| چگونه از یک قصاب به یک مدیر موفق تبدیل شویم؟ |
این سوالی است که شاید جوابی برای آن وجود نداشته باشد ولی باب لرد جواب طلایی این سوال بود.
رابرت ویلیام لرد با نام اختصار یافته باب لرد متولد سال 1908 در شهر برنلی بود. پدر او یک آرایشگر نسبتا فقیر در شهر بود و باب برای امرار معاش مجبور بود وارد تجارت و بازار شود. او به صورت کارآموزی تا سن 19 سالگی به عنوان شاگرد در قصابی فعالیت می کرد و پس از آن، تصمیم بر این گرفت که کسب و کاری پر رونق برای خودش راه بیندازد. او اولین مغازه قصابی لرد را افتتاح کرد و بعد از مدتی چندین شعبه جدید در لنکشایر راه اندازی کرد. این مغازه ها تبدیل به کارگاه هایی وسیع تر شدند تا اینکه با جمع شدن سرمایه بیشتر، اولین کارخانه تولید گوشت لرد راه افتاد و در ادامه 3 کارخانه دیگر نیز به مجموعه ی لرد اضافه شد تا در نهایت امپراتوری گوشت را در استان لنکشایر به دست بگیرد.
لرد در کنار فعالیت های تجاری که داشت، فوتبال راه هم دنبال می کرد و طرفدار تیم شهر زادگاهش بود یعنی برنلی. لرد دوست داشت که در تقویت این تیم نقش داشته باشد پس در مرتبه اول تلاش کرد که در انتخابات هیئت مدیره ثبت نام کند ولی مردود شد. او از بابت ناامید نشد و سال بعد نیز در انتخابات شرکت کرد و با توجه به اینکه او تنها کاندید انتخابات بود، او را به هیئت مدیره باشگاه برنلی راه دادند. پس از مدتی در سال 1955 لرد، رئیس هیئت مدیره باشگاه شد.
می توان گفت که باب لرد یکی عجیب ترین شخصیت های تاریخ فوتبال است درست مثل یک رئیس مافیا که معلوم نیست واقعا به دنبال کمک به خیریه ها است یا اینکه از این عمل به عنوان پوشش استفاده می کند. لرد مدیری بود که تمام بازیکنان تیم را به همراه همسرانشان با هزینه شخصی به مسافرت های دسته جمعی می برد در عین حال کاپیتان باشگاه را به دلیل پارک خودرویش در جایگاه ویژه ی او به باشگاه دیگری فروخت، یا اینکه او بی بی سی را تهدید کرده بود که در صورت فیلمبرداری از بازی های خانگی تیمش دوربین هایشان را نابود خواهد کرد و حتی او اصلا تلویزیون را قبول نداشت چون معتقد بود یهودیان آن را اداره می کنند. همه می دانستند وقتی که با لرد اسنوکر بازی می کنند باید حتما ببازند وگرنه بازی برای آن ها پایان خوشی نداشت. او اصرار داشت بازیکنانی که مصدوم می شوند باید پای سیب بخورند تا بهبود پیدا کنند. لرد به فروش گوشت های تقلبی و خرید املاک به صورت غیرقانونی محکوم می شد ولی هیچوقت کسی نمی توانست او را متهم کند چون یا مدارک و شواهد نابود می شدد یا اشخاص به شکل عجیبی از پیگیری پرونده ها منصرف می شدند.
با وجود همه این ادعا ها برنلی در زمان باب لرد موفق ترین دوران خود را در تاریخ این باشگاه تجربه می کرد. آن ها در عرض 5 سال بعد از حضور لرد در هیئت مدیره توانستند قهرمان لیگ انگلستان شوند و حتی در بازه ای به عنوان بهترین تیم انگلستان شناخته می شدند تا جایی که تیم بارسلونا در سال 1957 از برنلی دعوت کرد تا مهمان ویژه و نماینده ی باشگاه های انگلیس در افتتاحیه ی نیوکمپ باشد.
بازیکنان برنلی در افتتاحیه نیوکمپ
اولین اقدام لرد در باشگاه آوردن هری پاتز اسطوره و بازیکن سابق برنلی به عنوان مربی تیم بود. پاتز در سال 1960 با ابداع سیستمی جدید در فوتبال توانست قهرمانی لیگ را به دست بیاورد. پاتز این سیستم را بدین صورت برای بازیکنان شرح می داد:«مهم نیست در چه پستی بازی می کنید. هر زمان در هر نقطه از زمین که بودید باید انعطاف پذیر باشید و در همان پست بازی کنید.» این سیستم در آینده زمینه ساز ابداع توتال فوتبال توسط رینوس میشل شد.
باب لرد در کنار هری پاتز
لرد در توسعه باشگاه بسیار نقش داشت. او در آن زمان مجهزترین زمین تمرین در انگلستان را با کمک ادوارد هیث نخست وزیر سابق انگلستان افتتاح کرد همچنین او باشگاه کریکت برنلی هم افتتاح کرد و ورزشگاهی جدید برای آن ساخت. او استادیوم ترف مور را ارتقا داد و برای قدردانی از خودش سکوی باب لرد را با جایگاه تماشاچیان اضافه کرد. لرد به شدت از رسانه ها بیزار بود و حتی چندین مرتبه روزنامه نگاران را به شدت کتک زده بود و بازیکنان برنلی بدون هماهنگی او حق مصاحبه با هیچ رسانه ای را نداشتند و این باعث شد که مطبوعات به لقب خروشچف برنلی را بدهند.
ادوارد هیث نخست وزیر سابق انگلستان (نفر اول از سمت چپ) در حل بازدید از استادیوم بازسازی شده ترف مور
لرد با پوشش زنده مسابقات مخالف بود زیرا معتقد بود روحیه ی تماشاگران را ضعیف می کند و به مدت پنج سال حضور هرگونه دوربین فیلمبرداری در استادیوم را منع کرد و در نتیجه این اقدام لرد تلویزیون را مجبور کرد که بین ساعت 14:45 الی 17:15 شنبه هیچ مسابقه برگزار نشود و با وجود دشمنی بین لرد و مسئولان، آن ها این پیشنهاد را پذیرفتند. با وجود عدم کسب درآمد از تلویزیون و از دست دادن دوستان سرمایه دار خود به دلیل اظهارات ضد یهودی باشگاه برنلی دو برابر دیگر باشگاه ها به کارکنان و بازیکنان باشگاه حقوق می داد تا جایی که جیمی مک کیلروی که بزرگترین اسطوره برنلی است، به عنوان گرانترین بازیکن انگلیس شناخته شود و با حقوق 100 پوند در هفته بالاترین دستمزد را در لیگ انگلستان بگیرد. لرد با تلاش های خود از لغو قانون حداکثر دستمز جلوگیری کرد و حامی مالی اصلی کمپین حمایت از بازیکنان و داوران حرفه ای شد و با توجه به تلاش هایش در سال 1967 وارد کمیته لیگ شد و در سال های بعد به مدت کوتاهی رئیس لیگ شد ولی به دلیل بیماری از سمت خود استعفا داد و در آخر به دلیل سرطان در سال 1981 درگذشت.
باشگاه برنلی چند سال قبل از درگذشت او و پس از آن در باتلاق مهیبی فرو رفته بود و توان صعود به سطح اول انگلستان را نداشت تا اینکه در سال 2009 بعد از چندین دهه دوری به صورت موقت توانستند به لیگ برتر بازگردند.
شخصیت و جایگاه باب لرد در انگلستان هم تراز با پرنس فیلیپ در نظر گرفته می شد تا حدی در فوتبال اروپا نفوذ داشت که رسانه ها نقل می کردند باب لرد و سانتیاگو برنابئو در فکر تشکیل سوپرلیگی برای اروپا هستند که این ایده در نهایت منجر به ساخت لیگ قهرمانان اروپا شد.
