حمید علیدوستی سال ها است از مربی گری فاصله گرفته و واقعا حیف است که نسل امروز فوتبال به خصوص نوجوانان و جوانان از داشتن یک مربی با سواد و اهل مطالعه مثل علیدوستی محروم باشند. تمام بچه هایی که در تیم های ملی پایه و تیم های باشگاهی با علیدوستی کار کردند، گواهی می دهند او شاگردانش را به کتاب خواندن و مطالعه کردن عادت داده است. کاش حمید علیدوستی هرچه زودتر به این دوری خود خواسته از فوتبال پایان بدهد و دوباره به صحنه برگردد. فوتبال ما به شدت به معلم و مربیانی مثل علیدوستی نیازمند است. برای اینکه علیدوستی را بهتر بشناسید، این جمله ها را با خود مرور کنید:
بدون بازی در استقلال و پرسپولیس تبدیل به اولین لژیونر بعد از انقلاب فوتبال ایران در آلمان شد، نزدیک به 20 سال در بالاترین سطح فوتبال ایران بازی کرد و بارها آقای گل شد، در 27 بازی ملی رسمی 15 گل به ثمر رساند (بدون احتساب بازی های تیم ملی الف و ب و بازی های ملی دوستانه که دهه 60 رایج بود) و در تمام این سال ها حتی یک بار هم در هیچ دیدار باشگاهی و ملی کارت زرد یا قرمز نگرفت.
می دانید از همه جالب تر چه چیزی است؟
وقتی در حاشیه برنامه تیم منتخب قرن خاطره ای از آقای گلی مشترک خودش و ناصر محمدخانی تعریف کرد و گفت:
یک سال من و ناصر هر دو 13 گل زدیم و آقای گل شدیم، تلویزیون دعوت مان کردند و قرار شد گل های مان را نشان بدهند. هر 13 گل ناصر پخش شد اما از من فقط دو گل داشتند آن هم دو گلی که به استقلال و پرسپولیس زده بودم.
از ایشان پرسیدیم چرا برای بهتر دیده شدن به استقلال یا پرسپولیس نرفتید؟ آیا آن زمان ناصر محمدخانی و چنگیز که در تیم ملی رفقای شما بودند، وسوسه تان نمی کردند به پرسپولیس یا استقلال بروید؟
لبخندی زد و گفت:
علاقه ای به بازی در فضای این دو تیم نداشتم.
وقتی با تعجب پرسیدیم گل زدن برای 100 هزار تماشاگر و تشویق شدن از سوی هزاران تماشاگر جذاب نبود؟ جوابی داد که تفاوت حمید علیدوستی با دیگران را مشخص می کند.
علیدوستی با لبخند گفت:
چرا از آن طرف به قضیه نگاه نمی کنید؟ نمی دانید گل زدن به این تیم ها چه لذتی داشت.
جالب این بود که وقتی به این تیم ها گل می زدم هم، تماشاگران دو تیم رفتار خوبی با من داشتند چون می دانستند اهل کری خواندن نیستم. بعد از گلزنی شادی می کردم اما همه چیز در همان زمین تمام می شد. یک بار یادم می آید پرسپولیس در آزادی بازی داشت و همزمان استقلال در شیرودی، تیم مقابل استقلال ما بودیم. سی هزار تماشاگر استقلالی در ورزشگاه نشسته بودند. یک تماشاگر هم غیر استقلالی نبود چون تمام پرسپولیسی ها برای تشویق این تیم به آزادی رفته بودند. در آن بازی به استقلال گل زدم و بازی را هم بردیم. ساکم را جمع کردم و همراه تماشاگران از ورزشگاه خارج شدم. یک نفر کوچک ترین حرفی به من نزد. انگار نه انگار تیم محبوب شان با گل من باخته است.
برنامه تیم منتخب و برترین های قرن ورزش ایران با حمید علیدوستی شب گذشته تقدیم شما شد که می توانید آن را از لینک زیر ببینید.
برترین های قرن با حمید علیدوستی: دایی فوتبال ایران را نورانی کرد؛ بازی قلیچ خانی برای من عجیب و غریب بود
همچنین خاطره بازی با پیشکسوت بااخلاق فوتبال ایران آخر همین هفته منتشر خواهد شد.
