برد تیم ملی ایران مقابل عراق، صعود ملی پوشان را به جام جهانی قطعی کرد.
به گزارش طرفداری، هومن افاضلی در خصوص برد تیم ملی ایران مقابل عراق و مسیری که پیش روی ملی پوشان ایران است صحبت کرده است. هومن افاضلی به تحلیل وضعیت شاگردان دراگان اسکوچیچ پرداخته است.
هومن افاضلی مقابل دوربین به سوالات رسانه طرفداری پاسخ داده که اظهارات او در خصوص تیم ملی ایران را در ادامه می بینید و می خوانید:
صعود تیم ملی ایران بدون حتی یک بازی تدارکاتی و حتی می توان گفت با ضعیفترین امکانات رقم خورد. این صعود را چگونه می بینید.
اجازه دهید ابتدا سلام عرض کنم خدمت تمام کسانی که سایت طرفداری و رسانه پرمخاطب طرفداری را دنبال می کنند امیدوارم که بهترین اتفاقات برایتان بیفتد. در مورد سوالی که کردید و به صعود تیم ملی به جام جهانی مربوط است، به هرحال به نظرم می آید تیم ملی، این تیمی که داریم بسیار پرپتانسیل است هم به لحاظ نفراتی که در زمین بازی می کنند هم نفراتی که روی نیمکت هستند، انقدر بازیکن خوب داریم در تیم مان که شانس برای بازیکنانی که روی نیمکت هستند به ندرت پیش می آید و این بازیکنان روی نیمکت انقدر خوب هستند که می توانند به تنهایی در تیم های دیگر آسیایی جزو بهترین تیم های آسیایی به عنوان بازیکن اصلی و شاید ستاره آن تیم ها باشند و بازی کنند اما در تیم ما شانس به آنها نمی رسد متاسفانه به خاطر پرتعدادبودن و با کیفیت بودن بازیکنانی که داریم. شاید در مورد بازیهای تدارکاتی باید بگوییم با توجه به تایمی که بود، تقویم تقریبا پر بود برای بازی تدارکاتی مقداری جور کردن بازی تدارکاتی سخت بود و کرونا هم مزید بر علت شد و بی برنامگی شد و در بقیه کشورها هم این اتفاق افتاد، بنابراین در چنین تقویمی فراهم کردن بازی تدارکاتی برای تیم مای مقداری سخت است اما یک سری مسائل بود که می توان به آن تکیه کرد به عنوان کار خوب مثل پروازهایی که البته قاعدتا در جاهای دیگر نرمال است اما برای ما تازه اتفاق افتاد و نقطه مقابلش هم آن چیزی است که بچه ها در مورد لباس ها گفتند، این هم نقطه ضعف بود و اشکال دیگری که شاید بشود گرفت، حالا شاید نحوه مدیریت تیم ملی، صحبت هایی بود که در مورد سرمربی تیم ملی بود در اوج مسابقات زمانی که تیم بسیار موفقی را درست کرده بود مدام در مورد جانشین او صحبت می شد و هیچکس هم از طرف فدراسیون محکم نیامد پشت این سرمربی و بگوید ما مربی مان را حفظ می کنیم. این به نظر من نقطه تاریکی بود که در کار داشتیم.
شرایط فنی و تاکتیکی در بازی ایران و عراق به چه صورت بود؟
در مورد بازی با عراق آن چیزی که در زمین دیدیم، این بود که ما به هرحال در تمام اوقات بازی، بازی را تحت کنترل داشتیم هم مالکیت توپ ما خیلی بیشتر از حریف بود هم موقعیت هایی که در بازی درست، شاید ما 5 یا 6 موقعیت بسیار خوب برای گلزنی داشتیم در نقطه مقابل عراق فقط در یک صحنه دو موقعیت پشت سر هم داشت که خوشبختانه موفق نشد گل بزند ولی بقیه تایم بازی در اختیار ما بود و کنترل کردیم بازی را چه با توپ چه بدون توپ و این نشان می دهد ما از آن سه بازی قبلی که با عراق داشتیم به یک شناخت و جمع بندی خوبی رسیده ایم علی رغم اینکه سردار آزمون هم کرونا داشت و نتوانست بازی کند، همینطور احمد نوراللهی چون این دو بازیکن، بازیکنان تاثیرگذاری برای ما هستند اما فکر می کنم در مجموع تیم ما خوشبختانه تیم پر پتانسیلی نشان داد و مدل بازی ای که ارائه کرد بسیار تماشاگر پسند، تهاجمی و با مالکیت توپ بود که فکر می کنم چیزی است که مردم دوست دارند ببینند.
بازی بعدی ما با امارات است. در این بازی باید چه تدبیری اتخاذ کنیم؟ فراموش نکنیم امتیازات این بازی در حال ما دیگر تاثیر ندارد ولی تمام گروه چشم به این بازی دارند.
اما در مورد اینکه بازی بعدی ما بازی است که برای ما مهم نیست ولی برای بقیه تیم ها مهم است و اینکه نظر من در مورد چگونگی راه کار چیست، به نظر من در این تایم معمولا مربی هایی که تکلیف تیم هایشان روشن شده سعی می کنند از بازیکنانی استفاده کنند که انگیزه اثبات کردن خودشان را دارند معمولا بازیکنانی که تایم بازی کمتری به آنها رسیده از آنها استفاده می شود تا آن بازیکنان انرژی با خودشان به زمین بیاورند و با انگیزه زیاد سعی کنند خودشان را به ترکیب اصلی تیم ملی تحمیل کنند، معمولا بخشی از تیم اصلی را نگه می دارند و چندین بازیکن جدید را تزریق می کنند برای اینکه تیم بی تفاوت نشود، این راهکاری است که معمولا مربیان استفاده می کنند و فکر می کنم برای تیم ما هم میسر است چون بچه های نیمکت ما بازیکنان فوق العاده ای هستند و خیلی سخت به آنها شانس رسیده به ویژه با مدلی که اسکوچیچ دارد معمولا سعی می کند از نفرات اصلی خودش به صورت تمام استفاده کند که البته درست هم است. تیم را طبقه بندی کرده به بازیکنان براساس کیفیت هایشان از نفر اول تا بیستم و برمبنای آن شانس می دهد به آنها و الان تایم خوبی است که بعضی از بچه ها را ببینیم تا بتوانند با انگیزه ای که دارند سرنوشت بازی را رقم بزنند و خود را به ترکیب تیم ملی تحمیل کنند.
در بازی با عراق، مهدی طارمی در فاصله حدود 12 ساعت بعد از اینکه به اردو رسید برای تیم ملی بازی کرد. از لحاظ پزشکی این غلط است. بازیکنی که سه چهار روز در برف گیر کرده بود بدون تمرین به زمین رفت. از نظر علمی این کار را چطور می بینید؟ نظرتان درباره این رفتار کادرفنی که بازیکن را بدون حتی یک جلسه تمرین در ترکیب قرارداد، چیست؟
در مورد طارمی باید بگویم این چیزی است که برمی گردد به شم مربیگری، شاید خیلی به لحاظ منطقی و علمی تصمیمی که گرفته شد تصمیمی نبود که قابل دفاع باشد اما خیلی وقت ها مربیان شمی دارند که برمبنای تجربیاتشان در مربیگری است و یک سری چیزها را می توانند حس کنند و من فکر می کنم، در سوال قبلی هم گفتم اسکوچیچ از آن مربیانی است که، البته بیشتر مربیان کروات اینجور هستند که سعی می کنند با تیم اصلی شان تحت هر شرایطی بازی کنند و باتوجه به اینکه سردار هم نبود تصمیم اسکوچیچ این بود که طارمی از ابتدا بازی کند و مقداری تصمیم پر ریسکی بود چون احتمال آسیب دیدگی هم برای مهدی وجود داشت ولی شرایط نشان داد در زمین که تصمیمی که گرفته شده تصمیم خوبی بوده و مهدی هم سر حال بود و خوب بازی کرد ضمن اینکه یک بحثی، بحثی شم مربیگری است یک بحثش هم خود بازیکن است. معممولا مربیان قبل از بازی با بازیکنانی که در این شرایط هستند صحبت می کنند و اگر مطمئن شوند با صحبتی که با بازیکن می کنند، بازیکن شرایط خوبی دارد، آن بازیکن شرایط بازی کردن را دارد به هرحال نتیجه، شکل بازی و چیزی که در زمین دیدیم نشان داد تصمیم اسکوچیچ بد نبود و خوشبختانه اتفاقی هم برای طارمی نیفتاد.
حامیان کی روش معتقدند تیمی که به اسکوچیچ رسیده تیم کی روش است و نسلی است که کی روش برای ما ساخت. به نظر شما هنوز می شود رد پای کی روش را در این تیم دید؟
نقش کی روش در صعود به جام جهانی سوال سختی است چون از رفتن ایشان زمان زیادی می گذرد و تیم ملی هم تیمی نیستند که مدام با هم باشند و هر روز تمرین کنند با هم و شما یک سری راه حل درست می کنید که در آن بمانند مثلا سال بعد هم سال بعد مربی دیگری بیاید و بگوید این همان راه حل هایی است که مربی قبل استفاده می کرد. یک سری از این بچه ها زمان کی روش وارد تیم ملی بزرگسالان شدند که این درست است اما همین بچه ها در تیم های پایه مربیان زیادی داشته اند، علیرضا منصوریان هم نقش داشته در تیم المپیک، اکبر محمدی هم نقش داشته در تیم جوانان و خود من هم در تیم المپیک این جوانان را داشته ام پس ما هم نقش داشته ایم. فوتبال چیزی است که در امتداد هم است. فوتبال چیزی است که همه کار می کنند و یک نفر بهره برداری می کند ولی در هر زمانی، هرکسی سرمربی تیمی است، آنچه که انجام می دهد و تصمیماتی که می گیرد، صد در صد در نتایج تیم دخیل است. نوع مدیریت بازیکنان اهمیت دارد. مربی قبلی تیم ملی همین بازیکنان را داشت و نتوانست به جایی برسد. این نشان می دهد نقش مربی در این تیم بسیار پررنگ است. پس من می خواهم صد در صد اعتبار و اعتماد را به آقای اسکوچیچ بدهم. الحق و والانصاف از وقتی آمده نتایج فوق العاده ای گرفته. هیچ مربی ای در تیم ملی ما چنین نتایجی نگرفته بود. کیفیت بازی های تیم خوب و تهاجمی بوده و گل های خوبی زده ایم. از 14 بازی 13 برد کسب کرده و فکر نمی کنم جای بحثی راجع به کیفیت ایشان باشد.
اسکوچیچ را خیلی ها با برانکو مقایسه می کنند. مربی کرواتی که فوتبال ایران را می شناسد و با کمترین امکانات و تدارکات ضعیف کارش را انجام می دهد. چه مقایسه ای بین این دو مربی دارید و چه تفاوت هایی بین این دو می بینید؟
اگر بخواهیم این دو مربی را با یکدیگر مقایسه کنیم، می توانم بگویم مربیان کروات با شرایط کشور ما آسانتر سازگار می شوند زیرا خودشان هم معمولا در شرایط سخت کار می کنند و این یک واقعیت انکارناپذیر است. معمولا این مربیان به لحاظ آکادمیک دانش خوبی دارند. از نظر تاکتیکی و تمریناتی که به تیم می دهند، مربیان خوبی هستند. آقای اسکوچیچ نیز مانند برانکو که مدتی با بلاژوویچ کار کرد، در ایران و رده باشگاهی ما حضور داشت و از تیم و بچه ها شناخت داشت. او تمامی باگ های ذهنی و تاکتیکی فوتبال ما را خوب می شناخت و فکر می کنم توانست تصمیمات خوبی اتخاذ کند. هر دو مربی از لحاظ کاری اهل تلاش زیاد هستند. آقای برانکو مربی سرشناس تری است زیرا از لحاظ سنی بزرگتر از اسکوچیچ بوده و تجربیات بیشتری دارد ولی اسکوچیچ نیز در مسیر خوبی برای پیشرفت است. فکر می کنم او شباهت های زیادی با زمانی دارد که برانکو تازه وارد فوتبال ما شده بود. الان هم دارد در آن مسیر موفقیت حرکت می کند. من اسکوچیچ را مربی بسیار خوبی می بینم. او انسان بسیار خوب و صادقی است. ما با یکدیگر زیاد صحبت کرده ایم و مطمئنا لیاقت مربیگری تیم ملی را در جام جهانی دارد و حقش هم است. اگر یک مربی تیمی را به جام جهانی ببرد، عرف فوتبال این است که او را حفظ کنند مخصوصا با نتایجی که اسکوچیچ گرفته است. روزی که ایشان به تیم ملی آمد، کمتر کسی باور می کرد تیم ما هر 4 بازی اش را ببرد و به مرحله دوم صعود کند و در مرحله دوم نیز چنین نتایجی کسب کند. فکر می کنم آقای اسکوچیچ به خوبی برای ایران کار کرده است. خیلی نگرانی ندارد اگر ایشان سرمربی تیم ملی نباشد. با نتایجی که گرفته، معروف تر شده و قطعا پیشنهادات زیادی خواهد داشت. به نفع ماست و منطقی است که ایشان را حفظ کنیم و تلاش کنیم برنامه هایش را برای آماده سازی تیم ملی انجام دهیم.
در ششمین حضور فوتبال ایران در جام جهانی، منطقی است توقع صعود از دور گروهی را داشته باشیم؟
به عنوان یک هوادار من همیشه انتظار دارم تیمم در جام جهانی فوق العاده ظاهر شود بدون اینکه فرقی داشته باشد که مربی چه کسی است. تیم ملی برای همه است و مردم از موفقیت و دستاوردهایش خوشحال می شوند و باعث افتخار ملی ماست. فوتبال پرطرفدارترین رشته ورزشی در ایران بوده و سمبل کشور ماست. بنابراین دوست داریم تیم ما موفق باشد ولی باید واقعیات را نیز در نظر بگیریم. واقعیت این است که دو فاکتور بسیار اساسی برای تیم در جام جهانی وجود دارد. فاکتور اول کیفیت و پتانسیل نفری ماست که در حال حاضر تیم بسیار خوبی داریم. فاکتور دوم پلنی است که برای آماده سازی ساخته و اجرا می شود. شاید یک طرح خوب وجود داشته باشد اما اینکه چقدر عملی شود، بحث دیگری است. لیست آخر ما در بازی با عراق 21 لژیونر داشت. این یعنی تایم زیادی را برای آماده سازی تیم برای حضور در جام جهانی نخواهیم داشت. شاید به نظرم حداکثر بتوانیم 15 روز همه بچه ها را کنار هم داشته باشیم. 15 روز برای یک تیم آسیایی که خود را برای جام جهانی آماده می کند، واقعا ناکافی است. بنابراین خیلی سخت خواهد بود تا تیم ملی کشورمان بتواند کار متفاوتی انجام دهد. مگر اینکه پتانسیل بچه ها و شناختی که کادر فنی از تیم ملی دارند با یک سری تمهیدات راجع به تمرینات و اردوها و عدم آمادگی بقیه رقبا تا حدی بتواند به ما کمک کند تا اتفاق متفاوتی رقم بزنیم. اما واقعیت این است که در 15 روز سخت است تیمی را درست کنید که نتیجه ای عجیب و غریب در جام جهانی بگیرد. منطق و پتانسیل فوتبال ما حضوری آبرومندانه در جام جهانی است و بقیه اش خیلی سخت است. اما باید صبر کرد و دید چه قرعه ای به تیم ما می خورد و با توجه به تیم های گروه ما، شاید بتوانیم قضاوت بهتری داشته باشیم. اما به نظرم توقع را از تیم ملی پایین بیاوریم و بگذاریم آرامش داشته باشند و این خودش کمک خوبی به تیم ملی خواهد بود.
