بارسا در حالی با یک شکست سنگین در برابر تیم جسور سلتا ویگو مواجه شد، که بی تردید یکی از بدشانس ترین شبهای تاریخ خود را سپری کرد و یکی از ناعادلانه ترین نتایج چند دهه اخیرش را بدست آورد. هرچه زد به در بسته خورد و هرچه روی دروازه اش آمد به گل مبدل شد.
در ابتدای بازی، بارسا می توانست روی موقعیت های مسی و نیمار - که به راحتی می توانست پاس عالی مسی را به گل تبدیل کند - از حریف سختکوش خود پیش افتد، اما لحظاتی بعد، نولیتوی آماده از یک توپ بی خطر، با یک ضربه استثنایی، یک گل ارزشمند برای سلتا ساخت. دقایقی بعد، شاهکار پیکه گل دوم را به سلتا تقدیم نمود، پیکه ای که نشان داد غیبتش در 4 دیدار اخیر، یک نعمت برای بارسا محسوب می شده است!
در اواخر نیمه اول، نیمار می توانست اختلاف را به حداقل برساند، اما موقعیت های پیکه و ضربه مسی که در اوایل نیمه دوم به تیرک دروازه برخورد کرد، بخت بسته بارسا را در رسیدن به دروازه حریف نشان می داد. در شرایطی که بازی می توانست با به گل تبدیل شدن یکی از موقعیت های بارسا به طور کامل دگرگون شود، روی یک اتفاق مشابه گل دوم، سلتاویگو توانست به گل سوم دست یابد تا شب خوش اقبالش با شب تلخ بارسا مقارن گردیده باشد.
بارسا با وجود نتیجه 3-0 به حملات خود ادامه داد و در دقیقه 80، نیمار روی پاس فوق العاده مسی برای بارسا گلزنی کرد. در شرایطی که یک دقیقه بعد، مونیر حدادی می توانست با گل کردن پاس فوق العاده بازی، دوباره شرایط بازگشت رویایی بارسا را فراهم کند، یک اشتباه بچگانه دیگر از پیکه، گل چهارم را به سلتایی ها تقدیم کرد تا بازی عملا به پایان رسیده باشد.
با وجودی که نتیجه، یکی از سنگین ترین شکستهای بارسا در لالیگاست، اما سبک بازی تیم به هیچ وجه مستحق چنین نتیجه ای نبود. مردان آبی و اناری تا لحظات پایانی، مردانه جنگیدند و موقعیت های بیشتری نسبت به حریف خود خلق کردند، اما اسیر بی دقتی ضربات آخر و البته بد اقبالی در بعضی صحنه ها شدند.
سلتا ویگو توانست از 5 ضربه درون چهارچوب خود به 4 گل دست یابد، در حالی که بارسا از 7 موقعیت درون چهارچوب فقط به 1 گل رسید. موقعیت هایی که می توانستند به سادگی هرچه تمامتر گلهای متعددی برای بارسا به ارمغان آورند.
با این وجود، این بازی یکبار دیگر نیاز بارسا به تجدید قوا در پنجره نقل و انتقالات را نشان داد. امیدواریم زمانی که مجازاتهای یک جانبه فیفا علیه بارسا به پایان برسد، و با ملحق شدن آردا توران و ویدال و احتمالا یک مهاجم خوب - شاید در قواره یک بارسایی قدیمی مثل نولیتو - روی نیمکت، بارسا بی تردید دوباره مدعی اول هر سه جام خواهد بود.
