اسپانیا در یک نبرد تعیین کننده برای پیش بینی های ما و صدرنشینی گروه توانست با کمک گل به خودی ریکاردو کالافیوری در دقیقه 55 از سد ایتالیا بگذرد. در این مقاله به جمع آوری اطلاعات و نکات جالب این بازی خواهیم پرداخت.
پس از بازی اسپانیا و کرواسی از لوئیس دلافوئنته و جسارت او تمجید کردند و دلیل این تمجید ها این بود که اسپانیا بر خلاف سنت همیشگی مالکیت توپش بیشتر از حریف نبود. در این بازی اسپانیا با ثبت 46% مالکیت توپ یک رکورد داخلی را از بین برد و بعد از 16 سال بدون در دست داشتن مالکیت یک بازی را پیروز شد.
همه گفتند که اسپانیا سنت شکنی کرده، در حالی که به نظر ما اینطور نبود. اسپانیا در پایان نیمه اول 3-0 جلو بود و در نیمه دوم احتمالا سعی کرد که خیلی بازیکنانش را به دردسر نیندازد و بالا نکشد و به همین خاطر مالکیت کرواسی بیشتر شد؛ اما در این بازی همه دیدیم که اسپانیا تا حوالی دقیقه 60 و کمی بعد تر نیاز به یک بازی هجومی داشت. پس درصد های مالکیت عوض شد و با وجود اینکه تقریبا در 20 دقیقه پایانی ایتالیا تماما صاحب توپ بود اینبار اسپانیا بود که با ثبت 58% مالکیت در بازی دیشب صاحب توپ و میدان لقب گرفت.
تیمی که توپ را داشته باشد می تواند هر کاری دلش می خواهد بکند و این را اسپانیا دیشب ثابت کرد. علی رغم بالا کشیدن بازیکنان آتزوری در 20 دقیقه پایانی اسپانیا 70 دقیقه هم صاحب توپ و میدان بود و هم حملات متعددی را ترتیب داد.
دو حمله جدی اسپانیا با سانتر شکل گرفت اما نیکو ویلیامز و پدری این دو موقعیت را از دست دادند. پس از این اسپانیا بیشتر رو به شوت های از راه دور آورد و البته تنوعاتی هم در این تیم دیده شد.
به هر شکل یکی از عوامل اینکه اسپانیا حدودا 70 دقیقه یا بیشتر صاحب توپ و میدان بود هماهنگی و دفع توپ های باورنکردنی اسپانیایی ها بود. با توجه به ظاهر کوکوریا این دفع توپ ها در بازی دیشب توسط او بشدت به چشم می آمد. از ایتالیا به عنوان تیمی یاد می کنند که با دفاع منسجم بازی ها را به نفع خود تمام می کند؛ اما در بازی دیشب کسی نبود که جلوتر از بازیکنان اسپانیا صاحب پاس های بلند مدافعان یا سایرین شود، که البته استثنا هایی هم وجود داشت.
این برنامه ها نشان می دهد که اسپانیا در اکثر دقایق بازی دیشب در اوج آمادگی بود، اما برعکس ایتالیا از معدود توپ هایی که بدست می آورد و از معدود ضد حملات خود هم استفاده نکرد.
اسپانیا را نمی توان بخاطر اینکه با گل به خودی برده است متهم کرد چرا که آمار هجومی نشان می دهد کاملا استحقاقش را داشت:
| شوت/شوت در چارچوب |
20/9 |
| امید گل |
2.02 |
| شانس |
6(که هر 6 شانس از دست رفت)
|
نکته دیگری که وجود دارد میل به وارد کردن شوک به حریف توسط اسپانیاست. می توان گفت اسپانیا با همین حربه توانست سه گل به کرواسی بزند. در بازی با کرواسی وقتی بعد از گل همه انتظار یک بازی مالکانه و ادامه فشار ها را از اسپانیایی ها داشتند، این تیم به کمک حرکات انفجاری فابیان رویز به گل دوم رسید؛ در این بازی هم اسپانیا می خواست به وسیله پدری همین کار را بکند، اما دوناروما هوشیار تر از همه مدافعان کروات در این صحنه بود.(البته این فقط یک فرض و احتمال است)
لازم به ذکر است گل به خودی کالافیوری ششمین گل به خودی جام بود، که نشان می دهد تا چه حد اشتباه در دفع توپ و ضربه زدن با جای نامناسب می تواند موثر باشد؛ البته که در بعضی صحنه ها واقعا اشتباهی رخ نداده و کاری از دست بازیکن بر نمی آمده است.
تنها نکته مثبت ایتالیا در شب قبل جانلوئیجی دوناروما بود که 9 یا 8 سیو در بازی دیشب داشت و بار ها مانع از گلزنی حریف شد.
از آنجا که اسپانیا تیم به شدت جوانی خصوصا در خط هافبک و حمله است، مجبور به تعویض بازیکنان مطرح با نه چندان مشهور شد و با بالا رفتن دقایق بازی انرژی اسپانیا هم تخلیه شد و آنان مجبور به عقب نشینی شدند تا در 2 دقیقه پایانی بازی و همچنین دقایق 84 تا 90 حملات شدید و بازی خوبی را از تیم اسپالتی شاهد باشیم، اما همانطور که واضح است این حملات بی نتیجه بود و به نسبت حملات اسپانیا چشم گیر نبود.
در شبی که اسپانیا، ایتالیا را برد و خودش را به عنوان اصلی ترین مدعی ثابت کرد، هم ایتالیا و هم در گروه دیگر انگلیس سقوط کردند تا تیم آقای دلافوئنته که هم بلد است جوانانش را مدیریت کند، هم بلد است خوب حالت هجومی بگیرد مدت ها از رسانه ها و طرفداران تعریف و تمجید بشنود.
