شینِید اوکانِر، خواننده و ترانه سرای با استعداد ایرلندی که در اواسط دهه 20 سالگی به یک سوپراستار تبدیل شد و به خاطر موسیقی تند و رسایش مشهور بود، در 26 جولای در سن 56 سالگی درگذشت.
اوکانر در 8 دسامبر 1966 به دنیا آمد. او دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشت. به گفته خودش، مادرش با او بدرفتاری می کرد و او را مجبور می کرد که از مغازه ها دزدی کند. در دوران نوجوانی او مدتی را در یک موسسه دخترانه تحت حمایت کلیسا گذراند، که به گفته خودش لباس کشیشها را بدون دریافت هیچ دستمزدی می شست. اما یکی از راهبه ها گیتاری به به اوکانر داد که اولین گیتار او محسوب می شود و او به زودی در خیابان های دوبلین آواز خواند و اجرا کرد.
او هشت بار نامزد جایزه گرمی شد و در سال 1991 برنده بهترین اجرای موسیقی جایگزین شد.
سر تراشیده و صورت رنجدیده شینید اوکانر تصویری است که از او همیشه در ذهنها مانده و این حالات به همراه لباسهای از ریختافتادهای که انتخاب میکرد، آشکارا تصورات غالب از زنانگی و جنسیت در فرهنگ عامه را به چالش کشید به طوری که او تصویر زن در موسیقی را برای همیشه تغییر داد.
او به طور علنی در مورد بیماری روانی و اختلال دوقطبی خود گفته بود و در سال 2017 ویدئویی در فیسبوک منتشر کرد و گفت که به خاطر دیگران زنده مانده و اگر به دلخواه خودش بود، مرگ را ترجیح می داد.
وقتی پسر نوجوانش سال گذشته در اثر خودکشی درگذشت، اوکانر در توییتی نوشت: «زندگی بدون او فایده ای ندارد» و به زودی در بیمارستان بستری شد.
شینید اوکانر رو از اینجا شناختم کنسرت دیوار، برلین ۱۹۹۰ آهنگ مادر ... دختری کچل، ظریف، با چشمایی درشت و صورتی استخونی که وقتی هیجان حضار رو با شروع خواندنش شنید، خجالت میکشید! شینید بعد مرگ پسرش دچار مشکلات روانی زیادی شد و چند باری اعلام کرد قصد خودکشی داره ... تغییر مذهبش به اسلام نتونست آرامشی رو رو که دنبالش بود بهش بده ...آخرین باری که از مرگ ینفر اندازه الان ناراحت شدم وقت بود که چستر بنینگتون نتونست با خودکشی دوستش کریس کرنل کنار بیاد و تو روز تولد کریس کرنل دست به خودکشی زد ... تو این روزا که برای هممون سخت میگذره سعی کنیم به همدیگه فشار روانی نیاریم بعضی وقتا آدم انقد تحت فشار قرار میگیره یک حرف ساده شما یا یک اتفاق بی اهمیت میتونه از پا دربیاره معنیش این نیست اون ضعیفه ولی به حدی رسیده که دیگه مردن رو ترجیح میده سعی کنیم حداقل خودمون با هم خوب باشیم ...