ایمپلنت شگفت انگیز بیگانه
از کتاب : گریز ناپذیر : در بطن برنامه شکاریوفوهای پنتاگون
اثر : لوئیس الیزوندو
ترجمه : مهر
تحصیلات قبلی ام در زمینه میکروبیولوژی احتمالاً برای ویل کمی آزاردهنده بود . ( در این کتاب منظور از ویل شخصی به نام ویلیام ویل لیوینگستون است ) اما ویل مرد شریفی بود و هرگز اجازه بروز چنین احساساتی را نمی داد . علاقه خاص من شامل ایمپلنت های بیگانه ای می شد که طبق ادعاها در انسانها پیدا شده اند . طبق مطالعات من اغلب بافت زنده ای در اطراف ایمپلنت ها رشد می کند . اما رشد چنین بافتی هرگز حاوی چیزی جز دی ان ای غیر فعال در آنها نیست . این زائده ها به شکل چندین تارمو یا رشته های رنگی روشن هستند و حالت سندروم مورجلن به انسان دست می دهد .
( در این حالت فرد ممکن است فکر کند حشره ای در حال راه رفتن زیرپوست او است یا چیزی زیرپوست هست که او را دچار خارش می کند . م )
وقتی محققان بافت انسان را خراش می دهند اشیائی را پیدا می کنند که از نظر اندازه و شکل شبیه یک دستگاه فنی است ولی هیچ مداری ندارد . یکبار خودم به یکی از این ایمپلنت ها دست زدم . آن را در بیمارستانی در بخش مربوط به امور کهنه سربازان از یک سرباز بیرون کشیده بودند . کسی که با یک پدیده ناهنجار ناشناخته(UAP )مواجه شده بود . این ایمپلنت را به من دادند . این ابزار نه دراز و نه پهن تر از مفصل یکی از انگشتان شما نیست . بیشتر شبیه یک ریز تراشه ای بود که یک پوشش بافت مانند نیمه شفاف لزج آن را پوشانده بود . خیلی شبیه صدف مروارید البته نه گرد . زیر میکروسکوپ هنوز جنبشی داشت .
پزشکان ارتش بر این نظر بودند که این وسیله متابولیسم خاص خودش را دارد . برنامه کاربردی سیستم تسلیحات هوا – فضای پیشرفته و برنامه پیشرفته شناسایی تهدیدات هوا – فضا ، عکسهایی از این اشیاء کوچک در اختیار دارد که از خلبانان نظامی نژاد بیگانه که زنده بوده اند خارج شده . برخی از نمونه هایی که از این موارد بیرون کشیده شده به موسسه های پزشکی مختلف ارسال شده ؛ مثل مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ، سازمان غذا و دارو . موسسه ملی بهداشت و مرکز تحقیقاتی ارتش ایالات متحده در فورت دیتریک در مریلند جایی که برخی از کشنده ترین ویروس ها در پشت درهای کاملا مسدود شده و تحت نظارت نگهبانان مسلح حفاظت می شود .
( اگردقت کنید در متن بارها الیزوندو از عبارت ادعا شده استفاده می کند . این عبارتی است که یک مسئول سابق باید به کار ببرد تا جا برای انکارموضوع برای مقامات مسئول فعلی باز باشد و بتوانند بگویند که همه اینها ادعا هست . البته این عبارت ها تحمیلی هستند . م )
من از سایرمحققان شنیده و در مصاحبه هایی خوانده بودم که بعضی ازاین ایمپلنت ها بصورتی هوشمند از زیر تیغ جراحان گریخته اند . یعنی ایمپلنت به محض احساس خطر از جایش حرکت کرده . با پیشینه ای که در زمینه میکروبیولوژی داشتم متحیر بودم که چگونه اجسام خیلی متحرکی مثل این ایمپلنت ها می توانند بدون ایجاد مسیری مخرب ، در داخل بدن حرکت کنند ؟
چرا گلبولهای سفید واکنش نشان نمی دهند ؟
سیستم کمپلمان که مجموعه ای از مولکولهای شیمیایی هستند که به سلولهای ایمنی در از بین بردن سلولهای بیگانه با تولید پاتن کمک می کنند چرا هیچ کاری نمی کنند ؟
من از دوران مطالعه تریپانوزوم ها در دانشگاه میامی می دانستم که هر زمان اسپیروکت ها ( باکتریهای مارپیچی یا فنری ) زیرپوست حرکت کنند باعث برانگیخته شدن پاسخ ایمنی عظیمی در بدن انسان می شوند . اما در مواجهه با ایمپلنت ها و تحرک شان چرا این واکنش ایمنی کاملا خاموش است ؟
پی نوشت :
لوئیس الیزوندو یک مقام ارشد اطلاعاتی و مامورویژه ای است که در یک برنامه عجیب و بسیار حساس دولت ایالات متحده برای تحقیق درباره هجوم پدیده های ناهنجار ناشناخته ( UAP ) استخدام شده بود . آخرین سمت او ریاست برنامه پنتاگون برای اشیاء پرنده ناشناخته ( یوفوها ) بود .
