بانوی ملی‌پوش کاراته ایران با انتشار پیامی مجازی از بی‌توجهی مسئولان ورزش گلایه کرد.
به گزارش طرفداری، حمیده عباسعلی، یکی از غایبان بزرگ مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک بود. کاراته‌کای ملی‌پوش ایران جزو نمایندگان ورزشکاران در بزرگترین نهاد ورزشی کشور به شمار می‌رفت، اما چنان‌که خودش اعلام کرد روز برگزاری انتخابات کمیته در خارج از کشور حضور داشت. او یک روز پیش از انتخابات در مصاحبه‌ای گفت: «برای حضور در انتخابات کمیته ملی المپیک تمام تلاشم را کردم تا به ایران سفر کنم، اما متأسفانه شرایط مهیا نشد و به همین دلیل در مجمع فردا [ششم شهریورماه 1401] حضور نخواهم داشت».
عباسعلی مدتی است در کانادا به سر می‌برد. او دی‌ماه سال 1397 در گفت‌وگویی دیگر از سفر به این کشور آمریکای شمالی برای ادامه تحصیل سخن گفت: «لازم بود مدارک تحصیلی‌ام را با مدارک دانشگاهی کانادا تطبیق دهم، به همین خاطر به کانادا آمدم تا پروسه ثبت نام انجام شود و برای لیسانس ادامه تحصیل بدهم».
این بانوی کاراته‌کا نخستین مدال تاریخ کاراته بانوان ایران را کسب کرده و جزو برجسته‌ترین ورزشکاران کشور در یک دهه اخیر محسوب می‌شود. سال 1393 (2014 میلادی) مسابقات کاراته قهرمانی جهان در برمن آلمان برگزار شد. عباسعلی در وزن 68+ کیلوگرم کومیته انفرادی بانوان، با کسب چهار پیروزی و یک شکست به مدال نقره دست یافت و تاریخ‌ساز شد. او در فینال مقابل «شیما یازد» از مصر با نتیجه نزدیک دو بر یک شکست خورد و روی سکوی دوم ایستاد.
وقتی رؤیای مدال المپیک بر باد رفت
هنگامی که خبر ورود کاراته به جمع رشته‌های المپیکی در توکیو منتشر شد، عباسعلی یکی از شانس‌های کسب مدال و تاریخ‌سازی دیگری قلمداد می‌شد. کاراته به دلیل تعدد فراوان سبک تا سال 2020 نتوانسته بود به جمع‌بندی واحدی رسیده و جایگاه خود را به عنوان یکی از رشته‌های ثابت در مهم‌ترین و عظیم‌ترین رویداد ورزشی جهان تثبیت کند. البته المپیک توکیو نه‌تنها اولین، بلکه آخرین حضور کاراته نیز بود و این رشته همان زمان از فهرست رشته‌های المپیک 2024 پاریس خط خورد.
عباسعلی با امید فراوان آماده سفر به ژاپن و تصاحب یکی از سه مدال در وزن خود شد، ولی مصدومیت اجازه نداد مسابقات را به پایان برساند و بانوی ملی‌پوش ایران با چشمانی اشک‌بار تاتامی را ترک کرد. کاراته‌کای وزن ۶۱+ کیلوگرم کشورمان در چهارمین مسابقه مرحله گروهی المپیک توکیو به مصاف حریف چینی رفت، ولی مصدومیت شدید زانو، رؤیای صعود را برای یکی از شانس‌های اصلی کسب مدال بر باد داد. عباسعلی با نتیجه ۸ بر ۴ مقابل «گونگ لی» شکست خورد و نتوانست از گروه B با حضور پنج کاراته‌کا صعود کند. حریف چینی نیز در ادامه به مدال برنز مشترک با کاراته‌کای سوئیسی دست یافت.
بانوی کاراته‌کا چهار مسابقه برگزار و ۲ پیروزی و ۲ شکست به نام خود ثبت کرد، اما وداعی تلخ با المپیک داشت. او پس از پایان مبارزه با «گونگ لی» لنگ‌لنگان و گریان از سالن مسابقات خارج و به دلیل شدت آسیب‌دیدگی به کلینیک دهکده منتقل شد. البته مصدومیت عباسعلی، کهنه و مربوط به روزهای پیش از المپیک بود. اگر این رقابت‌ها به دلیل شیوع ناگهانی ویروس کرونا در جهان به تعویق نمی‌افتاد، او شانس حضور در بالاترین سطح مسابقات ورزشی دنیا را از دست می‌داد. 10 ماه قبل از مبارزه با حریف چینی، عباسعلی از سوی فدراسیون کاراته برای ادامه درمان راهی آلمان شد تا پلاتین پای خود را خارج کند.
از غیبت‌های طولانی تا شایعه خداحافظی
حمیده عباسعلی بعد از المپیک بار دیگر به کانادا سفر کرد و دوری طولانی‌مدت، آتش اختلافات میان او و مدیران وزارت ورزش و جوانان و همچنین کمیته ملی المپیک را روشن کرد، تا حدی که صحبت از خداحافظی این کاراته‌کای ملی‌پوش و البته حذف از کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک مطرح شد.
عباسعلی دیگر در اردوهای تیم ملی کاراته بانوان حضور پیدا نکرد. او در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی نیز غایب بود و جایی در میان ورزشکاران اعزامی به قونیه نداشت؛ غیبتی که به شایعات مبنی بر خداحافظی او از تیم ملی و حتی مهاجرت همیشگی دامن زد، اما خودش در مصاحبه‌ای شایعات را تکذیب کرد. او پنج روز پیش مصاحبه‌ای انجام داد و مدعی شد تمریناش را لحظه‌ای کنار نگذاشته و با فدراسیون کاراته ایران نیز در ارتباط است.
عباسعلی همچنین اعلام کرد سهمیه حضور در مسابقات «ورلد گیمز» را کسب کرده و قصد شرکت در رقابت‌ها را نیز داشته، اما ویزای ملی‌پوشان ایران به دلایل سیاسی از سوی آمریکا صادر نشده، وگرنه او از تیم ملی خداحافظی نکرده است. حالا در جدیدترین اتفاق، بانوی ملی‌پوش کاراته کشورمان متنی گلایه‌آمیز در اینستاگرام خود منتشر کرده و نوک پیکان انتقادات را به سوی مدیران ورزش ایران نشانه رفته است.
او در پیام مجازی‌اش نوشته: «پارسال این روزها پامو تازه جراحی کرده بودم و بجز رنجِ از دست دادن مدال المپیک، درد جسمی زیادی رو تحمل می‌کردم. «یک‌سال» از اون روزها گذشت. از اون درد، از اون رنج، یک سال گذشته و من هنوز هستم. خدا رو شکر می‌کنم که گره‌گشاست و همین موقتی بودن همه چیزه که زندگی رو جذاب می‌کنه! ممنونم از همه اونایی که این یک سال کنارم بودن و تنهام نذاشتن و ممنونم از همه اونایی که عنوان شغلیشون روی کاغذ مدیر و رئیس و مسئوله، اما تخصصشون در واقعیت، فراموشی قهرمان‌ها و بی‌توجهی به ورزشکارهاست و هر سال هم متخصص‌تر می‌شن! واسه همه چیز شکر».
به نظر می‌رسد بانوی کاراته‌کا از غیبت در مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک ناراحت است. ظاهراً او انتظار داشته شرایط حضور او در انتخابات به نحوی فراهم شده یا حداقل تماسی از سوی مسئولان کمیته ملی المپیک با او گرفته شود، ولی مدیران وقت کمیته توجهی نکرده‌اند و در حقیقت او را به حساب نیاورده‌اند.
باید دید فدراسیون کاراته، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک چه واکنشی به گلایه حمیده عباسعلی نشان خواهند داد؛ شاید هم مدیران ورزش به اتخاذ سیاست بی‌توجهی ادامه دهند!
