گزارشي از سري آ ؛ رم ، اينتر ، ميلان ، يووه ، ناپولي و لاتزيو تا به اينجا.
خب بعد از گذشت سيزده هفته از سري آ ، ميتونيم يه گزارشي درباره ي اتفاقات ليگ كه تا اينجا افتاده بديم :
١- اينتر : اينتري ها فصل رو جوري شروع كردن كه ميبايست .همه ي بازي هاشون رو بردن به جز سه تساوي خارج از خونه جلوي بولونيا و ناپولي و تورينو . بردهايي كه اصلا قاطع نيستن ولي خب سه امتياز دارن. اينتر اسپالتي شايد مثل اينتر پيولي قشنگ بازي نميكنه و بردهاي پرگل كسب نميكنه ولي بازي ها رو ميبره و اين چيزيه كه اهميت داره ، اينتر حتي بازي هايي كه تيم برتر زمين نيست رو هم ميبره ، كروتونه و ورونا و رم و ميلان هم نداره ، اين از حاصل كار اسپالتيه ، اسمش رو نميشه "شانس" گذاشت ، شانسي كه ٧٥ درصد اوقات باهات بوده باشه رو كه نميشه اسمش رو شانس گذاشت. اينتري كه سه چهار سال همه چي داشت الا دفاع. از بازي هاي سختشون فقط بازي با يووه و لاتزيو مونده و تو بقيه بازي ها اگه فرم خودشون رو حفظ كنن ميتونيم از الان برنده بدونيمشون.
٢-ميلان : بر خلاف رقيب همشهري كه بازي هاي ضعيفش هم با سه امتياز همراه ميشه ، ميلاني ها بازي هايي كه به مراتب بهتر از حريف هستن رو هم نميتونن ببرن. تا اينجاي فصل ٦ شكست داشتن ، ٦ شكستي كه شايد فقط ٢ تاش كاملا حقشون بوده ، جلوي رم و سمپدوريا . بازي با لاتزيو رو تو ١٥ دقيقع از دست دادن ، با اينتر به اشتباهات فردي باختن و جلوي يوونتوس شايسته ي حداقل يك تساوي بودن. ميلانيا هنوز نتونستن به يك تركيب واحد برسن ، هنوز هماهنگ نيستن و هنوز خود باوري ندارن. مشكل ديگه بازي هاي فشرده س ، اينكه اكثر هفته ها ٥ شنبه بازي ميكنن و دوباره شنبه و يك شنبه بازي ميكنن كمي كارشون رو سخت كرده ، مخصوصا اينكه "تعداد" بازيكن هاشون محدوده .
الان ٩ بازي پياپي با تيم هاي ضعيفتر (شايد ب جز فيورنتينا) دارن. به هيچ عنوان كسب ٢٧ امتياز از اون نه بازي براشون سخت نيست و شايد خودش باعث روحيه گرفتن و هماهنگ شدن ميلان بشه و باعث بشه كه بربگردن. فك ميكنم هواداراي ميلان (حتي بقيه ي تيما) فصل رو براي ميلانيا تموم شده ميدونن ولي اينطور نيست ، قطعا اگه مونتلا بمونه ميلان درست خواهد شد.
٣- رم : اوزه بيو دي فرانچسكو ، به شخصه منتظر بودم يوونتوس بعد از الگري سراغ ايشون (به همراه جامپائولو و اخيرا اينزاگي) بره ولي خب الان كه رفته رم ديگه نميشه گرفتش. رمي ها تو همه ي پست ها بازيكن هاي خوب و با كيفيتي دارن ، تيم خوب پارسال ، هسته ش حفظ شده و چن تا بازيكن خوب ديگه هم به اين تيم اضافه شدن ، شيك ، دفرل ، كولارف و پلگريني مهمتريناش هستن و وضعيت گونالون و چنگيز اوندر رو هم بايد ببينيم چي ميشه. تا اينجاي فصل ٦ امتياز از دست دادن ، اونم جلوي دو تا از رقباي مستقيم ، اما مطمئنا بيشتر جنبه رواني بوده تا فني ، شايد اگه بعد از بازي با چلسي با مثلا اينتر بازي ميكردن الان نتيجه تفاوت داشت و موقعيت هاشون خراب نميشد. رم تو ليگ قهرمانان ، گروه مرگ رو مال خودش كرده و تو سري آ با بردهاي اكثرا اقتصادي جلو ميره ، مهمترين نقطه قوت رم و مزيتشون نسبت به ناپولي اينه كه علاوه بر هافبك هاي ذخيره خوب مثل ناپولي ، براي مهاجم ، وينگر و مدافعينشون هم ذخيره ي مناسب دارن كه اين باعث ميشه هفته هايي كه تو ليگ قهرمانان بازي دارن نيازي نباشع يكي از بازي ها رو فدا كنن.
٤-ناپولي : همونطور كه اول فصل هم گفته بودم ، باز هم تكرار ميكنم كه امسال اگه ناپولي قهرمان شه متعجب نميشم . ناپولي هر چيزي كه لازم باشه رو براي قهرماني داره ، انگيزه ي قوي ، بازيكناي تاپ و هماهنگ ، مربي فوتبال فهم و كاربلد ، مدير علاقه مند و همراه و هوادارايي كه براي تيم جون ميدن. جالبه بدونين بازيكنا به مرخصي پيش فصل نرفتن از روز اول مشغول تمرين بودن.
امسال بر خلاف پارسال ناپولي بازي با تيم هاي ضعيف رو راحت از دست نميده ، خيلي خوب تو بازياشون پيروز ميشن ، همه رو از دم تيغ گذروندن و تا الان فقط خط دفاع اينتر و كيه وو تونسته جلوشون مقاومت كنه. تركيب ثابتي دارن كه ساري براي بازي هاي سري آ بهش دست نميزه. فوزي غلامشون كه مهمترين بازيكنشون بود الان مصدومه و ماريو رويي معلوم نيست چجوري باشه ، ماريو رويي امپولي كه در حد اين ناپولي نبوده. بعيد نيست برن ليگ اروپا ، اگه برن احتمال حذف تو همون مرحله ي اول هست ، چون ليگ اروپا انرژي مضاعفي نسبت به ليگ قهرمانان ازشون ميگيره. به نظرم اگه اتفاق خاصي نيفته قهرماني تو چنگشونه.
٥-يوونتوس : امسال خيلي هجومي تر شده اين تيم ، بعد از من سيتي و پاريس بهترين خط حمله اروپا رو يوونتوس داره. يوونتوس تو اكثر بازي ها گل اول بازي رو خورده و بازي رو با يك گل عقب بودن شروع ميكنه ( شايد هم مانور جدي اي باشع براي تمرين تنها نقطه ضعف اين سه سال ، از دست رفتن روحيه به محض خوردن گل ) .
تو خط دفاعي به نظر مشكلاتي هست ولي كسايي كه جدي تر الگري رو ميشناسن ميدونن دنبال آزمون و خطاست فعلا و قضيه ي مهمي نيست ، زوج اصلي الگري روگاني + كيه ليني هستن و هر وقت بودن مشكلي تو دفاع مشاهده نشده (به جز بازي جلوي سمپدوريا) ولي خب فعلا بايد منتظر بمونيم كه آزمايش هاي مكس ديوونه تموم شه و بره سراغ تركيب ثابتي كه از خلال آزمايش هاش بدست آورده. يوونتوس امسال هدف ليگ قهرمانان رو داره و به نظر ميرسه اگه اتفاق خاصي نيفته امسال بتونن جز ٤ تيم باشن ولي بعد از اون رو نميشه نظر داد.
لاتزيو: پارسال در حاليكه لوتيتو از خوشحالي اومدن مارچلو بيلسا كف و خون قاطي كرده بود يهو بيلسا ولشون كرد و رفت و اونام تو اون هير و وير اينزاگي رو آوردن . كسي فكرش رو هم نميكرد كه اينزاگي تيم رو ٤ام تحويل بده ، نايب قهرمان كوپا بشه و سوپر كاپ رو بالاي سر ببره ، پارسال تموم شد و امسال همون وضعيت باز ادامه داره ، به جز يك باخت به ناپولي ، يك باخت به رم و يك مساوي بقيه ي بازيا رو بردن ، هم امتياز يوونتوس هستن ، تو ليگ اروپا صعودشون رو بعد از ٤ برد پياپي مسجل كردن و دارن از داشتن اينزاگي جوان حظ ميكنن. ايموبيله رو دارن كه كاملا احيا شده ، آقاي گل سري آ و پيشتاز كورس كفش طلاي اروپاس ، بهترين پاس گل دهنده ي سري آهم هست. لوييس آلبرتو به تيم ملي اسپانيا راه پيدا كرده ، سرگي ميلينكويچ ساويچ وسط زمين جوري داره جولان ميده كه هوش از سر همه ي تيم هاي متمول برده ، لوكاس ليوا عملكردي نزديك به عملكرد لوكاس بيليا داشته و موريسيچ و والاس و باستوس دفاع رو خوب نگه داشتن براشون. اساسا اين تيم اگه تصميم مناسب ، يعني فدا كردن سري آ و چسبيدن به ليگ اروپا رو بگيره بعيد نيس كه بتونن لااقل تا نيمه نهايي برن و اسمشون رو دوباره سر زبون ها بندازن.
