ترجمه این شعر به فارسی از زیبایی ان می کاهد ولی برای فهم ان می اورم در این پست ....
یار گونومی گؤی اسگییه توتدو کی دور منی بوشا (همسرم روزگارم را سیاه کرده که زودی طلاقم بده)
جوتچو گؤروبسه ن اؤکوزه اؤکوز قویوب بیزوو قوشا ؟ (کجا دیدی که شخم زن گاو رو بذازه، با گوساله زمین شخم بزنه)
سن اللینی کئچیب یاشین ، من بیر اوتوز یاشیندا قیز (سن تو از 50 گذشته، من یه دختره 30 ساله)
سؤیله گؤروم اوتوز یاشین نه نیسبتی اللی یاشا ؟ (بگو بینم 50 سال با 30 چه سنخیتی داره)
سن یئره قویدون باشیوی من باشیما نه داش سالیم ؟ (تو اگه سرتو گذاشتی زمین من چه خاکی سرم کنم)
بلکه من آرتیق یاشادیم نئیله مه لی ؟ دئدیم یاشا (شاید من زیاد عمرم کردم اون وقت باید چیکار کنم، گفتم زندگی کن)
بیرده بلالی باش نچون یانینا سوپورگه باغلاسین؟ (تازه کجا دیدی که سری که درد نمی کنه به اش دستمال ببندند)
بؤرکو باشا قویان گرک بؤرکونه ده بیر یاراشا (آدم باید پاشو به اندازه گلیمش دراز کنه)
بیرده کبین کسیلمه میش سن منه بیر سؤز دئمه دین (یادت نره که موقع بله برون خیلی چیزا رو پنهون کردی)
یوخسا جهازیمدا گرک گلئیدی بیر حوققا ماشا (وگرنه باید کنار جهیزیه ام منقل و وافور هم می آوردم)
...
دئدیم: قضا گلیب تاپیب ، بیر ایشیدی اولوب کئچیب (گفتم کار تقدیر چنین بود، اتفاقی است که افتاده)
قوربانام اول آلا گؤزه ، حئیرانان اول قلم قاشا (قربون اون چشم سیاهت، حیران اون ابروی کمندت)
منکی اؤزومده بیر گوناه گؤرمه ییرم ، چاره ندیر؟ (من که خودمو مقصر نمی بینم،چاره چیه؟)
پیس بشرین قایداسی دیر، یاخشی نی گؤرسه دولاشا (این عادت آدمهای بد است که سر به سر آدم خوب می ذارن)
