طرفداری- نگاهی داریم به بهترین فصول 3 بازیکن برتر دنیای تنیس. بعد از راجر فدرر، در این مطلب از رافائل نادال، رکورددار قهرمانی در مسابقات مسترز 1000 امتیازی و دارنده مدال طلای المپیک می گوییم.
رافائل نادال به عنوان پدیده جدید دنیای تنیس، در سال 2001 به جدول رسمی مسابقات ATP رسید. سرعت و قدرت فوق العاده نادال، تمام نگاه ها را از همان ابتدا به خود جلب کرد. نادال مانند فدرر در سال های متوالی بر دنیای تنیس سلطه نداشته و سال هایی مانند 2011 و 2015 جوکوویچ را هم تجربه نکرده است، اما نادال در تمام این سال ها به قهرمانی های متوالی رسیده و افت مقطعی فدرر را نداشته و بعد از اولین قهرمانی اش در مسابقات گرند اسلم، برخلاف جوکوویچ برای دومین قهرمانی خود انتظار زیادی نکشید و پس از آن همواره در میان یکی از بهترین تنیسورها بوده است. در این مطلب نگاهی داریم به ثبات بی نظیر نادال و برخی از بهترین سال هایش را بررسی می کنیم.
اولین قهرمانی در رولاند گاروس و آغاز سلطه بر خاک
رافائل نادال در پنجمین سال حرفه ای خود و 3 روز بعد از تولد 19 سالگی اش، در اولین حضورش در مسابقات اوپن فرانسه، موفق به قهرمانی در این مسابقات شد تا نام خود را در جهان طنین انداز کند. سال 2005 با اینکه تنها یک قهرمانی گرند اسلم برای نادال 19 ساله به همراه داشت، اما ماتادور جوان در مسترزهای 1000 امتیازی مونته کارلو، ایتالیا، کانادا و شانگهای نیز قهرمان شد تا یکی از بهترین سال های یک ورزشکار تینیجر را رقم بزند. پیشرفت استثنایی نادال در سال 2005 و افزایش 25 درصدی نرخ پیروزی های او و رسیدن به 89 درصد پیروزی در سال، باعث شد تا نادال قبل از 20 سالگی، به رتبه دوم رنکینگ ATP برسد.
سال 2006 کم و بیش شبیه سال قبل برای نادال بود. او بار دیگر در رولاند گاروس نیز قهرمان شد و تا فینال ویمبلدون نیز پیش رفت. نادال از قهرمانی های خود در مسترزهای 1000 امتیازی مونته کارلو و ایتالیا دفاع کرد و به نیمه نهایی فینال تور جهانی نیز رسید. پیروزی در 83 درصد بازی های سال، باعث شد تا نادال بار دیگر بعد از راجر فدرر، در رتبه دوم رنکینگ ATP قرار بگیرد.
قهرمانی های نادال در رولاند گاروس، مسترز مونته کارلو و اوپن ایتالیا در سال 2007 نیز ادامه یافت و ماتادور اولین قهرمانی مسترز ایندین ولز را نیز تجربه کرد. با پیروزی در 82 درصد بازی ها، نادال سالی بسیار نزدیک به سال 2006 را تجربه کرد و برای سومین سال متوالی، فصل را به عنوان مرد شماره 2 تنیس جهان به پایان رساند.
سال رویایی 2008 و رسیدن به رنکینگ یک ATP
سال 2008، سالی بود که نادال ثابت کرد تنیسوری کامل است و تنها روی خاک مهارت ندارد. او برای اولین بار تا نیمه نهایی اوپن استرالیا پیش رفت و سپس چهارمین قهرمانی متوالی اش را در فرانسه جشن گرفت. اوج کار نادال، پیروزی در فینال ویمبلدون تاریخی آن سال مقابل راجر فدرر بود. دیداری که سرانجام به سلطه 5 ساله فدرر بر ویمبلدون و 4 ساله اش در صدر رنکینگ ATP پایان داد و نادال ضمن کسب اولین عنوان قهرمانی اش در ویمبلدون، به مرد شماره یک تنیس جهان نیز تبدیل شد. سال رویایی نادال اما همچنان ادامه داشت. قهرمانی در مسابقات تنیس تک نفره المپیک 2008 چین، اوج کار اعجوبه اسپانیایی بود. مدال طلای المپیک در بخش تک نفره، همچنان برگ برنده نادال نسبت به دو رقیب دیرینه اش است. با اینکه او نتوانست به فینال اوپن آمریکا برسد و در فینال تور جهانی نیز جایی نداشت، اما با توجه به قهرمانی در 3 مسترز 1000 امتیازی و با نرخ پیروزی 88 درصدی، برای اولین بار سال را به عنوان مرد شماره یک تنیس جهان به پایان رساند. نادال به همراه اسپانیا در این سال توانست از عنوان قهرمانی دیویس کاپ نیز دفاع کند تا افتخار آفرینی هایش برای کشورش تکمیل شود.
2009 عجیب که 2010 ماندگار را به همراه داشت
سال 2009 سال بسیار عجیبی برای نادال بود. او فصل را با قهرمانی در اوپن استرالیا شروع کرد تا سومین عنوان مختلف خود در گرند اسلم را نیز فتح کند، اما برخلاف شروع، ادامه و پایان سال برای ماتادور خوب پیش نرفت. شکست عجیب او در فرنچ اوپن، به قهرمانی های متوالی اش در رولاند گاروس پایان داد و نتیجه نگرفتن در ویمبلدون و یو اس اوپن، علی رغم 3 قهرمانی در مسترزهای 1000 امتیازی، رتبه یک را از نادال گرفت و او بار دیگر سال را در رتبه دوم رنکینگ ATP به پایان رساند.
بعد از سپری کردن فصلی تقریبا ناامیدکننده، نادال در سال 2010 به بهترین فرم خود رسید. پنجمین قهرمانی در فرانسه همراه شد با دومین قهرمانی در ویمبلدون تا ماتادور با روحیه ای عالی پا به آمریکا بگذارد. 3 قهرمانی نادال در مسترزهای 1000 امتیازی با اولین قهرمانی او در یو اس اوپن تکمیل شد تا نادال فاتح 3 گرند اسلم در یک سال شود. شاید بزرگ ترین حسرت نادال در سال 2010، شکست در فینال تور جهانی باشد، چیزی که می توانست سالش را رویایی تر کند. با این حال تنیسور اسپانیایی با پیروزی در 88 درصد بازی هایش، برای دومین بار سال را به عنوان مرد شماره یک تنیس جهان به پایان رساند.
2013 فراموش نشدنی و بازگشت از مصدومیت با افتخار آفرینی در 2017
قهرمانی های نادال در رولاند گاروس همچنان ادامه داشت و او بعد از 2010، در 4 سال بعدی نیز قهرمان این مسابقات لقب گرفت. نادال اما در گرند اسلم های دیگر چند سال ناکام ماند. شکست در فینال ویمبلدون و یو اس اوپن 2011 با 2 شکست در فینال استرالیا اوپن 2012 و 2014 همراه شد تا ماتادور نتواند به تعداد عناوینش در گرند اسلم بیافزاید. با این حال نادال بعد از چند سالی که نتوانسته بود فصلی در حد و اندازه های 2008 و 2010 را رقم بزند، در سال 2013 با قهرمانی در رولاند گاروس و یو اس اوپن، فاتح 2 گرند اسلم شد و از 9 مسترز 1000 امتیازی، 5 مسترز را برنده شد تا یکی از بهترین سال های را تجربه کند، سالی که برای اولین بار نرخ پیروزی بیشتر از 90 درصد برای او به ارمغان آود و مرد اسپانیایی را بعد از 3 سال با عنوان مرد شماره یک تنیس جهان به پایان سال فرستاد.
مصدومیت های نادال از سال 2014 شروع و 2 سالی مانع درخشش های بیشتر او شد اما با این حال ماتادور در سال 2016 فاتح مسترز 1000 امتیازی مورد علاقه اش یعنی مونته کارلو شد و در برزیل نیز مدال طلای المپیک در تنیس دو نفره را بر گردن انداخت. در حالی که به نظر می رسید، مصدومیت دوران نادال را به اتمام رسانده است، او در اوپن استرالیا 2017 به فینال رسید و علی رغم شکست مقابل راجر فدرر، از بازگشت خود گفت. نادال در ادامه برای دهمین بار فاتح رولاند گاروس شد و سومین قهرمانی اش در آمریکا را نیز جشن گرفت تا با 2 قهرمانی اش در مونته کارلو و مادرید، برای چهارمین بار سال را در رتبه یک رنکینگ ATP به پایان برساند.
نادال در ادامه ثابت کرد که مصدومیت نتوانسته مانعش شود. یازدهمین قهرمانی او در فرانسه با 3 قهرمانی در مسترزهای 1000 امتیازی همراه شد تا نادال علی رغم اینکه رتبه اول رنکینگ را از دست داد، سال 2018 را با نرخ پیروزی 92 درصدی که بالاترین نرخ پیروزی در دوران حرفه ای اش است، به پایان برساند. نادال 2019 را نیز مانند 2017 با 2 قهرمانی رولاند گاروس و اوپن آمریکا و 3 قهرمانی مسترزهای 1000 امتیازی به پایان رساند تا با 33 سال سن، مسن ترین تنیسوری لقب بگیرد که سال را به عنوان مرد شماره یک تنیس جهان به پایان رسانده است.
رافائل نادال در حال حاضر با 35 قهرمانی در مسترزهای 1000 امتیازی رکورددار است و تنها یک عنوان قهرمانی تا رسیدن به رکورد راجر فدرر به عنوان بیشترین قهرمانی در مسابقات گرند اسلم فاصله دارد. بی شک او بهترین تنیسور تاریخ زمین های خاکی است و هیچ تنیسوری روی هیچ زمینی قدرت نادال روی خاک را ندارد. نادال تا به امروز تنها 2 بار در دیداری 5 سته روی خاک شکست خورده و در 98 درصد بازی هایش در رولاند گاروس پیروز شده است. نادال تنها تنیسور مردی است که یک گرند اسلم را بیشتر از 10 بار برنده شده است و تنها تنیسوری است که 2 و 3 تورنمنت را 9 بار یا بیشتر برنده شده است (رولاند گاروس، مونته کارلو و بارسلونا). او از در طی سال های 2005 تا 2012، 8 بار متوالی فاتح مسترز 1000 امتیازی مونته کارلو شد. بی شک نادال یکی از برترین تنیسورهای تاریخ است و شاید روزی از لحاظ آمار نیز به تواند به عنوان بهترین تنیسور تاریخ شناخته شود.
خلاصه ای از بهترین حرکت های رافائل نادال
