اختصاصی طرفداری- برانکو با دستی خالی پرسپولیس را به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند تا نشان دهد که از لحاظ تاکتیکی از بهترین ها است. پرسپولیس با چند تغییر نسبت به بازی رفت در دوحه به میدان گام گذاشت. این تغییرات شامل حضور انصاری به عنوان زوج جلال حسینی در دفاع میانی، حضور شایان مصلح در جناح چپ و انتقال شجاع خلیل زاده به پست دفاع راست به جای سیامک نعمتی بود که در دیدار رفت در این پست به میدان رفته بود. دیگر تغییر پرسپولیس بازگشت کمال کامیابی نیا به عنوان هافبک دفاعی تیم بود که با حضور او بشار رسن و احمد نوراللهی آزادی عملی بیشتری در زمین پیدا کردند و به دروازه حریف نزدیکتر بازی کردند. امید عالیشاه که در بازی رفت در سمت چپ بازی میکرد در این بازی حاضر نبود و سیامک نعمتی در این پست جایگزین او شده بود.
نیمه اول (پرسپولیس 0-1 السد)
با توجه به اینکه تماشاگران پرسپولیس جو وحشتناکی را برای بازیکنان السد ایجاد کرده بودند، ولی این تیم به جز دقایق اولیه که تحت تاثیر این جو وحشتناک قرار گرفته بود، هر چه از بازی سپری می شد برتری خود را به میزبان دیکته کرد و با پرس پیوسته و سنگین اجازه هر گونه خود نمایی را از بازیکنان پرسپولیس گرفت. عملکرد خوب ژاوی و گابی در میانه میدان و دوندگی های بی امان این دو بازیکن در کنار هو یانگ جونگ، باعث فشار زیادی به خط هافبک پرسپولیس شد. فشار و خلاقیت خط هافبک السد به حدی بود که با جابه جایی های خوب خود و فضاسازی برای یکدیگر به خوبی خود را در موقعیت گل قرار می دادند. در نیمه اول شکل حملات السد به این گونه بود که ژاوی، عفیف و بونجاح با حرکت های ممتد خود در فضاهای پشت محوطه جریمه پرسپولیس سعی در ارسال پاس های نهایی را داشتند و با استفاده از کندی انصاری در قلب خط دفاعی سعی در ضربه زدن به خط دفاعی این تیم را داشتند و در نیمه اول روی یکی از این صحنه ها موفق به زدن گل هم شدند و صاحب موقعیت های خوب دیگری هم داشتند.
به گل اول بازی دقت کنید. حرکتی که از چپ آغاز شد و پاسی که برای مهاجم ارسال شد. عفیف با اثر نگذاشتن روی توپ دو مدافع پرسپولیس را از جریان بازی خارج کرد و موقعیت خوبی را برای بونجاح ساخت که این مهاجم توانمند با یک ضربه دقیق دروازه بیرانوند را باز کرد.
صحنه ای دیگر را مثال خواهیم زد. در دقیقه 43 مدافعان پرسپولیس در ضد حمله بازیکنان السد جا مانده اند. توپ برای مهاجم ارسال شده است و بازیکن السد انصاری را در کنارش دارد. او از کندی انصاری استفاده می کند و در کورس با او به راحتی پیش می افتد و این بیرانوند که با واکنش عالی خود این موقعیت خوب السد را دفع می کند.
السد در نیمه اول نزدیک به 63 درصد مالکیت توپ و میدان را در اختیار داشت و در کنارش 276 پاس را در زمین رد و بدل کرد. نمایشی بی نقص از تیم قطری در نیمه اول که باعث شد پرسپولیس به شدت احتیاط را چاشنی کار خود کند. به صورتی که این تیم در نیمه اول تنها موفق شد یک شوت در چارچوب را توسط گادوین منشا به نام خودش به ثبت برساند.
نیمه دوم (پرسپولیس 1-1 السد)
در نیمه دوم بازی تا حدودی به تعادل کشیده شد. هافبک های خلاق السد که در نیمه اول دوندگی بی امانی داشتند به علت بالا بودن میانگین سنشان دیگر نتوانستند دوندگی بالای خود در نیمه اول را تکرار کنند و همین علت، باعث به تعادل کشیده شدن بازی در نیمه دوم شد. با این حال نباید از دستورات تاکتیکی برانکو در تغییر شکل بازی پرسپولیس هم به راحتی گذشت. پرسپولیسی که در نیمه اول باز بازی می کرد و فضاهای زیادی را در اختیار بازیکنان السد گذاشت، در نیمه دوم به طور کلی متحول شد و موفق به مهار و قطع ارتباط این خط هافبک با خط حمله زهردارش شد. اما در نیمه دوم برانکو با جابه جایی شایان مصلح و انصاری در مقاطعی از بازی و نزدیک کردن جلال حسینی به این دو بازیکن در کنار عقب تر بازی کردن کمال کامیابی نیا به مدافعین میانی تیمش (دقیقا همان کاری که احمد نوراللهی در بازی رفت به خوبی انجام داده بود) زهر حملات این تیم را تا حد زیادی کاهش داد و به مانند بازی رفت با حساب کردن روی خلاقیت های مهاجمانش همانند دوحه توانست مزد این حرکت هوشمندانه را بگیرد. خط حمله ای که در این بازی با زوج علیپور، گادوین منشا و گاها جابه جایی های این دو بازیکن با سیامک نعمتی بسیار موفق عمل کردند و در یکی از همین جا به جایی ها بود که سیامک نعمتی که در جناح چپ قرار گرفته بود. با حضور در پیشانی خط حمله و با ارسال زیبای گادوین منشا توانست دروازه مشعل را به زیبایی هر چه تمام تر باز کند.
شکل بازی پرسپولیس در نیمه دوم شباهت بسیاری به بازی در دوحه داشت. تیمی که برخلاف نیمه اول فضاها را به خوبی پوشش داد و از داشته هایش نهایت استفاده را برد. یکی از نکات جالب توجه بازی که در بازی رفت هم دقیقا مشابه این حرکت انجام شده بود به حرکت عالی منشا و علیپور بر می گردد که در بازی رفت هم روی حرکت ترکیبی بشار رسن و منشا انجام شد در این بازی هم به زیبایی شکل گرفت. حرکت از اینجا شروع شد که علیپور طی یک و دوی زیبا با گادوین منشا به عمق زد. منشا با رهایی از مدافعان السد به سمت دروازه حرکت کرد و با دید بالای خود پاس فوق العاده ای را برای علیپور فرستاد که در نهایت ضربه مهاجم جوان پرسپولیس با واکنش زیبای مشعل همراه شد و متاسفانه این حرکت زیبا همانند دوحه به گل تبدیل نشد ولی این حرکت نشان دهنده درک بالای بازیکنان پرسپولیس از هم دیگر و بازیخوانی فوق العاده شان از یکدیگر را داشت.
در ستایش برانکو و پرسپولیس
در ستایش برانکو و تیمش باید همان نگارشی را به کار برد که در داستان های تخیلی و معجزه آسا استفاده می شود. تیمی که با دست خالی، محروم از پنجره نقل و انتقالات، رفتن ستاره های بزرگ تیم بعد از جام جهانی با بازیکنانی بسیار محدود در هر پست حالا در فینال آسیا قرار دارد و این دستاورد به چیزی بسیار بیشتر از مسائل تاکتیکی احتیاج دارد. پرسپولیس در طول این رقابت ها تیمی کاملا همدل بود و با تمامی ضعف هایی که داشت در مقابل تیم های بزرگ و پرمهره آسیا ایستاد و تنها یک گام دیگر تا تکمیل شگفتی فاصله دارد. از استارت استثنایی علیپور در دقایق پایانی در دوحه تا سیو خیره کننده بیرانوند در آزادی نشان دهنده باور بالای شاگردان برانکو است. باوری که غیر ممکن ها را ممکن ساخت و نشان داد که می توان افسانه ها را با تلاش مستمر و جاه طلبی بالا ساخت. ارزش کار این مجموعه تا به همین جا آنقدر بالا بوده است که تا ساعت ها می توان راجع به این موضوع و شجاعتی که این مجموعه در طول این بازی ها انجام داد صحبت کرد. ولی بهتر است که تمامی بحث ها را به بعد از فینال آسیا واگذار کنیم. فینالی که پرسپولیس هنوز تجربه قهرمانی در آن را ندارد و این مجموعه می تواند با قهرمانی در این تورنومنت برای همیشه به عنوان درخشان ترین برگ دفتر تاریخ پرافتخار این باشگاه بدرخشد و برای هواداران این باشگاه دستاوردی را به ارمغان بیاورد که سال هاست در انتظارش هستند.
