کلی منتظر بازی بودم با اینکه بیشتر از ۲۴ ساعت گذشته رو نخوابیده بودم :| ولی با اینحال بیدار موندم و بازی رو نگاه کردم :
اول بگم که میخاسم حتی اگه منچستر بازنده هم از زمین بیرون بیاد این متن رو بنویسم البته شاید یکم متفاوت تر ولی باز مینوشتم تا بگم با یک برد نیومدم ک با یک باخت برم.
من بشخصه فوتبال دیدن رو از سن کم و سال منتهی ب جام جهانی ۰۶ دنبال کردم سالهایی که یونایتد جام نمیگرف ولی من هوادارش شدم ، جالبیش اینجاس اولین فوتبالی اروپایی هم که دیدم بازی الکلاسیکو بود اون بارسا با جادوگرش رونالدینیهو دربرابر لشکر ستارگان رعال کهکشانی اما هیچ کدوم برای من فریبنده و دلبرا تر از یونایتد نشدن.
آره من به عشق گیگزی و اسکولزی بازیای یونایتد رو نگاه میکردم تو سنی که حالیم نبود تاکتیک چیه برنامه چیه ارنج کدومه فقط نگاه میکردم .
من اون سالی که به رعال [۲۰۰۳ در مجموع] باختیم فوتبال نگاه نمیکردم [خرس مهربونا نگاه میکردم احتمالا] ولی اون سالی که به میلان و کاکا باختیم هوادار یونایتد بودم و هوادارش موندم مزد وفاداریم رو یک سال بعد گرفتم [روز بعد از بازی فینال سی ال که صبحش سر تمرین خردسالان یادوران شلمچه خرمشهر باافتخار حاظر شدم و تو عالم بچگی از بابت برد تیم محبوبم به رقبا فخر میفروختم]
من سالهای بعد هم هوادار یونایتد موندم نه چون لذت پیروزی رو چشیده بودم بلکه"" شما شاید بتوانید شریک زندگی تان را عوض کنید ولی تیم محبوب تان را هرگز""
من اون دقیقه ۹۳ که آگئرو به کوینزپارک گل زد غمگین ترین ادم دنیا نبودم چون میدونستم که رییس دوباره به صدر برمیگرده، برگشت، سال بعد اتفاقا اسکولزی هم دوباره اومده بود واسه کمک به ما و همون شد که باید میشد .....
گذشت و گذشت همه‌ی اینها گذشتن تا که امشب رسید بعد سه ماه دوباره فوتبال رو از سر گرفتن دوباره تب داغ فوتبال دوباره هیجان منم باز اینجام باز هوادار یونایتدم ، بودم و میمونم ، هرچیزی تو دنیا ممکنه تغییر کنه ولی این موضوع عوض بشو نیست .
راجب بازی امشب؛ تیم اوله بعد سه ماه دوری از کوران مسابقات برگشت، بد هم کار نکرد. حداقل واسه من امیدوار کننده بود. تیم اونجا که نیاز به گل داشت رو دروازه حریف خیمه میزد و بازی رو تو دست گرفته بود و این همان یونایتدی که من میشناختم فارغ از اینکه حریف تیم خوب تاتنهام باشه ما بازی خودمون رو انجام دادیم. اما تیم هنوزم نیاز به تجربه و صلابت بیشتری داره ، مارسیال چندتا موقعیت خیلی خوب رو هدر داد که اگه خود اوله تو زمین بود الان نتیجه یک چیز دیگه بود . رشفورد اون رشفورد زهردار نبود البته حق میدم بهش و منتظرم که کم کم دوباره به همون شرایطی ک خودش هم میخواد برگرده [پس منتظرتیم مارکو] اما خط هافبک خصوصا دقایق آخر بازی پاس های اشتباه با چاشنی عجله زیاد میدادن و برای پس گرفتن توپ زیادی خطا میکردن و این از جریان افتادن بازی به سود ما نبود. ولی درکل برای من امیدوار کننده بود .
به امید موفقیت :)
عاشقان منچستر یونایتد دنبال کنند
