مطلب ارسالی کاربران
راموس تایم | این بار برای بارسلونا
فریادهایش را اگر به خاطر نیاوریم، تکلهای خشونت بارش را در دقایق پایانی بازی بارسلونا و رئال مادرید در سال 2010 به خطر میآوریم. درگیریهایش با کاپیتان پویول. کسی که بیشترین حرص را از شکست 5-0 لوس بلانکوس خورد. کسی که تا آخرین لحظه امید داشت و امیدش در لحظههای واپسین برای کهکشانیها به گلهای سرنوشتساز و مهم تبدیل میشد. کسی که به رویای "دسیما" رنگ واقعیت بخشید. کاپیتان سالهای نه چندان دور رئال مادرید. کاپی، SR4 امشب برای دشمن خونیاش گل سه امتیازی زد.
کسی باورش نمیشد بارسلونا با آن همه حمله و xG بالای 2.5 و با حرکات خلاقانه بازیکنانش، گاوی، فلیکس، کانسلو، یامال، بالده و... گل نزند و ستاره امشب بارسلونا سرخیو راموس باشد. اولین گل سرخیو راموس روی پاس گل لامینه یامال به ثمر رسید اما به دروازهی خودی و برابر رقیب دیرینهاش، بارسلونا. در برابر سوت دهها هزار تماشاگر بازی در ورزشگاه المپیک لوئیز شهر بارسلون.
کاپی اما بعد از بازی لبخند بر لب داشت و با بازیکنان بارسلونا خوش و بش میکرد. سرد و گرم روزگار را چشیده بود و آنقدرها که ما این گل را جدی میگیریم، قهرمان 4 دوره لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاههای جهان، 5 دوره لالیگا، 2 جام ملتهای اروپا و یک جام جهانی آن را جدی نمیگرفت. ما اما شاید حتی سالها دربارهاش بنویسیم. امشب در تاریخ فوتبال نوشته خواهد شد. هفته هفتم لالیگا 2023-2024. کسی نمیداند آخر فصل چه رقم خواهد خورد اما شاید قلم نویسندگان در پایان فصل نه الکلاسیکوها و نه اتفاقات دیگر را نشانه ببرد؛ مگر گل سه امتیازی سرخیو راموس برای بارسلونا.