فوتبال ایتالیا با احساسات به یاد آورده می شود؛ با اشک و لبخند ، با گریه و خنده. با تضاد. با مربیانی غرق در تاکتیک و بازیکنانی تکنیکی.، با بازی های کم گل و مهاجمانی چهارچوب شناس و گل زن.با سرمربیانی نابغه ولی گمنام تر از بسیاری از مربیان تراز اول. ایتالیا سرزمین تناقض است و ما در این مطلب قصد داریم ده تا از برترین مربیان تاریخ لاجوردی پوشان را لیست کنیم.
*این لیست بر اساس تعداد جام و افتخارات مرتب شده و گردآورنده تلاش داشته فهرستی عادلانه ارایه دهد؛ لطفا در صورت هر کم و کاست لطفا آن را به بنده گوش زد نمایید.
10- کلودیو رانیری
مرد دوست داشتنی و قدیس روباه ها, متخصص برد با تیم های کوچک.کلودیو پس از دوران بازیگری کم فروغش که نقطه اوج آن بازی در رم و سالرنیتانا بود؛ روی به مربی گری آورد.قطعا وی با سبکی تهاجمی و فوتبال هیجانی شناخته نمی شود؛ چینش 4-4-2 و سبک علی اکبری مبتنی بر ارسال های بلند وی او را متمایز میکنند.نقطه اوج مربی گری او قهرمانی شگفت انگیز با روباه ها بود که جوایز فردی متعددی من جمله مربی سال فیفا و لیگ انگلیس را برای او به ارمغان آورد و محبوبیتی برای او ساخت که حتی پس از ترک تیم با شعار : "خداحافظ کلودی." مواجه شد،خداحافظ مرد بزرگ!
افتخارات:
کالیاری: دو سری c در سال های 1988 و 1990
فیورنتینا: قهرمانی سری b در سال 1994
قهرمانی در جام حذفی و سوپرکاپ ایتالیا در سال 1996
والنسیا:
جام اینترتوتو در 1998
جام حذفی اسپانیا در 1998
سوپرکاپ اروپا در 2004
چلسی :کامیونیتی شیلد در 2000
موناکو: قهرمانی دسته دوی فرانسه در 2013
لسترسیتی:قهرمانی لیگ برتر انگلیس در 2016
9-آنتونیو کنته
دون آنتونیو، ایتالیایی کلاسیک. فرمول قدیمی هافبک خوب-سرمربی خوب در اینجا هم جواب داد.آنتونیو پس از دوران بازیگری خود که شامل دوازده سال خدمت در یوونتوس میشود؛عزم خویش را جزم کرد تا افتخارات خود را در سکان هدایت تیم هم تکرار کند.بعد از چند سال در تیم های درجه دو، با ماموریتی مهم روبرو شد؛احیای یوونتوسی که پس از کالچوپولی کمر راست نکرده بود.او موفق شد و علاوه بر یوونتوس،5-3-2 ی کلاسیک را جانی دوباره بخشید و هم اکنون به نجات اینتر شتافته است...
افتخارات:
باری:قهرمانی سری B در2009
یوونتوس:سه قهرمانی سری آ در 2012 و 2013 و2014
دو قهرمانی در سوپرکاپ ایتالیا در 2012 و 2013
چلسی:قهرمانی لیگ برتر انگلیس در 2017
قهرمانی در faکاپ در سال 2018
8-آریگو ساکی
.jpg)
"من هرگز نمی‌دانستم که برای تبدیل شدن به یک سوارکار حرفه‌ای، اول باید یک اسب بود!" این جمله از ساکی است،کسی که فوتبال "مهم ترین اتفاق بی اهمیت" زندگی اش بود.فرشته ی که به ناگه از سری سه امد تا پروژه ی طوفانی برلوسکونی را تحویل بگیرد و موفق بود.مگر میشود طرفدار روسونری،سرخ و سیاه پوش ها بود و فردی که در گرفتن جام اروپایی تبحر بیشتری از جام داخلی داشت را از یاد برد؟مگر یک آتزوری فن بود و گریه های بارسی در آغوش وی را از یاد برد؟
افتخارات:
پارما: سری c در 1986
میلان:یک سری آ در 1988 و یک سوپرکاپ ایتالیا در 1989
دو کاپ بین قاره ای در 1989 و 1990
دو سوپر کاپ اروپا در 1989 و 1990
دو لیگ قهرمانان اروپا در 1989 و 1990
7-نرِو روکو
نابغه و مرد گمنام فوتبال ایتالیا،هافبک خوبی بود ولی تبدیل به مربی ای تاریخی و جریان ساز شد.سبکی تدافعی با نام کاتناچیو ابداع کرد که بنیان فوتبال ایتالیا بر پایه ی آن بنا شده است.بازیکنی در دفاع به نام لیبرو رو آفرید و اولین کسی بود که فوتبالی مبتنی بر تاکتیک های پویا را ارایه داد.او قهرمانی را به سرزمین چکمه پوش ها آورد و با استعداد یابی خویش پای خاندان مالدینی را به باشگاه باز کرد.
افتخارات:
میلان:
دو قهرمانی سری آ در 1962 و 1982
دو قهرمانی لیگ قهرمانان در 1963 و 1969
دو قهرمانی جام برندگان در 1969 و 1973
قهرمانی جام بین قاره ها در 1969
سه قهرممانی در جام حذفی ایتالیا در 1972 و 1973 و 1977
6-روبرتو مانچینی
.jpg)
هافبک تهاجمی سال های دور سمپدوریا و لاتزیو هم از هافبکی به مربیگری رسید؛بازی 4-1-4-1 دوست داشتنی و سبک خاص او ملقب به تیکی تاکای ایتالیایی او را به نوک قله های موفقیت رسانید هرچند در منچستر سیتی انتظارات را براورده نکرد اما فوتبالی زیبا ارایه داد. در سبک او تیکی تاکا به سبکی دفاعی تر و مرکز گرا تر اجرا میشود.حال نگاهی به افتخارات وی با سبکش بیندازیم:
افتخارات:
فیورنتینا: یک جام حذفی یتالیا در 2001
لاتزیو: جام حذفی ایتالیا در 2004
اینتر: دو جام حذفی و سوپرکاپ ایتالیا در 2005 و 2006
سه قهرمانی سری آ در 2006 و 2007 و 2008
منچستر سیتی: یک fa کاپ در 2011
یک کامیونیتی شیلد در 2012
یک لیگ برتر انگلیس در 2012
وی همچنین یک قهرمانی لیگ برتر ترکیه را با گالاتاسرای در 2014 در کارنامه دارد
5-ماسیمیلیانو آلگری
.jpg)
خوجه واریس در دنیای فوتبال,مردی که با اندکی چاشنی شانس و گرفتن بهترین بازی از تیم زیر دستش خود را در تالار افتخارات یوونتوس و حتی ایتالیا جا داد.سبک مبتنی بر دفاع وی در اروپا ره به جایی نبرد؛اما ایتالیا را در هم کوبیدو طولانی ترین روند قهرمانی های متوالی در لیگ را برای یوونتوس به ارمغان آورد.ماسیمیلیانو هم اکنون بدون تیم است و شایعات متعددی پیرامون تیم اینده ی وی در جریان است...
افتخارات:
میلان: یک سری آ و سوپرکاپ در سال 2011
یوونتوس:5قهرمانی سری ا در سال های 2015 و 2016 و 2017 و 2018 و 2019
4قهرمانی جام حذفی ایتالیا در 2015 و 2016 و 2017 و 2018
دو قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا در 2015 و 2019
4-فابیو کاپلو
دن فابیوی بزرگ، بعد از دوران فوتبال پر افتخار خویش در یوونتوس و میلان پا برعرصه ی سرمربی گری گذاشت.دوران پر افتخار سرمربی گری وی که نقطه ی اوج آن در ریال مادرید و میلان بود به همین منوال سپری شد.در تیم ملی انگلیس او همواره در حال جنگ و جدال با رسان هایی بود که او را مانعی برای اوج گرفتن "بهترین تیم دنیا" می دانستند و از آنجا کریر سرمربی گری وی افتی شدید داشت،اما این مانع از این نبود که او از بزرگترین سرمربی های تاریخ ایتالیا نباشد!
افتخارات:
میلان: چهار سری آ در 1992 و 1993 و 1994 و 1995
سه سوپرکاپ ایتالیا در 1992 و 1993 و 1994
قهرمانی لیگ قهرمانان در 1994
قهرمانی سوپرکاپ اروپا در 1995
ریال مادرید:دو قهرمانی لالیگا در 1997 و 2007
رم:یک قهرمانی سوپرکاپ و سری آ در 2001
یوونتوس:دو قهرمانی سری آ در 2005 و 2006(پس گرفته شد)
3-مارچلو لیپی
مارچلو رومیو لیپی یکی دیگر از بازیکنانی بود که با وجود داشتن یک دوران بازی نه چندان موفق؛در سرمربیگری شدیدا موفق بود.وی در تیم بسیار زیادی سرمربیگری کرده و یکی از بزرگترین تاکتیسین های فوتبالی به شمار می رود که افتخارات بسیار زیادی کسب کرده است و در سن هفتاد و یک سالگی همچنان به مربی گری ادامه می دهد همچنین او تنها مربی لیست است که کاپ ملی دارد.
افتخارات:
یوونتوس:
5 قهرمانی سری آ در سالهای 1995 و 1997 و 1998 و 2002 و 2003
چهار سوپرکاپ ایتالیا در سالهای 1995 و 1997 و 2002 و 2003
جام حذفی ایتالیا در 1995
لیگ قهرمانان اروپا و جام بین قاره ای و سوپر کاپ اروپا در 1996
ایتالیا: قهرمانی جام جهانی در سال 2006
او همچنین با تیم گوانگژو سه قهرمانی لیگ چین و یک قهرمانی در جام حذفی چین و لیگ قهرمانان آسیا را در کارنامه دارد
2-کارلو آنجلوتی
داستان تبدیل کارلو به کارلتو جالب است؛مردی که از خانواده ای فقیر نشین آمد،یک فوتبالیست خوب و مربی ای تاریخ ساز شد.با میلان خود را به جهان شناساند؛با ریال خود را مشهور تر کرد.پس از اخراج زودهنگام از بایرن شاید همه او را تما شده می دیدند اما او برگشت، او خاص است؛یکی از معدود لاجوردی پوشان تهاجمی!
افتخارات:
یوونتوس: جام اینترتوتو در سال 1999
میلان:
دو قهرمانی لیگ قهرمانان و سوپرکاپ اروپا در 2003 و 2007
قهرمانی جام حذفی ایتالیا در سال 2003 و جام قهرمانان جهان در 2007
قهرمانی سری آ و سوپرکاپ ایتالیا در 2004
چلسی:
کامیونیتی شیلد در 2009
لیگ برتر و faکاپ در 2010
پاری سن ژرمن:
قهرمانی لیگ فرانسه در 2013
ریال مادرید:
قهرمانی سوپرکاپ و جام قهرمانان جهان و جام حذفی اسپانیا و لیگ قهرمانان در سال 2014
بایرن مونیخ:
قهرمانی سوپرکاپ آلمان در 2016 و بوندسلیگا در 2017
حقیقتا کارلتو با نفر اول رقابت سنگینی داشت؛اما نفر اول انقدر بزرگ بود که کفه ی ترازو به سمتش سنگینی کنه... اون کسی نبود جز:
1-جیووانی تراپاتونی:
حرف زیادی راجع به بزرگ مرد فوتبال ایتالیا نمی زنم.چه حرفی میشه زد در مورد کسی که از پیشکوت های فوتبال جهانه و بیش از بیست جام رسمی رو بالای سر برده است؟
نقطه اوج این مربی در سیزده جام وی در یوونتوس هست
افتخارات وی را می بینیم:
یوونتوس:
5 سری آ در سال های 1977 و 1978 و 1981 و 1982 و 1984
دو جام حذفی ایتالیا در 1979 و 1983
قهرمانی لیگ قهرمانان و سوپرکاپ اروپا و جام بین قاره ای در 1985
یک جام برندگان در 1984
دو یوروکاپ در 1977و1993
اینتر :
دو سری آ در سال های 1986 و 1989
سوپرکاپ ایتالیا در 1989 و یوروکاپ در 1991
بایرن مونیخ:
بوندسلیگا و جام حذفی در سال های 1997 و 1998
او همچنین سابقه قهرمانی در لیگ های اتریش و پرتغال با سالزبورگ و بنفیکا رو داره...مردی که کریرش انگار از آخر به اول بود
ممنون که تا آخر متن با ما همراه بودین
