با بررسی استادیو دو مورومبی همراه ما باشید.
| نام کامل: استادیو سیسِرو پُمپِئو دِ تولِدو |
| مکان: پراسا روبرتو گومس پِردوسا؛ 1؛ سائوپائولو؛ برزیل |
| راه های دسترسی عمومی: ایستگاه شماره 4 سائوپائولو - مورومبی |
| مالک: باشگاه سائوپائولو (سائوپائولو اف. سی.) |
| اپراتور: سائوپائولو اف. سی. |
گنجایش: 67,011 نفر |
| بیشترین تعداد تماشاگر: 138,032 (کورینتاس 1-2 پونته پِرِتا؛ 9 اکتبر 1977) |
سایز زمین: 105x68 متر |
| جنس زمین: چمن شرکت "برمودا سِلِبریشن" |
| آغاز پروژه: 15 آگوست 1952 |
| زمان ساخت: 17 سپتامبر 1953 تا 25 ژانویه 1970 ؛ افتتاح: 2 اکتبر 1960 |
| بازسازی: 1994-1996؛ 2000؛ 2009؛ 2016 |
| مهندس معمار: ژائو باتیستا ویلانوا آرتیگاس |
استادیو سیسِرو پمپِئو دِ تولِدو که با نام استادیو دو مورومبی هم شناخته می شود یک استادیوم فوتبال قدیمی در سائوپائولوی برزیل است. این ورزشگاه خانه باشگاه برزیلی مشهور سائوپائولو است. این استادیوم به افتخار سیسرو پومپئو دِ تولدو؛ رئیس باشگاه در زمانی که بیشتر ورزشگاه تکمیل شد؛ نام گذاری شده است. استادیو دو مورومبی بزرگترین استادیوم اختصاصی برزیل است و طراحی آن بر عهده ژائو باتیستا ویلانوا آرتیگاس بوده است.
تاریخچه
باشگاه سائوپائولو از چاکارا دا فِلورستا (ورزشگاهی 15,000 نفری در سائوپائولو) برای استقرار تیم و بخش اداری اش استفاده میکرد. این رویه از 1930 (سال تاسیس باشگاه) تا 1935 ادامه داشت. باشگاه دچار مشکلات مالی می شود و ورزشگاه و بازیکنان اصلی اش را از دست می دهد. وقتی تیم دوباره در 1936 جمع می شود استادیومش را از دست رفته می بیند بنابراین باشگاه از همان سال شروع به اجاره کردن استادیو آنتونیو آلونسو برای انجام بازی های خانگی اش می کند. استادیومی که متعلق به باشگاه کلوبه اتلتیکو پائولیستا بود. در سال 1938؛ با ادغام شدن اِستودانته پائولیستا و اِستودانته دِ سائوپائولو، سائوپائولو مالک ورزشگاه می شود. با افتتاح شدن استادیو دو پاکائِمبو در سال 1940؛ سائوپائولو شروع به برگزاری بازی های خانگی اش در آن کرد و استادیوم آنتونیو آلونسو را در سال 1942 به یوونتوس فروخت.
لوگوی پرافتخار ترین باشگاه برزیل؛ سائوپائولو
در سال 1944 سائوپائولو زمینی خرید که کانیندِه نامیده می شد. از این مکان تنها جهت استقرار واحد اداری و برگزاری جلسات تمرینی استفاده می شد زیرا استادیوم آن کوچک بود و زمین نیز به دلیل مساحت کمش امکان توسعه نداشت. سائوپائولویی ها به جستجویشان ادامه دادند.
در سال 1952؛ رئیس وقت باشگاه سیسرو پومپئو د تولدو از شهردار سائوپائولو در خواست قطعه زمینی در ناحیه ایبیراپوئِرا کرد. شهردار این خواسته را نپذیرفت اما قطعه زمینی را در ناحیه مورومبی به باشگاه اهدا کرد.
سیسرو پومپئو د تولدو؛ رئیس وقت باشگاه سائوپائولو
سرانجام در 15 آگوست 1952، کشیش باستوس زمین را مبارک اعلام کرد و کار ساخت و ساز مورومبی آغاز شد. هیچکس نمیدانست که استادیوم در دست ساخت، بزرگترین استادیوم اختصاصی برزیل و سومین استادیوم بزرگ این کشور خواهد بود. پر افتخار ترین باشگاه برزیل داشت خانه ای مناسب شان و جایگاه خودش را بنا می کرد.
بخشی از هزینه های ساخت این استادیوم از فروش زمین و کمپ کانینده به پورتوگِسا در سال 1956 تامین شد که خرج مصالح مورد نیاز گردید. طراحی استادیوم جدید را ژائو باتیستا ویلانوا آرتیگاس، یکی از دانش آموختگان مدرسه معماری مدرن بر عهده داشت.
در ساخت این استادیوم از 280 میلیون کیسه سیمان و 50,000 تن آهن استفاده شد مه هر دو عدد یک رکورد هستند. (این مقدار آهن به صورت سیمی می تواند 2.5 دور به دور زمین گردانده شود.) پس از مرگ سیسرو پومپئو، شایعه شد که شهرداری می خواهد استادیوم مورومبی را صاحب شود و آنرا تکمیل کند و سائوپائولو نیز صاجب پاکائِمبو شود؛ اما لائُندو ناتل که از طرف هیئت مدیره نیز پشتیبانی می شد؛ تصمیم گرفت تا پروژه مورومبی را پس از مرگ رئیس باشگاه ادامه دهد تا سائوپائولو صاحب استادیومی عظیم و اختصاصی شود.
بازی افتتاح در تاریخ 2 اکتبر 1960 بین سائوپائولو و اسپورتینگ کلوبه دِ پورتوگال انجام شد که سائوپائولو 1-0 اولین پیروزی خود در خانه جدیدیش را جشن گرفت.
در سال 1970، کار ساخت استادیوم به کل به پایان رسید. پس به همین جهت بازی افتتاحیه دیگری بین سائوپائولو و پورتو پرتغال انجام شد که 1-1 به تساوی انجامید. استادیوم تکمیل شده گنجایش 140,000 نفر هوادار را داشت.
استادیو مورومبی در 23 ژانویه 1970
در سال 1994 اولین اورهال (تعمیرات اساسی) استادیوم آغاز شد که در سال 2000 به طور کامل به اتمام رسید. مشگلات بسیاری از جمله سیستم پخش آب رفع شد. سیستم های جدید نورپردازی نیز در مورومبی نصب شدند و برای ایمنی هر چه بیشتر تماشاگران؛ گنجایش استادیو مورومبی به 80,000 نفر کاهش یافت. پس از آخرین بازسازی ها، ظرفیت فعلی استادیوم 67,052 نفر تماما با صندلی است. باشگاه سائوپائولو برنامه هایی جهت مسقف ساختن ورزشگاه دارد ولی هنوز این برنامه ها به نتیجه نرسیده اند.
این استادیوم قرار بود که میزبان دیدار افتتاحیه جام جهانی 2014 باشد. اما بدلیل گارانتی نشدن آماده شدن سروقت استادیوم و عدم تزریق مالی لازم از سوی سائوپائولو، این فرصت از مورومبی گرفته شد و به استادیوم تازه تاسیس کورینتاس آرنا داده شد. استادیو مورومبی بدین ترتیب شانس میزبانی افتتاحیه جام جهانی 2014 را از دست داد و در ادامه نتوانست میزبان حتی یکی از مسابقات جام بیستم باشد.
