برای پست دروازه بان انتخاب برای پاریس سن ژرمن راحت است. دروازه بان دهه هشتاد این تیم و تیم ملی فرانسه یوئل بتس انتخاب خوبی است. گرچه برنارد لاما دیگر دروازه بان ملی پوش این تیم هم انتخاب بدی نیست.
انتخاب دروازه بان برای بایرن مونیخ به شدت دشوار است. الیور کان که یک نماد برای باشگاه است و محبوبیت زیادی دارد. سپ مایر بزرگ که رکورد های مختلفی از نظر تعداد بازی و کلین شیت ثبت کرده است. مانوئل نویر که با این تیم افتخارات بسیار زیادی کسب کرده و دوبار فاتح سه گانه شده است. جیان ماری پفاف گلر بلژیکی این تیم و حتی ریموند آئومن هم همگی گلر های خوبی هستند.
انتخاب دروازه‌بان سخت است و هیچ جوره به اتفاق نظر نمی رسیم. سه دروازه‌بان اول همگی شایسته اند اما اینجا سپ مایر را انتخاب می کنیم. باز هم تاکید می کنم که هر سه تقریبا سطح مشابهی دارند.
...........
.
.
.
.
.
پست مدافع چپ برای تیم پاریسی چندان درخشان نیست و به سختی بازیکنی برای آن پست پیدا کرد که هم از اساطیر باشگاه باشد و مدت زمان کافی در تیم حضور داشته باشد و هم کیفیت خوبی داشته باشد. حتی با وجود هاینزه و مکسول . با این حال سیلوین آرماند یک گزینه کار راه انداز است و به آن راضی می شویم.
برای بایرن مونیخ یکی از بهترین چپ های تاریخ فوتبال یعنی پاول برایتنر دوست داشتنی رو داریم که باعث می شود سراغ گزینه هایی چون لیزارازو و آلابا، فلوگلر و هلمر نرویم.
.........
.
.
.
.
.
برای پست مدافع میانی گزینه های خوبی برای هر دو تیم روی میز هست. تیاگو سیلوا، ماریو یپز، ریکاردو گومز و مارکینیوش کاندیداهای اصلی هستن. هاینزه و داوید لوییز مدت کمی در تیم بوده اند. فرانک تاناسی و پیلورگت هم گزینه های ضعیف تری هستند. یپز و گومز هم هر کدام 4 سال عضو تیم بوده اند. انتخاب ما زوج دفاعی برزیل یعنی تیاگو سیلوا و مارکینیوش هستند که هر دو بازیکنان خوبی بوده و هستند.
برای بایرن مونیخ در انتخاب بکنباوئر شکی وجود ندارد.
بهترین مدافع تاریخ فوتبال و برنده ی دو توپ طلا انتخاب اول است اما برای انتخاب مدافع دیگر کار اندکی سخت است. گولدبرانر، شوارتزنبک، آوگنتالر، لوسیو، کوفور، هوملز، بواتنگ و مارکوس بابل همگی بازیکنان خوبی بوده اند. شوارتزنبک و آوگنتالر را باید یک سر و گردن بهتر از گزینه های دیگر بدانیم و بین این دو هم شوارتزنبک با اختلاف کمی بالاتر قرار می دهیم و انتخاب دوم ما است.
............
.
.
.
.
.
سراغ مدافعان راست دو تیم می رویم. انتخاب ما برای تیم فرانسوی میشل بیبارد است که شرایط لازم برای حضور در این تیم را دارد. او گرچه تنها 6 سال بازیکن تیم بود اما کیفیت کافی را دارد و می تواند یک گزینه کار راه انداز باشد. بهتر بگویم برای این پست انتخاب بهتری نیست و بهترین گزینه همین مدافع فرانسوی است.
مدافعان راست بایرن مونیخ بازیکنان بزرگی را شامل می شوند. اما بهترین انتخاب فیلیپ لام است. گرچه سانیول و ورنر اولک هم بازیکنان بدی نبودند.
..........
.
.
.
.
پست هافبک دفاعی و میانی برای تیم پاریس بازیکنان خوبی را شامل می شود. از جمله پاول لی گوئن و دنیل براوو.
اما انتخاب بهتر برای ما لوییز فرناندز است که هم سابقه ی طولانی ای در پاریس داشته است و هم اینکه یکی از هافبک های مهم دهه نود فرانسه بوده و 60 بازی ملی نیز دارد. انتخاب دیگر ما مارکو وراتی است. وراتی را باید بهترین هافبک تیم ملی ایتالیا بین هم نسل های او بدانیم. همچنین در دوران پر فروغ و قهرمانی های مکرر پاریسی ها در لوشامپیونه مهم ترین هافبک این تیم بوده و نقش مهمی در این افتخارات داشته است.
در تیم بایرن مونیخ کلکسیونی از هافبک های خوب را داریم. لوتار ماتیوس که انتخاب اول ما است. همچنین شواین اشتایگر، افنبرگ، فن بومل، فرانک روث، کاپلمن، درملر، زی روبرتو، بالاک و حتی تیاگو و کیمیش همگی بازیکنان با کیفیتی بودند. انتخاب هافبک دوم سخت است اما فکر کنم اکثریت ما شواین اشتایگر را کمی بالاتر از افنبرگ به عنوان هافبک بعدی بپذیریم.
.........
.
.
.
.
برای هافبک هجومی یا وینگر سمت چپ انتخاب برای پاریس سن ژرمن راحت است. درست است که آن ها سافت سوسیچ را در آن پست در اختیار دارند اما هرگز اسم او بالاتر از نیمار قرار نمی گیرد. جی جی اوکوچا و رونالدینیو قطعا از بزرگترین اسم هایی هستن که در تیم پاریسی بازی کرده اند اما مدت زمان کوتاهی عضو پاریس سن ژرمن بودند.
برای سمت راست پاریس سن ژرمن یکی از مهم ترین بازیکنان تاریخ این باشگاه و کاپیتان معروف این تیم یعنی رای را در نظر گرفتیم تا هر دو بال این تیم برزیلی باشند. هرچند دی ماریا هم کاملا شایستگی حضور در این تیم را دارد اما رای از نماد های باشگاه پاریسی است.
برای بایرن مونیخ انتخاب بسیار دشوار است. از زوج روبری که بگذریم، مهمت شول هم هافبک هجومی مهمی محسوب می شود. حتی رومینیگه و توماس مولر را هم می توان به عنوان وینگر در نظر گرفت. دیتر هوینس هم توانایی بازی در پست وینگر را دارد. حذف هر کدام از موارد بالا کار دشواری است. برای راحت تر شدن کار رومینیگه را به عنوان یکی از دو مهاجم قرار می دهیم، گرچه با این کار هم مهاجمان زیادی را از جمله لواندوفسکی کنار زده ایم.
روبن یکی از بهترین وینگر های راست تاریخ فوتبال است پس این بازیکن را به عنوان وینگر راست در نظر می گیریم. با احترام به شول و ریبری و دیگر اساطیر بایرن مونیخ توماس مولر انتخاب ما برای سمت چپ است زیرا کم تر بازیکنی افتخارات مولر را کسب کرده است.
...........
.
.
.
.
سراغ مهاجمین دو تیم می رویم. در تیم فرانسوی جورج وه آ را داریم که تنها سه سال عضو تیم بوده است و طبیعتا کنار می رود.
دومینیک روشتیو از بزرگترین بازیکنان این تیم و عضو فرانسه ی 84 که فاتح اروپا شد هم حضور دارد که 7 سال عضو تیم بوده و آمار خوبی هم دارد. اما زلاتان با 4 سال بازی از او گل های بیشتری زده است و نرخ گلزنی نزذیک به یک را ثبت کرده است. پدرو پائولتا و کیلیان امباپه و داوید ژینولا هم بازیکنان قابل احترامی هستند. اما زلاتان حضور درخشانی در این تیم داشته است و کاوانی هم بهترین گلزن تاریخ باشگاه است. پس انتخاب ما این دو ستاره دهه اخیر فوتبال هستند.
در تیم بایرن مونیخ تکلیف کاملا روشن است. رومینیگه را قبلا انتخاب کرده ایم و از قابلیت چند پسته بودن او استفاده کردیم و او را می توان به عنوان مهاجم سایه در نظر گرفت. انتخاب گرد مولر هم به عنوان فوروارد هدف نیاز به بحث ندارد و لواندوفسکی، اولی هوینس، اوهلهاسر، البر، برنینگر، پیزارو، کابلینسکر، کلینزمن، پوتینگر و دو جین مهاجم خوب دیگر همه و همه زیر سایه ی گرد مولر قرار می گیرند.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
همچنین بخوانید :
ترکیب منتخب تاریخ رئال مادرید و لیورپول به بهانه تقابل دو تیم در لیگ قهرمانان اروپا
https://www.tarafdari.com/node/1882994
