طرفداری- فینال شنبه شب لیگ قهرمانان اروپا بین رئال مادرید و یوونتوس، همه مواد لازم برای یک دیدار کلاسیک واقعی را داراست: قهرمانان لیگ های داخلی، دو تیم فوق العاده با سبک فوتبالی بسیار متفاوت و دوئل های نفر به نفرِ جذاب و متعدد. در زیر، چهار نبردی که می توانند تاثیری کلیدی بر نتیجه بازی داشته باشند را بررسی می کنیم.
- کریستیانو رونالدو VS آندره بارزترالی
حتی با استاندارد های خود رونالدو هم آمار او در بازی های مرحله حذفی این فصل لیگ قهرمانان اروپا استثنایی بوده است. او بود که با هت تریک برابر بایرن مونیخ و اتلتیکو مادرید، نتیجه بازی ها را به تنهایی رقم زد: وقتی رئال مادرید خوب بازی نمی کرده است، رونالدو منجی آنها بوده و وقتی خوب بازی کرده اند، آنها را توقف ناپذیر کرده است.
رونالدو در حال حاضر تقریباً نقش یک مهاجم نوک سنتی را به عهده گرفته است. در طول دوران حرفه اش، از یک وینگر کامل به یک گلزن مطلق تکامل یافته، اما حالا، او عملاً به بازیکن محوطه جریمه بدل شده است؛ در میانه محوطه در انتظار خدمت رسانی می ماند و بعد با استفاده از توانایی های جسمانی شگفت انگیز و مهارت های شوتزنی فوق العاده اش، توپ ها را یکی پس از دیگری وارد دروازه ها می کند.
جدال او با دو دفاع وسط یوونتوس و به طور خاص دفاع وسط متمایل به سمت راستِ آنها یعنی آندره آ بارتزالی، بسیار جذاب خواهد بود. روی کاغذ، مدافعین ایتالیایی و (بارتزالی 35 ساله) باید خواهان نبردهایی هوایی باشند؛ اما نمایش بازی برگشت یوونتوس برابر موناکو نکته جالبی داشت: بارتزالی با سرعت کیلیان ام باپه جوان به خوبی کنار آمد، اما مدافعین یووه در هنگام دفاع روی ارسال ها بسیار مضطرب به نظر می رسیدند. اگر در دیدار امشب در این بابت سهل انگاری به خرج دهند، توسط رونالدو تنبیه خواهند شد.
در واقع رونالدو به ندرت در فینال های اروپایی خوب کار کرده است اما همیشه به شکلی تعیین کننده بوده است. او در فینال 2008 گل ابتدایی بازی را با ضربه سر وارد دروازه چلسی کرد، در دقایق اضافی بازی سال 2014 برابر اتلتیکو مادرید گلزنی کرد و پنالتی نهایی را در فینال 2016 به ثمر رساند. تنها در سال 2009 و زمانی که منچستریونایتد مغلوب بارسلونا شد، او نتوانست نقشی در بازی داشته باشد. می شود حدس زد که CR7 امشب راه دروازه بیانکونری را خواهد یافت، حتی اگر مدافعین یووه او را برای زمان هایی طولانی آرام نگه دارند.
یکی از هیجان انگیز ترین نبرد های کاردیف، بین دو هم تیمی ملی پوش خواهد بود، جایی که آلوز و مارسلو در کناره زمین با یکدیگر سرشاخ خواهند شد. در واقع کیفیت مدافعین کناری برزیلی آنقدر بالاست که ممکن است چهار دفاع کناری برزیلی را در فینال امشب در زمین ببینیم؛ دنیلو و الکس ساندرو که پیش از این در پورتو با یکدیگر هم بازی بوده اند، می توانند در دیگر سوی زمین برابر هم قرار بگیرند.
آلوز در طول سال های گذشته در اغلب مواقع برابر رئال مادرید عالی بوده و این را در دوران ال کلاسیکو ها نشان داده است. در طول این فصل هم همواره یک تهدید بزرگ در زمان حملات بوده است. نمایش او برابر باشگاه سابقش در نیوکمپ خارق العاده بود؛ او عملاً تنها نیروی تهاجمی بیانکونری در آن دیدار بود.
مارسلو در دفاع چپ به بازی گرفته خواهد شد اما از آنجایی که رئال مادرید می خواهد خط میانی را تنگ کند، احتمالاً از وی خواسته خواهد شد تا مرتباً پیش برود و در سمت چپ زمین، عرض ایجاد کند. از این نظر او شاید بیشتر یک وینگ بک چپ باشد تا یک دفاع چپ. خط میانی رئال مادرید پر شده از بازیکنانی مستعد اما مارسلو هم به اندازه همه آنها تکنیکی است و در زمان حضور سفید ها در زمین یوونتوس، نقشی اساسی در پاسکاری های مثلثی رئال مادرید خواهد داشت. آلوز از آن سو، روی ضد حملات، در پی نفوذ به فضای پشت مارسلو خواهد بود و از این نظر شاید بازیکن تعیین کننده زمین لقب بگیرد.
- ایسکو VS میرالم پیانیچ و سامی خدیرا
اگر زین الدین زیدان می توانست یک گرت بیل 100% آماده را به زمین بفرستد، احتمالاً ایسکو نیمکت نشین می شد. اما غیبت بیل شاید توفیقی اجباری برای سفید ها باشد چون ایسکو در هفته های اخیر فرمی استثنایی داشته است: او در بازی نیمه نهایی برابر اتلتیکو مادرید خارق العاده بود؛ در بین خطوط قرار می گرفت و خط هافبک و خط حمله رئال مادرید را به هم می دوخت.
اینکه رئال مادرید با داشتن ستارگانی چون لوکا مودریچ و تونی کروس، با بازیکنی به سبک ایسکو بهتر کار می کند در نوع خودش بسیار جالب است. مودریچ و کروس دو بازیساز استثنایی هستند اما ایسکو از آنها متفاوت است. او جلوتر بازی می کند، سریع تر از تکل ها رهایی می یابد و خط ارتباطی گمشده رئال مادرید در هنگام پاسکاری این تیم است. با حضور بیل در کناره، رونالدو و بنزما گاهی مواقع از باقی تیم جدال افتاده به نظر می آیند. با حضور ایسکو، همه چیز منسجم تر است.
او به دنبال فشار آوردن بر خط هافبک یوونتوس خواهد بود و کنار آمدن با این چالش می تواند ریسکی باشد. کاسمیرو، مشغول پائولو دیبالا خواهد شد اما مودریچ و کروس به جلو می روند و بع پیانیچ و خدیرا نزدیک می شوند. ایسکو به نوعی یک امتیاز اضافی است و شاید یووه برای زیر نظر داشتن او به مشکل بخورد؛ شاید یکی از مدافعین میانی یووه را وسوسه کند که جلو بیاید و آن وقت خط دفاع تیم را با کمبود نیرو مواجه کند. ایسکو که همیشه در این سیستم حکم یک نیروی بیرونی را داشته، شاید مرد اصلی سفید ها در میلنیوم باشد.
- گونزالو هیگواین VS سرخیو راموس
تمام 22 بازیکن ترکیب ابتدایی تشنه پیروزی خواهند بود اما هیگواین شاید عطش بیشتری داشته باشد. او کسی است که رئال مادرید چهار فصل پیش عذرش را خواست و پیوسته به خاطر نمایش های ضعیفش در بازی های بزرگ مورد انتقاد واقع شده است: او بهترین شانس تیم ملی آرژانتین در فینال جام جهانی 2014 را از دست داد و با اینکه از آن زمان گل های بسیاری در رقابت های لیگ به ثمر رسانده، به نظر احساس نیاز می کند که با نمایشی خوب در دیداری بزرگ، کیفیت خود در سطح جهانی را ثابت کند.
او برابر هم تیمی سابق خود راموس قرار خواهد گرفت که بازیکنی از متفاوت است. در طول فصل بسیار با ثبات است و همیشه این احتمال وجود دارد که خودش را برابر داور ها به درسر بیندازد، اما کاپیتان رئال مادرید بدون شک یکی از بهترین 'بازیکنانِ بازی های بزرگ' نسل خودش است و در دو فینال سال های 2014 و 2016 گل های کلیدی را برای کهکشانی ها به ثمر رساند.
در بازی امشب اما، راموس به طور عمده درگیر مهار پیپتا خواهد بود. مهاجم آرژانتینی بیشتر سعی می کند که در کانال داخلی سمت راست بازی کند و ماریو مانژوکیچ به عنوان مهاجم دوم از سمت چپ به وی اضافه می شود. سبک بازی هیگواین از زمان انتقال به ایتالیا عوض شده است، کمی سرعتش بالا رفته و این می تواند در زمان ضد حملات برای یووه کلیدی باشد.
