده بزرگسالان موفق به بازی در تورنمنت ملی خاصی نشد و پس از بازی برابر دانمارک در سال 2000، با 9 بازی ملی به کارش در رده ملی خاتمه داد. او پس از پایان فوتبالش به عنوان مجری و مفسر در تلویزیون به فعالیتش ادامه داده است.

از سری خاطرات فوتبالی
تریفون ایوانف؛ گرگ بلغارستان در جام جهانی 1994 و ستاره سابق بتیس و راپیدوین
کلودیو براوو؛ رخکرکس افسانهای شیلی با سابقه بازی در بارسلونا و منچستر سیتی
السیو چرچی؛ مهاجم سرعتی تورینو با سابقه بازی در رم، میلان و اتلتیکو مادرید