طرفداری | در مقطعی شلوغ از فصل جاری لیگ برتر به سر می‌بریم و وقتی که تیم‌ها به طور مداوم عملکرد ضعیفی برابر لیورپول دارند، مسئله بیشتر به کیفیت لیورپول مربوط می‌شود تا بدشانسی حریفان.
لیورپول در حالی به برنامه بازی‌های کریسمس نزدیک می‌شود که با یک بازی کمتر و چهار امتیاز بیشتر از چلسی به صدر جدول تکیه زده است و در ۱۶ بازی گذشته خود تنها یک شکست داشته است. اگرچه این فصل شاید تا حدی به خاطر افت شدید منچسترسیتی در یادها بماند، اما عملکرد لیورپول شایسته توجه بیشتری است؛ آنها در مسیر کسب ۹۳ امتیاز قرار دارند، آماری که قهرمانان لیگ برتر تنها چهار بار به آن دست پیدا کرده‌اند.
با وجود ثبات لیورپول، ممکن است برخی پیروزی ۶-۳ آنها مقابل تاتنهام را بیشتر ناشی از ضعف دفاعی حریف بدانند تا درخشش لیورپول. درست است که در حال حاضر تاتنهام به دلیل غیبت بازیکنان کلیدی خود مانند کریستین رومرو و میکی فن ده فن و اصرار آنژ پوستکوعلو بر سبک بازی هجومی خود، تیم راحت‌تری برای مواجهه است اما آنها همیشه در برابر تیم‌های هجومی و فضای زیاد پشت خط دفاعی آنها، عملکرد بهتری دارند. با این حال، پیش از آن که بازی در ۱۵ دقیقه پایانی به هرج و مرج کشیده شود، لیورپول نمایش درخشانی ارائه داد.
پیروزی ۶-۳ خارج از خانه مقابل تاتنهام بار دیگر فاصله در صدر جدول را به چهار امتیاز رساند
این بازی به راحتی می‌توانست به جای ۶-۳، با نتیجه ۹-۰ تمام شود. لیورپول در ۴۰ دقیقه اول غیرقابل مهار بود. آنها تسلط کاملی در میانه میدان داشتتند و در حملات خود نیز بی‌رحمانه عمل کردند. در حالی که تیم‌های دیگری که موفق به شکست تاتنهام در این فصل شده‌اند، هرگز اینگونه آنها را تحت فشار قرار نداده بودند. حتی پس از اشتباهی که به گل جیمز مدیسون منجر شد، لیورپول به سرعت اختلاف دو گله خود را پیش از پایان نیمه اول بازگرداند و امیدهای تاتنهام برای بازگشت به بازی را از بین برد.
آنها به چنین نمایش‌هایی عادت دارند. در هفته اول فصل، در نیمه اول مقابل ایپسویچ عملکردی معمولی داشتند، اما در نیمه دوم به قدری بهتر شدند که دو گل به ثمر برسانند. مقابل ولورهمپتون مشکل داشتند اما باز هم در دقایق پایانی گل برتری را به ثمر رساندند. هنگامی که چلسی درست پس از شروع نیمه دوم در آنفیلد گل تساوی را به ثمر رساند، لیورپول ظرف سه دقیقه پاسخ داد. در برابر آرسنال و فولام، در ۱۰ دقیقه پایانی گل‌های تساوی را به ثمر رساندند. مقابل برایتون و ساوتهمپتون، در ۲۵ دقیقه آخر با زدن دو گل، شکست را به پیروزی تبدیل کردند. حتی تساوی ۳-۳ مقابل نیوکاسل که به دلیل دریافت گل مساوی دیرهنگام کمی ناامیدکننده به نظر می‌رسید، نشان‌دهنده روحیه جنگندگی آنها بود، چرا که شکست ۲-۱ در اواسط نیمه دوم را جبران کردند.
این آخر هفته حس متفاوتی داشت، زیرا برای اولین بار به نظر می‌رسید لیورپول تحت فشار قرار گرفته است. فاصله ۹ امتیازی آنها پس از پیروزی مقابل منچسترسیتی به ۲ امتیاز کاهش یافته بود. پس از دو تساوی پیاپی و تعویق دیدار مقابل اورتون، چلسی در حال نزدیک شدن به آنها بود، حتی اگر یک بازی بیشتر انجام داده باشد. تاتنهام که با بی‌ثباتی و غیرقابل پیش‌بینی بودنش شناخته می‌شود، حریف سرسختی بود اما لیورپول تا پایان نیمه اول بازی را به نفع خود تمام کرده بود.
اورتون نیز با متوقف کردن چلسی به آنها کمک کرد و بار دیگر فاصله در صدر جدول به یک بازی کمتر به ۴ امتیاز رسید. اکنون لیورپول می‌تواند کمی اشتباه کند و دیگر به نظر نمی‌رسد تقویم فشرده کریسمس دوره‌ای باشد که آنها صدرنشینی خود را به راحتی از دست بدهند.
اما نکته جالب توجه این است که قرارداد سه بازیکن کلیدی آنها، یعنی ترنت الکساندر آرنولد، ویرجیل فن دایک و محمد صلاح، در ماه ژوئن به پایان می‌رسد. هر سه بازیکن در پیروزی یکشنبه نقش مهمی داشتند اما انتظار می‌رود که حداقل یکی از آنها قرارداد جدیدی با باشگاه امضا کند و حداقل یک نفر از این سه بازیکن تیم را ترک کند. این موضوع حسی از ناپایداری وضع موجود در این فصل انتقال می‌دهد، انگار که درخشش تیم موقتی است و شاید این لحظه‌‌های شکوه پس از این فصل دوام نیاورد.
اینکه مدیریت لیورپول اجازه داده سه مهره کلیدی تیم به سال پایانی قرارداد خود برسند، بسیار عجیب است
در طول فصل جاری به نظر می‌رسد لیورپول به بهترین شکل از موقعیت‌های مطلوب خود استفاده کرده است. آرسنال، استون ویلا و منچسترسیتی هنگام روبه‌رو شدن با لیورپول در شرایط دشواری قرار داشتند. هرچند، اکنون به نظر می‌رسد که مشکلات سیتی یک بحران طولانی‌مدت باشد، اما سه هفته پیش و هنگام بازی با لیورپول، این موضوع مهم‌تر به نظر می‌رسید. رئال مادرید هم وینیسیوس جونیور را در اختیار نداشت، با این حال، فوتبال همین است و یک تیم باید بتواند از فرصت‌هایش استفاده کند.
لیورپول به نسبت از نظر مصدومیت نیز خوش‌شانس بوده اما اوضاع بدون نقص نبوده است. آرنه اشلوت موفق شده از رایان خرافنبرخ و کرتیس جونز به شکلی استفاده کند که نبود یک هافبک دفاعی کلاسیک را جبران کند. صلاح و فن دایک به بهترین فرم خود بازگشته‌اند، در حالی که دومینیک سوبوسلای و لوئیز دیاز نیز درخشان ظاهر شده‌اند. هر بار که لیورپول تحت فشار قرار گرفته، اشلوت راه حلی پیدا کرده است. اکنون قهرمانی لیگ برتر در دستان لیورپول است و صدرنشینی در کریسمس برای یک مربی که اولین فصل خود را در انگلستان سپری می‌کند، دستاوردی فوق‌العاده است.
یادداشت جاناتان ویلسون از وب‌سایت تلگراف
