Sarmad Radمهم تر از شکست، نگرش بعد از شکسته...من با یونایتد اندی کول و دوایت یورک...با گیگز و اسکولز طرفدار نفرین سرخ شهر منچستر شدم. با کفشی که فرگوسن شوت کرد و با دیوید بکهام و تدی شرینگهام. با طراوت و عشق به فوتبال. با سلطنت بر انگلیس و آقایی در اروپا...هر آدم جاه طلب نادونی هم می فهمه تیم ما در حال گذاره و منم مدتی هست که دیگه تو تاریخ دست و پا نمی زنم اما دلم نمی خواد از مربی تیمم بشنوم " این چیزها قبلا هم برای این باشگاه پیش آمده " انگار که هیچ اتفاقی نیفتاده، انگار در جاه طلبی ما حتی از تاتنهام پوچتینو هم در وضعیت پایین تری هستیم...انگار...انگار روح ما رو کشتند...بعد فرگوسن هیچ وقت دیگه اون ذهنیت در تیم وجود نداشت و با این مصاحبه های چرند هیچ وقتم فک نمی کنم برگرده...
من محصول نسل تو نیستم مورینیو...هیچ وقتم نمیشم. امیدوارم توام دیگه ازین دری وری ها تحویل من و امثال من ندی!
مهم تر از شکست...نگرش بعد از شکسته، انگار که روح ما را کشتند!