سنت بارتلمی (به فرانسوی: Saint-Barthélemy) به صورت رسمی جزو قلمروهای فرادریایی فرانسه محسوب می‌گردد. اسم مستعار آن (به فرانسوی: Saint-Barth) و (به انگلیسی: St. Barts) می‌باشد و مساحت آن ۲۱ کیلومترمربع و جمعیت آن ۸٬۸۲۳ نفر (آمار ۲۰۰۸) می‌باشد. پایتخت و بندر اصلی شهر گاستاویا می‌باشد. این جزیره تنها مستعمره سوئد (مدت زمان مشخص) در دریای کارائیب بود و به مدت محدودی بعد اتمام جنگ ناپلئون مستعمره سوئد بود و نشانه‌هایی از تمدن سوئد در پرچم نظامی (۳ تاج) دیده می‌شود. زبان، آشپزی و فرهنگ به‌طور واضحی فرانسوی هستند. در تعطیلات زمستانی جزیره بسیار مورد توجه توریست‌ها قرار می‌گیرد. جزیره‌ی کوچک فرانسوی زبان سن بارتلمی مقصدی زیبا برای تعطیلات لوکس به شمار می‌رود، این مکان در میان ثروتمندان، سلبریتی‌ها یا کسانی که قایق شخصی دارند از محبوبیت بالایی برخوردار است. در واقع سن بارتلمی برای کسانی مناسب است که دنبال خدماتی بی عیب و نقص هستند. در اینجا می‌توان از میان هتل‌ها و ویلاهای شخصی متنوع یکی را برای اقامت برگزید. هوای عالی و امکانات مناسب برای صاحبان کشتی تفریحی، زوج‌های جوان (برای ماه عسل) و افرادی که دنبال مقصدی خوب برای تعطیلات هستند دلایل خوبی برای سفر به این منطقه است.
سنت بارتلمی را کریستف کلمب در سال 1493 کشف کرد. تا سال 1648 سنت کریستفر در این جزیره مستقر شد اما شش سال بعد این کشور توسط کارائوس مورد حمله و نابودی قرار گرفت. تا سال 1674 جزایر جز پادشاهی فرانسه بود. شاه لوئیس این جزیره را در سال 1784 به سوئد فروخت که این تغییر با پیشرفت و رفاه همراه شد. آنها گوستاویا را بندر آزاد جهت تجارت برای کالاها اعلام کردند از جمله مواد مخدر. برده برداری در سنت بارتلمی تحت عنوان "حکم مربوط به پلیس بردگان و مردم رنگارنگ آزاد" انجام شد. در سال 1852 این جزیره توسط طوفان ویران شد و پس از یک رفراندوم در سال 1877، سوئد این جزیره را به فرانسه بازگرداند. بسیاری از ساکنان سنت بارتلمی برای حمایت از خانواده هایشان در سنت توماس مشغول به کار شدند. حدود سال 1962 این جزیره برق دریافت کرد و گردشگری و هتل ها در دهه 1960 به طور جدی آغاز به کار کردند.
این جزایر به 40 بخش یا کوارتیر تقسیم می شود که معروف ترین بخش هایش کلمبیه و ماریگو و کاماروشه و فلاماندز و مورن روژ و گوستاویا(مرکزیت کشور) نام دارند
این کشور کارائیبی یک جواهر چند منظوره است. جزیره ای نفیس که ترکیبی از شهرهای فرانسوی با منظره گرمسیری، شن و ماسه های پودری، صخره های بر باد رفته، باغ های پر از گل با آب های فیروزه ای مملو از قایق ها ست. سنت بارتلمی سرزمینی آرام، امن و زیباست و با داشتن هتل های لوکس و رستوران های باکیفیت، انتخاب اول اکثر توریست هاست. اگر چه این کشور مقصد گرانی است اما تقریبا تمام سواحل آن عمومی و رایگان است و این موضوع برای افرادی که به دنبال سفرهای ارزان و اقامت در چادرهای خود هستند جذاب است. در این کشور داشتن انواع فعالیت های آبی نیز امکان پذیر است
قلعه گوستاویا Fort Gustavia در این کشور سایتی تاریخی است که در سال 1787 توسط سوئدی ها به عنوان حفاظت از بندر ساخته شد. با اینکه امروزه ویرانه های آن باقی مانده اما به عنوان جاذبه تاریخی از مهم ترین دیدنی های کشور و شهر گوستاویا شناخته می شود و فانوس آن همچنان باقی مانده است.
سنت بارتلمی یک بخشی از گودالوپ دیگر سرزمین فرادریایی فرانسه بود اما در سال 2003 با رای مردمشان از گودالوپ جدا شدند و یک بخش جدا در بین سرزمین های فرادریایی فرانسه شدند. سنت بارتلمی ، سنت مارتین، مارتینیک و گودالوپ چهار سرزمین فرانسه در شمال شرقی کارائیب هستند.
قبل از تماس با اروپاییان اقوام تاینو و آراواک به این جزیره که نامش را اوآنلائو Ouanalao نامیده بودند، در این جزیره می زیستند. کریستوفر کلمب اولین اروپایی بود که در سال 1493 با این جزیره روبرو شد و آن را به نام برادرش بارتولومی کولومب Bartholomew Columbus نامگذاری کرد. بازدید های پراکنده تا صدسال و شروع استعمار در این جزیره ادامه داشت. در سال 1648 فرانسویان بعد از ورود به این جزیره آن را آباد کردند. رئیس کمپانی هند شرقی فرانسه یعنی فیلیپ دلونویلیه دپوانسی Phillippe de Longvilliers de Poincy در رشد این جزیره نقش زیادی داشت. با جذب مهاجرانی از سنت کیتس و کشت کاکائو این جزیره آماده شروع زندگی دائمی بشر شد. این جزیره در سال 1656 بعد از حمله کاریب ها (سرخپوستان بومی کاراییب) مدتی متروکه شد.
در سال 1674 ، با منحل شدن کمپانی هند شرقی فرانسه، این جزیره جزئی از پادشاهی فرانسه شد و به منطقه گودالوپ ضمیمه شد. به دلیل مشکلات اقتصادی در این جزیره و حضور برخی دزدان دریایی در آن ، پادشاه لویی شانزدهم در قبال برخی امتیازات تجاری در گوتنبرگ این جزیره را به سوئدی ها فروخت تا سنت بارتلمی تنها جزیره ای در کاراییب باشد که توسط سوئدی ها اداره می شود. زیرنظر سوئدی ها گوستاویا پایتخت این جزیره را که به نام پادشاه خودشان گوستاو سوم نامیده بودند را به بندری رایگان برای تجارت اروپاییان جهت حمل و نقل کالاها حتی قاچاق تبدیل کردند و باعث پیشرفت این جزیره شدند. برده داری نیز مطابق رسوم از سال 1787 در این جزیره وجود داشت و تا 9 اکتبر 1847 ادامه داشت که آخرین برده ها نیز آزاد شدند.
در سال 1852 با رخ دادن طوفانی سهمگین و به دنبال آن آتش سوزی ، این جزیره آسیب های مالی و جانی زیادی دید و همین باعث شد بعد از همه پرسی در سال 1877 ، این جزیره به فرانسه بازگردانده شود. در 19 مارس 1946 ، مردم جزیره با حقوق کامل شهروندی، به شهروند فرانسه شدند. به مرور با توسعه این جزیره و سرمایه گذاری در صنعت گردشگری، گردشگران زیاد و حتی معروفی راهی این جزایر شدند و سنت بارتلمی به جزیره لوکس برای گردشگری تبدیل شد. این تحولات منجر به افزایش سطح زندگی و مدرنیزاسیون سریع شده بود.
این جزیره در 250 کیلومتری شرق پورتوریکو و نزدیکتر به جزایر ویرجین و جنوب شرقی جزایر سنت مارتین و آنگویلا قرار دارد. سنت بارتلمی با کانالی به همنامی خود از جزیره سنت مارتین جدا شده است. همچنین این جزیره در شمال شرقی جزایر هلندی سابا و سنت یوستاس و شمال سنت کیتس قرار دارد. یک ذخیره گاه دریایی در سال 1999 به وسعت 2500 هکتار به منظور مطالعات علمی در این جزیره تاسیس شده است. 22 ساحل عمومی در این جزیره وجود دارد که 15 عدد از آن برای شنا مناسب است.
بخش غربی این جزیره از شرق آن مرطوب تر است. میزان بارش سالانه به طور متوسط 1000 میلی متر (40 اینچ) است. آفتاب بسیار در این جزیره غالب است حتی هنگام بارندگی و رطوبت نیز به دلیل وزش باد زیاد نیست.
ساکنان این جزیره به سنت بارتلمیان Saint-Barthélemois معروف هستند. اکثر آن ها از ریشه مهاجران اولیه ، برتون ، نورمن، پواتوین و آنژوین هستند همچنین جامعه بزرگی از مهاجران پرتغالی نیز در آن وجود دارد.
این جزیره دارای یک رئیس جمهور است (هر پنج سال یکبار انتخاب می شود) به همراه یک شورای ارضی قانون گذار متشکل از نوزده عضو که با رأی مردم انتخاب می شوند و برای پنج سال خدمت می کنند ، و یک شورای اجرایی با هفت عضو. یک سناتور نماینده جزیره در سنای فرانسه است. سنت بارتلمی در تاریخ 1 ژانویه 2012 به سرزمینی در خارج از اتحادیه اروپا تبدیل شد ،اما ساکنان جزیره همچنان شهروندان فرانسه با وضعیت اتحادیه اروپا هستند که دارای گذرنامه های اتحادیه اروپا هستند. فرانسه مسئول دفاع از جزیره است و به همین ترتیب نیروهای امنیتی را در این جزیره مستقر كرده است كه متشكل از شش پلیس و سیزده ژاندارم است.
اقتصاد این جزیره مبتنی بر گردشگری و خرده فروشی بدون مالیات است. واحد پول رسمی سنت بارتلمی یورو است. سطح بالای زندگی در این جزیره از حضور گردشگران تامین می شود. بیشتر مواد غذایی نیز از ایالات متحده و فرانسه وارد سنت بارتلمی می شود. کشاورزی در سنت بارتلمی به دلیل زمین های خشک و آتشفشانی و سنگی بسیار دشوار است اما مهاجران اولیه موفق به کشت سبزیجات ، پنبه ، آناناس و موز شده بودند. شهر Corossol در این جزیره به صنایع دستی مشهور است که شامل بافتن کلاه و کیف از ساقه نخل می باشد.
با توجه به اینکه خاک این جزیره عمدتا خشک است، زندگی گیاهی این جزیره نیز عمدتا به کاکتوس ها و ساکولنت ها اختصاص دارد. در طول فصل بارندگی بالاخص بخش شرقی جزیره که سرسبزتر است گیاهان دیگری نیز می رویند. انگور دریایی Coccoloba uvifera و درختان نخل در اکثر نقاط این جزیره وجود دارند. گیاهان مهم دیگری که در این جزیره می رویند شامل: گل مور Delonix regia ، پلومریا Plumeria، نخلک Sabal و درخت ترومپت Tabebuia و سیبچه مرگ می باشد.
پستانداران دریایی مانند دلفین ها ، گرازماهیان و وال ها در طول مهاجرتشان در آبهای این سرزمین دیده می شوند. در امتداد خط ساحلی جزیره نیز لاک پشت ها وجود دارند. سه گونه از لاک پشت عمدتا در این جزیره زندگی می کنند که لاک پشت چرمی Leatherback sea turtle ، لاک پشت پوزه عقابی Hawksbill sea turtle و لاک پشت سبز دریایی Green sea turtle نام دارند. پرندگان این جزیره نیز شامل پلیکان های قهوه ای brown pelican ، مرغ دله باشکوه Magnificent frigatebird ، حواصیل سبز Green heron، قار برفی Snowy egret ، ماهی خورک کمربنددار Belted kingfisher، بناناکوئیت bananaquits، قوش بال پهن Broad-winged hawk ، کاریب گلوسبز Green-throated carib، دو گونه از مرغ مگس خوار Hummingbird ، مرغ مگس تاج دار آنتیل Antillean crested hummingbird و کبوتر زینادا zenaida doves می شود.
غذاهای این جزیره از ترکیب غذاهای فرانسوی، هند غربی، محلی ، ایتالیایی و آسیایی تشکیل شده است. از غذاهای رایج آن نیز می توان به ماهی با سبزیجات بخارپز، رول میگو و بیکن، خرچنگ کبابی ، سالاد رشته فرنگی چینی با شیر نارگیل و فیله گوشت کبابی اشاره کرد. همچنین جشنواره های متعدد موسیقی نیز در سنت بارتلمی برگزار می شود.
محبوب ترین ورزش این جزیره راگبی است که تیمی با نام Les Barracudas که برگرفته از نام یک ماهی است در آن فعالیت می کند. پایتخت آنها یعنی گوستاویا نیز از مراکز قایقسواری است. مسابقات ماهی گیری در آبهای عمیق نیز در اینجا برگزار می شود.
این جزیره یک فرودگاه معروف نیز با نام گوستاو سوم دارد. بسیاری از خدمات کشتی آن نیز به طور منظم بین سنت مارتین و سنت بارت فعالیت می کنند.
.................................
آرشیو
