پارسیا تابشیانمرحوم کاشانی یک اسطوره‌ی به تمام معنا بود که قدرشون رو اون طور که باید و شاید ندونستیم ...
از لحاظ فنی اسطوره بود _چنانچه مرحوم بهزادی در مصاحبه‌ای چند سال پیش از آخرین پروازشان می‌گن: کاشانی بهترین مدافع یارگیر زمان خودش بود و یکی از بهترین مدافعین بود که جلوش بازی کرده بودم ...
از لحاظ شخصیت و اخلاق و مدیریت هم ایشون اسطوره بودند ... بارها در مورد فقدان فرهنگ در ورزش و فوتبال کشور صحبت کرده بودند و آرزوشون تبدیل شدن “تیم” به “باشگاه” بود؛ ایشون حتی آرزو داشتند برای پرسپولیس یک استادیوم اختصاصی ساخته بشه و حتی کلنگ این کار زمان مهندس مهرعلیزاده هم زده شد، اما مدیران بعدی پرسپولیس محبت کردن و پیگیری نکردن!
در دوران کار در وزارت خارجه هم ایشون کارهای بسیار بزرگ و شجاعانه‌ای انجام دادند که متأسفانه خیلی از ما در اون زمینه اطلاعات لازم رو نداریم ...
.
جعفر کاشانی مصداق بارز دیالوگ فیلم گوزن‌ها بود:
.
...وقتی رفتی نفهمیدم کی رفته، وقتی اومدی فهمیدم کی اومده!
.
وقتی بود حقیقتاً ما نمی‌دونستیم که این آدم چه نعمت و گنجینه بزرگیه؛ وقتی رفت تازه فهمیدیم چه جواهری رو از دست دادیم ...
.
شخصاً خیلی دوست داشتم که مطلبی در مورد ایشون می‌نوشتم و ادای دین کوچکی به ایشون می‌کردند که متأسفانه نشد ...
جناب حدادپور عزیز از شرم من کم کردند ...
ممنون جناب حدادپور ...
