ورزشگاه المپیک مونیخ، یکی از باشکوه ترین ورزشگاه های جهان است که حتی بعد از گذشت سال ها همچنان از آن به عنوان یک شاهکار معماری یاد می شود. این استادیوم میزبان معتبرترین رویداد های ورزشی جهان بوده است که از این حیث رکورددار است.
میزبانی رویداد های معتبر
المپیک - 1972
این ورزشگاه به دلیل میزبانی المپیک، ساخته شد و میزبان بسیاری از مسابقات المپیک در رشته های مختلف بود. افتتاحیه و اختتامیه، تمامی مسابقات فوتبال، دومیدانی و اسب سواری در این ورزشگاه برگزار شد.
جام جهانی فوتبال - 1974
این ورزشگاه، دو سال پس از میزبانی المپیک، میزبان جام جهانی، نیز بود و مهم ترین مسابقه‌ی جام، یعنی بازی نهایی میان آلمان غربی و هلند در این ورزشگاه برگزار شد.
رقابت های دوومیدانی قهرمانی اروپا
قرار است در ماه آگوست 2022 این ورزشگاه میزبان این رویداد باشد.
لیگ قهرمانان اروپا/ جام باشگاه‌های اروپا
این ورزشگاه در سال های 1979، 1993 و 1997 میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا بوده است.
جام ملت های اروپا (یورو)
این ورزشگاه، در سال 1988 میزبان رقابت های یورو بود و بازی فینال این مسابقات میان شوروی و هلند در این ورزشگاه برگزار شد.
سوپر جام اروپا
این ورزشگاه در سال های 1975 و 1976 میزبان دو فینال سوپر جام اروپا بوده است.
جام جهانی باشگاه ها/ جام بین قاره ای
این ورزشگاه در سال 1976 میزبان جام بین قاره ای بود.
لیگ قهرمانان زنان اروپا
فينال لیگ قهرمانان زنان اروپا در سال 2012 در این ورزشگاه برگزار شد.
سایر ورزش ها
میزبانی رقابت های دوومیدانی قهرمانی اروپا در سال 2002، میزبانی مسابقات اسنوبرد میزبانی رقابت های اسکی کراس کانتری که باعث اتفاقی تاریخی شد. برف در ورزشگاه با ترکیب هوای گرم با آب سرد که باعث شد برف مانند نوع برفی که در کوه های آلپ می بینیم عمل کند. این ورزشگاه میزبان مسابقات دوومیدانی قهرمانی اروپا (سوپرلیگ) بود. این ورزشگاه در سال های 2007 و 2012 میزبان تور اتومبیل رانی بود.
مقایسه با سایر ورزشگاه ها
این ورزشگاه، اولین ورزشگاهی در تاریخ بود، که میزبان المپیک، فینال جام جهانی، فینال جام ملت های اروپا و لیگ قهرمانان اروپا بوده است و ورزشگاه ومبلی لندن دومین ورزشگاهی بود که این شرایط را تجربه کرده است. مونیخ، برای میزبانی المپیک 1972، شهر مادرید را شکست داد، تا ورزشگاه سانتیاگو برنابئو که میزبانی یورو 1964 و جام جهانی 1982 را تجربه کرده بود نتواند میزبانی المپیک را تجربه کند. ورزشگاه المپیک مونیخ با میزبانی رقابت های بازی های قهرمانی اروپا (با مسابقات بازی های اروپایی متفاوت است) به اولین ورزشگاهی تبدیل خواهد شد، که میزبان المپیک، فينال جام جهانی، فینال جام ملت های اروپا، فینال لیگ قهرمانان اروپا و میزبان رقابت های قهرمانی اروپا شده است.
سایر رویداد ها
بسیاری از معروف ترین خوانندگان جهان برای برگزاری مراسم، در این ورزشگاه حضور داشته اند.
استفاده های دیگر
این ورزشگاه میزبان محل بازی سیرک پرنده مونتی پایتون بود. این ورزشگاه همچنین میزبان، راهپیمایی موتور سیکلت در سال 1989 بود. همچنین از این ورزشگاه برای فوتبال آمریکایی نیز استفاده می شود.
ساخت ورزشگاه
IOC در 26 آوریل 1966 اعلام کرد، که مونیخ دربرابر سایر نامزدها (ديترويت، مادرید، مونترال) پیروز شده است، بنابراین تصمیم به ساخت ورزشگاه المپیک مونیخ، گرفته شد. در فوریه 1967، تبلیغ یک مسابقه معماری آغاز شد که تا 3 جولای ادامه داشت. معماران گونتر بهنیش و فرای اتو، درنهایت برنده این مسابقه شدند. طرح این دو معمار ابتدا توسط هیئت داوران حذف شد زیرا بیش از حد جسورانه تلقی شده بود اما اگور ایرمن یکی از اعضای هیئت منصفه در نظر هيئت داوران مداخله کرد تا درنهایت این طرح برنده شود. ابتدا قرار بود از 90000 تماشاگر در این ورزشگاه استفاده شود اما در نهایت به 80000 نفر، تغییر ظرفیت داد. برای ایجاد فضا، برای ساخت ورزشگاه، باید ساختمان ترمینال قدیمی منفجر می شد. در 9 ژوئن 1969 کار بر روی ساخت ورزشگاه آغاز شد. از مجموع 1.35 میلیارد مارک، که برای این ورزشگاه هزینه شد، 170.6 میلیون مارک خرج چادر سقف ورزشگاه و 137 میلیون مارک هزینه ساخت خود ورزشگاه شد. حدود 5000 هزار کارگر ساختمانی بیش از یک میلیون ساعت برای ساخت این ورزشگاه وقت گذاشتند. این ورزشگاه در حدود کمی بیش از 50 سال پیش، هزینه 300 میلیونی را برای کشور آلمان داشت این درحالی است که ورزشگاه مدرن آلیانز آره نا چیزی حدود 340 میلیون یورو برای بایرن مونیخ هزینه داشت که احتمالا اگر قرار بود ورزشگاه المپیک مونیخ در حال حاضر ساخته شود، هزینه قابل توجهی روی دست مسئولان این شهر می گذاشت. با این حال، اولی هونس در سال 1998 پیشنهاد بازسازی این ورزشگاه را داد که به سرعت توسط معمار این ورزشگاه رد شد همچنین رئیس وقت باشگاه بایرن مونیخ، فرانتس بکن باوئر موافق ساخت ورزشگاه جديد بود.
منابع: کتاب آرمین راتکه و کتاب فلوریان کیناست به مناسبت 40 سالگی ورزشگاه المپیک مونیخ.
