یک روز عادی و یک بازی عادی در نروژ؛ ناگهان امیل پالسون به زمین افتاد و نیاز به احیای قلبی پیدا کرد.
یادم می آید آن روز تا وقتی که گل زدیم، یک روز عادی بود. تا زمان به ثمر رسیدن گل، هیچ چیز غیر عادی به نظر نمی رسید. در گرم کردن و جریان بازی، احساس خوبی داشتم اما پس از این که گل زدیم، همه چیز تقریبا سیاه شد.
طرفداری | به گزارش اتلتیک، امیل پالسون، آخرین فوتبالیست حرفه ای است که درون زمین نیاز به احیای قلبی پیدا کرد. در دقیقه 12 بازی تیم های سونگدال و استیوردال بلینک در لیگ دسته دوم نروژ، این اتفاق رقم خورد. پالسون هافبک 28 ساله تیم سارپسبورگ است که به طور قرضی برای سونگدال به میدان می رود و یک بازی ملی برای تیم ملی ایسلند انجام داده است. استفن اسکالویک، هم تیمی پالسون در دقیقه هفت بازی، موفق به گلزنی شد؛ در یک بازی معمولی و یک روز معمولی. پس از این گل، مثل گفته پالسون، همه چیز سیاه شد. اسکالویک در این باره می گوید:
یک لحظه فکر کردم او ضربه سختی خورده است. سپس کادر پزشکی وارد زمین شدند. می توانستم ببینم که او در حال مبارزه برای حفظ جانش بود و پس از آن ما کاملا در شوک فرو رفتیم.
برای چهار دقیقه، پالسون عملا مرده بود و قلب او نمی زد. با این حال تیم پزشکی دست از کار نکشید و توانست او را دوباره هوشیار کند. در ادامه پالسون با هلی کوپتر به بیمارستان منتقل شد. اکسل کریگر، هم تیمی پالسون از شباهت شرایط او با کریستین اریکسن می گوید:
فکر می کردم قرار نیست این اتفاق این جا بیفتد اما ناگهان دیدیم که دوست خوب ما بی جان روی زمین افتاده است.
همه در دنیا می دانند که برای کریستین اریکسن چه اتفاقی افتاد زیرا هیچ گاه در طول یک تورنمنت بزرگ بین المللی و مقابل چشمان تماشاگران، اتفاق مشابهی نیفتاده بود. پس از به زمین افتادن اریکسن در اولین بازی دانمارک در یورو 2020، تصاویر مربوط به آن منتشر نشد اما عکس هایی از تلاش کادرپزشکی برای احیای پالسون وجود دارد که بازیکنان با ناامیدی کنار آن ها ایستاده اند. با وجود وحشتناک بودن اتفاقی که برای پالسون افتاد، پوشش رسانه ای این موضوع به اندازه ماجرای اریکسن نبود.
احتمالا درباره اتفاق مشابهی که در ماه آگوست برای رونه کوگه، بازیکن 18 ساله تیم بلژیکی اندراخت هوگلده افتاد نیز چیزی نشنیده اید. در همان ماه، ژانت فن گنشتن یک فوتبالیست بلژیکی دیگر در جریان بازی با تیم لاناکن دچار حمله قلبی شد. او پس از به هوش آمدن در بیمارستان گفت:
برای مدتی همه چیز تاریک شد؛ این همه چیزی است که به خاطر دارم.
در ماه سپتامبر، یک فوتبالیست آماتور 27 ساله به نام ینس دِ اسمت پس از حمله قلبی در زمین، درگذشت. این اتفاق هم در بلژیک افتاد. یک مشکل قلبی، می تواند مسیر زندگی یک ورزشکار را به طور کلی تغییر دهد؛ سرخیو آگوئرو مهاجم آرژانتینی بارسلونا روز 30 اکتبر به خاطر مشکل قلبی از زمین خارج شد و احتمالا دیگر نمی تواند فوتبال بازی کند. روزنامه آلمانی برلینر تسایتونگ اخیرا لیستی از موارد مشابه اخیر را گردآوری کرده است که طی 11 جولای تا 15 اکتبر، 23 مورد سقوط فوتبالیست ها، مربیان یا اعضای مسابقات در اثر حمله قلبی رقم خورده است. این یعنی به صورت میانگین هر چهار روز یک بار، یک نفر در زمین فوتبال در اثر حمله قلبی به زمین می افتد و از 23 مورد، چهار مورد به مرگ منجر می شود. یکی از این موارد، تراژدی مربوط به مرگ دیلن ریچ 17 ساله است؛ او در ماه سپتامبر در یک دیدار FA کاپ جوانان بین تیم های ناتینگهام شایر و وست بریجفورد، دچار حمله قلبی شد و جانش را از دست داد. سوال واضح این جاست آیا چنین آماری غیر عادی است یا نه و اگر غیرعادی است، دلایل آن چیست؟
پاسخ به چنین سوالی پیچیده و سخت است. همچنین برخی مسائل چالش برانگیز وجود دارد؛ مثلا این که واکسیناسیون کووید 19 تاثیری در افزایش احتمال حملات قلبی روی فوتبالیست ها دارد یا نه. پروفسور سنجای شرما، یکی از برترین متخصصین قلب و عروق جهان در این خصوص گفته:
بسیاری از بازیکنان فوتبال از واکسن زدن خودداری می کنند چون نگران هستند این واکسن مشکل ساز شود. آن ها نمی خواهند با مشکل روبرو شوند. بازیکنان بسیار برجسته ای در لیگ برتر انگلیس حضور دارند که مخالف واکسیناسیون هستند. اخیرا با یک ورزشکار بسیار مشهور تماسی داشتم و او به من گفت نمی خواهد واکسن بزند اما باشگاهش اصرار دارد او را واکسینه کند. او دیدگاه من در این رابطه را پرسید.
شرما سرپرست و استاد بخش تحقیقات کاردیولوژی ورزشی دانشگاه سنت جورج لندن است و به واسطه بردن جوایز در این زمینه، شهرت بین المللی دارد. شرما همچنین رییس کمیته تخصصی قلب اتحادیه فوتبال انگلیس است و مسئولیت برنامه غربالگری قلب جهت به حداقل رساندن خطرات برای فوتبالیست ها در انگلیس و ولز را برعهده دارد. هیچ کس نسبت به او برای بحث در مورد این که موارد اخیر باید جای نگرانی داشته باشد یا خیر، اصلح تر نیست. پروفسور شرما در این باره می گوید:
اعتقاد من این است این یک دسته آماری است. من به عنوان مدیر پزشکی ماراتن لندن فعالیت می کنم. ما در سه یا چهار سال هیچ موردی نداشته ایم اما در سال پنجم، سه مورد حمله قلبی اتفاق افتاده است. خب در این صورت فکر می کنید در این مسابقه چه چیزی غیر عادی بود؟ آیا مشکل از هواست؟ آیا آلودگی تاثیر دارد؟ و در عین حال می توان این را صرفا یک آمار در نظر گرفت.
در عین حال شرما می داند چرا این آمار می تواند برای کسانی که مرگ مارک ویوین فو در بازی تیم ملی کامرون در سال 2003 یا احیای قلبی فابریس موامبا در بازی بولتون و تاتنهام در سال 2012 را به یاد دارند، می تواند نگران کننده باشد:
دلایل زیادی در خصوص افزایش این آمارها وجود دارد. اول از همه، فوبتالیست ها بیش از همه به سلامت قلبی خود اهمیت می دهند. آن ها صحنه موامبا، ویوین فو و اریکسن را دیده اند و نگران هستند که روزی چنین اتفاقی برایشان نیفتد. بسیاری از فوتبالیست ها شاهد این ایست های قلبی بوده اند. بازیکنان الان در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری از مشکلات قلبی شکایت دارند. مثلا آگوئرو دچار ایست قلبی نشد اما علامت هشدار دهنده قلب او باعث شد به جای این که فکر کند: "خدایا، من نمی دانم چیست اما بازی می کنم تا ببینم چه می شود"، از بازی کردن دست بکشد.
دومین عاملی که شرما به آن اشاره می کند این است که در عصر اینترنت و اخباری که 24 ساعته در دسترس هستند، اطلاع داشتن از حوادث مشابه در سایر کشورها بسیار ساده تر است. ممکن است در واقعیت اعداد خیلی تغییر نکنند اما باعث می شود بازیکنان احساس همدردی و مشترکی با یکدیگر داشته باشند. با این حال یک موضوع مهم دیگر هست که او به آن اشاره می کند:
فوتبال تغییر کرده است. این بازی سریع تر و پویا تر شده است. بازیکنان نسبت به گذشته بازی های خیلی بیشتری انجام می دهند. رقابت های بین المللی بیشتری وجود دارد و از خودتان می پرسید کسی با زمینه خفیف در بیماری قلبی، آیا می تواند در همه این بازی ها دوام بیاورد یا خیر.
دکتر اسکات ماری، بنیانگذار و متخصص قلب و عروق کلینیک قلب ونتوری در چسشایر است؛ کلینیکی که امسال توسط فابریس موامبا تاسیس شد. ماری نیز درباره این حملات قلبی بین ورزشکاران می گوید:
ما از طریق رسانه های اجتماعی و سایت های اینترنتی، نسبت به همیشه آگاه تر هستیم و به همین علت است می دانیم این روزها یک بازیکن بلژیکی در لیگ دسته پایین به علت ایست قلبی به زمین افتاد و درگذشت. قبلا به این نکته اشاره کرده ام که این اتفاق هر هفته در فوتبال حرفه ای و پایه در سراسر جهان رخ می دهد. متاسفانه میزان آسیب دیدگی خاصی در زمینه ناهنجاری های قلبی در بازیکنان جوان و میانسال وجود دارد. فکر نمی کنم افزایش این چشمگیر باشد بلکه الان نسبت به گذشته، بیشتر از این آسیب ها آگاه هستیم.
تحلیل های پزشکی روی فوتبالیست های مرد متمرکز بوده و طبق تحلیل ها، مشکلات قلبی بیشتر میان بازیکنان سیاه پوست رایج است. یک تحقیق که در سال 2018 توسط دانشگاه پزشکی نیو انگلند منتشر شد، 11168 بازیکن اتحادیه فوتبال انگلیس (که 95% آن ها مرد بودند) را از 16 سالگی و طی سال های 1996 تا 2016 مورد غربالگری قرار داد. محققان محاسبه کرده اند میزان مرگ و میر ناگهانی در زمین فوتبال بر اثر حمله قلبی، یک به 15 هزار است اما این در حالی است که قبلا تصور می شد این مورد یک به صد هزار باشد.
اگرچه مواردی هم هست که حتی برای محققان و متخصصان این زمینه، واقعا تکان دهنده به نظر می رسد. مثلا اریکسن وقتی در تاتنهام بود، معمولا از نظر مشکلات قلبی مورد غربالگری قرار می گرفت. پروفسور شرما از نتایج آزمایش های اریکسن باخبر است و نتایج سالانه آزمایش های او را سالم و نرمال گزارش می کرد:
ما از سلامت قلبی اریکسن اطلاع داشتیم و یا حداقل فکر می کردیم که این طور است. این اتفاق برای اریکسن خیلی ناگهانی رخ داد. نمی دانیم آن روز چه مشکلی وجود داشت؛ آیا به ویروسی مبتلا شده بود؟ آیا کووید 19 داشت؟ آیا به تازگی واکسن زده بود؟ ما همچنان اطلاع دقیق نداریم. در همه گیری کرونا، افراد زیادی هستند که فکر می کنند کووید روی قلب تاثیر منفی می گذارد که اخیرا باعث بروز دو یا سه مورد جدی شده است.
آخرین داده های در دسترس از لیگ برتر انگلیس که 19 اکتبر 2021 منتشر شد، نشان می دهد تقریبا یک سوم فوتبالیست های بالاترین سطح فوتبال انگلیس کاملا واکسینه نشده اند. یافته ها نشان می دهد در سه باشگاه، کم تر از 25 درصد بازیکنان دو دوز واکسن را تزریق کرده اند. در لیگ فوتبال انگلیس، تا ماه سپتامبر فقط 49 درصد بازیکنان کاملا واکسینه شدند و یک چهارم بازیکنان EFL تصمیم گرفتند واکسن نزنند. شرما در این باره می گوید:
هنوز در وضعیت جدیدی هستیم اما این درست است بگوییم که برخی از فوتبالیست های مرد پس از تزریق دوز دوم واکسن کرونا دچار التهاب عضله قلبی شده اند. هنوز در روزهای ابتدایی هستیم اما اگر به آمارهای آمریکا نگاه کنید، متوجه می شوید از هر 20 میلیون مرد جوانی که واکسن زده، فقط یک نفر با چنین مشکلی مواجه شده است. جامعه ورزش بسیار کوچک تر از این است و چند ایست قلبی دیگر لازم است تا بتوانیم این موارد را به واکسن کرونا ربط دهیم.
شرما در برخی از بزرگ ترین نهادهای ورزشی بریتانیا نقش های مهمی دارد و به خاطر مسئولیت های سنگینی که دارد، کلماتش را با دقت انتخاب می کند:
از نظر من گفتن این که واکسن کرونا می تواند روی این موارد تاثیر داشته باشد، غیرمسئولانه ترین چیز در دنیاست. این اتفاق را وقتی می توان بررسی کرد که بزرگ ترین ستاره های دنیا بگویند من این واکسن را نمی خواهم. این ستارگان، الگوهایی برای هزاران و میلیون ها جوان هستند که از خودشان می پرسند اگر این ستاره واکسن نمی زند، پس چرا ما بزنیم؟
هرکسی که این موضوع را به صورت آنلاین بررسی کرده باشد یا اخبار را بخواند، می داند که این موضوع می تواند دو دستگی ایجاد کند. دکتر ماری در این باره گفته:
مورد عجیب در مورد اینترنت این است که نمی توانید خفه اش کنید، اگر بخواهید عمیق جستجو کنید، شواهد لازم برای یک موضوع را پیدا می کنید و همچنین می توانید در عین حال شواهدی خلاف مطلب را بیابید. این ها باعث می شود یک کلاف سردرگم به وجود بیاید که هیچ کس نمی تواند همه چیز را کاملا درک کند و مردم بی تفاوت می شوند؛ آن ها با خودشان می گویند خب من دیگر نمی توانم به چیزی اعتماد کنم. این باعث می شود اطلاعات غیرواقعی در دسترس بقیه قرار گیرند و کارشناسان تحقیر شوند. این زمانه بسیار عجیب شده است.
تنها چیزی که می تواند به طور قطع درباره آن صحبت کرد این است که وقتی یک ورزشکار موفق در هر رشته ورزشی تا این اندازه در خطر مشکلات قلبی مشکوک قرار می گیرد، وضعیت تکان دهنده ای به وجود می آید. برای مثال، می توان به داستان جوزپه پرینو اشاره کرد که در دیدار یادبود برادرش به خاطر حمله قلبی جان باخت یا دوران پسا اریکسن که خیلی ها می ترسیدند دوباره یک اتفاق ترسناک قرار است رخ دهد. این ترس در دیدار تیم های استراسبورگ و لیون هم تکرار شد؛ دیمیتری لینارد در این بازی در ماه سپتامبر روی زمین افتاد که خوشبختانه این مشکل قلبی نبود و او در اثر خستگی زیاد غش کرد. در ماه گذشته فابریس ان ساکالا ملی پوش کنگو در یک بازی بشیکتاش در سوپرلیگ ترکیه به بیمارستان منتقل شد.
هر دو بازیکن از آن روز، توانسته اند به بازی ادامه دهند. با این حال همچنان دیدن چنین صحنه هایی آزار دهنده است؛ دیدن فوتبالیست های هر دو تیم و پزشکان بالای سر بازیکنی که تا چند دقیقه پیش بدون هیچ مشکلی در حال دویدن بود. اریکسن 29 ساله منتظر است ببیند آیا می تواند فوتبال بازی کند یا نه؛ اگر بتواند، باید از اینتر جدا شود چون قوانین سری آ به فوتبالیست ها اجازه نمی دهد تا با باتری در قلب شان بتوانند در این لیگ بازی کنند. سرخیو آگوئرو پیش از تصمیم گیری نهایی درباره آینده فوتبالی اش قصد دارد مشاوره تخصصی بگیرد، اگرچه در اسپانیا می گویند او در آستانه 33 سالگی از فوتبال خداحافظی می کند.
در خصوص پالسون، خیلی زود است بگوییم که آینده او چطور رقم می خورد. خودش در این باره می گوید:
شاید دیگر نتوانم فوتبال بازی کنم اما در زندگی چیزهای مهم تر از فوتبال هم هست. در حال حاضر خوب زندگی کردن مهم است. سعی می کنم تا جای ممکن کم تر به این قضیه فکر کنم و باید ببینیم در آینده چه می شود.
گزارش دنیل تیلور از وب سایت اتلتیک
