طرفداری | کریستوف دوگاری (Christophe Dugarry) زاده 24 مارس 1972 در شهر لورمونت فرانسه است. او در پست‌های وینگر چپ و مهاجم نوک بازی می‌کرد. او فوتبال را در تیم شهر زادگاهش به نام یواِس لورمونت شروع کرد و پس از قهرمانی در لیگ منطقه‌ای فرانسه به نام آکیتن، راهی تیم‌های پایه باشگاه بوردو شد. دوگاری در بوردو پله‌های ترقی را طی کرد تا در سال 1988 به تیم اصلی این باشگاه رسید. دیدار هفته 35 برابر کان در فصل 89-1988، نخستین بازی دوگاری در ترکیب تیم اصلی بوردو بود. او در یک بازی دیگر این فصل برابر اوسر بازی کرد تا در نخستین فصل حضورش، دو بازی را تجربه کند. این بازیکن در فصل دوم حضورش در بوردو، حتی برای یک بازی نیز در ترکیب تیمش قرار نگرفت.
او در فصل 91-1990 به ترکیب اصلی بوردو رسید و از هفته سوم لیگ یک فرانسه یا بالاترین سطح فوتبالی این کشور، حضور بیشتری در زمین داشت. دوگاری پس از گلزنی برابر گلناوون در جام یوفا، گلزنی در لیگ برتر فرانسه را با گلش به پاری سن ژرمن تجربه کرد و با آمار 38 بازی و چهار گل، این فصل را به پایان رساند. در پایان این فصل، باشگاه بوردو با وجود رتبه دهم لیگ، به دلیل مشکلات مالی به لیگ سطح پایین‌تر فرانسه سقوط کرد. دوگاری از آزمون سخت وفاداری پس از سقوط، سربلند بود و با آمار 31 بازی و پنج گل به همراه گلزنی در پلی‌آف صعود به لیگ برتر، بوردو را به بالاترین سطح فوتبال کشورش بازگرداند. او در چهار فصل حضورش، پس از بازگشت بوردو، آمارهای 40 بازی و هفت گل در فصل 93-1992، 43 بازی، 10 گل و چهار پاس گل در فصل 94-1993، 43 بازی، 12 گل و 12 پاس گل در فصل 95-1994 و 37 بازی، 9 گل و دو پاس گل در فصل 96-1995 را به ثبت رساند.
جام یوفای فصل 96-1995، یکی از بهترین روزهای دوگاری در بوردو بود. او به همراه این باشگاه راهی فینال جام یوفا شد و پس از شکست بوردو برابر بایرن مونیخ، نایب قهرمانی این تورنمنت را تجربه کرد. دوگاری در راه رسیدن به این مهم، دو گل در بازی برگشت یک‌چهارم نهایی برابر میلان و تک گل پیروزی‌بخش بازی رفت نیمه نهایی برابر اسلاویا پراگ را به ثمر رساند. پیش درآمد انتقال 6.5 میلیون یوریی این بازیکن در نقل و انتقالات تابستانی 1996 به میلان، درخشش او در جام یوفا و در بازی برابر میلان بود. نخستین بازی دوگاری برای میلان، پس از نیمکت‌نشینی در روزهای نخست، دیدار برابر گوتنبرگ در لیگ قهرمانان اروپا بود. او سپس در دیدار میلان برابر ناپولی در هفته ششم بازی کرد و در دیدار هفته 11 برابر پیاچنزا، با ثبت بریس، گلزنی با پیراهن تیم جدیدش را تجربه کرد. گلزنی در لیگ قهرمانان اروپا برابر روزنبورگ، یکی از لحظات مهم اروپایی این بازیکن بود که منجر به صعود میلان از مرحله گروهی این رقابت‌ها نشد. 26 بازی، شش گل و یک پاس گل، حاصل کار دوگاری در ایتالیا بود.
در سال 1997، بارسلونا به درخواست لوئیس فن خال، سرمربی وقت خود، دوگاری را با چهار میلیون یورو خریداری کرد. نخستین بازی این بازیکن برای بارسلونا در بازی برابر اشکونتو در مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا به ثبت رسید. این بازیکن در ترکیب فن خال به عنوان یک هافبک دفاعی تعریف شده بود و از این رو پس از ثبت 12 بازی تا شروع نقل و انتقالات زمستانی، در ژانویه با 5.5 میلیون یورو به مارسی پیوست. او در شش ماه نخست حضورش در مارسی، 13 بازی و یک گل برابر تولوز را به ثبت رساند. در فصل 99-1998، مارسی به همراه دوگاری به فینال جام یوفا رسید. این بازیکن در راه فینال اروپایی تیمش، دو گل در مرحله نخست برابر سیگما، یک گل و یک پاس گل در مرحله دوم برابر وردربرمن و یک پاس گل در مرحله یک‌چهارم نهایی برابر سلتاویگو را به ثبت رساند. آمار او در این فصل، 41 بازی، هشت گل و شش پاس گل بود. فصل 00-1999 دوگاری در مارسی، با آمار 19 بازی، پنج گل و سه پاس گل از این بازیکن همراه بود.
آزمایش دوگاری در سال 1999، وجود ماده ممنوعه ناندرولون را در خون او شناسایی کرده بود. با این وجود، به دلیل برخی خطاهای آزمایش، محرومیتی شامل این بازیکن نشد و او در زمستان 2000، با شش میلیون یورو به بوردو بازگشت. 19 بازی و پنج گل در بازگشت دوگاری به بوردو در شش ماه پایانی فصل 00-1999 ثبت شد. او دو فصل و نیم دیگر فوتبالش را در بوردو سپری کرد و آمارهای 32 بازی، هشت گل و دو پاس گل در فصل 01-2000، 26 بازی، چهار گل و سه پاس گل در فصل 02-2001 و 18 بازی، یک گل و یک پاس گل در فصل 03-2002 را به ثبت رساند. قهرمانی در لیگ کاپ فرانسه، از افتخارات این بازیکن در بازگشت به بوردو بود. جابجایی بعدی این بازیکن، همانند دو انتقال پیشین خود در نقل و انتقالات زمستانی رقم خورد تا دوگاری در ژانویه 2003 راهی بیرمنگام شود. درخشش دوگاری در بازی‌های پایانی بیرمنگام با گلزنی برابر ساندرلند، چارلتون و میدلزبورو به همراه بریس برابر ساوتهمپتون، این باشگاه را در لیگ برتر ماندگار کرد و دوگاری را به یکی از محبوب‌ترین بازیکنان بیرمنگام تبدیل کرد. هواداران بیرمنگام، این بازیکن را کانتونای بیرمنگام می‌نامیدند. او یک فصل دیگر در بیرمنگام حضور داشت و به آمار 15 بازی، یک گل و یک پاس گل رسید. این بازیکن در سال 2004 راهی القطر قطر شد و پس از شش ماه حضور در این باشگاه، در زمستان 2005، بازنشسته شد.
دوگاری پیش از شروع ماجراجویی‌اش در تیم ملی بزرگسالان فرانسه، در تیم‌های ملی پایه این کشور حضور فعالی را تجربه کرده بود. نخستین بازی ملی او در سال 1994 برابر استرالیا با یک پاس گل همراه بود. او موفق شد تا نام خود را به لیست نهایی تیم ملی فرانسه در یورو 1996 رسانده و در بازی نخست کشورش برابر رومانی، تک گل پیروزی‌بخش آن‌ها را به ثمر برساند. دوگاری در سه بازی دیگر این جام نیز حضور داشت و به دلیل مصدومیت، دیدار نیمه نهایی را از دست داد. او در جام جهانی 1998، با وجود انتقادات فراوان رسانه‌ها در لیست نهایی تیم ملی کشورش جای گرفت. رسانه‌های فرانسوی انتقادات بسیاری را به حضور این بازیکن در جام جهانی داشتند و اعتقاد داشتند نام او به جز مصرف جوهر، آورده‌ای را برای فرانسوی‌ها نخواهد داشت. گلزنی دوگاری باعث شد تا او در واکنش به انتقادات، زبانش را به دوربین‌ها نشان دهد. مصدومیت در دومین بازی برابر عربستان، این بازیکن را از ادامه حضور در جام دور کرد تا دوگاری فقط در بازی فینال برابر برزیل بازی کند و در نهایت، جام جهانی را بالای سر ببرد.
این بازیکن در یورو 2000 و قهرمانی فرانسه در این جام نیز حضور داشت و در راه قهرمانی کشورش، یک گل به هلند در مرحله گروهی زد و در چهار بازی ظاهر شد. جام کنفدراسیون‌های سال 2001، تورنمنت ملی بعدی او بود که با یک بازی و یک گل برابر کره جنوبی همراه بود. دوگاری در سه بازی فرانسه در جام جهانی 2002 نیز حضور داشت و آخرین بازی ملی‌اش را در این تورنمنت، برابر دانمارک تجربه کرد. 55 بازی ملی، هشت گل و شش پاس گل، آمار نهایی دوگاری در رده ملی بود. او پس از پایان دوران فوتبالش، به عنوان مفسر در کانال‌های تلویزیونی حضور پیدا کرد و اظهارات جنجالی زیادی درباره بازیکنان مختلف فوتبال همانند مسی و امباپه داشت.
از سری خاطرات فوتبالی
ایوانو بوردون؛ گلولهای درون دروازه اینتر با سابقه قهرمانی جام جهانی
آلدو دوشر؛ از آسیب به دیوید بکام تا درخشش در لالیگا
میچو پرز؛ شگفتی سال 2012 انگلستان و جرقه اسپانیایی سوانزی با سابقه حضور در ناپولی
