🗒 | هنر مذاکره به زبان ساده؛ لئوناردو-ماروتا-گرانفسکایا؛ برنده و بازنده چه کسی بود؟
♦️هنوز یک هفته از حضور رسمی "لئوناردو آرائوخو" بعنوان مسئول بخش فنی و ورزشی میلان نگذشته، اما او حتی پیش از رسمی شدن و تحویل گرفتن دفترش در کازا میلان از ماسیمیلیانو میرابلی، خود را درون یک چالش بسیار بزرگ و مهم قرار داد. چالشی که بیرون آمدن از آن با موفقیت، یک چشم انداز و امیدواری بزرگ برای هواداران ترسیم میکرد. و بالتبع، شکست و یا حداقل بطور مطلوب به پایان نرساندن آن، ناامیدی در ابتدای پروژه جدید باشگاه بوجود می آورد. سه باشگاه (میلان، یوونتوس، چلسی) نقل و انتقالاتشان به یکدیگر گره خورده و هر یک از طرفین خواهان به کرسی نشاندن خواسته خود بودند.
❓شرایط سه تیم پیش از شروع مذاکرات و ایده آل های آن ها
🔺یوونتوس
پس از قطعی کردن انتقال کریستیانو رونالدو، پیدا کردن جای خالی در ترکیب یوونتوس دشوار شده بود، گذشته از آن و در مقایسه با ماریو مانژوکیچ که مهاجم دوم بیانکونری است، فروش ایگواین از نظر اقتصادی کمک بیشتری به یووه میکرد. ایگواین بزرگترین خروجی یوونتوس محسوب میشد و تا پیش از بوجود آمدن ایده بازگشت بونوچی، بنظر نمیرسید مدافع دیگری خارج و یا جذب شود و تنها اخبار ضد و نقیض درباره دیگو گودین و احتمال پیوستنش به یووه مطرح شده بود. یووه هدف دوم خود را در تابستان، بازگرداندن بونوچی که تمایلش برای بازگشت را نشان داده بود، قرار داد. با ترافیک سنگین در خط دفاعی، ماروتا و پاراتیچی به این جمع بندی رسیدند که یکی از بین روگانی و بن عطیه میتواند در راه بازگشت بونوچی، قربانی شود.
🔺چلسی
چلسی پس از انتصاب مائوریتزیو ساری، در صدد تقویت و جذب بازیکنان مدنظر مربی ایتالیایی قرار داشت. گنزالو ایگواین یکی از نام های اولیه لیست ساری بود، آن ها در ناپولی روز های خوبی را سپری کردند و حتی پس از ترک ناپل و برخلاف دی لائورنتیس، رابطه ایگواین و ساری هرگز دچار لغزش نشد. چلسی همچنین به یک مدافع جدید نیاز داشت و ساری باز هم به سراغ یکی از بازیکنان سابقش رفته بود، دنیله روگانی که در امپولی زیر نظر ساری کار کرده و حتی به تیم منتخب سال سری آ راه یافت، گزینه اول برای تقویت دفاع چلسی بود. چلسی پیش از فروش موراتا، نمیتوانست ایگواین را جذب کند و مارینا گرانفسکایا مسئول نقل و انتقالات چلسی، با قرار دادن تگ ۶۰-۷۰ میلیونی امیدوار بود که یکی از تیم های علاقه مند -که میلان در صدر آن ها قرار داشت- او را خریداری کرده و مقدمات برای ورود ایگواین و همچنین روگانی فراهم شود.
🔺میلان
میلان هدف اول خود را در این تابستان خرید یک مهاجم بزرگ قرار داده بود و گزینه هایی مانند فالکائو، ایموبیله، و موراتا جدی ترین نام ها برای پوشیدن پیراهن روسونری بودند. پیش از ورود لئوناردو، میرابلی تقریبا کار انتقال موراتا را تمام کرده بود و درصورت "بله" نهایی لئوناردو، اکنون دومینوی نقل و انتقالات سه باشگاه میتوانست بطور کاملا متفاوت رقم بخورد. لئوناردو همچنین با یک شوک مواجه شده بود، بونوچی درخواست خروج داده و میلان باید مشکل خط دفاع خود را نیز به مشکلات بیشمارش اضافه میکرد.
❓برنده و بازنده
🔺ظاهرا میلان در مذاکرات پیوسته سه باشگاه، دست پایینتر را داشت. در واقع زمانیکه شما یک بازیکن ناراضی دارید که خواهان جدایی است، کار بسیار دشواری برای متقاعد کردن او و یا حتی رقم زدن اتفاقات مثبت برای باشگاه، با خروج آن بازیکن خواهید داشت. همچنین درگیری میلان با مشکلات فرپلی مالی یوفا، دست آن ها را برای خرید مهاجم بسته بود. از طرف دیگر یوونتوس با اعتماد به نفس به این ماجرا نگاه میکرد، بونوچی خواهان بازگشت بود و آن ها نیاز نبود خیلی خود را به دردسر بیندازند، چرا که این معامله احتمالا دیر یا زود نهایی میشد. از طرفی چلسی نیز ایگواین و روگانی را با پیشنهادی ۱۰۰ میلیونی یا بیشتر زیر نظر داشت و گویا همه چیز طبق میل و خواسته آن ها در حال انجام بود. پس از جلسه لئوناردو با پاراتیچی و ماروتا، او اعلام کرد که مشکلی با جدایی بونوچی ندارد، خود بازیکن هم مایل به این انتقال است، اما تنها درصورتی با این جدایی موافقت میکند که ماتیا کالدارا وارد معامله شود، و همچنین یووه ایگواین را نیز به میلان بفروشد. یووه مشکلی با جدایی ایگواین نداشت، هرچند ترجیح آن ها فروش به یک تیم خارجی بود و نه میلان، اما ماتیا کالدارا بطور مشخص بازیکن غیرقابل فروش آن ها محسوب میشد. طبیعتا در اولین جلسه ماروتا و پاراتیچی این معاوضه را رد کردند و بازیکنان دیگر از جمله روگانی، بن عطیه، پیاتسا و ... را پیشنهاد دادند، اما لئوناردو یک قدم هم رو به عقب بر نداشت و تنها کالدارا را میخواست. مذاکرات حدود یک هفته ادامه داشت، حتی گرانفسکایا برای هایجک کردن این دو بازیکن و آوردنشان به چلسی با پاراتیچی دیدار کرد، اما دو مشکل بزرگ بر سر عملی شدن انتقال آن ها وجود داشت. یووه بطور جدی بونوچی را میخواست، آن ها که هدف کوتاه مدت خود را کسب لیگ قهرمانان قرار داده اند، بونوچی را برای کمک به این هدف گزینه مناسبی دانستند و خواستار اضافه کردن او به تیم الگری شدند، لئوناردو که به خوبی از این خواسته آن ها آگاه بود، بونوچی را بعنوان برگ برنده در اختیار داشت و حاضر به فروش او بدون کالدارا نمیشد. حتی پیشنهاد معاوضه ایگواین و بونوچی هم رد شد. از طرف دیگر لئوناردو برای موراتا اقدام نکرد و چلسی بدون فروش او نمیتوانست ایگواین را جذب کند. در اینجا بود که لئوناردو با صبر کردن توانست همه چیز را به سود میلان کند. او ضمن در اختیار داشتن بونوچی بعنوان برگ برنده، با منتفی کردن انتقال موراتا به میلان، باعث تسریع انجام معامله شد و پس از آن صبر کرد. مذاکرات چلسی و یووه به بن بست خورد و صبر لئوناردو جواب داد. یووه با معاوضه کالدارا-بونوچی سرانجام موافقت کرد، میلان ایگواین را هم میخواست، اما با شرایط خاص! پیشنهاد لئوناردو انتقال قرضی با حق خرید اختیاری بود که در ابتدا با مخالفت همراه شد، اما سرانجام با این انتقال نیز موافقت کردند. همچنین بجای دستمزد ۷.۵ میلیونی که ال پیپیتا در یوونتوس دریافت میکرد، میلان اکنون ۶ میلیون سالیانه به او پرداخت خواهد کرد. لئوناردو به هر خواسته ای که در جلسه اول با ماروتا و پاراتیچی داشت در نهایت رسید. خروج بونوچی شاید در ابتدا برای میلان مطلوب نبود، اما جدایی او بدلیل خواسته خودش اجتناب ناپذیر شد و لئوناردو با پذیرش این جدایی، سعی کرد بهترین اتفاق پس از خروج او را برای میلان رقم بزند و میتوان گفت موفق به انجام آن شد. در واقع گرفتن بازیکن غیرقابل فروش یوونتوس و همچنین یکی از بهترین مهاجمان دنیا بصورت قرضی را میتوان مدیریت بحران به بهترین شکل ممکن توسط لئوناردو و شاهکار او دانست. دو انتقالی که تنها پس از گذشت یک هفته از ورودش عملی شدند. سال گذشته میلان با صرف ۲۵۰ میلیون یورو و زمان کافی از ابتدای باز شدن پنجره نقل و انتقالات، در جذب یک مهاجم کلاس جهانی ناکام بود و اکنون در یک هفته و با مشکلات مالی فراوان، ایگواین جذب شده است و جانشین بونوچی نیز بازیکن غیرقابل فروش یوونتوس ینی ماتیا کالدارا است. نمیتوان گفت که یووه در این معامله ضرر بزرگی متحمل شده و یا بازنده بوده، نه اینطور نیست. آن ها به هدف اولیه شان که فروش ایگواین بود رسیدند، همچنین با خرید بونوچی یک ریسک کم خطر انجام دادند که ممکن است جواب بدهد و یا شکست بخورد، اما ایده آل برای آن ها بجای تقویت میلان و از دست دادن یکی از آینده دار ترین مدافعان دنیا، حفظ کالدارا و فروش ایگواین به چلسی بود، که عملی نشد و ماروتا در نهایت مقابل خواسته های لئوناردو کوتاه آمد. چلسی اما بدون شک بازنده تحولات هفته اخیر میان سه باشگاه بود. آن ها علاوه بر ناکامی در جذب ایگواین، از خرید کالدارا نیز محروم شدند، و اکنون سخت بنظر میرسد که یوونتوس با خروج دیگر مدافع جوان خود ینی دنیله روگانی موافقت کند.
