UKWN پر آوازه‌ترین فیلم‌های فلینی، بونوئل و برگمان احتمالا همین سه تا فیلمه با این حال فکر نمیکنم چیز زیادی ازشون باقی مونده باشه و الان جز ضعیف ترین کارهای این سه کارگردان به حساب میان.
مهر هفتم که نمادگرایی‌هاش برای امروز شدیدا گل‌درشته و کل اثر هم تا حد زیادی شعاریه.
ملک‌الموت رو از دوتا فیلم دیگه بیشتر دوست دارم با این حال فضای سورئالیستی اونم دیگه رنگ و روش رفته و در کل با یه موقعیت ملال آور تو کل فیلم طرفیم.
هشت و نیم هم فیلم کالتیه که من اصلا دوستش ندارم؛ فیلم بیشتر از اینکه آشفتگی های یک کارگردان که تازه وارد میان‌سالیش شده رو نشون بده، خودش آشفتس و معلوم نیست چی به چیه.
با این حال نمیشه کتمان کرد که هر سه فیلم، فیلم های بسیار مهمی هستند.
