طرفداری | تریفون ایوانف (Trifon Ivanov) زاده 27 ژولای 1965 در ولیکو تارنووی بلغارستان است. او در پست‌های دفاع میانی، سوئیپر و دفاع چپ بازی می‌کرد. ایوانف فوتبال را از 11 سالگی در یک مدرسه فوتبال شروع کرد و سپس راهی تیم جوانان شهر زادگاهش، ایتار ولیکو تارنوو شد. پست اولیه ایوانف، مهاجم نوک بود اما به دلیل کمبود دفاع در تیم، سرمربی وقت تیم‌های پایه ایتار، او را به پست دفاع میانی برد تا بازی قدرتمندانه این بازیکن، برچسب دفاع میانی را روی او بچسباند. گئورگی واسیلیف، سرمربی تیم اصلی ایتار در سال 1983، ایوانف را به رده بزرگسالان رساند. او در فصل نخست حضورش در ایتار، موفق به ثبت دو مسابقه در ترکیب تیمش شد. فصل دوم ایوانف در این باشگاه نیز بیش از سه بازی را در کارنامه‌اش به ثبت نرساند.
او از سومین فصل به ترکیب اصلی ایتار رسید و توانست آمارهای 22 بازی در فصل 86-1985، 24 بازی و یک گل در فصل 87-1986 و 28 بازی و شش گل در فصل 88-1987 را به ثبت برساند. در سال 1988، این مدافع 181 سانتی‌متری راهی زسکا صوفیه بلغارستان شد و دو فصل در این باشگاه حضور داشت. ایوانف در این دو فصل به آمارهای 29 بازی، سه گل و 28 بازی، سه گل رسید. درخشش ایوانف در قلب خط دفاعی زسکا که شامل بازی‌هایش در جام باشگاه‌های اروپا می‌شد، او را به یکی از اهداف نقل و انتقالاتی بتیس تبدیل کرد. بنابراین، ایوانف در سال 1990 با مبلغی معادل با 300 هزار یورو راهی بتیس شد. دو قهرمانی در لیگ برتر و یک قهرمانی در جام حذفی بلغارستان، کارنامه این بازیکن در زسکا صوفیه بود.
نخستین بازی ایوانف در ترکیب بتیس، هفته 14 لالیگا و دیدار برابر والنسیا بود. او در هفته 15 برابر رئال بورگوس گلزنی کرد و عملکرد بسیار خوبی داشت. درخشش این بازیکن در هفته‌های نخست حضورش در لالیگا، او را در تیررس باشگاه بارسلونا قرار داد زیرا رونالد کومان مصدوم شده بود و یوهان کرایوف، نیاز به بازیکنی برای جایگزینی بازیکن مصدوم خود داشت. با این وجود، بتیس مخالف جدی جدایی ستاره بلغارستانی خود بود. پیش از مسابقه هفته 22 بتیس برابر بارسلونا، ایوانف به دیدار هم‌وطنش در بارسلونا یعنی هریستو استویچکوف رفت. استویچکوف قول داد که تیمش به بتیس چهار گل خواهد زد و ایوانف نیز در جواب استویچکوف، قول داد که به تیم حریف دو گل بزند. قرار شد تا اگر ادعای این بازیکن به وقوع پیوست، او با اتومبیل لوکس هم‌وطنش رانندگی کند. در روز طلایی ایوانف در نیوکمپ، او در برابر بارسلونا بریس کرد اما حریف استویچکوف نیز درست درآمد و بارسلونا به حریفش چهار گل زد اما برنده این معامله، ایوانفی بود که با اتومبیل استویچکوف در سراسر شهر رانندگی کرد.
22 بازی و پنج گل ایوانف در بتیس، کمکی به بقای این باشگاه در لالیگا نکرد. او پس از سقوط بتیس، به صورت قرضی به ایتار و زسکا مسکو در سال 1992 پیوست. شش ماه حضور این بازیکن در ایتار، آمار 12 بازی و یک گل و شش ماه بعدی‌اش در زسکا، آمار پنج بازی و یک گل را برایش به همراه داشت. ایوانف پس از پایان دوره قرضی خود در دو باشگاه کشورش، به بتیس بازگشت و در لالیگا2 برای این باشگاه بازی کرد. 21 بازی و دو گل در بازگشت ایوانف به بتیس به ثبت رسید. او پس از ثبت سه بازی فصل 94-1993 در بتیس، در ژانویه 1994 راهی نوشاتل زاماکس سوئیس شد. او در شش ماه نخست حضورش، آمار هفت بازی و یک گل و در فصل بعدی‌اش، آمار 19 بازی و سه گل را ثبت کرد. درگیری با مدیریت باشگاه سوئیسی باعث شد تا این بازیکن در زمستان 1995 به زسکا صوفیه بازگردد و شش ماه به صورت قرضی در این باشگاه بازی کند.
300 هزار یورو، مبلغی بود که باشگاه راپیدوین اتریش در سال 1995 حاضر به پرداخت آن شد تا ایوانف را از نوشاتل زاماکس سوئیس به خدمت گیرد. او در فصل نخست حضورش در راپیدوین، به همراه این باشگاه به قهرمانی لیگ برتر اتریش دست یافته و راهی فینال جام برندگان اروپا شد. آمار کلی ایوانف در این فصل، 40 بازی، هشت گل و سه پاس گل بود. او در راه فینال اروپا، سه پاس گل در دو بازی برابر اسپورتینگ لیسبون و دینامو مسکو به ثبت رساند و در بازی برابر پترورول رومانی، یک گل زد. شکست برابر پاری سن ژرمن، ایوانف و یارانش را نایب قهرمان جام کرد. او یک فصل دیگر در راپید حضور داشت و به آمار 32 بازی و دو گل رسید. بریس این بازیکن برابر دیناموکیف در مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا، این باشگاه اتریشی را به مرحله گروهی این تورنمنت رساند. او در مرحله گروهی برابر منچستر یونایتد و یوونتوس بازی کرد و با بازی خوبش، اریک کانتونا را تحت تاثیر قرارداد تا این بازیکن مطرح دنیای فوتبال، پس از بازی، پیراهنش را به او بدهد. ایوانف پس از 13 بازی برای آستریاوین، مدتی به زسکا صوفیه بازگشت و سپس در فلوریدزدورفر و فاواک اتریش بازی کرد. او در سال 2001، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
پیش از حضور در تیم ملی بزرگسالان بلغارستان، ایوانف در تیم ملی زیر 21 سال کشورش بازی کرده بود. نخستین بازی ملی ایوانف برای تیم ملی بزرگسالان بلغارستان، دیدار برابر آلمان غربی در سال 1988 بود. او در این مسابقه، تک گل کشورش را به ثمر رساند اما به دلیل تازه کار بودنش، به تنهایی جشن گلش را برپا کرد. ایوانف به همراه تیم ملی بلغارستان در جام جهانی 1994 حضور پیدا کرد و به همراه کشورش، شگفتی‌ساز این تورنمنت شد. بلغارستان با حضور فیکس ایوانف به نیمه نهایی جام جهانی صعود کرد اما شکست برابر ایتالیا و سوئد، این کشور را به رتبه چهارم جام رساند. یورو 1996، تورنمنت ملی بعدی این بازیکن بود که با حضورش در سه بازی بلغارستان همراه بود. تک گل پیروزی‌بخش ایوانف در بازی برابر روسیه، بلغارستان را مسافر جام جهانی 1998 فرانسه کرد. ایوانف با بازوبند کاپیتانی تیم ملی بلغارستان در جام جهانی حاضر شد و در سه بازی به میدان رفت. دیدار برابر اسپانیا در این جام جهانی، آخرین بازی ملی این بازیکن بود. او با 76 بازی ملی و شش گل به کارش در رده ملی پایان داد.
ایوانف از جمله بازیکنانی بود که حتی در دوران حرفه‌ای خود، سیگار می‌کشیدند و نوشیدنی‌های الکلی می‌نوشیدند. او یکی از متخصصان شوت‌های از راه دور و ضربات ایستگاهی بود و به دلیل جنگندگی فوتبالی‌اش به «گرگ بلغار» معروف بود. او پس از جشن تولد 50 سالگی خود، به دلیل آسیب بلندمدت سیگار به بدنش، دچار حمله قلبی شد و مجبور به ترک آن شد. او مدتی پس از ترک، در تاریخ 13 فوریه 2016، دار فانی را وداع گفت. ایوانف محبوبیت بسیار بالایی در بلغارستان داشته و با وجود آن که یکی از اسطوره‌های باشگاه زسکا صوفیه است، توسط هواداران رقیب این باشگاه یعنی لفسکی صوفیه نیز بسیار محترم است. او پس از پایان فوتبالش، یک پمپ بنزین را در شمال کشورش افتتاح کرده بود.
از سری خاطرات فوتبالی
کلودیو براوو؛ رخکرکس افسانهای شیلی با سابقه بازی در بارسلونا و منچستر سیتی
السیو چرچی؛ مهاجم سرعتی تورینو با سابقه بازی در رم، میلان و اتلتیکو مادرید
کارلس پویول؛ تارزان، ال شارک و مردی فراتر از یک کاپیتان در بارسلونا و تیم ملی اسپانیا
