بررسی یک به یک پست های تیم منتخب قرن و برگزیدگان این نظرخواهی از روز یکم فروردین 1401 آغاز شد. سامان خدائی به همراه مهدی حدادپور در نوروز 1401 با شما هستند تا نقطه نظرهای کارشناسان درخصوص برگزیدگان را بار دیگر مرور کنند و همچنین در طرفداری مرور تاریخی کوتاهی بر دوران درخشان اساطیر فوتبال ایران داشته باشیم.
روز گذشته به چهارمین پست از خط دفاعی اختصاص داشت و حالا وارد خط میانی می شویم. برنامه ششم فروردین به هافبک دفاعی تیم قرن اختصاص دارد. جایی که کریم باقری رتبه اول را مال خود کرد و در رتبه های بعدی به ترتیب جواد نکونام، محمد صادقی و سیروس قایقران قرار گرفتند.
برنامه ششم برای هافبک دفاعی تیم قرن؛ این برنامه را می بینید و همچنین متن آن را در ادامه می خوانید:
سلام امروز ششم فروردین و اختصاص دارد به شماره شش.
سلام سامان جان، شماره 6 فوتبال ایران در واقع پست هافبک دفاعی یعنی همان ادبیات شمارگان استاندارد است. شماره شش همیشه هافبک دفاعی است و معمولا هافبک دفاعی های ما شماره 6 پوشیده اند. کریم باقری کرویق
رای بسیار قاطعی آورد در بین 260 فرم نظرخواهی. می رویم و آلبوم کریم باقری را می بینیم و در خدمت شما هستیم.
خب خیلی انتخاب سختی بود و یک چیزی مثل همان عابدزاده و حجازی بود ولی کریم باقری رای قاطعی آورد یعنی مثلا مشخص است، کریم باقری هافبک دفاعی این همه گل ملی دارد و از آنور جواد نکونام بیشترین بازی ملی را دارد. خیلی رقابت سختی بود ولی کریم باقری برد.
کریم باقری متولد اسفند 1352 در تبریز است. فوتبالش را در تراکتور شروع کرده، دفاع آخر بوده و در دفاع آخر چنان خوب بازی می کرد که مرحوم محمود یاوری در سال 1370 وقتی سرمربی اش در تیم ملی جوانان بود، گفت من مطمئن هستم کریم باقری، محمد پنجعلی آینده فوتبال ایران خواهد بود. یعنی کریم باقری را در قامت یک دفاع پوششی توصیف کرده بود اما بعدها در تیم کشاورز با نظر یورگن گده آمد هافبک دفاعی بازی کرد در واقع سنتر هافبک بازی کرد. خوب گل زد خوب پاس داد، پاس های عرضی، هجوم، هم دفاع خوب هم حمله خوب و به جایی رسید که در بازی های ملی اش بعد از علی دایی دومین گلزن برتر فوتبال ملی ماست در حالی که آن چیزی که برایش تعریف شده این است که هافبک دفاعی این تیم است و نکته، نکته جالب در مورد کریم باقری این را بگویم که در تیم ملی برای اولین بار در دفاع چپ هم بازی کرده، در پست های مختلف دفاع استوپر و سوییپر در تیم ملی بازی کرده و اینکه کریم باقری در 27 سالگی از فوتبال ملی خداحافظی می کند و 7 سال بعد به تیم ملی برمی گردد. 87 بازی ملی دارد و 50 گل زده است. در این 7 سالی که از تیم ملی دور بوده اگر براساس هنجارهای روز فوتبال ایران سالی 10 بازی ملی می کرده، 70 بازی ملی دیگر هم می داشت یعنی ما کریم باقری را باید یکی از بزرگترین آدم هایی فرض کنیم که می توانست عضو خانواده صدتایی ها باشد و شاید 80-90 گل ملی هم بزند. بسیاری از رکوردها هنوز متعلق به کریم است. 7 گل زده در یک بازی ملی. فوتبال ملی ایران به یاد ندارد که یک بازیکن ملی در یک بازی رسمی 7 گل زده باشد. دومین رکورد هم مال خود کریم است که شش گل است، 7 گل به مالدیو و شش گل به گوام.
و خب چقدر این آمار جون دار است که جواد نکونام علی رغم تمام شایستگی هایش خب در اوساسونا بازی کرده و در لالیگا کاپیتان بوده و به رئال و بارسلونا فکر می کنم به هردویشان گل زده و باز هم کریم باقری آرای بیشتری می آورد. آقای حدادپور، یک نفر در این برنامه گفته مگر هافبک دفاعی داریم جز کریم باقری. استقلالی است یا پرسپولیسی؟
اینطور که شما گفتید استقلالی فکر کنم باشد.
برویم و آیتم را ببینیم.
آیتم | ستار همدانی:
هافبک دفاعی مگر داریم به جز کریم باقری. کریم باقری می دانید که من و او از بچگی با هم بزرگ شدیم و از اول ابتدایی تا دبیرستان ما هم کلاس بودیم و جالب است بگویم الگوی ورزشی من و انگیزه من در فوتبال فقط و فقط کریم باقری ایجاد کرد و من واقعا افتخار می کنم به کریم باقری و اینکه هم ازبچگی با هم بزرگ شدیم هم با یکدیگر هم کلاس بودیم و خیلی چیزها از او یاد گرفتم و در خیلی از اردوها هم با هم، هم اتاق بودیم و شاید واقعا مثل کریم در این پست کسی نبوده و شاید تنها پستی که خیلی راحت انتخاب کردم، کریم باقری بوده است.
آیتم | محمدرضا مهدوی:
این پست که اصلا یکی از آس های آسیا است. بلافاصله اسمش را می آورم. اصلا روی دست کریم باقری بازیکن نیامده است. کریم باقری فوتبالی که ارائه داد از بدو فوتبالش تا انتهای فوتبالش، همین الان که مربی پرسپولیس است، هنوز که هنوزه بازی می کند، هیچکس نمی تواند توپش را بگیرد. کریم باقری ثابت کرد که این پست یک بازیکن شش دانگ کامل می خواهد. سرزن، دفاعی، دو پا، میل به هجوم، میل تدافعی.
خب چیزی که در مورد کریم باقری می گویند با وجود اینکه هافبک دفاعی بود هم خصوصیات یک دفاع تمام عیار را داشت هم یک مهاجم، شوت می زد سر می زد بازیسازی می کرد. واقعا یک بازیکن همه کاره بود. فکر می کنم کریم باقری هم از آن بازیکنان است که در هر پستی می گذاشتند او را نتیجه می گرفتند از کارشان.
بله اما کریم باقری خصلتی هایی داشت که می خورد به 4-3-3 سابق و قدیمی. یک سنتر هافبکی که می تواند همزمان بیاید جلو. شاید مثل پرویز قلیچ خانی و محمد صادقی در آن نسل. کریم باقری این را عملا ثابت کرد، گلزنی هایش فقط به این تیم های ضعیف نبود. ما در بازی با استرالیا دیدیم برگشتش به تیم ملی در روز هشت آذر 1376، باعث شد جانی به خط هافبک تیم ملی تزریق شود، کریم باقری زننده گل اول تیم ملی بود و البته جواد نکونام هم فکر می کنم در بسیاری از مقاطع فوتبالش هم زمانی داشت اوجش با اوج کریم باقری البته من همیشه با خودم فکر می کنم اگر کریم باقری از تیم ملی دور نمی شد، سال های 80 تا 87 چه سرنوشتی پیش می آمد برای تیم ملی. شاید البته مثل دورانی که برانکو نکونام و تیموریان را می گذاشت هافبک دفاعی در 4-2-3-1 شاید کریم باقری و جواد را می گذاشت. به هرحال چند بازی اینها کنار هم بودند ولی این برای زمانی بود که کریم باقری به تیم ملی برگشته بود و بعد از 35 سالگی داشت روزهای آخر فوتبالش را سپری می کرد. جواد نکونام اولین لالیگایی فوتبال ماست. استانداردهای بالایی در فوتبال داشته یک هافبک دفاعی کاملا استاندارد بوده ولی به هرحال همانطور که شما می فرمایید انتخاب در این پست کریم باقری بود.
با وجود تمامی شایستگی هایی که جواد نکونام داشته بیشترین بازی ملی در تاریخ فوتبال ملی ما، کریم باقری انتخاب شد.
بله کریم باقری استانداردهای منحصر به فرد و شناسنامه داری دارد که در فوتبال ملی ما فقط برای کریم باقری ثبت شده است.
ولی در هر حال ما در این پست دو بازیکن بزرگ داشته ایم، کریم باقری و جواد نکونام. آیتم پایانی را می بینیم دوباره در خدمت شما هستیم.
آیتم | فتح الله زاده:
اوه اوه اوه. تازه این ها در ذهن من است فقط الان، آقای جواد نکونام بوده است، کریم باقری، محمد صادقی، استیلی، قایقران، آندو تیموریان. چکار منم من. من با اجازه آقا جواد را انتخاب می کنم. به دلیل اینکه درلالیگا بوده است.
آیتم | رضا عنایتی:
به هر حال اوساسونا و اسپانیا و گل زدن به رئال مادرید و بودن 20-21 سال در سطح اول فوتبال دنیا، خب باید جواد نکونام را باید نوشت.
آیتم | صادق ورمزیار:
ما نمی توانیم به راحتی از کنار سیروس قایقران بگذریم. کسی که از شمال کشور می آید و سال ها بازوبند کاپیتانی را می بندد. از کنار اسم کریم باقری نمی شود به این راحتی گذشت. کسی که سال ها در فوتبال ما درخشید، لژیونر شد، عالی فوتبال بازی کرد. ولی من به نظرم محمد صادقی کسی بود که استثنا بود در فوتبال ما. در فوتبال دهه 50 بی نظیر بود. استثنایی بود. یک بچه ای که خیلی راحت دریبل می زد، توپ گیری می کرد، گل می زد. بازیکنی که من فکر می کنم اگر اشتباه نکنم به تنهایی 3 گل به بایرن مونیخ زده است. این ها کسانی نیستند که بشود به راحتی از کنار اسمشان گذشت. من با احترام به کریم باقری و سیروس قایقران که بهترین بودند، محمد صادقی را انتخاب می کنم.
فرهاد کاظمی گفت که محمد صادقی هم از کریم باقری بهتر بود هم از جواد نکونام ولی محمد صادقی هم باید بگوییم شاید بدشانسی برای ماست که بازی هایش را ندیده ایم و یادی هم کنیم از زنده یاد سیروس قایقران. کریم باقری اول شد، جواد نکونام دوم و سیروس قایقران و محمد صادقی شانه به شانه تا روز آخر پیش رفتند.
محمد صادقی بازیکن بزرگی بود. بازیکنی بود که توانست غیبت پرویز قلیچ خانی در تیم ملی را پوشش دهد. در یک مقطعی انقدر خوب بود که زمزمه های برگشتن دوباره پرویز قلیچ خانی به تیم ملی را خواباند. در آن مقطع همه می گفتند حالا که تیم ملی به جام جهانی صعود کرده، قلیچ خانی را هم برگردانیم به تیم ملی اما محمد صادقی انقدر خوب بود که مانع این اتفاق شد آن حتی در قامت یک مهاجم ظاهر می شد. در بازی تیم منتخب تهران و برابر تیم فوتبال بایرن مونیخ که با بکن باوئر و گرد مولر و سپ مایر به ایران آمده بود و تهران 6-3 برنده شد، سه گلش را محمد صادقی عزیز به ثمر رساند.
و زنده یاد سیروس قایقران.
سیروس قایقران اسطوره مرام و معرفت بود، در دید فنی هم یک فوتبالیست فنی بود هم در حفظ توازن تیمی هم در مقطعی بسیار سختی که تیم ملی افت کرده بود و درخشش او توانست تیم ملی را نجات دهد. یکی از معروف ترین گل های تیم های ملی ایران را در روز 14 مهر سال 1369 به کره جنوبی زد و باعث پیروزی 1-0 ایران برابر کره شد. یادش همیشه در قلب ها باقی است، سیروس قایقران می توانست یکی از کسانی باشد که امروز در انتخابات ما شرکت می کند و به برترین های فوتبال ایران رای می دهد، اینجا در دفتر ما حضور پیدا می کند ولی به هرحال جایش سبز است در فوتبال خطه سبز گیلان.
زنده یاد سیروس قایقران، روحش شاد، محمد آقای صادقی سلام و و عرض ارادت و ممنون از مخاطبان طرفداری که امروز هم همراه ما بودند. فردا می رسیم به پست شماره هفت و دیگر مشخص است شماره هفت تیم ما چه کسی است و هافبک راست. فردا با شما خواهیم بود. خداحافظ.
