هائیتـی
. مسابقات: جام جهانی 1974
. رتبه در مسابقات: 48
. پایان: مرحله گروهی (15 از 16)
. رتبه فعلی: 76
هائیتی دومین تیم لیست از جام جهانی 1974 که در این فهرست حضور داشت، تنها در سه نوبت قبل از مسابقات در آلمان غربی در مسابقات مقدماتی جام جهانی شرکت کرد. اولین مرحله مقدماتی در سال 1934 بود که در آن آنها در یک سری سه مسابقه به مصاف کوبا رفتند. هائیتی در نهایت این سری را با رکورد 0-1-2 با نتیجه مجموع 10-2 به نفع کوبایی ها از دست داد. بازی بعدی در سال 1954 اتفاق افتاد و هائیتی ها در هر چهار بازی مقابل مکزیک و ایالات متحده با نتیجه 18-2 شکست خوردند. سومین مبارزات مقدماتی هائیتی در سال 1970 بود، جایی که Les Grenadiers به دور نهایی راه پیدا کرد، حتی ایالات متحده را در مسیر شکست داد، قبل از باخت به السالوادور در یک بازی پلی آف پس از تساوی سری. دهه 1970 دوران طلایی فوتبال هائیتی را آغاز کرد. در سال 1971، این کشور در مسابقات قهرمانی کونکاکاف (در حال حاضر جام طلای کونکاکاف) نایب قهرمان شد و تنها با دو امتیاز کمتر از مکزیک در جدول رده بندی به پایان رسید. قهرمانی بعدی در سال 1973 به عنوان مقدماتی برای جام جهانی 1974 عمل می کند و تنها برنده حق حضور در جام جهانی را کسب می کند. هائیتی که میزبان این مسابقات بود، تورنمنت بسیار خوبی را پشت سر گذاشت و تیم های آنتیل هلند، ترینیداد و توباگو، هندوراس و گواتمالا را شکست داد و تنها در دیدار پایانی مغلوب مکزیک شد. به لطف مسابقات مکزیک (آنها با گواتمالا و هندوراس مساوی کردند و به ترینیداد باختند)، هائیتی در صدر جدول رده بندی قرار گرفت، هم قهرمان کونکاکاف شد و هم به جام جهانی راه یافت.
هائیتی ضعیف ترین تیم طبق رنکینگ در جام جهانی 1974 بود، بنابراین جای تعجب نیست که آنها به عنوان کاندیدای حذف زودهنگام پس از قرار گرفتن در گروهی در کنار لهستان، آرژانتین (نایب قهرمان جنوب 1967) و ایتالیا (نایب قهرمان جام جهانی 1970) قرار گرفتند این آخری موردی بود که هائیتی باید ابتدا با آن روبرو می شد و دو طرف در المپیاستادیون مونیخ به مصاف هم رفتند. برخلاف پیش بینی ها هائیتی ها توانستند خود را حفظ کنند و در دقیقه 46 با گل امانوئل سانون که تا به امروز با 37 گل رکورددار هائیتی است، به برتری شگفت انگیز 1-0 دست یافتند. با این حال، ایتالیایی‌ها دفاع کردند و در دقیقه 52 بازی را به تساوی کشاندند. آتزوری در نوبت 66 و 79 باز هم گل می زد و بازی 3-1 به سود آنها به پایان رسید. بازی دوم مقابل لهستان بسیار متفاوت بود. لهستان در دقیقه 17 دروازه را باز کرد و تنها یک دقیقه بعد برتری را دو برابر کرد. این یک روز سخت برای هائیتی ها بود، زیرا آنها در پایان نیمه اول 5-0 شکست خورده بود. لهستان فقط دو بار دیگر در نیمه دوم گلزنی کرد، اما اختلاف خیلی زیاد شده بود و لهستانی ها با نتیجه 7-0 پیروز شدند. هائیتی قبل از بازی سوم مقابل آرژانتین حذف شده بود و آلبی سلسته پیروز شد و هائیتی ها را 4-1 شکست داد. تک گل سانون فقط برای آنها تسلی بخش بود . هائیتی با سه باخت، دو گل زده و 14 گل خورده رقابت ها را به پایان رساند.
آلمان شرقی
. مسابقات: جام جهانی 1974
. رتبه در زمان مسابقات: 6
. پایان: مرحله گروهی دوم (6 از 16)
. وضعیت فعلی: وجود ندارد
با پایان جنگ جهانی دوم و به تبع آن آن پایان اشغال متفقین باعث شد که دولت آلمان از سال 1949 به عنوان دو نهاد مجزا وارد شود: آلمان شرقی و غربی. پس از ایجاد آن، آلمان شرقی اتحادیه فوتبال آلمان (DFV) را تأسیس کرد و در سال 1952 با وجود اعتراضات فدراسیون فوتبال آلمان غربی (DFB) به عضویت فیفا درآمد. آلمان شرقی از شرکت در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1954 امتناع کرد، اما پس از اینکه همتایان غربی خود در فینال جام را بالای سر بردند، رهبری ایالت مجبور به ورود به مسابقات بعدی شد. در این زمان بود که جمهوری دموکراتیک آلمان سیاست خود را در انتخاب «الگوهای سوسیالیستی» برای تیم ملی (که بسیاری از آنها حتی جزو بهترین بازیکنان کشور نبودند) کنار گذاشت، در عوض بازیکنان را بر اساس شایستگی دعوت کرد. مبارزات مقدماتی اولیه آلمان شرقی برای جام جهانی و قهرمانی اروپا بود که باعث شد بسیاری از مدیران تصمیم بگیرند که قرارداد خود را با DFV تمدید نکنند. با این حال، یکی از زمینه‌هایی که تیم ملی در آن موفقیت‌هایی را شاهد بود، در بازی‌های المپیک بود، جایی که آنها مدال‌های برنز را در مسابقات 1964 و بعداً در مسابقات 1972 به دست آوردند.
زیرنظر مربیگری گئورگ بوشنر، تیم تبدیل به یک تیم دفاع محور شد که اگرچه به جذابیت سبک بازی آنها در دهه 60 نبود، اما نتایج مثبتی از جمله چهار کلین شیت متوالی در سال 1970 به دست آورد. آلمان به دلیل تساوی مقابل یوگسلاوی بسیار به صعود به یورو 1972 نزدیک شد، بنابراین بوشنر هدف این تیم ملی را تعیین کرد: صعود به جام جهانی. این برخلاف میل بسیاری از مسئولانی بود که موفقیت مقابل تیم های غربی در المپیک را مهم تر می دانستند. این تیم در کنار آلبانی، فنلاند و رومانی قرار گرفت. این رقابت ها با برتری 5-0 مقابل فنلاندی ها آغاز شد و سپس با پیروزی 2-0 مقابل آلبانی همراه شد. رومانی در بازی اول خود آنها را شکست داد اما آلمانی‌ها نمی‌توانستند منصرف شوند، و در بازی‌های باقیمانده گروه موفق شدند به پیروزی دست پیدا کنند. پیروزی مقابل آلبانی در روز پایانی باعث شد که آلمان شرقی به جام جهانی 1974 به میزبانی همسایه غربی خود راه یابد.
دست بر سرنوشت، گروه 1 دو تیم آلمانی را در مقابل یکدیگر قرار داد. پس از قرعه کشی، شایعاتی منتشر شد مبنی بر اینکه آلمان شرقی پس از دیدار با هیئت آلمان غربی، به فکر کناره گیری از این مسابقات است، ادعایی که مقامات آلمان شرقی به سرعت آن را تکذیب کردند. این تنها اختلاف سیاسی احتمالی در این گروه نبود، زیرا شیلی نیز در این گروه بود. شیلی پس از اینکه اتحاد جماهیر شوروی از شرکت در بازی دوم پلی آف خود پس از کودتای 1973 تحت حمایت سیا (C.I.A) که منجر به سرنگونی سالوادور آلنده سوسیالیست شد، به این مسابقات راه یافت. رژیم پینوشه (رژیم جدید شیلی) از استادیوم ناسیونال شیلی (محل برگزاری بازی) به عنوان اردوگاه موقتی استفاده کرد که در آن مخالفان پینوشه شکنجه و اعدام شدند. این همچنین منجر به این سؤال شد که آیا آلمان شرقی (عضو بلوک شرق و تحت استعمار شوروری) نیز در مسابقه با آنها شرکت خواهد کرد یا خیر. استرالیا، آخرین عضو گروه، اولین حریف آلمان شرقی بود، و بازی مبتنی بر ضدحمله باعث شد که آنها با گل یواخیم استریخ و گل به خودی کالین کوران استرالیایی به پیروزی 2-0 در هامبورگ دست پیدا کنند.
بازی بعدی مقابل شیلی در برلین غربی بود. آلمان شرقی در دقیقه 55 با ارسال پیتر داکه و گلزنی توسط مارتین هافمن جوان پیش افتاد. شیلی به سختی مبارزه کرد و با گل تساوی سرخیو آهومادا در دقیقه 69، دو تیم امتیازات را به اشتراک گذاشتند. با تضمین صعود به دور دوم، آخرین مسابقه چیزی بود که همه منتظر آن بودند: قرار ملاقات با آلمان غربی. در مسابقه ای که تنها دیدار این دو طرف در این سطح بود، در نیمه اول هر دو تیم موقعیت های زیادی ایجاد کردند . اما در دقیقه 77، یورگن اسپارواسر در یک ضد حمله از آلمان شرقی که با از دست دادن توپ توسط سپ مایر آغاز شد، به طلسم این مسابقه پایان داد. علیرغم تلاش، آلمان غربی هرگز نتوانست گل را جبران کند و شکست خورد. می‌توان گفت این مسابقه بزرگترین شگفتی تورنومنت را رقم زد. آلمان شرقی با این برد در صدر گروه قرار گرفت و میزبان به رتبه دوم بسنده کرد.
آلمان شرقی که صدرنشین گروه بود به شگفتی سازی ادامه داد. آنها در گروه سخت‌تر دور دوم با هلند، آرژانتین و برزیل، (قهرمان دوره قبلی) همگروه شدند. حدس زده می‌شد که آلمان غربی عمداً آن بازی را شکست خورده درتا گروه آسان‌تری (شامل لهستان، سوئد و یوگسلاوی) قرار بگیرد. بازی اول مقابل برزیل در هانوفر بود.. استحکام دفاعی آلمان شرقی یک بار دیگر به نمایش گذاشته شد و حمله برزیل را برای یک ساعت متوقف کرد. اما در دقیقه 60، یک لحظه درخشش از سوی برزیلی ها در ضربات آزاد مشخص شد. ریولینو شوت را از کنار ژایرزینیو که در دیوار آلمان شرقی مستقر بود شلیک کرد و توپ راه خود را از میان شکاف پیدا کرد و از کنار یورگن کروی دروازه بان آلمان شرقی که ماتش برده بود گذشت. برزیل 1-0 پیروز شد و حالا جمهوری دموکراتیک آلمان باید در گلزنکرخن به مصاف هلند می رفت. این بار دفاع آنها نتوانست برای مدت طولانی دوام بیاورد، زیرا یوهان نیسکنز تنها پس از 7 دقیقه گل اول را به ثمر رساند. با شکست برزیل از آرژانتین، این بدان معنا بود که دوره جام جهانی آلمان شرقی به پایان رسیده بود. بازی آخر که تا حد زیادی بی معنی بود مقابل آرژانتین با گلزنی یواخیم استریش و رنه هاوسمن نتیجه 1-1 به پایان رسید. از کنار مرز، آلمان شرقی‌ها شاهد بودند که همسایه‌های غربی‌شان پس از شکست 2-1 هلند در فینال، دومین قهرمانی خود در جام جهانی را به دست آوردند.
کویــت
مسابقات: جام جهانی 1982
رتبه در مسابقات: 44
پایان: مرحله گروهی (21 از 24)
رتبه فعلی: 149
اولین بازی های بین المللی کویت در جریان بازی های پان عرب در سال 1961 به میزبانی مراکش برگزار شد. در آنجا بود که این کشور پس از باخت 8-0 به جمهوری متحده عربی (امروزه مصر و سوریه) بزرگترین شکست خود را متحمل شد. در سال‌های بعد، آنها اولین شرکت‌های خود را در جام عربی که به طور نامنظم برگزار می‌شد، داشتند و در سال 1964 به مقام چهارم دست یافتند. آن سال نیز زمانی بود که کویت به عضویت فیفا و AFC در آمد، اما در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی شرکت نکردند. تا مسابقات 1974. در آنجا آنها در گروهی متشکل از ایران، سوریه و کره شمالی قرار گرفتند و تنها با یک برد و یک تساوی در انتهای جدول قرار گرفتند. کویت بار دیگر وارد مرحله مقدماتی جام جهانی 1978 آرژانتین شد، جایی که این بار پس از شکست قطر و بحرین به مرحله نهایی صعود کرد، اما در نهایت در گروه سوم شد. در این مدت، کویت چندین شرکت موفق در جام خلیج عربی داشت، چهار دوره اول را بین سال‌های 1970 تا 1976 قهرمان شد و در سال 1979 نایب قهرمان شد. در زمین خود، ایران و کره جنوبی را نیز شکست داده بود. این پیشرفت تدریجی به تیم اعتماد به نفس در رقابت های مقدماتی جام جهانی 1982 داد. کویت در دور اول حریفان خود را تحقیر کرد و بدون گل خورده در صدر گروه کره جنوبی، تایلند و مالزی قرار گرفت. دور پایانی شروع خوبی نداشت، زیرا کویتی ها در دقیقه 90 به پیروزی مقابل نیوزلند نیاز داشتند و 3-0 به چین باختند. با این حال، این تیم پس از بازگشت، عربستان را در خارج از خانه 1-0 شکست داد و سپس با شکست دادن 1-0 چینی ها در خانه، انتقام گرفت. بنابراین، کویت به دیدار نهایی (مسابقه خانگی مقابل عربستان سعودی) رفت و برای تضمین جواز به پیروزی نیاز داشت. دو گل فیصل علی الدخیل باعث شد که بازی با نتیجه 2-0 به سود کویت به پایان برسد و آنها را به جام جهانی اسپانیا برساند.
در اولین جام جهانی که در قالب 24 تیمی برگزار شد، کویت در گروه 4 در کنار انگلیس، فرانسه و چکسلواکی قرار گرفت. چکسلواکی در یورو 1980 سوم شده بود و اولین حریف کویت بود. در دقیقه 29 گل چکسلواکی از طریق پنالتی توسط آنتونین پاننکا (بله، پاننکا!) به ثمر رسید. کویت موفق شد با این وجود خود را حفظ کند و الدخیل فوق الذکر در نیمه دوم بازی را به تساوی کشاند و دو تیم به تساوی 1-1 رسیدند. بازی بعدی مقابل فرانسه در وایادولید صحنه یکی از عجیب ترین لحظات جام جهانی بود. برنارد چنگینی از فرانسه در دقیقه 31 دروازه را باز کرد و در 48 کویت 3-0 عقب بود. عبدالله البیلوشی هافبک کویت در دقیقه 75 اختلاف را کم کرد، اما تنها چند دقیقه بعد آلن گیرسه برتری سه گل را بازگرداند... یا او (و انصافاً اکثر مردم) چنین فکر می کردند. بازیکنان کویت بازی را متوقف کرده بودند زیرا صدای سوتی را پیش از خوردن گل شنیده بودند که معتقد بودند میروسلاو استوپار، داور شوروی، آن سوت را زده است اما استوپار سوتی نزده بود و صدا در واقع از جایی در جایگاه ها آمده بود. بازیکنان کویت از اینکه داور گلی مردود از نظر آنها اعلام کرده بود عصبانی شدند و در حالی که بازی متوقف شد شیخ فهد الاحمد الجابر الصباح - رئیس فدراسیون فوتبال کویت در آن زمان و همچنین برادرش. شیخ جابر الصباح، امیر کویت برای اعتراض به استوپار به داخل زمین هجوم برد، حتی تا آنجا پیش رفت که تهدید کرد در صورت برگردان نشدن گل، بازی را ترک خواهد کرد. در نهایت، استوپار تسلیم شد و گل را لغو کرد که خشم فرانسوی را برانگیخت و بازی با یک توپ رها شده از سر گرفته شد. بازی با گلزنی ماکسیم بوسیس مدافع فرانسوی در دقیقه 89 با نتیجه 4-1 به پایان رسید. پس از این نمایش، استوپار توسط فیفا از داوری محروم شد و اتحادیه فوتبال کویت 11000 دلار (33833 دلار امروز) جریمه شد. پس از باخت 1-0 مقابل انگلیس در بیلبائو، کویت تنها با یک امتیاز در انتهای گروه قرار گرفت و از مسابقات کنار رفت.
فدراسیون فوتبال کویت تا به امروز سه بار توسط فیفا تعلیق شده است. اولین مورد در سال 2007 و در نتیجه آنچه فیفا مداخله بیش از حد دولت در نظر گرفته بود رخ داد، اگرچه این ممنوعیت تنها دو هفته به طول انجامید. دومین جلسه در سال 2008 نتیجه عدم برگزاری جلسات مجمع عمومی KFA تا اکتبر همان سال بود (در ابتدا به دلیل ماه رمضان به تعویق افتاد، اما هرگز تغییر نکرد). آخرین مورد در سال 2015 مخرب ترین بود. پس از اینکه این کشور نتوانست تغییراتی در قانون ورزش خود مطابق با اساسنامه فیفا ایجاد کند، KFA به حالت تعلیق درآمد. کویت سعی کرد به این تصمیم اعتراض کند، اما فایده ای نداشت و این محرومیت تا دسامبر 2017 برداشته نشد. این دوره عدم فعالیت منجر به محرومیت کویت از راهیابی به جام جهانی 2018 و قهرمانی آسیا 2019 (مقدماتی مرحله دوم) شد و این کشور را به پایین ترین رتبه خود در تاریخ فیفا یعنی 189 سقوط کرد (از رتبه 139 قبل از محرومیت). تا به امروز، آخرین باری که کویت در جام ملت‌های آسیا شرکت کرد، سال 2015 (حضور در مرحله گروهی) بود.
عــراق:
مسابقات: جام جهانی 1986
رتبه در مسابقات: 51
پایان: مرحله گروهی (23 از 24)
رتبه فعلی: 65
بزرگترین رقیب فوتبالی کویت، عراق نیز برای اولین بار در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1974 شرکت کرد. عراق تقریباً به دور نهایی آن چرخه راه پیدا کرد، اما با یک امتیاز پشت سر استرالیا از راهیابی بازماند. تیم ملی عراق پس از اولین بازی خود در سال 1972 که در مرحله گروهی بدون پیروزی حذف شد، در دومین جام آسیایی خود در سال 1976 شرکت کرد و چهارم شد، بهترین جایگاه آنها در مسابقات قبل از قرن بیست و یکم و آخرین حضور آنها در مسابقات تا سال 1996 (به دلیل جنگ ایران و عراق بین 1980-1988). این کشور همچنان در مسابقات مقدماتی جام جهانی در این مدت شرکت کرد، اگرچه آنها از مسابقات مقدماتی 1978 انصراف دادند. عراق به مسابقات مقدماتی 1982 بازگشت، جایی که بار دیگر در دور اول به عنوان دومی گروه دست یافت اما این بار به عربستان سعودی باخت. پس از شکست در سال 82، عراق اولین نسل طلایی خود را تجربه کرد. در دوره‌ای که موفق‌ترین دوره در تاریخ فوتبال عراق محسوب می‌شود، این کشور چهار تورنمنت را به دست آورد: بازی‌های آسیایی 1982، جام خلیج‌عربی 1984، جام عرب 1985، و بازی‌های پان عربی 1985.
این مسیر به راهیابی به جام جهانی 1986 نیز منتقل شد، در دو بازی اول مقدماتی آنها، شیرهای بین النهرین در هر دو بازی لبنان را 6-0 شکست دادند. با این حال، این نتایج حساب شد، زیرا لبنان تنها پس از چهار بازی با نتیجه 0-27 از رقابت ها انصراف داد اما این امر برای عراق چندان نگران کننده نبود، زیرا آنها سه بازی از چهار بازی بعدی خود را در برابر قطر و اردن بردند و به دور بعد رفتند. دو بازی مقابل امارات متحده عربی، تساوی 4-4 به پایان رسید، اما عراق به لطف سه گل خارج از خانه خود در مقایسه با دو گل امارات، به برتری رسید. در دور پایانی عراقی ها در یک سری دو بازی دیگر به مصاف همسایگان سوری خود رفتند. بازی رفت در دمشق 0-0 به پایان رسید، اما در بازی برگشت در عربستان سعودی (بازی‌ها به دلیل جنگ ایران و عراق بین سال‌های 1980-1988 در عراق برگزار نشد) با نتیجه 3-1 پیروز شدند به جام جهانی راه یافتند.
عراق در گروه B با بلژیک، پاراگوئه و مکزیک میزبان همگروه شد. بازی اول مقابل پاراگوئه در نیمه اول با جنجال هایی همراه بود. عراق در دقیقه 35 پس از ضربه خولیو "رومریتو" هافبک پاراگوئه ای عقب افتاد. عراقی ها فکر می کردند که در پایان نیمه با ضربه سر مهاجم خود احمد راضی به گل تساوی دست یافتند، اما داور قبل از اینکه توپ از خط عبور کند، سوت را به صدا درآورد، بنابراین گل قبول نشد. عراقی های ناامید نتوانستند این تلاش را تکرار کنند و بازی 1-0 به پایان رسید. عراق در بازی دوم مقابل بلژیک قرار گرفت و به شدت به نتیجه نیاز داشت. عراقی ها کار را آسان نگرفتند و سبک بدنی خشن آنها برای بلژیکی ها مشکل ساز بود، اما کیفیت بلژیک به قدرت آـنها چربید. این بازی با نتیجه 2-1 به نفع بلژیکی ها به پایان رسید و پنج بازیکن عراقی با کارت زرد جریمه شدند و باسیل گورگیس هافبک این تیم در دقیقه 52 از بازی اخراج شد. احمد راضی سرانجام گلی را که در بازی پاراگوئه رد شده بود به ثمر رساند و این تنها گلی بود که کشور در آن تورنمنت به ثمر رساند. عراق در بازی پایانی مقابل مکزیک با غیبت هفت نفر از ترکیب اصلی خود به دلیل مصدومیت یا محرومیت به میدان رفت. علیرغم اینکه مکزیک به‌عنوان مدعی آشکار شناخته می‌شد، این تیم (حداقل از نظر هواداران مکزیکی) در عملکرد خود قانع‌کننده نبود و این در بازی با عراق نشان داد زیرا میزبان 54 دقیقه طول کشید تا خط دفاع شیرها را در هم بشکند. عراق با سه باخت از مسابقات کنار گذاشته شد، اما این تیم (که در حقیقت با وجود برگزاری مسابقات در ماه رمضان روزه نگرفته بود) در مدت حضور خود در آنجا نمایش های شجاعانه ای ارائه کردند.
امارات متحده عـربی:
مسابقات: جام جهانی 1990
رتبه در مسابقات: 79
پایان: مرحله گروهی (24 از 24)
رتبه فعلی: 70
سومین تیم لیست از جنوب غربی آسیا، امارات متحده عربی. اولین حضور آنها در دوره مقدماتی آنها برای جام جهانی 1986 بود و در دور دوم به عراق باخت. امارات متحده عربی در سال 1971 از سلطه بریتانیا استقلال یافت و در اولین تورنمنت بین المللی خود در جام خلیج 1972 شرکت کرد و در آنجا سوم شد. اماراتی‌ها در سال 1982 یک مقام سوم دیگر را کسب کردند (که میزبان بودند)، بعداً یک مقام بهتر را کسب کردند و در سال‌های 1986 و 1988 مقام دوم را پشت سر گذاشتند. این کشور همچنین سه بار بین سال‌های 1980 و 1988 در جام ملت‌های آسیا شرکت کرد و در مرحله گروهی حذف شد. تحت نظارت ماریو زاگالو، سرمربی برزیلی، در حالی که پتانسیل قوی نداشت (که با مبارزاتش در بازی با کویت دیده می‌شود)، نمایش‌های بی‌نظیر آنها در برابر پاکستان باعث شد تا آنها به دور نهایی مقدماتی صعود کنند. امارات متحده عربی توانست در گروه نهایی مقدماتی دوم شود و آنها را به ایتالیا 90 برساند، اما عملکرد آنها چندان قانع کننده نبود و تنها در یکی از بازی های دور آخر خود پیروز شد (2-1 در خانه مقابل چین) و 4 بازی باقیمانده مساوی به پایان رسید. زاگالو قبل از شروع مسابقات پست خود را ترک کرد و کارلوس آلبرتو پاریرا، سرمربی سابق این تیم جایگزین او شد.
امارات در قرعه کشی مرحله گروهی جام جهانی 1990 در گروه در کنار یوگسلاوی، کلمبیا، و نایب قهرمان جام جهانی 1986 (و قهرمان همین تورنومنت) آلمان غربی قرار گرفتند. اماراتی ها در اولین بازی مقابل کلمبیا در بولونیا با برنامه بازی ساده وارد میدان شدند: کارلوس والدراما را متوقف کنید! او ستاره کلمبیا بود و بنابراین اماراتی‌ها تصور کردند که اگر بتوانند او را تعطیل کنند، می‌توانند با نتیجه از مسابقه فرار کنند. درست از ابتدای بازی، پشت سر هم بر روی والدراما خطا شد و به نظر می رسید که استراتژی امارات برای مدتی کار می کند. در حالی که نیمه اول 0-0 به پایان رسید، کیفیت برتر کلمبیا در نهایت درخشید و گل های برناردو ردین و خود والدراما باعث پیروزی 2-0 کلمبیا شد. بازی بعدی در میلان مقابل آلمان غربی بود که در بازی قبلی پیروزی 4-1 مقابل یوگسلاوی بدست آورده بودند. رودی وولر در دقیقه 35 دروازه را باز کرد و تنها دو دقیقه بعد یورگن کلینزمن موفق به گلزنی شد. امارات اندکی پس از شروع نیمه دوم از طریق خالد مبارک، هافبک خود یکی از گل ها را جبران کرد اما در نهایت امارات مسابقه را با نتیجه 5-1 شکست خورد. این کشور حاشیه خلیج فارس در بازی نهایی مقابل یوگسلاوی نیاز به یک برد بزرگ برای داشتن شانسی برای جواز حضور در مرحله حذفی داشت. دو گل خورده در 9 دقیقه ابتدایی چنین سناریویی را غیرممکن می کرد. امارات باز هم با یک گل این بار از طریق هافبک علی الاحاوی اختلاف را دوباره کم کرد اما باز هم حریف آنها منصرف نشدند و نماینده بالکان با نتیجه 4-1 پیروز از میدان خارج شد. به این ترتیب امارات با رکورد سه باخت، دو گل خورده و 11 گل خورده این مسابقات را به پایان رساند و از نظر آماری بدترین تیم این مسابقات شد.
