تعصب به دروازه ی تیم خود
تنها به خودی درصد بالایی از وجود یک دروازه بان خوب را نشان میدهد
سنگربانانی بودند که توانایی،استعداد و تلاش زیادی داشتند،ولی بدون تعصب موفق نشدند
در این روز ها کمتر دروازه بانی پیدا میشود که همه ی فاکتور های یک اسطوره در وسط دروازه را داشته باشد
ولی در بین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ دروازه بانی به نام یاشین
با کارهای خود،غیرممکن را ممکن ساخت
یاشین در سال ۱۹۲۹ در یک خانواده که پدرش کارگر صنعت بود متولد شد و در دوازده سالگی در یک کارگاه آهنگری مشغول بکار شد.
شور و شوق او برای ورزش کردن،بسیار بالا بود و ورزش های گوناگونی را امتحان کرد
در نوجوانی تا مدت‌ها می‌خواست قهرمان شطرنج شود و بر جایگاه آن زمان میخائیل بوتوینیک، قهرمان روسی شطرنج جهان تکیه زند.
بعدها این فکر را کنار گذاشت و به رشته‌های ورزشی دیگر مانند شمشیربازی، بسکتبال و تنیس روی آورد. سپس توانایی‌های خود را در رشته هاکی روی یخ نیز آزمود و به این ورزش دل بست.
او دروازه‌بان هاکی روی یخ بود و فکر نمی‌کرد روزی بزرگ‌ترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال شود.
جالب است بدانید هنگامی که یاشین به ورزش فوتبال روی آورد، نخست در پست مهاجم بازی میکرد.
در سن پانزده سالگی به تیم جوانان دینامو مسکو پیوست و به دلیل تجربیاتی که از دروازه‌بانی هاکی روی یخ آموخته بود، درون دروازه جای گرفت. مربی این تیم که از پرش‌ها و واکنش‌های حیرت‌انگیز یاشین به وجد آمده بود، شروع به آموزش او به عنوان دروازه‌بان کرد.
او همزمان با فوتبال بازی کردن،به صورت حرفه ای در هاکی روی یخ نیز کار میکرد و حتی یک مقام قهرمانی در آن رشته بدست اوورد
در هر صورت،او در ۲۳ سالگی دروازه بان ثابت دینامو مسکو
شد
و در سال ۱۹۵۴ با این تیم قهرمان جام حذفی
و در سال ۱۹۵۵ قهرمان باشگاه های شوروی شد
او در همان سال ۱۹۵۴ به تیم ملی دعوت و در دو سال بعد یعنی ۱۹۵۶ قهرمان المپیک شد
او در سال ۱۹۵۸ در جام جهانی با تیم ملی خود ناکام ماند ولی عنوان بهترین دروازه بان آن دوره را کسب کرد
نقطه ی شروع او در واقع در سال ۱۹۶۰ با قهرمانی در جام ملت ها با شکست دادن یوگسلاوی بود
جام جهانی ۱۹۶۲ فرصتی دوباره برای درخشش او بود
او در آن دوره ی جام جهانی
چهره ای جدید از ذروازه بامی را به همه معرفی کرد
بدون اندکی حرکات نمایشی
او نمایش هایی درخشان و کمک هایی به موقع داشت
به گفته ی خیلی از کارشناسان
دروازه بانی مدرن از او و دوران او آغاز شد
او در آن دوره نیز بهترین دروازه بان جام جهانی لقب گرفت
در بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰،یاشین با پختگی تمام
درخشش هایی تمام نشدنی داشت
در سال ۱۹۶۳ به عنوان تنها دروازه‌بان تاریخ به دریافت توپ طلایی بهترین بازیکن فوتبال نائل شد.
او در سال ۱۹۶۶ آخرین جام جهانی خود را درون دروازه ی شوروی تجربه کرد
تیم شوروی که برای سومین بار پیاپی به جام جهانی رفته بوذ
تا نیمه نهایی به لطف درخشش یاشین رسید
ولی مغلوب شد
در بازی رده بندی
برای مقام سومی
برابر پرتغال بازی ای نفسگیر انجام شد و در آخرین دقایق
پرتغال توانست یاشین و تیمش را شکست دهد و به مقام سومی آن دوره ی جام جهانی دست یابد
او در سن چهل سالگی
به همراه تیم شوروی به جام جهانی مکزیک نیز رفت
ولی به دلیل نیمکت نشین بودن
فرصت بازی در آن جام را نیافت
سرانجام او در ۲۷ مه سال ۱۹۷۱ بازی خداحافظی خود را مقابل تقریبا ۱۰۴ هزار تماشاگر روس،انجام داد
او پس از جدالی سخت با بیماری خود
در سال ۱۹۹۰ دار فانی را وداع گفت
او در دوران حرفه ای خود در مجموع ۸۱۲ بار در دروازه قرار گرفت
که ۷۸ بار آن با لباس تیم ملی بود
او در ۷۸ بازی تنها ۷۰ گل دریافت کرد
او به قاتل پنالتی ها نیز معروف بود
به طوری که در دوران حرفه ای خود بیش از ۱۵۰ پنالتی دفع کرد
او به این کار علاقه ی زیادی داشت
و هنگامی که اتحاد شوروی به عنوان نخستین کشور جهان در ۱۲ آوریل سال ۱۹۶۱ یوری گاگارین را به عنوان نخستین انسان فضانورد به فضا پرتاب کرد،
یاشین گفته بود
«فقط گرفتن یک پنالتی خوب می‌تواند از دیدن پرواز گاگارین در فضا برای من شادی‌بخش‌تر باشد.»
در کل
یاشین در تاکتیک و تکنیک دروازه بانان انقلابی ایجاد کرد
شاید از دوران او اطلاعات چندان زیادی وجود نداشته باشد
ولی بی شک همین چکیده هایی از دوران او،
او را به عنوان بهترین دروازن بان تاریخ معرفی میکند
