دکتر زادمهر با اینکه خیلی زود از فوتبال خداحافظی کرد اما روزهای درخشانی را در پرسپولیس و تیم ملی ایران تجربه کرد. دکتر زادمهر مقابل دوربین طرفداری قرار گرفت و برترین های قرنش را معرفی کرد. صحبت های دکتر زادمهر از همبازیان و کسانی که تجربه کار با آنها را داشته بسیار شنیدنی و جذاب بود. در این برنامه نیز سال ها تجربه مرور شد.
برنامه تیم منتخب و برترین های قرن با دکتر زادمهر را تماشا می کنید. فرم نظرخواهی تکمیل شده او نیز در انتهای متن گفتگو قرار گرفته است:
سلام و درود می گویم به مخاطبان عزیز رسانه طرفداری؛ با یکی از برنامه های تیم منتخب و برترین های قرن ورزش ایران همراه با شما عزیزان هستیم، در کنار من جناب آقای دکتر محمدرضا زادمهر نشسته اند. پیشکسوت باشگاه پرسپولیس و فوتبال ملی ما؛ آقای دکتر خیلی خوش آمدید به رسانه طرفداری و ممنون که مقابل دوربین ما نشستید.
منم عرض سلام و ادب دارم خدمت همه هواداران و طرفداران تان، و تشکر می کنم از شما. خیلی خوشحال هستم که کنار این عزیزان، جوانان خوب هستیم و یک کار قشنگی را دارند صورت می دهند.
ممنون از اینکه حضور پیدا کردید. فکر کرده اید به این ترکیب تیم منتخب و اینکه بازیکنان باید چه ویژگی هایی داشته باشند؟
خوشبختانه سرزمین ما، سرزمین استعداد است. ولی چون بحث مان بحث فوتبال است، واقعا وقتی که یاد دارم و کوچک بودم، دیدم که چه بازیکنانی، چه نفراتی که الان بودند و این امکانات بود، چقدر پیشرفت بیشتری می کردند و چقدر بهتر می توانستند فوتبال ما را به دنبال بشناسند. ولی از آن جا که شما فرمودید که ما باید تنها یک اسم ببریم، خیلی سخت است. چون در هر پست، 7-8 نفر هستند یا 5-6 نفر هستند که شاید دوستان من آن عزیزان را انتخاب کرده اند. ولی خب سلیقه است دیگر. مثل اینکه یک مربی یک گلر را انتخاب می کند و شاید یه گلر دیگر که فنی هم بهتر باشد را انتخاب نمی کند. چون یک نفر را باید انتخاب کرد، کار بسیار سخت است. من از شما می خواهم که اسم چند نفر را ببرم ولی می گویم که در تیمم این فرد می گنجد که یک مقداری حق مطلب را ادا کرده باشیم. اگر هم اسم کسی را فراموش کردم، به حساب سن من بگذارند. چون تمام کسانی که در سطح ملی فوتبال بازی می کنند، همه شان ویژگی ها و شایستگی های خاص خودشان را دارند و قابل احترام هستند.
دروازه بان ها، من بچه که بودم یادم است که آقای حجازی به خاطر هم آن متانت و وقار، ضمن اینکه رقیب بسیار خوبی داشتند که آقای رشیدی بود. همزمان گلرهای خوبی وجود داشت مثل آقای گربکندی، آقای ناصر نبوی، صفریان و منصور قلمی ... آقای عابدزاده بزرگوار، آقای بیرانوند، حامد لک، پیام نیازمند، .. این ها همه یک رقابت خوب دارند در تیم ملی. اما در تیم من آقای ناصر حجازی قرار می گیرد.
دفاع راست؟
آن مقطع یادم است که آقای ابراهیم آشتیانی بود. حسن نظری بود. بعد ادامه پیدا می کند و آقای صادقی، آقای جواد زرینچه ... همه خوب بودند. اما اجازه بدهید که من حسن نظری را انتخاب کنم. جام جهانی رفت و بازی های خوبی انجام داد ولی عمر فوتبالش کم بود. یکی از بازیکنان شایسته بود. الان هم مدرسه فوتبال خیلی خوبی دارند.
در دفاع میانی، آقای پرویز قلیچ خانی، ضمن احترام به مرحوم جعفر کاشانی، اکبر کارگرجم، محمد پنجعلی، خود یحیی گل محمدی، نصرالله عبداللهی، محمود اعتمادی، این ها همه بسیار خوب بودند. ولی در تیم من آقای پرویز قلیچ خانی و کنارشان هم من فکر می کنم شخصیتی که مورد نظر من است، سیدجلال حسینی است. هم بازیکن تیم ملی بوده است، هم تداومش، هم ادبش، هم جسارتش و هنوز هم یکی از بهترین ها است. تا پارسال هم جزو بهترین دفاع ها انتخاب شدند، چند بار مرد سال شدند، مرد جام ها هستند اصلا. شخصیت شان شخصیت قهرمانی است.
دفاع چپ؟
در دفاع چپ، آقای آندرانیک اسکندریان را داشتیم، جواد الله وردی، مهرداد پولادی، رضا شاهرودی، صادق ورمزیار، مهرداد میناوند، این ها همه در یک مقطعی خیلی خوب بودند. ولی من احساسم این است که مهرداد پولادی در جام جهانی خیلی کمک کرد ایشان را می نویسم. عمر ورزشی شان در ایران کم بود، ولی تاثیرگذاری زیادی بود. به گفته کی روش یکی از بهترین ها بود. وقتی هم که در پرسپولیس بود، زمان آقای دنیزلی، من هم افتخار داشتم که در پرسپولیس بودم، بازی های بسیار خوبی انجام داد و کم اشتباه بود.
در هافبک دفاعی، خیلی بازیکنان خوبی داشتیم. شخصیت هایی مثل حمید استیلی، آندرانیک تیموریان، همین الان احمد نورالهی، خیلی بازیکنان خوبی در این پست دارید. مسعود ریگی و امید ابراهیمی الان دارند خوب کار می کنند. ضمن احترام به همه عزیزان من کریم باقری را می نویسم. جواد نکونام، نورالهی، این ها همه هافبک های خوبی هستند. منتهی کریم را چند ویژگی بگویم. کریم اولا اینکه یکی از بهترین سر زن هاست. آن مقطعی که بازی می کرد، شاید اگر 7 تا سرزن خوب دنیا را می خواستیم نام ببریم، کریم باقری و علی دایی بودند. الان هم بخواهیم نام ببریم سردار آزمون را می گوییم. حالا آزمون جوان تر است و آینده خوبی پیش رویش است اما ببینید که الان چند گل با سر زده است. دیگر ویژگی ها این است که پاس بلند بدهد، درگیر بشود، تکنیک خوبی داشته باشد، شخصیت خوبی داشته باشد. آن حس همکاری و گذشت. یک جاهایی گذشت می کنید. احساس می کنید که موقعیت دیگر بازیکن بهتر است و 60 را تبدیل به 70 می کنید. کریم از آن هایی بود که می کرد. ولی بعضی ها همان خودشان می رفتند جلو. این ها خیلی قابل احترام است و ویژگی قشنگی است. که باعث می شود کریم باقری را انتخاب کنم. در همین پست کارو حق وردیان یلی بود برای خودش. آقای جباری بود. همین الان آقای سرلک، کارشان خوب است. باید یک مقدار تداوم داشته باشند.
هافبک راست؟
در این پست آقای مجید نامجو مطلق خیلی خوب بودند. ولی در تیم من مهدی مهدوی کیا قرار می گیرد.
در هافبک چپ، هم علیرضا عزیزی بود، هم ابراهیم قاسم پور. خود علی پروین که یکی از هافبک وسط های خوب ما هست. ولی در چپ من ایراج دانایی فر را انتخاب می کنم. همین الان مهدی ترابی الان بسیار خوب کار می کند. کسانی دیگر هم هستند که حضور ذهن ندارم. حافظه کوتاه مرا ببخشید.
مثلا خود علی پروین، من با ایشان بازی کردم، کاپیتان تیم ملی بوده است. ولی اگر بخواهم در راس قرار بدهم، شاید خود علی آقا نیز قبول نکند. دوست دارم تیم 30 نفره بگذارم. ولی من در هافبک هجومی آقای علی کریمی را انتخاب می کنم. نوع فوتبال کریمی طوری است که هر مربی آرزو دارد که چنین بازیکنی داشته باشد. می توانم بگویم که بهترین فوتبالیست تمام دورانی است که دیده ام. علی از روی اولی که آمد در تیم ملی، زمان آقای پورحیدری، خودم سرپرست بودم. تا روز آخری که داشت می رفت. نوع فوتبالش چه در پرسپولیس چه در تیم ملی، هرکس که می آمد و کنارش بازی می کرد، خودش تفاوت را می دید که خیلی اختلاف دارد. بازیکنی بود که می توانست نتیجه بازی را عوض کند. گل بی عیب هم خداست. هرکسی عیب و ایرادی دارد. علی اگر داخل فوتسال هم بازی می کرد، شاید بهترین بازیکن می شد. علی را نمی شود از او توپ گرفت. نمی دانم کی لقب جادوگر را برای او انتخاب کرده است. واقعا جادوگر است. خصوصا مقطعی که اگر خودش می خواست که از توانایی اش استفاده کند. به قول آقای فیلیکس ماگات، 70 درصد او کشف شد. 30 درصدش پنهان ماند.
در مهاجم ها هم که کار بسیار سختی است. اینقدر بازیکن وجود دارد، از آقای مظلومی بزرگوار، رضا عادل خانی، حسن کلانی، همایون بهزادی، صفر ایرانپاک، سردار آزمون، مهدی طارمی، این ها بازیکنان بسیار خوبی هستند. ولی در تیم من آقای حسن روشن و آن طرف یکی از بهترین سر زن های دنیا و گلزن قرن، آقای علی دایی است که می تواند قرار بگیرد. تیم من یک مجموعه ای از بازیکنان تکنیکی و سر زن و همکار و فداکار .. گفتم خیلی بازیکنان خوبی دارید در خط حمله. همین بچه هایی که الان هستند، لژیونرها، شخصیت هایی هستند که می توانند در تیم قرار بگیرد. الان یادم افتاد که حامد کاویانپور در یک مقطعی مثل تانک عمل می کرد. همه خوب بودند.
یک انتخاب سخت دیگر از این تیم داریم. سه بازیکن برتر قرن.
بهترین بازیکن قرن من فکر می کنم حق آقای علی کریمی است. جزو سوپراستارهای دنیاست. بازیکن دوم را پرویز قلیچ خانی را می نویسم. خیلی مردم ما را خوشحال کرده است. بازی های خوبی انجام داد. لیاقتش خیلی بالاتر از این بود. در هر صورت یک تنه خودش یک تیم بود. در دارایی بازی کرد، در پاس بازی کرد، هر جا می رفت آن تیم یک وزنه داشت. و من انتخابم بین علی کریمی و پرویز قلیچ خانی سخت بود ولی چون دوتا نسل را دیده بودم، با همه احترامی که برای پرویز خان قائل هستم، علی کریمی را می نویسم. انتخاب سوم هم آقای حسن روشن را می نویسم. با آن پای مصدومش بازی با کره، در تیم ملی جوانان اصلا یک انقلاب کردند. آن سالی که مظلومی و میری و حسن روشن بودند با مربیگری حشمت مهاجرانی. سال های بعدش بازیکنان دیگری آمدند و نسل آخرشان نیز که قهرمان جوانان آسیا شدیم، ما بودیم. کاپیتانمان آقای ابراهیم قاسم پور بود. بهتاش فریبا بود، تیموری بود. همه جام جهانی هم رفتند. عابدیان بود، حسن فرکی بود، یکی از بهترین بازیکنان بود در مقطع خودش. وقتی که حشمت مهاجرانی مربی تیم ملی شدند، کار خیلی سختی بود. یک تیم فقط می رفت جام جهانی. از نظر روحی روانی یک روانشناس بودند. وقتی به دلایلی رفتند خارج از کشور، هم در امارات و هم در عمان، سرمربی بسیار موفقی بودند. به نیکی پرچم مربیان ایرانی را بالا نگه داشتند. مربیان خیلی خوبی نیز الان داریم. خود یحیی گل محمدی که آدم باهوشی است. نسل جدیدی که دارد می آید همه خوب هستند. شخصیت هایی مثل آقای پرویز دهداری، امیر آصفی که افتخار شاگردی شان را داشتم. آقای حسن فکری، آقای ابوطالب. همه به معنای واقعی کلمه مربی-معلم بودند. خیلی عزیزان دیگر که من شاید سعادت نداشنم با آن ها همکاری کنم. آقای فریدون عسکرزاده که کم شخصیتی نبود. شاید کمتر در فوتبال ما شناخته شدند. با یک سری جوان آمدند و چه تیمی درست کردند. همه این ها قابل احترام هستند. ما باید اعتماد بیشتر می کردیم. امیر قلعه نویی، حمید استیلی، حسین عبدی، خود فرهاد مجیدی، آدم لذت می برد که می بیند این جوان ها دارند می آیند جلو و با جون و دل دارند کار می کنند. هرکسی هم ایراداتی دارد. باید حمایت بشوند از این ها. با یکی دو باخت نروند کنار. یک ذره دندان روی جگر بگذارند. هم زمان فوتبالشان خوب بودند، هم زمان مربیگری شان. همین آقای مهدی تارتار، داوود مهابادی، این جوان ها که از نزدیک با این ها کار کردم، هم بار فنی دارند، هم مطالعه دارند، آنالیز می کنند. آقای رحمتی با پدیده دارد نتایج خوبی می گیرد و دارد می آید جلو. آقای ویسی آمد و قهرمان لیگ برتر ایران شد. شوخی نیست، این ها آمدند و کار کردند. ضمن اینکه حسن اخلاق و رفتار دشاتند. فقط اینکه فوتبال ما یک ذره بی رحم است. علتش هم این است که ما کار فرهنگی مان نسبت به تیم های اروپایی عقب تر است. سرزمین استعداد هستیم و باید بیشتر کار کنیم. این پول هایی که مربیان خارجی می کنیم را اگر به بچه های خودمان بدهیم و خرج تیم های پایه کنیم، باور کنید که اختلاف زیاد نیست. خودمان نمی توانیم بعضی از وقت ها بسازیم و می گوییم که مربی خارجی بیاید، داور خارجی بیاید. در صورتی که داوران خوبی داریم اما متهم شان می کنیم به رنگی بودن. در پزشکی هم همینطوری است. من رشته خودم را می گویم. کسانی داریم که در دانشگاه های معتبر دنیا درس می دهند و کار می کنند اما اسم خارجی که می آید بیشتر احترام می گذاریم که البته بعضی ها واقعا قابل احترام هستند ولی داشته های خودمان را باید بهای بیشتری بدهیم.
بهترین مربی قرن؟ یک مربی ایرانی و یک مربی خارجی که در ایران بوده است.
بهترین مربی قرن از نظر من آقای حشمت مهاجرانی است. و خارجی هم چون از نزدیک با این شخصیت کار کردم، هم در تیم ملی نتایج خوبی گرفت هم در پرسپولیس. برانکو ایوانکوویچ. چه زمانی که تیم امید دستشان بود. تیم را بردند جام جهانی. همین اواخر تیم پرسپولیس که 4 دوره قهرمان شد. بیس اصلی را برانکو پایه گذاری کرد. دانش و متانت بالایی داشت و از همه مهمتر یک روانشناس بود. من با خیلی ها از نزدیک کار کردم. با فرانک اوفارل و بیایید جلو. آقای دنیزلی، آقای برانکو.
بهترین داور؟
ما الان داوری داریم که فکر می کنم دنیا و آسیا به آن افتخار می کند. علیرضا فغانی را نمی توانم ازش بگذرم. خیلی فاصله است. ولی خب داوران خیلی خوبی داشتیم که راه گشا بودند. آقای محمد فنایی، محمد صالحی، جعفر نامدار، همین داوران جوان مان، آقای دکتر حیدری، سعید مظفری، آدم لذت می برد که ایشان در زمین سوت می زدند. ولی خب آقای فغانی که فینال جام باشگاه های جهان را سوت زدند، در جام جهانی سوت زدند.
بهترین تیم قرن؟
من فکر می کنم بهترین تیم قرن همین تیم ملی فعلی ماست. همین تیمی که آقای اسکوچیچ دارند. مضاف بر اینکه تیم های قبلی نیز که قهرمان آسیا شدند یا به جام جهانی رفتند همه قابل احترام هستند. اما انقدر داشته نداشتیم. تیمی که می رود جام جهانی شک نکنید جزو بهترین ها است ولی این تیم هم من نگاه می کنم در هر پستی بازیکنان خوبی داریم. چقدر خوب است که مربی اصلا نتواند بین این ها انتخاب کند. شاید بعضی وقت ها یک بازیکن مصدوم شود در دلش می گوید انتخابم راحت تر شد. خیلی تیم خوبی داریم.
من منکر تیم های 1978 و 2006 و این ها نیستم. تیمی که با آقای مهاجرانی با آن امکانات محدود قهرمان آسیا شد. آن بازی های قشنگ را در جام جهانی بکند. قابل احترام است آن تیم. الان هم همین تیم با آن تیم بازی کند، اختلاف زیاد نیست. الان هم بچه ها جوان هستند و رقابت خوبی در تیم است. آن موقع اختلاف زیاد بود. شخصی علی پروین با نفر دومش خیلی اختلاف داشت.
انتخاب پایانی، سه ورزشکار برتر قرن.
با توجه به اینکه بیشترین مدال و افتخار را برای ما آورده است و یک الگو است برای جامعه ما، فکر می کنم شخصیتی مثل غلامرضا تختی می تواند نفر اول باشد. من نفر دوم را آقای حمید سوریان را می بینم. در رشته کشتی فرنگی 10 سال شما در آن وزن صاحب مدال بشوی. حتی در جام جهانی گذشته اش نیز فقط یک مقدار نفس کم آورد. تداوم قهرمانی بسیار سخت است. اصلا رفتن روی سکو سخت است، وای به حال اینکه تداوم داشه باشی. و نفر سوم هم افتخار شاگردی ایشان را داشتم در دانش سرا در تمام زمینه ها خوب بود. آن هم آقای عبدالله موحد است. از آن متان شان، شخصیت شان، بی نهایت لذت می برد و احساس غرور به من دست می دهد. شخصیت دنیا و المپیک شده بودند. مربی خوب، استاد، عاشق ایران و من هم عاشقش شدم.
خیلی ممنون از حضور شما، صحبت پایانی این شما و این مخاطبان طرفداری ...
این ها حاشیه های ورزش است. اما باید باشند تا آن ورزش قشنگ تر شود. ایران سرزمین استعدادها است و همه می توانند بهترین باشند. من یک تشکر دارم از شما و چقدر خوب است که در مورد همه رشته های دیگر نیز همین باشد. در زمینه علمی باشد، کارگرهایمان باشد، هنرمندان مان باشد و یک روز باشکوهی این مراسم حتما اجرا شود. ورزشکار هفته، ورزشکا سال، کسانی که کارهای خوب انجام دادند در آن هفته. داوری که با متانت و شخصیت بهش توهین شده اما خودش را حفظ کرده. من دیدم داوری که به صورتش زدند و تف کردند، صورتش را پاک کرده بدون اینکه ناراحت شود. این ها قابل احترام هستند. وظیفه شما را سنگین می کند اما تشویق کنیم آدم ها را به کارهای خوب. ضمن اینکه افتخار آفرینی می کنند ولی با شخصیت شان می توانند تاثیرگذار باشند. ما نباید فقط کسی که گل می زند را ببینیم. بعضی وقت ها شخصیت هایی هستند که در تیم به عنوان کارگر هستند. یکی سری ها مهندسین هستند. یک سری هم نماکار تیم هستند و گل می زنند. باید آن ها را هم ببینیم.
فرم نظرخواهی تکمیل شده دکتر زادمهر
