برگی از تاریخ جام جهانی، عنوان مطالب دنباله دار اختصاصی طرفداری است که کتاب تاریخ جام جهانی را ورق زده و مهم ترین اطلاعات و وقایع آن را مرور می‌کند و تا روزهای منتهی به جام جهانی 2022، در کنار شما خواهد بود.
اختصاصی طرفداری| جام جهانی فوتبال 1954 از 16 ژوئن تا 4 جولای در سوئیس برگزار شد. در مجموع 16 تیم در مرحله نهایی مسابقات شرکت کردند و 26 مسابقه برگزار شد. این پنجمین دوره مسابقات جام جهانی بود و برای اولین بار از تلویزیون پخش شد و معتقد بودند که پخش تلویزیونی سبب کاهش تعداد تماشاگران شده بود.
تیم‌های شرکت کننده در جام جهانی 1954
در نشستی در شهر لوکزامبورگ در 22 ژوئیه 1946، در همان روزی که برزیل به عنوان میزبان جام جهانی 1950 انتخاب شد، سوئیس بدون هیچ مخالفتی، جواز برگزاری این مسابقات را دریافت کرد.
میزبان (سوئیس) و مدافع عنوان قهرمانی (اروگوئه) به طور پیش‌فرض راهیابی مسابقات شدند. از 14 تیم باقیمانده، 11 جایگاه به اروپا (از جمله مصر، ترکیه و اسرائیل)، دو تیم به آمریکا و یک سهمیه به آسیا اختصاص یافت.
اسکاتلند، ترکیه و کره جنوبی اولین حضور خود در جام جهانی را تجربه کردند (در دوره‌ی قبلی ترکیه و اسکاتلند به مسابقات 1950 راه یافته بودند اما هر دو کناره‌گیری کردند). کره جنوبی اولین کشور مستقل آسیایی بود که در مسابقات جام جهانی شرکت کرد و مستعمره کشوری نبود. اتریش پس از یک وقفه از سال 1934 ظاهر شد. کره جنوبی تا سال 1986 دیگر جام جهانی حاضر نشد و حضور بعدی ترکیه در سال 2002 اتفاق افتاد.
سوئد و اسپانیا، تیم‌هایی که در سال 1950 سوم و چهارم شدند، هیچ کدام موفق به کسب جواز حضور در جام نشدند. اسپانیا توسط ترکیه حذف شد. دو کشور از نظر امتیاز در گروه مقدماتی خود به تساوی رسیدند و سپس پلی آف برگزار شد و آن دیدار هم به تساوی کشیده شد که در نهایت نوبت به قرعه کشی توسط یک پسر ایتالیایی چشم بسته شد که ترکیه را برای مسابقات انتخاب کرد.
آلمان و همچنین ژاپن پس از محرومیت از جام جهانی 1950، دوباره اجازه یافتند که در مسابقات شرکت کنند. آلمان غربی در پیروزی برابر آلمان های هموطن خود از زارلند (که در آن زمان تحت حمایت فرانسه بود) واجد شرایط شدند، البته آلمان شرقی پس از قیام در سال 1953 مسابقات بین المللی فوتبال را لغو کرد. ژاپن در گروه مقدماتی خود زیر کره جنوبی قرار گرفت و نتوانست به مرحله گروهی صعود کند. آرژانتین از حضور در سومین دوره متوالی جام جهانی امتناع کرد.
پوستر رسمی، لوگوی مسابقات و توپ مسابقات جام جهانی 1954
توپ 18 تکه‌ای با ظرح زیگزاگی و دوخت مناسب که برخلاف دوره‌های گذشته دوخت توپ مشخص نبود و همین امر باعث ضربه زدن با سر را آسان کرده بود. در زمان‌های قدیم معمولا اسم شرکت سازنده روی توپ حک می شد اما در آن زمان فیفا اجازه‌ی این کار را به این شرکت سوئیسی نداد.
تیم‌های شرکت کننده در جام جهانی 1954
- اتریش
- بلژیک
- برزیل
- چکسلواکی
- انگلستان
- فرانسه
- مجارستان
- ایتالیا
- مکزیک
- اسکاتلند
- کره جنوبی
- سوئیس
- ترکیه
- اروگوئه
- آلمان غربی
- یوگسلاوی
مقام اول، دوم و سوم در جام جهانی 1954
- آلمان غربی
- مجارستان
- اتریش
گلزنان برتر در جام جهانی 1954
- ساندرو کوچیس (مجارستان) : 11 گل
- مکس مورلوک (آلمان غربی) / جوزف هوگی (سوئیس) / اریش پروبست (اتریش) : 6 گل
شهر‌ها و ورزشگاه‌های جام جهانی 1954
- بازل (ورزشگاه سنت یاکوب)
- برن (ورزشگاه وانکدورف)
- ژنو (ورزشگاه شارمیل)
- لوزان (المپیک د لا پونتیز)
- لوگانو (ورزشگاه کورناردو)
- زوریخ (استادیوم هاردتورم)
میانگین حضور تماشاگران در جام جهانی 1954: 34212 نفر
شرایط برخی تیم‌ها در جام جهانی 1954
مدافع عنوان قهرمانی در بین تیم های شرکت کننده حضور داشت، اروگوئه تاکنون در دو دوره شرکت کرده بود که با دو جام مسابقات را به اتمام رساند. با این حال، مجارستان، غول بزرگ فوتبال اروپا در آن زمان بود که به عنوان بزرگترین و محبوب‌ترین کشور وارد سوئیس شد. یکی از بازیکنان آنها فرانس پوشکاش افسانه ای بود که در مرحله گروهی مقابل آلمان غربی مصدوم شد، اما برای مرحله حذفی بهبود یافت.
نکته قابل توجه همچنین این بود که اسکاتلند، کره جنوبی و ترکیه موفق شده بودند برای اولین بار به جام جهانی راه پیدا کنند، این اتفاق در حالی رقم خورد که اسکاتلند از سال 1949 به عضویت فیفا درآمده بود، یعنی فقط پنج سال. آلمان که به دلیل اقدامات جنگ جهانی دوم از حضور در جام جهانی قبلی منع شده بود، باز هم در جام جهانی فوتبال با آغوش باز پذیرفته شد.
جو سوئیس کاملا متفاوت از چهار سال قبل در برزیل بود. سوئیسی‌ها تضاد شدیدی با دیوانگان برزیلی حاضر در ماراکانای بزرگ داشتند. شاید عجیب به نظر برسد که کشور کوچکی مانند سوئیس میزبان بزرگترین تورنمنت جهانی فوتبال در جهان باشد، اما این کشور یکی از معدود کشورهای اروپایی بود که تحت تأثیر جنگ اخیر قرار نگرفته بود.
قالب برگزاری مسابقات جام جهانی 1954
در این فرمت، نخست با چهار گروه چهار تیمی شروع می‌شد که از هر گروه دو تیم به مرحله حذفی نهایی صعود می کردند. یک چیز عجیب در مورد چیدمان این مسابقات این بود که هر تیم فقط دو بازی گروهی انجام می‌داد و از هر سه تیم فقط با دو تیم روبرو می شد. قرعه‌کشی تعیین می‌کرد که کدام تیم ها با هم دیدار کنند، مورد انتقاد قرار گرفتن این طرح چندان عجیب نیست. از هر گروه دو تیم اول صعود می‌کردند و در مسابقات حذفی تیم‌های دوم به هم برخورد کردند و تیم‌های سرگروه هر گروه هم مقابل هم قرار گرفتند که می‌توانست دلیل کافی برای کنار گذاشتن یا ویرایش این ایده باشد.
ورزشگاه فینال جام جهانی 1954
مسابقات در شش شهر و در شش استادیوم برگزار می شود. استادیوم وانکدورف در برن دارای بیشترین ظرفیت در سوئیس با بیش از 64000 صندلی بود و در میزبان فینال رقابت‌ها شد. این ورزشگاه در سال 1925 با ظرفیت 22000 نفری از چوب تاسیس شد، به جز فینال جام جهانی، میزبان جام باشگاه‌های اروپای 1961 هم شد، البته به دلیل فینال جام جهانی در سال 1954 بازسازی شد. این ورزشگاه سرانجام در سال 2001 تخریب شد و در سال 2005 در همین محل و با همین نام، ورزشگاهی مدرن و مطابق با اصول روز دنیا ساخته شد.
_6q0o.jpg)
ورزشگاه قدیمی وانکدروف قبل از تخریب
اتفاقات جام جهانی 1954
این تورنمنت با 5.38 گل در هر مسابقه به بالاترین میانگین گل در یک جام جهانی تبدیل شد. بیشترین تعداد گل زده در بازی یک چهارم نهایی بین اتریش و سوئیس با نتیجه‌ی 7 - 5 اتفاق افتاد (به ثمر رسیدن 12 گل در یک بازی هنوز یک رکورد در مسابقات محسوب). کره جنوبی در 2 مسابقه دور گروهی با 16 گل خورده حذف شد. رکوردی که قبلاً هرگز اتفاق نیفتاده بود و مطمئناً دیگر تکرار نخواهد شد.
در مرحله یک چهارم نهایی مجارستان در دیداری به مصاف برزیل رفت که از آن به عنوان «نبرد برن» یاد می‌شود. اما دلیل اصلی انتخاب این نام، لحظات ورزشی این دیدار نبود، بلکه برخوردهای خشونت آمیز در زمین بود. این دیدار شامل سه کارت قرمز، درگیری در کنار خط بعد از سوت پایان و با حمله برزیلی ها به بازیکنان مجارستان در رختکن آنها بود.
آلمان غربی ممکن است یکی از بزرگترین کشورهای فوتبال باشد، اما این تیم در جام جهانی 1954 تا حد زیادی از شرایط لازم برخوردار نبود و زمانی که آنها در یک چهارم نهایی مقابل یوگسلاوی پیروز شدند، به دستاورد بزرگی رسیده بودند، حتی بزرگتر از پیروزی 6-1 مقابل اتریش در نیمه نهایی. با وجود برتری مقابل اتریش، انتظار می رفت آلمان در فینال مقابل مجارستانِ پوشکاش و کوچیس بایستد.
مجارستان 2-0 جلو افتاد، اما روحیه آلمانی ها و زمین گل آلودی که در سبک پاسکاری مجارستان اختلال ایجاد می‌کرد، باعث شد این جام علامه بر «نبرد برن»، «معجزه برن» هم داشته باشد. آلمان غربی پس از شکست مجارستان در یک بازی پرتنش با سه گل برنده این مسابقات شد.
مرحله گروهی جام جهانی 1954
| گروه اول |
امتیازات |
|
برزیل
|
3 |
| یوگسلاوی |
3 |
| فرانسه |
2 |
| مکزیک |
0 |
| گروه دوم |
امتیازات |
| مجارستان |
4 |
| آلمان غربی |
2 |
| ترکیه |
2 |
| کره جنوبی |
0 |
| گروه سوم |
امتیازات |
| اروگوئه |
4 |
| اتریش |
4 |
| جمهوری چک |
0 |
| اسکاتلند |
0 |
| گروه چهارم |
امتیازات |
| انگلیس |
3 |
| سوئیس |
2 |
| ایتالیا |
2 |
| بلژیک |
1 |
در آن زمان، تیم برنده‌ی بازی دو امتیاز کسب می‌کرد و اگر بازی با تساوی به پایان می‌رسید به طرفین یک امتیاز اختصاص می‌دادند و همه‌ی تیم‌ها تنها 2 بازی را به جای 3 بازی انجام دادند.
مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 1954
آلمان غربی 2 - 0 یوگسلاوی
اتریش 7 - 5 سوئیس
مجارستان 4 - 2 برزیل
اروگوئه 4 - 2 انگلیس
مرحله نیمه نهایی جام جهانی 1954
آلمان غربی 6 - 1 اتریش
مجارستان 4 - 2 اروگوئه
فینال جام جهانی 1954
آلمان غربی 3 - 2 مجارستان
دیدار رده بندی جام جهانی 1954
اتریش 3 - 1 اروگوئه
مراسم اهدای جوایز
ترکیب تیم‌های فینالیست در جام جهانی 1954
آیا آلمان غربی با دوپینگ قهرمان شد؟
مطالعات دانشگاهی نظریه‌ایی را ارائه کرد که قهرمانی آلمان غربی در جام جهانی 1954 با مواد مخدر همراه بود، احتمال داشت که برخی از بازیکنان آلمان نیز از محرک استفاده می‌کردند.
داروی پرویتین که در جنگ جهانی دوم به سربازان آلمانی داده شده است. بر اساس یک مطالعه‌ی دیگر و جدید دانشگاهی، تیم قهرمان جام جهانی 1954 که به دلیل کمک به بهبود کشور پس از جنگ جهانی دوم مورد تقدیر قرار گرفت، احتمال داشت که با یک برنامه مخفی دوپینگ تقویت شده باشد. آلمان غربی در فینال سوئیس با نتیجه 3-2 مجارستان را شکست داد که به «معجزه برن» معروف شد.
اریک اگرز، مورخ ورزش و نویسنده، که این مطالعه را انجام داد، می‌گفت:
«چند نشانه قوی وجود دارد که به تزریق (متامفتامین) پرویتین در برخی از بازیکنان آلمان اشاره می کند،
نه ویتامین C؛
پرویتین یک محرک شناخته شده است و همچنین بین سربازان آلمانی در جنگ توزیع شده بود.
مسئولان تیم گفته بودند که در طول مسابقات فقط ویتامین C به بازیکنانشان تزریق کرده بودند، در آن زمان هیچ آزمایش دارویی انجام نمی‌شد.
اگرز چند سالی می‌شد که این پرونده را مورد مطالعه قرار داد و گزارش مختصر او بخشی از یک پروژه گسترده تر به نام «دوپینگ در آلمان» بود که توسط مقامات ورزشی این کشور برای بررسی گذشته دوپینگ این کشور راه اندازی شد. اگرز گفت:
پرویتین پیشتر به طور گسترده در بسیاری از ورزش ها استفاده می شد و گفته می شد که این آمفتامین ها توسط بازیکنان آمریکای جنوبی نیز استفاده می شد. مشکوک این که این آمپول‌ها به بازیکنان آلمانی مخفیانه توزیع می‌شد و تنها دلیل شناخته شدن آنها این بود که کسانی که تزریق را انجام دادند دچار زردی شدند.
مجارستان در مرحله گروهی مسابقات 8-3 آلمانی ها را شکست داده بود و پیروزی نهایی آلمان غربی را غافلگیرکننده تر کرد تا حس کنند اتفاقاتی در پشت پرده افتاده است. این نشانه‌ها، پژوهشگران را برد به سمتی که حس کنند ویتامین C تزریق نمی شود، این تزریق بسیار غیرعادی بود. آنها می توانستند به جای آن پرتقال بخورند. مقامات فدراسیون فوتبال آلمان نمی‌توانستند که اظهارنظرهای اگرز را نقض کنند و سکوت کردند. تا سرانجام یکی از مقامات DOSB گفت:
به خاطر داشته باشید که اینها نشانه هستند و مدرک نیستند.
بسیاری از آلمانی ها پیروزی در فینال 1954 را به عنوان سکوی پرش و شروع کننده‌ی موفقیت چشمگیر فوتبال کشور در جام جهانی می دانند. فینالی که خاکستری بود، نظریه‌‌ای که نه لو رفت و نه به طور قاطعانه اثبات شد.
