در محل اردوگاه اصلی کوه مخوف آناپورنا، سنگ یادبودی به یاد بوکریف با نقل قولی از او نصب شده است :
" کوه ها ورزشگاه هایی نیستند که بلند پروازی ام را در آنجا ارضاء کنم، بلکه مکان های مقدسی هستند که در آنجا اعمال مذهبی ام را به جا می آورم ... من به این کوه ها می روم همانگونه که انسان ها برای عبادت میروند. از بالای قلل مرتفع آنها گذشته ام را می بینم ، رویای آینده را می بینم و با برائتی غیر معمول ، اجازه دارم حال حاضر را تجربه کنم ... در حالیکه چشمانم باز شده و توانم تجدید شده است. در کوه ها خلقت را جشن می گیرم. در هر سفر دوباره متولد می شوم."
کوهستان معبد آناتولی بوکریف
آناتولی #بوکریف (متولد ۱۶ ژانویه ۱۹۵۸) کوهنورد روس است که ۱۰ قله از ۱۴ قله هشت هزار متری را بدون استفاده از اکسیژن صعود کرده است.
او در فاصله سال های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۷، هجده صعود موفق به قله های بالای هشت هزار متری #هیمالیا داشته است.
بوکریف به خاطر فتح #کی۲ در ۱۹۹۳ و اورست از گُرده شمالی در ۱۹۹۵ در محافل #کوهنوردی، به عنوان یکی از نخبگان این رشته شناخته می شود.
خوابی که تعبیر شد!
در سال ۱۹۹۷ ... سه هفته پس از دریافتِ جایزه یادبودِ «دیوید اِی سولز»، «آناتولی بوکرایف» جهت صعود زمستانی رخ جنوبی کوه «آناپورنا» ۸۰۹۱ متری با همراهی کوهنورد ایتالیایی «سیمون مورو»، و فیلمبردار قزاقستانی «دیمتری سوبولِف» وارد منطقه شد.
حوالی ظهرِ روز ۲۵ دسامبر، در ارتفاع ۵۷۰۰ متری، «بوکرایف» و «سیمون» مشغول ثابت‌گذاری طناب‌ها بر روی دهلیز بوده که ناگهان نقاب برفی عظیمی از ارتفاعاتِ دیواره غربی شکسته شد و به سوی آنها آمد...
بهمنِ ایجاد شده، «سیمون مورو» را تا نزدیکی کمپ۱ در ارتفاع ۵۲۰۰ متر بُرد... «سیمون» بسیار خوش شانس بود که در عمق چندانی از بهمن فرو نرفته بود و توانست خود را از آن مهلکه نجات دهد... اما هیچ صدایی از «بوکرایف» و «سوبولِف» به گوش نمی‌رسید.
«سیمون مورو» به سختی خودش را به بیس‌کمپ رساند و به دلیل پارگی تاندون دست‌ها با هلی‌کوپتر به «کاتماندو» منتقل شد.
یک روز بعد ... خبر این حادثه به «نیومکزیکو» رسید و «لیندا وایلی» دوستِ «آناتولی» در روز ۲۸ دسامبر راهی نپال شد.
چندین تلاش هوایی جهتِ رسیدن به کمپ۱ انجام شد اما شرایط جوی نامساعد مانع بود... نهایتاً در سوم ژانویه به کمپ۱ و چادرِ خالی تیم رسیدند!
در نهایت ... «لیندا» در بیانیه‌ای دردناک در کاتماندو نوشت:
"این پایان است!! ... هیچ امیدی برای زنده پیدا کردنِ او وجود ندارد!"
مرگی که نُه ماه قبل «بوکرایف» با جزئیات در خواب دیده بود که در بهمن می‌میرد... و تنها چیزی که در خواب مشخص نبود، نام کوه بود! ... «لیندا» سعی داشت تا «آناتولی» را به تغییرِ مسیر زندگیش متقاعد کند، اما او پاسخ داده بود:
"کوه‌ها زندگی من هستند! ... دیگر برای من دیر شده است تا مسیر جدیدی را در زندگی برگزینم"
یک هیئت نجات از آلما آتا برای یافتن آنها اعزام شد. این شامل چهار کوهنورد حرفه ای بود ، اما آنها هرگز نتوانستند اجساد سوبولف و بوکریف را پیدا کنند. در بهار سال 1998 ، کوهنوردان عملیات جستجو را در همان منطقه تکرار کردند ، به امید یافتن مرده و دفن ، اما این بار همه بی نتیجه ماند.
در تصویر بالا , مسیر صعود به قله آناپورنا را مشاهده میکنید. این قله از نظر مرگبار بودن , اولین قله در عالم است. یکی از علت های آن, وجود بهمن های دائمی است.
کوهنورد بزرگی که به دلیل تلاش و امدادرسانی خارق‌العاده در فاجعه سال ١٩٩۶ کوه «اورست» و نجات جانِ ٣کوهنورد، نامش در دنیای کوه و کوهستان ماندگارتر شد!
در فاجعه اورست در سال 1996 , 8نفر جان خود را از دست دادند. بعدها یک روزنامه نگار که از آن حادثه جان سالم به در برد طی مقاله ای بوکریف را متهم کرد که فرود از کوه را زودتر از مشتریان انجام داده و آنان را تنها گذاشته است. اما بوکریف کتابی نوشت به نام " صعود" و طی آن کتاب شرح کاملی از حادثه داد. که به سرعت به کتابی پرفروش تبدیل شد.
در سال 2015 فیلم سینمایی با نام " اورست" ساخته شد و ماجرا به طور کامل شرح داده شد.
هنگام صعود نورسلطان نظربایف رییس جمهور وقت قزاقستان به یکی از کوه های قزاقستان به نام آبای به ارتفاع 4010 متر, بوکریف شخصا تمام مسیر را به عنوان راهنما با وی طی کرد و از این نظر یک رکورد منحصر به فرد دارد.
کاربری که مدتهاست در طرفداری حضور ندارد, 5 سال قبل طی پستی زیبا شرح کاملی از حادثه اورست در سال 1996 داده است.
وقتی اشک بر پیشانی آسمان جاری شد
https://www.tarafdari.com/node/642251
منبع;
کوهنوشت
کوهگرام
وبلاگ کوهنوردی پنار
