هدفم از این پست تنها جوابی به بعضی شبهات ذهن یه عده بچه سال فعال در سایته که به بهانه هواداری از تیم محبوبشون،گرانترین و سخت ترین ورزش دنیا رو زیر سوال میبرن.بزرگی فرمولا وان از درک ذهن خردسال بعضی‌ها خارجه
امیدوارم از خوندنش خسته نشین و لذت ببرید!
منبع:تخلیص از دیجی کالا مگ
.
فرمول یک یعنی شاهکار مهندسی
شاید به جرات بتوان گفت که فرمول یک می‌تواند عنوان بزرگ‌ترین مسابقات خودرویی را از آن خود کند. بزرگ از آن جهت که در این ورزش، شاهد حضور خودروهایی هستیم که در اوج شاهکار مهندسی و تکنولوژی طراحی و تولید شده‌اند. از آن‌جایی که در این مسابقات، صدم ثانیه‌ها هم نقش حیاتی در تعیین مقام‌ها دارند، خودروسازها تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند تا بهترین و بی‌نقص‌ترین محصول خودشان را در این مسابقات بیاورند.
حداقل وزن خودروهای فرمول یک برای شرکت در مسابقات، ۷۰۲ کیلوگرم است. این وزن با احتساب وزن راننده و خودرو بدون باک محاسبه شده است. برای کاهش وزن این خودروها از مواد سبکی مثل فیبر کربن استفاده می‌شود. از ویژگی‌های فیبر کربن می‌توانیم به وزن بسیار کم و در عین حال، مقاومت بالای آن اشاره کنیم. (فیبر کربن می‌تواند بسته به نوع ساختارش، ۳ برابر سبک‌تر از آلومینیوم و ۵ برابر مقاوم‌تر از فولاد باشد.)
مثلا چقدر سریع؟
رکورد حداکثر سرعت خودروهای فرمول یک، ۳۷۵ کیلومتر بر ساعت است. گذشته از سرعت بالا، خودروهای فرمول یک شتاب‌گیری فوق‌العاده‌ای هم دارند. خودروی فرمول یک، برای رسیدن از حال سکون تا سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، حدود ۲٫۶ ثانیه زمان لازم دارند. اگر صبور باشید، در این خودروها می‌توانید ظرف ۵٫۲ ثانیه از حال سکون به سرعت ۲۰۰ کیلومتر برسید. خودروهای فرمول یک ترمزهای قدرتمندی دارند، به‌طوری که در کمترین زمان رانندگان می‌توانند سرعت خودرو را به حداقل برسانند و کنترل خودرو را به خوبی در شرایط مختلف در دست بگیرند.
تعویض دنده‌ی خودروهای فرمول یک تنها در کسری از ثانیه صورت می‌گیرد. به‌طور میانگین، سرعت تعویض دنده این خودروها ۵۰ برابر سرعت پلک‌زدن شماست! حالا حساب کنید که در این سطح از فناوری، رقابت میان تیم‌های شرکت کننده تا چه حد جدی است.
ورود به دنیای مسابقات فرمول یک کار ساده‌ای نیست. بسیاری از رانندگان مشهور امروز از سن‌های بسیار کم، دوره‌های رانندگی را شروع کرده‌اند؛ به‌طور مثال مایکل شوماخر، زمانی‌که ۴ ساله بود، رانندگی را با یک اتومبیل پدالی آغاز کرد و لوییس همیلتون در سن ۸ سالگی وارد کارتینگ شد. البته دوره‌های قبل به این شدت رقابت‌ها سنگین نبود و بعضا افرادی پیدا می‌شدند که در سن‌های بالاتر با استعدادهای بی‌نظیرشان وارد این دنیا شوند و خوش بدرخشند. حالا که رقابت‌ها سخت و نفس‌گیر شده، علاقمندان باید دوره‌های رانندگی بسیار زیادی طی کنند تا با نتایج رضایت‌بخشی که از مهارت و عملکرد خود به نمایش می‌گذارند، اعتماد تیم‌های شرکت‌کننده را جلب کنند.
راننده فرمول یک باید مثل یک خلبان باشد!
گذشته از مهارت‌های بالای رانندگی، شخص متقاضی برای شرکت در این مسابقات باید توانایی مقاومت در برابر فشارهای ناشی از شتاب‌گیری‌های سریع را هم داشته باشد؛ چراکه مثلا در یک ترمز‌گیری شدید، فشاری بیش از ۵ برابر جاذبه‌ی زمین به راننده وارد می‌شود. تحمل این فشار برای بسیاری ممکن نیست. فشاری که می‌تواند دو برابر میزان فشار وارد بر فضاپیمای شاتل در حالت عادی باشد! بنابراین درکنار مهارت‌های فوق‌العاده رانندگی، راننده فرمول وان باید بتواند مثل خلبان‌های حرفه‌ای در شرایط سخت، خوب عمل کند و عکس‌العمل به‌موقع و هوشمندانه‌ای داشته باشد.
فرمول یک، ورزشی پرهزینه
فرمول یک به عنوان یکی از پرهزینه‌ترین ورزش‌های دنیا شناخته می‌شود. برای برگزاری، شرکت در مسابقات و هم‌چنین پرداخت دستمزد رانندگان و افراد فعال در تیم، هزینه‌های قابل توجهی صرف می‌شود. آماده کردن زیرساخت‌های لازم برای برگزاری مسابقات سالیانه این ورزش در کشورهای مختلف بودجه‌های کلانی می‌طلبد.
برای ساخت یک خودرو فرمول وان به‌طور متوسط ۲٫۸ میلیون دلار هزینه می‌شود. دستمزد رانندگان هم بسته به تیم و اعتبارشان می‌تواند متفاوت باشد و اعداد آن‌ها فاش نمی‌شود. با این وجود در منابعی گفته شده که پیش از این، رانندگان تیم مرسد‌س‌بنز و فراری برای یک فصل، دست کم ۲۵ میلیون دلار دریافت کرده‌اند. (این مبلغ بدون درنظر گرفتن کارهای تبلیغاتی این افراد برای برندهای مختلف است.) این اعداد و ارقام خیلی بیشتر از آن است که بتوانیم تصورش را کنیم. مثلا بهترین راننده فرمول یک حرفه‌ای می‌تواند ۱۰ دستگاه بوگاتی شیرون یا ۴۴۰۰ دستگاه پراید با احتساب ارز ۳۷۰۰ تومانی تنها با درآمد یک فصل خود تهیه کند!
شاید برایتان جالب باشد که فرمان خودرو فرمول وان چیزی در حدود ۶۰ هزار دلار قیمت دارد. به عبارتی، با ارزش دلار امروز، فرمان این خودرو معادل قیمت یک خودروی لوکس ۲۲۰ میلیون تومانی است! به عبارتی ارزش قیمتی حدودی مجموع دو خودرو هیوندای النترا و توسان تنها در یک فرمان فرمول یک جای داده شده است! قیمت بالای این فرمان به دلیل پیچیدگی در فناوری و ساخت آن است. فرمان این خودروها نمایشگر، چراغ‌های هشدار دهنده و کلیدهای متنوعی دارد. شرکت سازنده در طراحی این فرمان‌ها سعی می‌کند تا بیشترین قابلیت‌ها را در اختیار راننده بگذارد؛ در عین حال چیدمان این کلیدها باید بسیار ساده باشد تا راننده در کمترین زمان از تنظیمات مختلف حین رانندگی بهره ببرد. این‌ها همه نشان از هزینه‌ی بسیار سنگین شرکت‌های حاضر و فدراسیون در برگزاری مسابقات است.
کلام آخر، فرمول یک یعنی اوج هیجان و هماهنگی
اگر بخواهیم جمع‌بندی کوتاهی از ورزش، مسابقات و خودروهای فرمول یک داشته باشیم، می‌توانیم بگوییم که فرمول یک ورزشی پرهزینه است و سازندگان برای ساخت خودروهای پرسرعت خود، نهایت دقت را به خرج می‌دهند. شاید در هیچ ورزشی نتوانیم شاهد حضور این سه ویژگی با این شدت کنار هم باشیم. به همین دلیل است که فرمول یک به عنوان یکی از مهیج‌ترین ورزش‌های دنیا شناخته می‌شود و طرفداران پروپاقرص زیادی دارد.
شتاب‌گیری و سرعت فوق‌العاده این خودروها، بیشترین چیزی است که فرمول یک را مهیج‌تر از هر ورزشی می‌کند. برای رقابت سنگینی که میان خودروهای شرکت‌کننده وجود دارد، خودروسازها تمام تلاش خود را می‌کنند تا با طراحی و ساخت اتومبیل‌هایی با سطح بالای آیرودینامیک، فناوری و مهندسی، بتوانند جزو بازیگرهای اصلی این نمایش‌ها باشند. تک‌تک ثانیه‌ها، نقشی حیاتی در تعیین برنده‌ی رقابت‌های سخت و نفس‌گیر فرمول یک دارند.
