بسمه تعالی
نکته
این متن از روی منابع مختلف نکته برداری شده است و زحمات زیادی برای آن کشیده شده است پس لطفا این متن را مطالعه نمایید سپاسگزارم❤
حسن روشن (1974 تا 1980، 48 بازی ملی، 13 گل)
روشن با وجود حضوری کوتاه در تیم ملی ایران نسبت به بسیاری از دیگر بازیکنان این فهرست تأثیر زیادی در موفقیت تیمش داشت و همچنان در کشورش با محبوبیت از او یاد می‌شود. او که از سن 17 سالگی کارش را از تیم تاج تهران که اکنون به استقلال معروف است، شروع کرد، به سرعت خودش را به عنوان یکی از مهم‌ترین بازیکنان تیمش معرفی کرد و توانست در رسیدن تاج به قهرمانی لیگ ایران در سال 1975 و جام حذفی 1977 تأثیرگذار باشد.
مرحوم ناصر حجازی (1968-1980، 62 بازی ملی)
تنها رقیب عابدزاده برای عنوان بهترین دروازه‌بان در تاریخ فوتبال ایران مرحوم ناصرحجازی است که او نیز به دلیل عملکردش در رقابت‌های جام‌جهانی مورد توجه زیادی قرار گرفت. حجازی پس از رقابت‌های 1978 از تیم منچستریونایتد پیشنهادی دریافت کرد و به مدت یک ماه نیز با این باشگاه به تمرین پرداخت.
حجازی حتی پیش از رقابت‌های جام‌جهانی با ایران به موفقیت‌های زیادی دست یافت و در فاصله چهار سال به تیم ملی کمک کرد تا به عنوان قهرمانی آسیا و قهرمانی بازی‌های آسیایی برسد.
_3lzf.jpeg)
کریم باقری (از 1993 تا 2010، 87 بازی ملی، 50 گل ملی)
شاید اصیل‌ترین هوادار تیم چارلتون اتلتیک را هم بتوان برای فراموش کردن نام کریم باقری بخشید اما این هافبک با مبلغ 400 هزار پوند در سال 2000 راهی این تیم شد. به هر حال چند مصدومیت، دعوت به تیم ملی و موضوعات خارج از زمین باعث شد تا او تنها 15 دقیقه برای این تیم به میدان برود.
نمی‌توان عملکرد این بازیکن را با چنین تجربه ناموفقی سنجید. رکورد گلزنی او در خط میانی یک پدیده بود و او می‌توانست با هر وسیله توپ را به تور بچسباند. مهم‌ترین ویژگی باقری شوت‌های محکم از راه دور او بود اما او در بازی هوایی هم خطرناک بود و توانست گل‌های زیادی را به این صورت به ثمر برساند
خداداد عزیزی(از 1992 تا 2006، 47 بازی ملی، 11 گل)
در حالی که باقری در دیدار مقابل استرالیا ایران را به بازی برگرداند، این خداداد عزیزی بود که توانست گل تساوی را برای ایران به ثمر برساند تا این تیم راهی جام‌جهانی شود. به همین دلیل است که این مهاجم همیشه در قلب هواداران فوتبال ایران جا دارد اما او فراتر از تنها یک گل خاطره‌انگیز بود.
عزیزی علاوه بر حضور در جام‌جهانی در رقابت‌های قهرمانی آسیا در سال‌های 1996 و 2000 برای تیم ملی ایران بازی کرد. او در اولین تورنمنتی که برای ایران بازی کرد توانست بزرگ‌ترین تأثیرش را به جا بگذارد و با وجود سوم شدن ایران به عنوان ارزشمندترین بازیکن مسابقات شناخته شد.
علی پروین (از 1970 تا 1980، 76 بازی ملی، هشت گل)
یکی از بزرگ‌ترین اسطوره‌های تاریخ باشگاه فوتبال پرسپولیس، علی پروین است که با راهیابی به رقابت‌های جام‌جهانی 1978 نام خودش را به عنوان یکی از اعضای کلیدی این تیم ایرانی به ثبت رسانده است.
این هافبک در سطح باشگاهی 18 سال در تیم پرسپولیس بازی کرد و سپس به مدت 17 سال هدایت این تیم را در دست گرفت. پروین همچنین به عنوان رئیس باشگاه نیز فعالیت کرد. او در روزهای فوتبال حرفه‌ای‌اش چهار عنوان قهرمانی در لیگ ایران و جام حذفی را به دست آورد و پنج بار با دو باشگاه مختلف قهرمان لیگ استان تهران شد.
پروین با کمک به تیم ملی برای رسیدن به سه عنوان قهرمانی در چهار سال، عناوین مختلفی در سطح ملی به دست آورده است. موفقیت در بازی‌های آسیایی 1974 در میان دو قهرمانی آسیا نیز از افتخارات این بازیکن بود
مهدی مهدوی کیا(از 1996 تا 2009، 111 بازی ملی، 13 گل)
در حالی که ایران رقابت‌های جام‌جهانی 1998 فرانسه را در مرحله گروهی ترک کرد، عملکرد آنها در کل یک موفقیت برای این تیم محسوب می‌شد زیرا آنها توانستند اولین پیروزی خود در این رقابت‌ها را کسب کنند و در دو بازی دیگر نیز عملکرد خوبی داشته باشند. مهدی مهدوی کیا را به عنوان بهترین بازیکن ایران در آن مسابقات می‌شناسند که بیشتر آن به دلیل قرار گرفتن او در تیم ستاره‌های آن مسابقات بود.
مهدوی کیا همچنین گل پیروزی بخش ایران در دیدار معروف مقابل آمریکا را به ثمر رساند و یک‌بار دیگر در سال 2006 در جام‌جهانی برای تیم ملی به میدان رفت. او تا آن زمان به دلیل حضور مؤثر در هامبورگ به خوبی در آلمان شناخته شده بود.
_3b23.jpeg)
علی کریمی (از 1998 تا 2013، 127 بازی ملی، 38 گل)
به جرأت می‌توان او را بااستعدادترین بازیکن فوتبال ایران دانست. کنترل توپ علی کریمی و دریبل‌های خیره کننده‌اش لقب مارادونای آسیا را از سوی هواداران به او داد. رکورد 127 بازی ملی او را در رده سوم آمار بازی‌های ملی ایران قرار داده. جواد نکونام و علی دایی تنها کسانی هستند که بازی‌های ملی بیشتری نسبت به او دارند.
کریمی که اولین بازی ملی‌اش برای ایران را کمی پس از حذف ایران از رقابت‌های جام‌جهانی 1998 فرانسه انجام داد، هشت سال بعد به عضوی کلیدی برای ایران در راهیابی به رقابت‌های جام‌جهانی 2006 آلمان تبدیل شد. او می‌توانست با حضور در ترکیب تیم کارلوس کی‌روش برای رقابت‌های جام‌جهانی 2014 برزیل، دومین حضورش در این مسابقات را تجربه کند.
علی دایی (از 1993 تا 2006، 149 بازی ملی، 109 گل)
در حالی که علی کریمی از لحاظ تکنیکی بهتر از علی دایی بود، رکورد گلزنی دایی در سطح ملی را نمی‌توان نادیده گرفت. او جایگاهی منحصر به فرد در تاریخ فوتبال به خود اختصاص داده و با عبور از فرانس پوشکاش در سال 2003 عنوان برترین گلزن در سطح بین‌المللی را به خود اختصاص داد.
آمار 149 بازی ملی او را به بازیکنی با بیشترین بازی ملی در تاریخ فوتبال ایران تبدیل کرده و در رده چهاردهم دنیا قرار داده است. دایی در رقابت‌های جام‌جهانی 1998 و 2006 برای ایران به میدان رفت؛ هرچند نتوانست در هیچ‌یک از این مسابقات برای تیمش گلزنی کند. او در سطح باشگاهی یک سال فوق‌العاده را در بایرن‌مونیخ سپری کرد و فرانتس بکن باوئر، اسطوره این باشگاه او را یک «مهاجم در کلاس جهانی» توصیف کرد.
دوران کوتاه حضور وی در آلمان با یک قهرمانی در لیگ و دو قهرمانی در جام حذفی همراه بود . در حالی که دایی در آخرین سال حضورش در بایرن‌مونیخ به عنوان بازیکن سال آسیا انتخاب شدشد
پی نوشت : این لیست بدونه انتخاب جایگاه برای عزیزان بزرگوار نوشتاری شده است زیرا برای نویسنده همگان به یک چشم دیده می شوند و هرکدام زحمات زیادی برای این مرز و بوم کشیده اند !
پایان متن امیدوارم مطالعه فرمایید و لذت ببرید خدا قوت خسته نباشید🌹
