فیلم هاراگیری یا هاراکیری به کارگردانی ماساکی کوبایاشی محصول سال 1962 ژاپن
فیلم در مورد یه سنت ساموراییه به نام هاراگیری ؛ خودکشی شرافتمندانه در مقابل زندگی با حقارت، همونطور که در پوستر فیلم مشخصه فرد شمشیرشو به داخل شکمش فرو میکنه و بصورت افقی و بعد عمودی شکمشو پاره میکنه و رودهاشو بیرون میریزه و بلافاصله یک فرد کمکی گردن اونو میزنه
کوبایاشی بدون اینکه پشت یا مقابل این سنت باشه به خوبی ما رو با این آداب آشنا میکنه ، بنده هم اصلا نمیخوام وارد این بحث بشم چون نه در حوصله این نقد هست نه من سواد پرداخت به این موضوع رو دارم
فیلم با یه تیتراژ از درون قصر ارباب سایتو شروع میشه و توی اتاقا میچرخه و با یه نریشن که مکان و زمان رو به ما میده وارد داستان میشه
زمان فیلم به سال 1630 میلادی برمیگرده جای که کشور در آرامش کامل به سر میبره و هیچ جنگ و خونریزی وجود نداره و خیلی از سامورایی ها بیکار شدن و همین باعث فقرشون شده و دست به خودکشی یا تظاهر به خودکشی میزنن
از همین رو سامورایی سالخورده به نام تسوگومو به قصر ارباب سایتو میره و ازشون درخواست جای برای انجام مراسم رو میکنه تا هاراگیری کنه ، در اینجا یکی از ملازمان به اربابش این مطلبو انتقال میده سایتو با حسرت میگه : بازم یکی دیگه!
این جمله کلیدی دید سایتو به این مطلبه که ما در فیلم درگیرش میشیم ، اول فکر میکنیم سایتو از فقر ناراحت میشه و در ادامه میفهمیم از شیادی یک عده که با این عمل قصد گدای و اخاذی رو دارن ناراحته
فیلم در قصر بیشتر نمای pov داره ، pov سایتو ، تسوگومو و ملازمان ؛ ما در فیلم غرق میشیم و خودمونو اونجا حس میکنیم
در فیلم دکور و طراحی صحنه خاصی نمیبینیم که البته درستشم همین چون در حال تماشای یه فیلم ژاپنی هستیم فقط ای کاش فیلمساز محترم فیلم رنگی میساخت تا از این یکنواختی صحنه و وارفتگی جلوگیری کنه
فیلم یه واژه کلیدی داره که کل حرف فیلمساز همینه : تسوگومو خطاب به سایتو میگه ازش پرسیدی دوروز وقت برای چی میخواد ؟
یه ضعف دیگه فیلم داره چرخشهای سریع دوربین از تسوگومو به سایتوست که تصویر وا میره
شخصیت سایتو هم خوب پرداخت نمیشه
در کل دیدن این فیلم حتما می ارزه
من به این فیلم نمره 75 از 100 رو میدم
