اختصاصی طرفداری- بعد از مشخص شدن هشت گروه جام جهانی ۲۰۱۸، می توان تحلیلی کلی و البته اولیه نسبت به توازن قدرت در این تورنمنت ارائه کرد. این تحلیل صرفا اولیه و حاصل از قدرت تیم ها بر روی کاغذ و کیفیت آنها در مرحله مقدماتی است و مطمئنا شرایط می تواند در خرداد ماه آینده تغییر کند.
گروه A: روسیه، عربستان صعودی، مصر و اروگوئه
این گروه احتمالا در کنار یک گروه دیگر، آسان ترین گروه تورنمنت است اما در واقعیت، شاید آنچنان هم آسان نباشد. روسیه فارغ از کیفیتش که مشخص نیست در طول جام جهانی چگونه خواهد بود، از امتیاز میزبانی برخوردار است و از طرفی، اروگوئه یکی از مدعیان فتح جام جهانی است. برنده ۲ قهرمانی جهان، شاید در اولویت آخر مدعیان قهرمانی قرار بگیرد اما سفید و آبی های آسمانی در احتمالا آخرین تورنمنت نسلِ سوارز و کاوانی، تا آخرین توان خواهند جنگید. جدال اعراب بین مصر و عربستان سعودی، می تواند یادآور دیدار عربستان و تونس در جام جهانی ۲۰۰۶ باشد(که از قضا یکی از بهترین بازی های تورنمنت درآمد). با این حال، به نظر می رسد مصرِ هکتور کوپر با ستارگانش از جمله محمد صلاح که این روزها در انگلیس بزرگی می کند، از نسخه تونس ۲۰۰۶ قدرتمند تر است.
عربستانی ها این روزها با تغییر مکرر سرمربی، شرایط عجیب و سرگردانی را سپری می کنند اما نادیده گرفتن آنها، در حالی که قرعه، حداقل شانس صعود را برایشان قائل شده، کار اشتباهی خواهد بود. فراموش نکنید که عربستان هم سابقه غافلگیر کردن دنیای فوتبال در جام جهانی ۹۴ را در کارنامه دارد. روس ها از قرعه خوشحال به نظر می رسند اما روی کاغذ، حتی آنها هم کار آسانی نخواهند داشت. مخصوصا اینکه به دلیل غیبت روسیه در بازی های مقدماتی، از کیفیت این تیم مطمئن نیستیم. در ۲ دوره اخیر جام جهانی، تیم های میزبان کیفیتی که از آنها انتظار می رفت را نداشتند و حتی برزیل، آن سلسائوی قدرتمند نبود.
گروه B: پرتغال، اسپانیا، ایران، مراکش
برای ایرانی ها و مراکشی ها، این گروه قطعا گروه مرگ است اما از نظرِ من، این گروه با تمامِ دشواری، یک رقیب دیگر برای عنوان گروه مرگ دارد. اگر فضای مجازی را بررسی کنید، طرفداران اسپانیا و پرتغال نسبتا از این قرعه راضی هستند، با این حال شرایط به این آسانی که آنها فکر می کنند نیست.
پرتغال به عنوان قهرمان اروپا به جام جهانی ۲۰۱۸ می آید و کریستیانو رونالدو به خوبی می داند که برای کسب افتخار در جام جهانی، آخرین فرصتش در روسیه خواهد بود. پرتغالی ها از نظر مهره حتی از تیم یورو ۲۰۱۶، کیفیت بهتری به خود می بینند و این ذهنیت در سلسائو دیده می شود تا انتظارات زیادی از خود داشته باشد. دیگر تیم مدعی قهرمانی در این گروه، اسپانیا، همسایه اروپایی پرتغال و قهرمان جام جهانی ۲۰۱۰ است که عملکردی فوق العاده در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ ارائه کرد.
لاروخا بعد از تغییر نسل، با ستارگان امروزش که تقریبا همه آنها در تیم های بزرگ جهان بازی می کنند، دوباره جانی به خود گرفته و از نظر بسیاری از کارشناسان فوتبال، یکی از سه تیم اصلی مدعی تورنمنت خواهد بود. از نبرد جذاب اسپانیا و پرتغال که بگذریم، به نظر می رسد قرعه ایران و مراکش برای هافبک های خلاق اسپانیا، مصاف راحتی به نظر برسد. آنها به خوبی نشان داده اند که به راحتی می توانند در برابر تیم های تدافعی، عمق را باز کنند و حالا در خرداد ماه، دیگو کوستا و آلوارو موراتا در خط حمله هم به ترسناک بودن حملات اسپانیا، خواهند افزود.
ایران در زمان نگارش این متن، بهترین تیم قاره آسیا است اما تیمِ ملی، هرگز نماینده درخشانی برای این قاره در جام جهانی نبوده است. در لحظاتی که ایرانیان امید زیادی داشتند با قرار گرفتن در قرعه بهتر، سرانجام طلسم صعود از گروه را بشکنند، بدترین قرعه ممکن نصیبشان شد و حالا حتی این ریسک وجود دارد که ایران بدون امتیاز تورنمنت را ترک کند. بازی اول ایران برابر مراکشی است که سال های زیادی از سطح اول فوتبال غایب بود و امروز با ترکیبی از لژیونرها به جام جهانی رسیده است. سبک بازی مراکش شباهت به تیم ملی خودمان دارد و توجه زیاد به ارسال از جناحین و ضربات ایستگاهی، در فوتبال مراکش دیده می شود اما خبر بد برای ایران این است که مراکشی ها، در مقدماتی جام جهانی، ساحل عاج و گابنِ اوبامیانگ را بدون دریافت گل، حذف کرده اند.
گروه C: فرانسه، پرو، دانمارک و استرالیا
دیگر گروهی که نامزد عنوان آسان ترین گروه جام جهانی است، احتمالا این گروه است. فرانسه با دیدیه دشام، امروزه به حدی ستاره و بازیکن مشهور در ترکیب خود می بیند که قابلیت این را دارد که تیم دوم و سوم در جام جهانی داشته باشد. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا خروس ها با دشان موفق شده اند ذهنیت لازم را برای قهرمانی در جهان پیدا کنند یا خیر. چیزی که مسلم است، آنها ابزار لازم را دارند اما دشان به خاطر رویکرد نه چندان هجومی با بهترین های جهان، همواره مورد انتقاد بوده و نمی دانیم که اسطوره سابق یوونتوس، سرانجام رضایت می دهد بازیکنانش سراپا حمله شوند یا خیر.
پرو پس از غیبتی طولانی، به جام جهانی بازگشته است. سفید و قرمزها برخلاف سایر تیم های آمریکای لاتین، حتی در ترکیبِ امروز خود هم ستاره مهمی نمی بینند و گوئررو و فارفانِ ۳۳ ساله، امید مردم پرو به درخشش خواهند بود. معمولا تیم هایی که برای اولین بار به جام جهانی می آیند یا بعد از مدتی طولانی راهی تورنمنت می شوند، احتمال شکست شان بیشتر از پیروزی است اما قرعه این گروه، این امکان را به پرو داده که امیدوار بماند. دانمارک اما داستان متفاوتی دارد. همسایه شمالیِ آلمان، مقدماتی جام جهانی را با بدترین شکل ممکن آغاز کرد و با پیروزی های پیاپی در دور برگشت، موفق شد به پلی آف برسد. دانمارک حالا کیفیت قابل قبولی دارد و آنها این مسئله را در پلی آف اخیر با ایرلند به خوبی نشان دادند. درخشش دانمارکی ها در لیگ برتر، می تواند تیم ملی این کشور را هم امیدوار نگه دارد.
نماینده دیگر آسیا در تورنمنت، این روزها شرایط خیلی خوبی ندارد. استرالیا در حالی به سختی به جام جهانی رسید که تغییر نسل، خیلی تیم را رو به جلو نبرد و در آخر، تیم کیهیل، مانند چند سال اخیر، ناجی این تیم شد. کانگوروها از نظر تجربه، حداقل وضعیت بهتری را نسبت به پرو و دانمارک در خود می بینند اما کناره گیری ناگهانی پوسته کوگلو از هدایت تیم، وضعیت استرالیا را کمی در هاله ای از ابهام قرار است.
گروه D: آرژانتین، ایسلند، کرواسی و نیجریه
گروهی که احتمالا می تواند نامزد دیگر عنوان گروه مرگ باشد، این گروه است. در گروه D جام جهانی ۲۰۱۸، تیم ضعیفی به چشم نمی خورد و هر ۴ تیم می توانند برای صعود از گروه تلاش کنند. آلبی سلسته در حالی باید به مصاف رقبایی نسبتا سخت در روسیه برود که در مرحله مقدماتی، مشکلات زیادی در مواجهه با رقبا داشت و تنها درخشش لیونل مسی بود که باعث شد آرژانتین را در این مرحله ببینیم. البته که آنها هنوز مسی را دارند اما با در نظر گرفتن اینکه آرژانتین چند هفته قبل در بازی دوستانه در همین روسیه، از تیم سید ۴ این گروه یعنی نیجریه ۴ گل دریافت کرد، ذهن ما را نسبت به این گروه در سطح آماده باش قرار می دهد.
ایسلند برای اولین بار در تاریخ به جام جهانی رسیده است. در حالی که ایسلندی ها در یورو ۲۰۱۶، قرعه مناسبی را پشت سر گذاشتند، در جام جهانی، داستان متفاوت است و مردان یخی باید تلاش زیادی برای صعود از خود نشان دهند. افتِ مقطعی گیلفی سیگوردسون، ستاره بی چون و چرای فوتبال ایسلند در اورتون، خبر خوبی برای این تیم به نظر نمی رسد اما این فرضیه که آنها فشار زیادی را برای صعود به خود نمی بینند، می تواند ایسلند را هم امیدوار نگه دارد. کرواسی، دیگر تیم اروپایی این گروه، روی کاغذ ستاره های زیادی را در ترکیب می بیند اما وضعیت تیم ملی این کشور حداقل در مرحله مقدماتی جام جهانی خوب نبوده است.
کروات ها در گروه مقدماتی، جدال را به همین ایسلند باختند و ناچار شدند به پلی آف بروند. باید دید که آیا تغییر سرمربی، شوک لازم را به کرواسی وارد می کند یا خیر اما مشخصا، کرواسی ابزار لازم را برای صعود از گروه دارد. نیجریه به عنوان تیم سید چهارم این گروه، قطعا حریف آسانی به نظر نمی رسد. جوان ترین تیم تورنمنت، این روزها فوتبال خوبی را بازی می کند و برابر هر تیمی، آماده نشان می دهد. نیجریه در مقدماتی جام جهانی شکست نخورده و در ۹ دیداری که در سال ۲۰۱۷ برگزار کرده، تنها یک بار بازنده از زمین خارج شده است.
گروه E: برزیل، سوییس، کاستاریکا و صربستان
برزیلی ها که دوباره به شرایط آرمانی بازگشته اند و ستاره های زیادی را در ترکیب می بینند، باید از قرعه ۲۰۱۸ راضی باشند. شاگردان تیته، در این گروه با حریف بزرگی روبرو نخواهند شد اما هر سه تیم سوییس، کاستاریکا و صربستان، از پیش بازنده به زمین مسابقه نخواهند آمد. برزیل در روزهایی که در رویای جامِ ششم است، در نیمه دیگری از تورنمنت افتاده که احتمالا می تواند تا نیمه نهایی را برایش تضمین کند.
حال این مثلث کوتینیو، ژسوس و نیمار خواهند بود که می توانند با درخشش در جام جهانی تاریخ سازی کنند و برزیل را دوباره به قله فوتبال برسانند. سوییس با وجود درخشش در مقدماتی جام جهانی، هنوز بزرگی لازم را برابر تیم های بزرگ نشان نداده و شکست در خانه پرتغال، به خوبی نشان داد شاگردان پتکوویچ بیشتر به فکر اهداف کوچک هستند تا خلق شگفتی. اگرچه توانایی سوییس در پیروزی برابر تیم های متوسط قابل تحسین است و شاید در روسیه هم به کارشان بیاید.
کاستاریکا دیگر تیم ضعیف یا ناشناخته دیروز نیست. یاران کیلور ناواس در حالی به جام جهانی می آیند که چهار سال قبل شگفتی ساز تورنمنت بودند و موفق شدند به جمع ۸ تیم برتر برسند. مشخصا دیگر تیمی آنها را دست کم نمی گیرد و کاستاریکا حالا فشارِ بزرگی را روی شانه هایش حس خواهد کرد. تیم سید چهارم این گروه، صربستانی است که عملکردی سینوسی داشته است. در حالی که صربها، با میانگین سنی نسبتا بالایی به جام جهانی می آیند، شاید همین تجربه باعث شود که همانند مرحله مقدماتی، از پس تیم های این گروه بربیایند و به دور بعد برسند.
گروه F: آلمان، مکزیک، سوئد، کره جنوبی
قهرمانِ جهان با قرعه ایده آلی روبرو شده و می تواند طلسم ناکامی قهرمان های جهان در تورنمنت بعدی را به راحتی بشکند. آلمان در حالی به جام جهانی خواهد آمد که احتمالا بخشی از بازیکنانش، تجربه حضور در این تورنمنت را ندارند اما یواخیم لوو با فرستادن آنها به جام کنفدراسیون ها، تا حدی این مشکل را حل کرد. مانشافت در حالی به مصاف این سه تیم خواهد رفت که چند ماه قبل مکزیک را با تیمِ کنفدراسیون ها در روسیه در هم کوبید و کره جنوبی هم با مشکلات زیادی در مقدماتی آسیا روبرو بوده است.
احتمالا مهمترین بازی آلمان در این گروه برابر سوئد است که از قضا، دومین بازی آنها هم است. آیا آلمان بالاخره طلسم ناکامی در بازی های دوم را می شکند؟ مکزیک در مقدماتی قاره آمریکا، به راحتی به جام جهانی صعود کرد اما در زمان نگارش این متن، مشخص نیست که آیا آنها کیفیت لازم را برای درخشش در این تورنمنت دارند. یاران چیچاریتو با وجود ناکامی در برابر تیم های بزرگ، معمولا در برابر تیم های متوسط موفق بوده اند و همین می تواند آنها را امیدوار نگه دارد. سوئد اما با غول کشی به جام جهانی رسیده است. سوئدی ها که بر خلاف تیم های سابق خود، این بار با رویکردی تدافعی و مستحکم به جام جهانی می آیند، هنوز نمی دانند که آیا زلاتان حاضر می شود خداحافظی اش را پس بگیرد و به روسیه برود یا خیر.
سوئد بعد از حذف هلند و ایتالیا، با ذهنیت خوبی به روسیه می آید و امیدوار است با سیستم کنونی، همچنان نتیجه بگیرد. احتمالا ضعیف ترین تیم گروه، کره جنوبی، دیگر نماینده آسیا است که حتی در سطح قاره هم با مشکلات مهمی روبرو شده است. زمانی عمق فاجعه را متوجه می شوید که بدانید کره جنوبی در ۱۰ بازی خود در سال ۲۰۱۷، تنها یک بار برنده از زمین خارج شده است. به نظر می رسد تمامِ امید کره ای ها باید به درخشش امثال سون هیونگ مین باشد که همچنان در تاتنهام هاتسپر می درخشد.
گروه E: بلژیک، انگلیس، تونس و پاناما
چیزی شبیه وضعیت گروه B، در این گروه هم اتفاق افتاده است، با این تفاوت که دو تیم قدرتمند این گروه، توان کمتری نسبت به اسپانیا و پرتغال دارند. بلژیکی ها با ستارگان خود می توانند تیم منتخب بسازند اما در میدانِ عمل، هنوز نتوانسته اند در یک تورنمنت بزرگ به موفقیت مهمی برسند. بلژیکی ها در این گروه شانس بیشتری نسبت به سایرین دارند و حتی به واسطه حضور ستارگان شیاطین سرخ در لیگ برتر، قاعدتا بلژیک شناخت کافی از انگلیس را دارد. از این نکته غافل نشویم که روبرتو مارتینز، سرمربی کنونی بلژیک قبل از هدایت این تیم، تنها در لیگ برتر مربیگری کرده است.
انگلیس دوباره با آرزوهای خاص خودش به تورنمنت می آید. انگلیسی ها دوباره ترکیب خود را با جوانان عوض کرده اند و در روزهایی که تیم های رده سنی انگلیس در جهان به موفقیت رسیده اند، باید دید که آیا بالاخره نوبت تیم بزرگسالان می شود یا خیر. خبر امیدوارکننده برای انگلیس این است که دو تیم دیگر گروه، احتمالا از قدرت کافی برای رقابت برخوردار نیستند. تونس، دوباره به جام جهانی رسیده است. تونس، به عنوان نماینده آفریقا، هرگز در تاریخ جام جهانی از گروه صعود نکرده است. آنها در ۱۲ بازی قبلی خود، تنها یک برد کسب کرده اند. در واقعیت، عقاب های قرطاج، شباهت زیادی به ایران از نظر عملکرد در جام جهانی دارند. ایران هم تنها نماینده قاره آسیا در این جام جهانی است که هرگز از گروهش صعود نکرده است. تونس در تورنمنتِ ۲۰۱۸، یکی از ناشناخته ترین تیم ها خواهد بود، زیرا اکثریت بازیکنان این تیم در لیگ داخلی توپ می زنند.
پاناما، تیم چهارم این گروه است. همان تیمی که سایر کشورها امید زیادی داشتند به آن برخورد کنند. پاناما در اولین حضور تاریخ خود، قطعا ناشناخته ترین تیم جام جهانی است و عملکرد این تیم با بازیکنانی که کمتر در سطح اول فوتبال بازی کرده اند، در هاله ای از ابهام قرار دارد. با این حال، شاید این ناشناخته بودن به آنها کمک کند شگفتی مهمی خلق کنند. کسب یک پیروزی برای پاناما در اولین دوره می تواند موفقیت مهمی تلقی شود.
گروه H: لهستان، کلمبیا، سنگال و ژاپن
شاید در گروه آخر جام جهانی، تیم ابرقدرتی حضور نداشته باشد، اما در عین حال، شما احتمالا نمی توانید به راحتی حدس بزنید چه تیمی از این گروه صعود می کند. لهستان یا تیمِ لواندوفسکی، امیدوار است بدون مشکل به دور بعدی برسد اما آنها کار آسانی هم در پیش ندارند. عقاب ها، طی سالیان اخیر شرایط خوبی داشته اند و موفقیتِ یورو ۲۰۱۶، در گروه مقدماتی جام جهانی هم تکرار شد. کلمبیا اما شرایط متفاوتی دارد. تیمِ خوزه پکرمن که در جام جهانی ۲۰۱۴، یکی از بهترین تیم های تورنمنت بود و بازی های درخشانی را از خود ارائه کرد، تقریبا با همان ترکیب به روسیه می آید.
کلمبیا کمی در مرحله مقدماتی از خود افت نشان داد و هامس رودریگز، ستاره این تیم در برزیل، با بحران مهمی مواجه شده است. با این حال، مشخص نیست شرایط آمادگی کلمبیا در خرداد سال آینده چگونه خواهد بود. سنگال، دوباره به جام جهانی بازگشته است. آخرین باری که آنها در جام جهانی بودند، شگفتی ساز تورنمنت لقب گرفتند و موفق شدند مدعی قهرمانی را حذف کنند. در سنگالِ امروزی، بازیکنانی مثل کیتا بالده یا سادیو مانه حضور دارند که قطعا این تیم را یکی از جذاب ترین تیم های تورنمنت خواهد کرد. ژاپن به عنوان دیگر نماینده آسیا، همان قدر که می تواند امیدوار باشد از این گروه صعود کند، شانس حذف به بدترین شکل را دارد. ژاپنی ها بازی های دوستانه زیادی را تدارک دیده اند و فردی را در نیمکت خود می بینند که دوره قبل با الجزایر، موفق خاک برزیل را ترک کرد.
