۱۳9۵
ترانه‌سرا : نیما اسفندیاری
آهنگ : رضا رضاپور
تنظیم : رضا معادی
تو یه حس بی نظیری با تو باشم بی‌نیازم
خونه‌ی آرزوهامو با وجود تو می‌سازم
نغمه‌ی زیبای هستی دست گرمت مهربونه
مث یه خواب طلایی با منی همآشیونه
ای تو از امید سرشار ای وجودت مایه‌ی ناز
ای نسیمی با طراوت، ای صمیمی ای هم‌آواز
ای که فصل عاشقی‌هام، بی‌تو معنایی نداره
با تو شب‌های سیاهم پر از نور و ستاره
رنگ چشمای قشنگت مثِ یه رنگین‌کمونه
قصه‌ی عشقِ من و تو تا خود هفت آسمونه
وقتی آسمون عشقم پر ابرای سیاهه
تنها آرزوی قلبم دیدن روی چو ماهه
ای تو از امید سرشار ای وجودت مایه‌ی ناز
ای نسیمی با طراوت، ای صمیمی ای هم‌آواز
ای که فصل عاشقی‌هام بی‌تو معنایی نداره
با تو شب‌های سیاهم پر از نور و ستاره
تو یه حس بی‌نظیری، با تو باشم بی‌نیازم
خونه‌ی آرزوهامو با وجود تو می‌سازم
نغمه‌ی زیبای هستی دست گرمت مهربونه
مث یه خواب طلایی با منی همآشیونه
ای تو از امید سرشار ای وجودت مایه‌ی ناز
ای نسیمی با طراوت، ای صمیمی ای هم آواز
ای که فصل عاشقی‌هام بی‌تو معنایی نداره
با تو شب‌های سیاهم پر از نور و ستاره
پره از نور و ستاره
پره از نور و ستاره
پره از نور و ستاره
پره از نور و ستاره
ای تو از امید سرشار ای وجودت مایه‌ی ناز
ای نسیمی با طراوت، ای صمیمی ای هم‌آواز
ای که فصل عاشقی‌هام، بی‌تو معنایی نداره
با تو شب‌های سیاهم، پر از نور و ستاره
