یک دیدار در تاریخ جام جهانی به قدری معروف شده است که پس از گذشت 44 سال فوتبال دوستان هنوز آن را فراموش نکرده اند. این دیدار مهیج علاوه بر داشتن گلهای زیاد موجب شد نام دو بازیکن در تاریخ فوتبال ثبت شود؛ جیووانی ریورا به خاطر زدن دو گل تاریخی و فرانتس بکن باوئر به خاطر بازی با کتف شکسته که در زیر شرح آن را خواهید خواند.
بکن باوئر بدون شک بزرگترین ستاره تیم ملی فوتبال آلمان است که با 103 بازی ملی در پست دفاع آخر موفق به زدن 14 گل شد. وی به همراه ماریو زاگالو تنها کسانی هستند که هم به عنوان بازیکن و هم سرمربی فاتح جام جهانی فوتبال شده است. قیصر فوتبال آلمان یکی از موفق ترین مدیران فوتبالی جهان به شمار می رود که سالهاست در بایرن مونیخ مشغول به کار است. وی دو بار نیز در سالهای 1972 و 1976 مردسال فوتبال اروپا شد.
وقتی که در تاریخ 17 ژوئن 1970 "آرتورو یاماساکی مالدونادو داور" اهل پرو، سوت بازی نیمه نهایی جام جهانی را به صدا درآورد فکر نمی کرد که این دیدار لقب "بازی قرن" را به خود اختصاص دهد.
دو تیم ایتالیا و آلمان در مرحله نیمه نهایی جام جهانی 1970 مکزیک به مصاف هم رفتند. این بازی در ورزشگاه آزتکا مکزیک برگزار شد و تنها بازی در تاریخ جام جهانی بود که 5 گل در وقت های اضافه زده شد. دیدار دو تیم در 90 دقیقه 1-1 مساوی به پایان رسیده بود.
90 دقیقه ابتدای دیدار به هیچ وجه در خور نام "دیدار قرن" نبود. ایتالیا در دقیقه هشتم با گل "روبرتو بونینسنیا" از حریف پیش افتاد و بعد از گل به دفاع جانانه پرداخت. آلمان‌ها به حملات خود افزودند و حتی فرانس بکن بائر معروف به "قیصر فوتبال" با کتف آسیب دیده به بازی ادامه داد تا در نهایت در آخرین دقایق بازی "کارل هاینز اشنلینگر" در دقیقه 90 دروازه "آلبرتو زی" را که تا پیش از این دیدار تنها یک گل خورده بود باز کرد تا دو تیم به وقتهای اضافه بروند.
آنچه در وقت اضافه این دیدار رخ داد قابل پیش بینی نبود: 5 گل در 30 دقیقه فراموش ناشدنی
بازی در وقتهای اضافه آغاز شد و در دقیقه 94 گردمولر 8 گله آلمان را پیش انداخت ولی در دقیقه 98 "تارکیزیو بورن ئی" بازی را برابر کرد و دوباره در دقیقه 104 "لوئیجی ریوا" ایتالیا را پیش انداخت اما این داستان در اینجا پایانی نداشت و در دقیقه 110 دوباره "گرد مولر" ملقب به بمب افکن ژرمنها بازی را برابر کرد و تعداد گلهایش دورقمی شد و در حالی که هنوز گوینده تلویزیون آلمان داشت نام او را صدا می زد، "جیانی ریورا" که بیشتر نیمکت نشین بود و در این دیدار هم از ابتدای نیمه دوم به بازی آمده بود در دقیقه 111 گل برتری ایتالیا را به ثمر رساند تا لاجوردی پوشان به یک پیروزی تاریخی و شگفت انگیز برسند.
جدا از زیبایی و پرگل بودن، اتفاقی تاریخی در این دیدار رقم خورد؛ در جریان بازی که برخی از آن به عنوان زیباترین بازى تاریخ جام جهانى یاد می کنند، فرانتس بکن باوئر دچار در رفتگى کتف شد ولی در حالی که طبق اعلام پزشکان باید از زمین بیرون می رفت پس از چند دقیقه مداواى اورژانسى دوباره به زمین بازگشت.
آلمان تعویض هایش را انجام داده بود و باید با یک بازیکن کمتر بازی را ادامه می داد اما بکن باوئر کتف مصدوم خود را بست و به بازی برگشت.
"قیصر" نتوانست باعث پیروزى تیمش شود اما به خاطر نکته سنجى یک روزنامه ورزشى آلمان در تاریخ ماندگار شد. عکاس روزنامه صحنه اى را شکار کرد که نشان مى داد بکن باوئر با یک دست کتف باندپیچى خود را گرفته و با پاهایش مشغول دریبل زنى است!
ستاره فوتبال آلمان به عنوان اولین بازیکن تاریخ فوتبال، با یک عضو شکسته تا پایان در میدان حضور یافت
بكن باوئر بزرگترین موفقیت های خود را در سطح باشگاهی بابایرن مونیخ جشن گرفته و در طول 12 سالی كه در خدمت این باشگاه بوده، 5 بار قهرمان بوندس لیگا، 4 بار قهرمان جام حذفی آلمان و 3 بار پیاپی هم قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.او مجموعاً 103 بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داده و 50 بار هم به عنوان كاپیتان، این تیم را هدایت كرده، اگر چه بكن باوئر بدون داشتن بازوبند كاپیتانی هم یكی از راهبران بی قید و شرط در میدان محسوب می شد.
این قدرت و سلطه او به عنوان بازیكن در خود میدان بود كه لقب "قیصر" (به آلمانی و انگلیسی: kaiser به معنی رهبر) را برای او به ارمغان آورد و سبب شد كه او را بهترین فوتبالیست آلمان در قرن بیستم بدانند.
